مقدمه
در طی دو دهۀ اخیر بروز آسیب لیگامنت متقاطع قدامی زانو  مورد توجه خاص محققان قرار گرفته است. این توجه فزاینده در نتیجۀ شیوع بالای آسیب به همراه ماهیت پرهزینۀ درمان و بازتوانی این لیگامنت می باشد. به دلیل ساختار و موقعیت پیچیدۀ ACL، همچنین نقش اصلی آن در جلوگیری از جابه جایی قدامی استخوان درشت نی نسبت به استخوان ران و در نتیجه نیروهای تحمیل شده به آن در حین فعالیت های پویا، این لیگامنت بسیار مستعد آسیب دیدگی می باشد (1). پارگی کامل این رباط می تواند شرایط غیرطبیعی دیگری مثل بی‌ثباتی زانو، صدمه به مینیسک‌ها و استئو آرتریت را به دنبال داشته باشد (2). آسیب ACL در بین آسیب های ورزشی دارای شیوع بالایی می‌باشد. باوجودآن که هم مردان و هم زنان در معرض این آسیب قرار می گیرند، اما میزان شیوع این آسیب در زنان بیشتر است (3). رنستورم  و همکاران (4) (2008) گزارش کردند که زنان ورزشکار در ورزش های همراه با کاهش شتاب، فرود و چرخش های مکرر، 2 تا 8 برابر مردان از آسیب لیگامان مذکور رنج می برند. همچنین بیان کرد‌ه‌اند که زنان در ورزش‌های رزمی، ژیمناستیک و والیبال در معرض آسیب بیشتری نسبت به مردان قرار دارند. در رشتۀ ورزشی کاراته به خصوص سبک های غیرکنترلی، تکنیک های پا با حداکثر سرعت و قدرت اعمال می‌شوند که این امر ممکن است موجب آسیب به زانو گردد. عوامل ساختاری، هورمونی، عصبی- عضلانی و بیومکانیکی از جمله عواملی هستند که بر بروز آسیب لیگامان صلیبی قدامی اثر می گذارند. هانگ  و همکاران (5) (2007) نشان دادند که آسیب ACL در کاراته، غیر تماسی می باشد و در اثر تغییرات فاکتورهای بیومکانیکی ممکن است اتفاق بیافتد. در این راستا آسیب ACL بر تعادل (6)، کارکردهای اجرایی (7) و هماهنگی حرکتی (8) می تواند مؤثر باشد.
کارکردهای اجرایی  متشکل از توانایی‌های شناختی می باشد که رفتارهای هدفمند، از جمله پاسخ بازدارنده، انعطاف پذیری شناختی و حافظه کاری را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد (9). مهارت‌های کارکردهای اجرایی برای تنظیم افکار و احساسات بسیار ضروری است و با بسیاری از جنبه‌های عملکرد روزانه و ورزشی مرتبط است (10). در واقع، کارکردهای اجرایی ضعیف به‌عنوان یک نقص شناختی فرا تشخیصی مرتبط با آسیب های ورزشکاران نیز مطرح شده است (11). وسبرگ  و همکاران (12) (2012) در بررسی کارکردهای اجرایی در موفقیت فوتبالیست‌ها اشاره کردند که کارکردهای اجرایی پیش بینی کنندۀ قوی برای موفقیت ورزشکاران می باشد. همچنین هماهنگی  به معنای ادغام سیستم عصبی - عضلانی است که باعث حرکات صحیح، ظریف و هماهنگ در بدن می-شود. طبق تعریف تروی  (1990) هماهنگی عبارت است از هماهنگی بدن و اندام در رابطه با اشیا و رویدادهای محیطی (13). به عبارت دقیق تر، هماهنگی بین ارگان ها شامل برنامه ریزی چرخه های حرکت اندام ها در ارتباط با یکدیگر است. از این رو هماهنگی حرکتی را می توان ترکیبی از حرکات بدن که توسط پارامترهای حرکتی (مانند جهت فضایی) و سینتیک (مانند نیرو) تولید می-شود، فعالیت های خاصی را به همراه دارد، تعریف نمود. هماهنگی حرکتی زمانی اتفاق می افتد که قسمت های بعدی یک فعالیت مشابه یا فعالیت های چندین ارگان یا قسمت های بدن در یک رفتار به‌موقع، روان و کارآمد مطابق با هدف مشخص ترکیب شوند. این شامل ادغام اطلاعات حسی عمیق در مورد موقعیت و حرکت سیستم اسکلتی - عضلانی با فرایندهای عصبی در مغز و نخاع است که برنامه ریزی و پخش دستورات حرکتی را کنترل می کند (14). همچنین تعادل توانایی حفظ مرکز ثقل در بالای پایه پشتیبانی از طریق استراتژی‌‌های حرکتی با تکیه بر ادغام اطلاعات حسی محیطی است (15). تعادل بخشی جدایی ناپذیر از اکثر فعالیت‌‌های روزانۀ کودکان است و همچنین عاملی تعیین‌کننده در ارزیابی توانایی آن ها است (16). اهمیت تعادل در فعالیت‌های بدنی روزانه، مانند نشستن، ایستادن و راه رفتن و فعالیت‌های بازی برای کودکان و همچنین جلوگیری از آسیب در فعالیت‌‌های روزانه بدیهی است: حفظ تعادل (حفظ موقعیت مناسب بدن و جهت گیری فضایی) و اجزای حرکتی خاص (ماهیچه‌ها و مفاصل در انجام حرکت هدف) (17).
