دوره 3، شماره 3 - ( 9-1396 )
جلد 3 شماره 3 صفحات 15-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه تربیت‌بدنی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان، ایران
چکیده: (778 مشاهده)
هدف: بازیکنان فوتبال نسبت به بقیه ورزشکاران بیشتر در معرض آسیبهای اندام تحتانی قرار می گیرند؛ از طرفی آن‌ها برای رسیدن به عملکرد مطلوب به سطح بالایی از هماهنگی، کنترل پوسچر، قدرت و دامنه حرکتی نیاز دارند. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرینات اکسنتریک همسترینگ بر توانایی کنترل پوسچر و حس عمقی مفصل زانو در فوتبالیستهای نوجوان بود.
روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 30 مرد فوتبالیست نوجوان که در آزمونهای غربالگری عملکردی نمره زیر 14 کسب کردند انتخاب و به‌طور مساوی به دو گروه همسان تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرینات، متغیرهای حس عمقی مفصل زانو و دامنه حرکت فلکشن مفصل ران به‌وسیله گونیامتر و توانایی کنترل پوسچر دینامیک، به‌وسیله تست Y مورد اندازه گیری قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج، در پیش‌آزمون، اختلاف معناداری در عملکرد حس عمقی زانو، کنترل پوسچر دینامیک و دامنه فلکشن ران بین دو گروه تجربی و کنترل وجود نداشت (05/0<p). در پس‌آزمون، بین دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معناداری در عملکرد حس عمقی مفصل زانو در حالت فعال، وجود نداشت(0/05<p)، اما عملکرد حس عمقی مفصل زانو در حالت غیرفعال(0/014p=)، کنترل پوسچر دینامیک(0/001p=) و دامنه فلکشن ران(0/003p=)، در گروه تجربی به‌طور معنی داری بهبود یافت.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج، تمرینات اکسنتریک همسترینگ می تواند موجب بهبود عملکرد حس عمقی زانو، کنترل پوسچر و دامنه حرکت مفصل ران در فوتبالیستها شود، لذا جهت تقویت عملکرد ورزشی و پیشگیری از وقوع آسیبهای ورزشی، میتوان چنین تمریناتی را در برنامه های تمرینی این ورزشکاران گنجاند.
روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی 30 مرد فوتبالیست نوجوان که در آزمونهای غربالگری عملکردی نمره زیر 14 کسب کردند انتخاب و به‌طور مساوی به دو گروه همسان تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرینات، متغیرهای حس عمقی مفصل زانو و دامنه حرکت فلکشن مفصل ران به‌وسیله گونیامتر و توانایی کنترل پوسچر دینامیک، به‌وسیله تست Y مورد اندازه گیری قرار گرفتند. دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بر اساس نتایج، در پیش‌آزمون، اختلاف معناداری در عملکرد حس عمقی زانو، کنترل پوسچر دینامیک و دامنه فلکشن ران بین دو گروه تجربی و کنترل وجود نداشت (05/0<p). در پس‌آزمون، بین دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معناداری در عملکرد حس عمقی مفصل زانو در حالت فعال، وجود نداشت(0/05<p)، اما عملکرد حس عمقی مفصل زانو در حالت غیرفعال(0/014p=)، کنترل پوسچر دینامیک(0/001p=) و دامنه فلکشن ران(0/003p=)، در گروه تجربی به‌طور معنی داری بهبود یافت.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج، تمرینات اکسنتریک همسترینگ می تواند موجب بهبود عملکرد حس عمقی زانو، کنترل پوسچر و دامنه حرکت مفصل ران در فوتبالیستها شود، لذا جهت تقویت عملکرد ورزشی و پیشگیری از وقوع آسیبهای ورزشی، میتوان چنین تمریناتی را در برنامه های تمرینی این ورزشکاران گنجاند.