1- گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، واحد خوراسگان، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2- گروه عمومی تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، خراسان شمالی، ایران.
3- گروه مدیریت ورزشی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد، خراسان شمالی، ایران.
چکیده: (2288 مشاهده)
هدف سندرم تونل کارپال یکی از شایعترین نوروپاتیهای اندام فوقانی است که بر اثر گیر افتادن عصب مدین در مچ ایجاد میشود؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان شیوع سندرم تونل کارپال در آرایشگران مرد شهرستان بجنورد بود.
روش ها این مطالعه، یک مطالعه توصیفیتحلیلی به صورت مقطعی بود که روی ۱۰۹ آرایشگر شهر بجنورد انجام گرفت. از میان آنها، تعداد ۳۸ نفر دارای علائم سندرم تونل کارپال مانند مورمور شدن انگشتان دست بودند و مورد آزمایشات کمکی تینل و فالن قرار گرفتند که جواب تستهای ۲۲ نفر مثبت بود؛ درنتیجه به متخصص توانبخشی جهت انجام مطالعات الکترودیاگنوستیک ارجاع داده شدند. تجزیه و تحلیل دادهها توسط نرمافزار SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت و نتایج بر حسب شاخصهای توصیفی مانند شیوع و مقایسه نموداری میانه و با مقدار سطح معناداری ۰۵/۰ برای آزمون تهیه و گزارش شد.
یافته ها طبق نتایج مشخص شد، از بین ۱۰۹ آرایشگر شرکتکننده در تحقیق، ۲۲ آرایشگر، دارای معیارهای بالینی و الکترودیاگنوستیک سندرم تونل کارپال بودند (۱۸/۲۰ درصد) که ۴۵/۴۵ درصد آنها سندرم خفیف (۱۰ نفر)، ۸۱/۳۱ درصد سندرم متوسط (۷ نفر) و ۷۲/۲۲ درصد سندرم تونل کارپال شدید داشتند (۵ نفر).
نتیجه گیری نتایج نشان داد که آرایشگری از جمله مشاغل مستعد سندرم تونل کارپال است و وضعیتهای کاری آرایشگران نیاز به اصلاح دارند. همچنین ارتقای سطح آگاهی آرایشگران در زمینه بیومکانیک و روشهای صحیح انجام کار ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/5/12 | پذیرش: 1398/8/13 | انتشار: 1398/6/10