 امروزه اختلال در کارکردهای اجرایی و هماهنگی حرکتی و تعادل در ورزشکاران را می‌توان با تمرینات ورزشی بهبود بخشید. تمرینات حس عمقی و تمرینات پاریاد از این دسته تمرینات می‌باشند. حس عمقی، توانایی احساس یا درک موقعیت مکانی و حرکات بدن بدون استفاده از چشم است. اصلی ترین ثمره تمرین حس عمقی، افزایش فعالیت های سیستم عصبی است. تمرینات حس عمقی یک روش علمی مناسب برای تکمیل و بهبود عملکرد حسی و حرکتی است. همچنین تمرینات بدنی پاریاد شامل ترکیبی از تمرینات ذهنی و جسمی هستند که پایه‌های هوش و یادگیری را در افراد مختلف، به‌ویژه افراد تا 16 سال پایه ریزی می-کنند. این تمرینات به‌گونه‌ای طراحی شده اند که برای انجام صحیح آن ها (به‌ویژه با پیشرفته تر شدن تمرینات)، فرد باید یاد بگیرد چگونه با هر تمرین و بازخوردی که از نتیجۀ حرکت خود می گیرد، حرکت بعدی را تنظیم، برنامه ریزی و اجرا کند و این همان یادگیری است. همچنین یکی از اصول اساسی در این نوع از تمرینات، تکیه بر اصل انعطاف پذیری عصبی  است. انعطاف پذیری عصبی بیان می کند که مغز قادر است خودش را تغییر  دهد. مسیر های عصبی شکل گرفته در مغز می توانند با تمرین تغییر کنند. مسیرهای غیرفعال، فعال گردند و مسیرهای نادرست حذف شوند. اصولاً تمرینات پاریاد روی تخته تعادل انجام می گیرند و به همین سبب هم‌زمان هر دو نیمکرۀ مغز تقویت می شوند (18).
