هدف: آسیب رباط متقاطع قدامی اغلب از نوع غیربرخوردی است و حرکات فرود و برش به دنبال تغییر موقعیت ناصحیح مفصل زانو رخ می‌دهد؛ لذا تحقیق حاضر به مقایسه کینماتیکی مانور برش قبل و بعد از خستگی در برش پیش‌بینی‌شده و غیرقابل‌پیش‌بینی پرداخته است.
روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه‌تجربی است. تمامی ورزشکاران دختر نوجوان شهرستان کرمان جامعه آماری تحقیق حاضر را تشکیل دادند. بدین منظور، 49 ورزشکار به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب شدند. هر آزمودنی مسافت (10متر) را می‌دوید و در محل مشخص‌شده یک پرش عمودی به سمت توپ انجام می‌داد، سپس به سمت محل برش می‌رفت و در زاویه مشخص‌شده با ترتیب تصادفی، به صورت پیش‌بینی‌شده یا غیرقابل‌پیش‌بینی مانور برش جانبی را قبل و بعد از خستگی اجرا می‌کرد. داده‌های کینماتیکی با نرخ نمونه‌برداری 200 هرتز ثبت شده و درنهایت با استفاده از نرم‌افزار Matlab و SPSS توسط آزمون آماری سنجش مکرر ترکیبی با سطح معنی‌داری (50/0>P) پردازش شدند.
یافته ها: آزمون سنجش مکرر ترکیبی نشان داد که در شرایط خستگی علی‌رغم کاهش معنادار در میزان فلکشن زانو (0/001=P)، افزایش معناداری در میزان والگوس زانو (0/001=P) و چرخش ساق پا (0/001=P) مشاهده می‌شود.
نتیجه گیری: نتایج حاکی از افزایش احتمال آسیب به دنبال تغییرات پارامترهای کینماتیکی است که در اثر خستگی و مانورهای غیرقابل‌پیش‌بینی ایجاد شده است.

واژه‌های کلیدی: کینماتیک، آسیب زانو، فلکشن زانو، والگوس زانو

متن کامل [PDF 4665 kb]   (1716 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2332 مشاهده)