هدف: هدف از پژوهش حاضر تأثیر یک دوره تمرین بازخورد عصبی واقعی و ساختگی بر تعادل جوانان فعال بود.
روش‎ها: تعداد20 دانشجوی پسر تربیت بدنی با میانگین سنی 32/1±38/21 سال میانگین جرم 58/3±01/71 کیلوگرم و میانگین قد 69/4±88/173 سانتی‏متر از نمونه‏ های در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه بازخورد عصبی واقعی و بازخورد عصبی ساختگی (یک سوکور) قرار گرفتند و به مدت چهار هفته (هر هفته 3 جلسه) تحت تمرین بازخورد عصبی قرار گرفتند. قبل و بعد از تمرین، پیش آزمون و پس آزمون تعادل ایستا، نیمه پویا و پویا به ترتیب با استفاده از تست های عملکردی باس استیک، رومبرگ تعدیل شده و Y اندازه گیری شد. تحلیل داده‏ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازه‎گیری‌های تکراری بررسی شد (p<0.05).
یافته‎ها: نتایج تحلیل واریانس اندازه‏گیری تکراری نشان داد که آموزش بازخورد عصبی واقعی بر تعادل ایستا، نیمه‏پویا و پویا (به جز در جهت خلفی خارجی) تأثیر معناداری داشت (0/05≥P). میانگین تعادل ایستا و نیمه‏پویا 19/4 و 72/3 ثانیه و تعادل پویا در جهت قدامی 89/13 و در جهت خلفی داخلی 59/6 سانتیمتر افزایش یافت.
نتیجه‏ گیری: تمرینات بازخورد عصبی واقعی با تأثیر مثبتی که در افزایش تعادل پسران فعال دارد، در طول آماده سازی ورزشکاران می‏تواند به عنوان یک برنامه تمرینی مکمل جهت بالا بردن کارایی و کسب نتایج بهتر در رقابت‏ها مورد استفاده قرار گیرد.