ازاین‌رو و با توجه به مطالب بیان شده مشاهده می شود که هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی در ورزشکاران زن کاراته‌کا دارای اهمیت می باشد. در واقع با بهبود هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی می توان تأثیرات آسیب ACL را در زنان کاراته‌کا تقلیل داد و به نحوی موجب کاهش آسیب های این‌چنینی شد. از سوی دیگر تأثیرات تمرینات حس عمقی و تمرینات پاریاد بر هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی افراد به زمینۀ فیزیکی، ورزشی و شاخص های بدنی افراد وابسته است و تأثیر آن بر ورزشکاران رشته های مختلف متفاوت می باشد. با توجه به بررسی های انجام شده مشاهده شد که این تأثیر در افراد ورزشکار کمتر بررسی شده است و بیشتر تمرکز هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی بر روی افراد دارای اختلالات جسمی یا روانی می باشد و بر روی آسیب های فیزیکی به‌خصوص ACL تمرکز کمی وجود داشته است. ازاین‌رو مسئلۀ اصلی این پژوهش شکل می گیرد. با توجه به افزایش آسیب های ACL در کاراته‌کاران به‌خصوص در سنین پایین ممکن است عملکرد ورزشی آن‌ها در بلند مدت افت نماید و نتوانند به اوج قدرت ورزشی خود برسند، از سوی دیگر آسیب ACL باعث افت حرکات بدن و کاهش عملکرد حرکات ورزشی به‌خصوص در ورزش های رزمی می شود. در این راستا هدف اصلی محقق بررسی اثربخشی تمرینات حس عمقی و تمرینات پاریاد بر هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی در بین دختران نوجوان دارای آسیب ACL کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی می باشد. در این راستا محقق قصد دارد تا به بهبود هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی ورزشکاران کاراته‌کا بپردازد و به این سؤال پاسخ دهد که آیا تمرینات حس عمقی و پاریاد می توانند موجب بهبود هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی در نوجوانان کاراته‌کا دارای آسیب ACL شوند یا نه؟
روش شناسی
پژوهش حاضر از نوع کاربردی نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون می باشد. جامعۀ آماری این پژوهش دختران ورزشکار 12 تا 16 ساله کاراته‌کا در سبک های غیرکنترلی در شهر اصفهان بود. با استفاده از نرم‌افزار G*Power تعداد 30 نفر از ورزشکاران 12 تا 16 سال به سه گروه ده نفره به‌صورت همگن (از نظر جنسیت، سن) و تصادفی (استفاده از قرعه‌کشی) تقسیم-بندی شدند. معیارهای ورود در این بررسی شامل داشتن آسیب ACL، داشتن حداقل دو سال تمرین در سبک های غیرکنترلی کاراته و عدم شرکت در طرح یا تمرین دیگر در نظر گرفته شد. افراد جهت تشخیص به متخصص طب فیزیک مراجعه کردند و علاوه بر تأیید متخصص طب فیزیک دو آزمودن لاچمن و آزمودن کشیدگی به جلو  توسط پژوهشگر جهت اطمینان بیشتر قبل از ورود به پروژه انجام شد. از سوی دیگر آسیب دیدگی حین تمرینات، شرکت در تمرینات جدا از برنامه در نظر گرفته شد، غیبت بیش از یک جلسه و داشتن بیماری مسری از جمله معیارهای خروج در نظر گرفته شد. گروه های آزمایش 1 تمرینات پاریاد، گروه آزمایش 2 تمرینات حس عمقی و گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله ای دریافت نکرد. قبل از شروع مداخلات از هر سه گروه آزمون‌های مورد نظر گرفته شد و متغیرهای پژوهش اندازه گیری گردید و بعد از پایان مداخلات (8 هفته) نیز دوباره متغیرهای پژوهش اندازه-گیری شدند. پروتکل تمرینات حس عمقی مطابق با جدول 1 و تمرینات پاریاد نیز مطابق با جدول 2 انجام شد.
