1- گروه مهندسی پزشکی، واحد علوم و تحقیقات.دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- گروه مهندسی پزشکی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.
چکیده: (2659 مشاهده)
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر خستگی بر تعادل در اندام تحتانی افراد جوان با استفاده از الکترومایوگرافی و انحرافات مرکز فشار پا (COP) بود.
روش ها: تعداد 10 نفر زن جوان با میانگین و انحراف استاندارد سن 3/01±26/4 سال، وزن 5/75±65/5 کیلوگرم، قد 2/61±165 سانتیمتر، شاخص توده بدنی 2/08± 24/08 و بدون هیچگونه سابقه آسیب در اندام تحتانی و مشکلات تعادلی آزمایش شدند. برای سنجش تعادل، از آزمون تعادل لکلک و ثبت انحرافات مرکز فشار پا (COP) توسط دستگاه فورس پلیت استفاده شد. برای ارزیابی خستگی، سه پارامتر توان عضله (P) و فرکانس میانه (F) و ریشه میانگین مجذور سیگنال خام (RMS) توسط الکترومایوگرافی قبل و بعد از مرحله خستگی بررسی شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از برنامههای 16-SPSS و MATLAB و آزمون آماری من ویتنی استفاده شد.
یافته ها: با توجه به سطح معناداری (0/05>P) مشخص شد که خستگی بر توان و RMS عضله اثر معناداری میگذارد، اما بر میانگین فرکانس عضله اثر معناداری نمیگذارد و نیز خستگی باعث افزایش توان عضله و کاهش RMS عضله میشود؛ همچنین بیشترین تغییر توان عضله در عضله دو سر ران (BF)، بیشترین تغییر فرکانس میانه در عضله نیم وتری (ST) و بیشترین تغییر RMS در عضلات دوقلوی داخلی (GM) و دوقلوی خارجی (GL) مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که بین خستگی عضلات اندام تحتانی و ایجاد اختلال در تعادل فرد رابطه منفی وجود دارد؛ به این معنا که با افزایش سطح خستگی در عضلات، تعادل بیشتر تضعیف میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/1/25 | پذیرش: 1398/9/10 | انتشار: 1399/4/25