هدف با توجه به اهمیت تعادل در انجام کار‌های روزمره و فعالیت‌‌های ورزشی، ضروری است ارزیابی تعادل بدن از زوایای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه تغییرات مرکز فشار پا و زمان رسیدن به پایداری بین افراد با و بدون هایپرلوردوزیس بود.
روش ها در پژوهش حاضر، ۳۰ دانش‌آموز دختر مقطع راهنمایی استان تهران با دامنه سنی ۱۴ تا ۱۵ سال که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند، شرکت کردند. انحنای ستون فقرات آزمودنی‌ها به‌وسیله خط‌کش منعطف ارزیابی شد که به دو گروه، ۱۵ نفر دارای هایپرلوردوزیس و ۱۵ نفر افراد سالم تقسیم شدند. جهت ارزیابی ثبات پاسچر به‌صورت ایستا از وضعیت ایستادن با چشم باز و بسته بر روی دستگاه صفحه نیرو (مدل Ver۳/۰/۲ ساخت شرکت دانش‌سالار ایرانیان) و همچنین جهت ارزیابی ثبات پاسچر به‌صورت پویا، از آزمون پایداری فرود بر روی دستگاه صفحه نیرو استفاده شد. روش‌‌های آمار استنباطی تی مستقل جهت تحلیل داده‌ها به کار گرفته شد.
یافته ها نتایج آزمون آماری نشان داد اختلاف معناداری در شاخص‌های تغییرپذیری مرکز فشار در وضعیت ایستاده با دو پا با چشم باز و بسته بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس وجود ندارد (۰۵/P>۰ )اما زمان رسیدن به پایداری بین دو گروه سالم و هایپرلوردوزیس از نظر آماری معنادار بود (۰۵/P<۰ ).

نتیجه گیری نتایج تحقیق حاضر نشان داد که راستای غیرطبیعی ستون فقرات (هایپرلوردوزیس) به‌عنوان یک ریسک‌فاکتور می‌تواند شاخص تعادلی دینامیک (زمان رسیدن به پایداری) را تحت شعاع قرار دهد، اما روی شاخص تعادلی استاتیک با چشمان باز و بسته (تغییرپذیری مرکز فشار) تأثیری نداشته است.