همچنین برای اندازه گیری کارکردهای اجرایی از آزمون‌های استروپ، حافظه کاری و عملکرد پیوسته استفاده شد. آزمون استروپ به‌صورت رایانه ای بر اساس زبـان برنامـه نویسـی دلفـی آمـاده شـد. در ایـن آزمـون 48 کلمـه رنگـی همخوان و 48 کلمـه رنگـی نـاهمخوان، با فاصله ارائه محرک 800 میلی‌ثانیه و مدت‌زمان ارائه محرک 2000 میلی‌ثانیه ارائـه شد. تکلیـف آزمـودنی ایـن است که تنها، رنگ صحیح را انتخاب کند. به‌منظور نمره دهی و تفسیر نتایج حاصل از این آزمون، نمرات زیر به‌صورت مجزا برای گـروه کلمـات همخوان و ناهمخوان محاسبه می شوند. در آزمون حافظه کاری اعدادی از 1 تا ۹ به‌طور تصادفی ظاهر می‌شود، اولین عددی که مشاهده شد باید به خاطر سپرد بعد که عدد دوم ظاهر شود وقتی با عدد اول یکسان بود دکمه؟ (درست) را فشار داد و زمانی که یکی نبود z (نادرست). برای آزمون عملکرد پیوسته نیز از نرم‌افزار فارسی که توسط مؤسسه تحقیقات علوم رفتاری شناختی سینا تهیه گردیده است استفاده شد. همچنین برای بررسی هماهنگی حرکتی و تعادل از خرده آزمون تعادل و هماهنگی حرکتی آزمون تبحر حرکتی برونینکس – اوزرتسکی استفاده شد. این آزمون یک مجموعه آزمون هنجار مرجع است و عملکرد حرکتی کودکان 5/4 تا 5/14 ساله را ارزیابی می کند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های حاصل از پژوهش، از دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. در سطح آمار توصیفی، از جدول و نمودار فراوانی و درصد فراوانی، محاسبه میانگین و انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی نیز در راستای فرضیه‌های پژوهش که مبتنی بر مقایسه بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل بوده است از تحلیل واریانس استفاده شد. از نرم‌افزار SPSS 24 برای تجزیه‌وتحلیل آماری استفاده شد و سطح معنی داری 05/0 > p در نظر گرفته شد. برای بررسی اطلاعات دموگرافیک آزمودنی ها در سه گروه از آزمون آنوا و برای بررسی تأثیر تمرینات حس عمقی و پاریاد بر هماهنگی حرکتی و تعادل دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. لازم به ذکر است که قبل از انجام آزمون پیش فرض های آزمون شامل بررسی نرمال بودن داده ها و همبستگی واریانس ها مورد بررسی قرار گرفت که همگی رعایت شده بودند؛ بنابراین برای ارزیابی داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. شایان توجه است مطالعۀ حاضر دارای کد اخلاق به شناسه IR.IAU.KHUISF.REC.1401.227 می باشد.
جدول 1. پروتکل تمرینات حس عمقی مورداستفاده در پژوهش

هفته تمرین	تمرینات حس عمقی	مدت‌زمان (دقیقه)
اول	ایستادن روی یک‌پا به مدت 30 ثانیه، فشردن توپ سوئیس­بال به دیوار، حالت شنا گرفتن با توپ سوئیس بال، لی زدن درجا، ضربه زدن با دست به توپ­های مختلف.	30-20
	گرفتن حالت شمع بر روی تشک با کمک دستان، ایستادن روی یک‌پا و انجام فعالیت­هایی از قبیل گرفتن توپ، خوابیدن به شکم روی توپ سوئیس­بال در وضعیتی که دست­ها روی زمین قرار دارد، بالا انداختن توپ و گرفتن آن.	30-20
	راه رفتن روی خط صاف، تعادل روی هر دو دست، نشستن روی توپ سوئیس بال و با فشار دست­ها بالا آمدن، لی زدن روی خط صاف.	30-20
دوم	ایستادن با حمایت روی تخته تعادل، فشردن توپ سوئیس بال با هر دوست به سمت داخل در وضعیت ایستاده، هل دادن توپ سوئیس­بال روی زمین، فشردن توپ اسفنجی با انگشتان هر دودست.	30-20
	در حالت ایستاده و پاها کنار هم روی سینه پا بلند شدن و پایین آمدن، تعادل در وضعیتی که دست­ها روی زمین و پاها با کمی ارتفاع از سطح زمین قرار دارد، خوابیدن به پشت روی توپ سوئیس­بال و بالا آمدن، قل دادن توپ بزرگ روی زمین.	30-20
	ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه، گرفتن و فشردن اجسام گوناگون با هرکدام از دست­ها، انداختن وزن بدن روبه‌جلو و زدن کف دست به دیوار و بالا آمدن.	30-20
سوم	ایستادن روی یک پا و بالا آمدن پای دیگر تا نزدیک شکم، پرتاب انواع کیسه شن با وزن­های متفاوت به داخل سبد، قل دادن توپ روی دیوار، ضربه زدن با دست به توپ­های مختلف.	30-20
	ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه، لی زدن درجا، بالا انداختن توپ و گرفتن آن، نشستن روی توپ سوئیس بال و با فشار دست­ها بالا آمدن.	30-20
	ایستادن روی یک پا و انجام فعالیت­هایی از قبیل گرفتن توپ، فشردن توپ سوئیس­بال به دیوار، خوابیدن به شکم روی توپ سوئیس­بال در وضعیتی که دست­ها روی زمین قرار دارد، تعادل در وضعیتی که دست­ها روی زمین و پاها با کمی ارتفاع از سطح زمین قرار دارد،	30-20
چهارم	راه رفتن روی خط صاف، گرفتن حالت شمع بر روی تشک با کمک دستان، ضربه زدن با دست به توپ­های مختلف، فشردن توپ سوئیس بال با هر دوست به سمت داخل در وضعیت ایستاده.	30-40
	ایستادن روی یک پا و بالا آمدن پای دیگر تا نزدیک شکم، لی زدن روی خط صاف، حالت شنا گرفتن با توپ سوئیس­بال، نشستن روی توپ سوئیس بال و با فشار دست­ها بالا آمدن.	30-40
	ایستادن با حمایت روی تخته تعادل، تعادل روی هر دو دست، فشردن توپ اسفنجی با انگشتان هر دودست، قل دادن توپ بزرگ روی زمین.	30-40
پنجم	در حالت ایستاده و پاها کنار ­هم روی سینه پا بلند شدن و پایین آمدن، گرفتن و فشردن اجسام گوناگون با هرکدام از دست­ها، قل دادن توپ روی دیوار، پرتاب انواع کیسه شن با وزن­های متفاوت به داخل سبد.	30-40
	ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه، خوابیدن به پشت روی توپ سوئیس­بال و بالا آمدن، انداختن وزن بدن روبه‌جلو و زدن کف دست به دیوار و بالا آمدن، هل دادن توپ سوئیس­بال روی زمین.	30-40
	ایستادن روی یک پا و بالا آمدن پای دیگر تا نزدیک شکم، لی زدن درجا، تعادل در وضعیتی که دست­ها روی زمین و پاها با کمی ارتفاع از سطح زمین قرار دارد، نشستن روی توپ سوئیس بال و با فشار دست­ها بالا آمدن.	30-40
ششم	ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه، فشردن توپ سوئیس­بال به دیوار، ضربه زدن با دست به توپ­های مختلف، قل دادن توپ بزرگ روی زمین.	30-40
	ایستادن روی یک پا و انجام فعالیت­هایی از قبیل گرفتن توپ، پرتاب انواع کیسه شن با وزن­های متفاوت به داخل سبد، بالا انداختن توپ و گرفتن آن، خوابیدن به شکم روی توپ سوئیس­بال در وضعیتی که دست­ها روی زمین قرار دارد.	30-40
	راه رفتن روی خط صاف، لی زدن روی خط صاف، فشردن توپ اسفنجی با انگشتان هر دودست، هل دادن توپ سوئیس­بال روی زمین.	30-40
هفتم	ایستادن با حمایت روی تخته تعادل، گرفتن حالت شمع بر روی تشک با کمک دستان، حالت شنا گرفتن با توپ سوئیس­بال، قل دادن توپ روی دیوار.	30-40
	در حالت ایستاده و پاها کنار هم روی سینه پا بلند شدن و پایین آمدن، تعادل روی هر دو دست، فشردن توپ سوئیس بال با هر دوست به سمت داخل در وضعیت ایستاده، قل دادن توپ بزرگ روی زمین.	30-40
	ایستادن روی یک پا به مدت 30 ثانیه، گرفتن و فشردن اجسام گوناگون با هرکدام از دست­ها، انداختن وزن بدن روبه‌جلو و زدن کف دست به دیوار و بالا آمدن، خوابیدن به پشت روی توپ سوئیس­بال و بالا آمدن.	30-40
هشتم	ایستادن روی یک پا و بالا آمدن پای دیگر تا نزدیک شکم، هل دادن توپ سوئیس­بال روی زمین، نشستن روی توپ سوئیس بال و با فشار دست­ها بالا آمدن، فشردن توپ سوئیس­بال به دیوار.	30-40
	راه رفتن روی خط صاف، ضربه زدن با دست به توپ­های مختلف، پرتاب انواع کیسه شن با وزن­های متفاوت به داخل سبد، تعادل روی هر دو دست.	30-40
	در حالت ایستاده و پاها کنار هم روی سینه پا بلند شدن و پایین آمدن، لی زدن روی خط صاف، بالا انداختن توپ و گرفتن توپ، انداختن وزن بدن روبه‌جلو و زدن کف دست به دیوار و بالا آمدن.	30-40

نتایج
نتایج به‌دست‌آمده از آزمون کولموگروف اسمیرنوف نشان‌دهندۀ نرمال بودن داده ها بود. در ادامه همان‌طور که پیش‌تر عنوان شد، جهت بررسی اطلاعات دموگرافیک آزمودنی ها در سه گروه مطابق جدول 3 از آزمون آنوا استفاده شد.

طبق جدول 4 نیز تأثیر تمرینات حس عمقی و پاریاد بر هماهنگی حرکتی و تعادل دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL نیز به کمک تحلیل کوواریانس بررسی شده است.

با توجه به نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیره جدول 4 می توان گفت که تمرینات حس عمقی و پاریاد بر هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL به‌طور معناداری تأثیر مثبت داشته است. بر این اساس مشاهده می شود که تمرینات حس عمقی 6/73 درصد و تمرینات پاریاد 5/50 درصد موجب تقویت هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL می شود. از سوی دیگر نتایج جدول 4 نشان می دهد که تمرینات حس عمقی 1/32 درصد و تمرینات پاریاد 4/24 درصد موجب تقویت تعادل دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL شده است. از سوی دیگر برای بررسی تأثیر تمرینات حس عمقی و پاریاد بر کارکردهای اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL از تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شده است. برای بررسی تأثیر مستقیم تمرینات حس عمقی و پاریاد بر کارکردهای اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL از شاخص لامبدا ویلکس استفاده شده است. نتایج این آزمون در جدول 5 نشان داده شده است.

همچنین تأثیر تمرینات حس عمقی و پاریاد بر ابعاد کارکردهای اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL به‌صورت جدول 6 می باشد. نتایج جدول 6 نشان می دهد که تمرینات حس عمقی و پاریاد بر کارکرد اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر مثبت دارد. بر این اساس مشاهده می شود که تمرینات حس عمقی 6/23 درصد و تمرینات پاریاد 5/17 درصد موجب تقویت کارکرد اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL شده اند. همچنین جدول 6 نشان می‌دهد که تمرینات حس عمقی و پاریاد بر حافظه کاری، عملکرد پیوسته تأثیر دارند ولی در آزمون استروپ مؤثر نمی باشند.

بحث
در راستای تقویت هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL با توجه به نتایج تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی در بین دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر دارد. دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL اغلب با مشکل حرکت عضو آسیب‌دیده و هماهنگی آن با سایر اعضا درگیر می باشند و نیاز دارند تا با انجام تمرینات مناسب نسبت به تقویت زانو اقدام نمایند (19). تقویت حس عمقی در افراد آسیب‌دیده می تواند موجب تقویت عضو آسیب‌دیده شود و ضایعات مربوط به آسیب ACL را کاهش دهد (20). همچنین معینی و همکارانش (21) (1397) در تحقیقات خود بیان کردند که تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی کودکان و بر تمامی زیرمقیاس های هماهنگی چشم و دست تأثیر بسزایی دارد. تمرینات حس عمقی یکی از مؤلفه‌هایی است که بر هماهنگی حرکتی تأثیر می گذارد که باعث بهبود سیستم عصبی عضلانی و افزایش عملکرد هماهنگی می شود. هماهنگی حرکتی در ایجاد پاسخ های بازتابی، جهت گیری فضایی، ادراک هستی شناختی، درک و تولید ریتم، تعادل، تشخیص عملکرد و غیره نقش دارد و تمرینات حس عمقی می تواند این ابعاد را بهبود بخشد. تمرینات ورزشی از طریق اصول روانی حرکتی، علاوه بر بهبود وضعیت جسمانی، باعث بهبود وضعیت روحی ورزشکاران نیز می شود. درواقع تمرینات حس عمقی مهم‌ترین کانال حسی در رشد حواس پایه در نوجوان است و فرد را تحریک می کند تا کارایی فعالیت خود را افزایش داده و با عملکردهای سیستم عصبی مرکزی هماهنگی بیشتری داشته باشد که می تواند مهارت های حرکتی را بهبود بخشد (22). ازاین‌رو انجام تمرینات حس عمقی می تواند تأثیر زیادی بر هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL داشته باشد. همچنین با توجه به نتایج تمرینات پاریاد بر هماهنگی حرکتی در بین دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL، تأثیر دارد. در این راستا تمرینات پاریاد، تمرینات تعادل محور بودند و بیشتر بر ایجاد تعادل در ورزشکاران تأکید می نماید. به همین علت می‌توان بیان نمود که این تمرینات توانسته است تأثیری مثبت بر هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL بگذارد. همچنین انجام تمرینات تعادلی باعث می شود که قدرت پاها در تمامی نقاط افزایش یابد. از سوی دیگر تمرین مهم در تمرینات پاریاد، استفاده از تخته تعادل می باشد که این امر برای افرادی که از ناحیه زانو دچار مشکل می باشند بسیار تأثیرگذار می باشد و هماهنگی دو طرف بدن را افزایش می دهد. ازاین‌رو انجام تمرینات پاریاد بر هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر زیادی دارد.
از سوی دیگر در رابطه با تعادل دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL نتایج نشان می دهد که تمرینات حس عمقی بر تعادل در بین دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL، تأثیر دارد. برنامۀ تمرینی حس عمقی از حرکات ساده تا پیچیده تشکیل شده است و برای بهبود تعادل باید توانایی ترکیب حرکات و افزایش هماهنگی بین حرکات بدن و درون اندام را بهبود بخشید؛ بنابراین با اجرای برنامۀ تمرینی برایتونیک تعادل دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL افزایش می یابد زیرا حرکات ساده تا پیچیده تمرین نموده و این امر موجب می شود که به مرور تعادل و آن ها افزایش یابد. در این راستا آموزش حس عمقی، در بازتوانی ورزشکاران پس از جراحی و آسیب-های اندام تحتانی بر روی عملکرد حرکتی بدن تأثیرگذار و کیفیت توان‌بخشی ورزشکاران را افزایش می دهد. همچنین کیل و سولینیک (23) بیان نمودند که تمرینات حس عمقی بعد از بازسازی لیگامان صلیبی قدامی مفصل زانو، با توجه به تغییرات وضعیت عملکرد ورزشکاران و اهداف دوره توان‌بخشی، کیفیت بازتوانی را افزایش و باعث کاهش طول مدت توان‌بخشی می شود و تعادل آن ها را تا حد زیادی بهبود می بخشد. تمرینات حس عمقی عملکرد سیستم عصبی- عضلانی را بهبود می بخشد و در نتیجه سبب می شود مفاصل کمری – لگنی - رانی در طول زنجیره حرکات عملکردی و انجام آزمون های عملکردی و تعادلی حرکات مطلوب داشته باشند، پاها هنگام حرکت دارای شتاب مناسب و قابل‌کنترلی باشند و افراد تعادل عضلانی مناسب و قدرت عملکردی بهتری داشته باشند که این موارد موجب بهبود تعادل ورزشکاران می شود. ازاین‌رو تمرینات حس عمقی بر تعادل حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کای سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر مثبت دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که تمرینات پاریاد بر تعادل در بین دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL، تأثیرگذار است. در این ارتباط می توان بیان نمود که انجام تمرینات پاریاد با تخته تعادل انجام شده و تخته تعادل مبنای این تمرینات را تشکیل می دهد. ازاین‌رو این تمرینات تمرکز خاصی بر افزایش تعادل ورزشکاران دارند. همچنین تمرینات پاریاد بر پایین‌تنه ورزشکاران تمرکز نموده و موجب می شود که ورزشکاران سعی در حفظ تعادل دو طرف بدن در تمرینات به وسیلۀ پاها را داشته باشند که همین امر به آسیب‌دیدگان ACL کمک می نماید تا تعادل بهتری را به دست آورند. از سوی دیگر، تعادل درمانی بر اتصال سیستم های تعادلی با چندین ناحیه کلیدی در مغز متکی است. با اصلاح اتصالات مسیرهای عصبی بین این مراکز، یادگیری و عملکردهای شناختی در «ریشه» بهبود می یابد. در این راستا تمرینات پاریاد، برنامه ای برای تعادل، پردازش حسی و یکپارچگی حسی است که به مغز کمک می کند تا پردازش اطلاعات خود را بهتر سازماندهی کند و این باعث تقویت تعادل در ورزشکاران می شود ازاین‌رو تمرینات پاریاد بر تعادل حرکتی در بین دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر مثبت دارد.
درنهایت برای کارکردهای اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL جدول پژوهش حاضر نشان می‌دهد که تمرینات حس عمقی و پاریاد بر کارکردهای اجرایی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر دارد و می تواند میزان حافظه کاری و عملکرد پیوسته آن ها را تقویت نماید. در این راستا (24). در پژوهش خود بیان نمودند که پردازش حسی می‌تواند کارکردهای اجرایی کودکان را بهبود بخشد. تمرینات حس عمقی، همگرایی اطلاعات حسی در مغز را تسهیل می کند و به دنبال آن بهبود قابل‌توجهی در عملکردهای اجرایی مانند توانایی برنامه ریزی، پاسخ گویی و توجه با ارائه محرک های حرکتی ادراکی ایجاد می شود. مشخص شده است که این به معنای بهبود عملکردهای اجرایی است. کارکردهای اجرایی افراد را قادر می سازد تا با موفقیت در رفتارهای مستقل و هدفمند شرکت کنند و هنگامی‌که تمرینات حس عمقی در ورزشکاران دچار آسیب ACL انجام می شود، هماهنگی بین اعصاب مرکزی آن ها افزایش می یابد که این امر موجب بهبود کارکردهای اجرایی آن ها می شود. ازاین‌رو تمرینات حس عمقی بر کارکردهای اجرایی در بین دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL دارای تأثیرات مثبت می باشد. قاسمیان مقدم (25) (1395) نیز بیان کرد که تمرینات ادراکی - حرکتی پاریاد حافظه کاری را بهبود می بخشد. همچنین بر توسعه خرده مقیاس های سرعت و چابکی دویدن، تعادل، هماهنگی دو طرفه و قدرت تأثیر بسزایی دارد. بابادی (26) (1393) نیز تأثیر تمرینات با توپ بر تعادل ایستا و پویای کودکان را تأیید نمودند. ازآنجایی‌که دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL به دلیل تأثیرات آسیب زانو یا مشکلاتی در ساختار سیستم عصبی مرکزی، نوسانات وضعیتی بیشتری دارند، بنابراین تمرینات تعادلی پیش‌رونده می تواند این نوسانات و عملکردهای اجرایی آن ها را بهبود بخشد. از سوی دیگر تمرینات پاریاد به علت کمیت زیاد در تمرینات موجب می شود که عملکرد حرکتی ورزشکاران نیز بهبود یابد و قسمت های مختلف پایین‌تنه مورد بررسی قرار بگیرد که این امر به هماهنگی و تعادل فکری ورزشکاران کمک نموده. از طرفی تمرینات پاریاد تمرینات تعادل محور بوده و تأکید ویژه ای بر ایجاد تعادل روحی و جسمی دارد که می تواند کارکردهای اجرایی آن ها را بهبود بخشد. ازاین‌رو تمرینات پاریاد بر کارکردهای اجرایی در بین دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL تأثیر مثبت دارد.
نتیجه گیری نهایی
نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات حس عمقی بر هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی و تمرینات پاریاد بر هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرایی در بین دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL اثربخش است که بیشترین تأثیر تمرینات حس عمقی و پاریاد بر هماهنگی حرکتی دختران نوجوان کاراته‌کا سبک های غیرکنترلی دارای آسیب ACL بود؛ بنابراین می توان نتیجه گرفت که تمرینات حس عمقی و پاریاد بر روی هماهنگی حرکتی، تعادل و کارکردهای اجرای مؤثر می باشند.
تشکر و قدردانی
با توجه به همکاری ورزشکاران کاراته کا در این پژوهش از کلیۀ ورزشکاران و مربیان جهت همراهی در پژوهش کمال تشکر را داریم.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت شده است. به شرکت‌کنندگان در این پژوهش اجازه داده شده بود تا هر زمان که مایل
بودند از روند پژوهش خارج شوند. همچنین تمامی شرکت‌کنندگان در جریان روند و مراحل مختلف شرکت در پژوهش قرار داشتند.
به تمامی شرکت‌کنندگان این اطمینان داده شده بود که اطلاعات آن‌ها محرمانه نگه داشته می شود.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.