دوره 11، شماره 4 - ( 12-1404 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 423-410 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kazemi Pakdel A, Kazemi Pakdel F, Sabaghian Rad S. Tests for Evaluating Psychological Factors Related to Return to Sport After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: A Scoping Review. J Sport Biomech 2026; 11 (4) :410-423
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-377-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-377-fa.html
کاظمی پاکدل احمد، کاظمی پاکدل فرشته، صباغیان راد صفورا. آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی: مروری بر مطالعات. مجله بیومکانیک ورزشی. 1404; 11 (4) :410-423
1- گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران.
متن کامل [PDF 1428 kb]
(8 دریافت)
| چکیده (HTML) (27 مشاهده)
شکل ۱. فلوچارت غربالگری مقالات
متن کامل: (5 مشاهده)
مقدمه
پارگی رباط صلیبی قدامی یک آسیب قابل‌توجه زانو است که معمولاً ورزشکاران در حین فعالیت‌های ورزشی با آن مواجه می‌شوند (1) و اغلب منجر به محدودیت‌های فیزیکی قابل‌توجهی می‌شود (2, 3). برای اکثر افراد مبتلا به آسیب رباط صلیبی قدامی، جراحی بازسازی برای بازیابی عملکرد زانو و تسهیل بازگشت به فعالیت‌های ورزشی ضروری است (4, 5). بسیاری از ورزشکارانی که تحت عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی قرار می‌گیرند، تلاش می‌کنند ورزش خود را در سطحی که قبل از آسیب انجام می‌دادند از سر بگیرند (6). درحالی‌که جراحی می‌تواند عملکرد زانو را بهبود بخشد، بسیاری از ورزشکاران پس از آن به ورزش خود بازنمی‌گردند (7). پاسخ‌های روان‌شناختی به‌عنوان یک عامل بالقوه قابل تنظیم مرتبط با این نتیجه شناخته شده است (8). مطالعات قبلی نشان داد که احتمال بازگشت موفقیت‌آمیز به ورزش در بیماران با عوامل روانی منفی کمتر است (9). بازگشت خیلی زود به ورزش، قبل از اینکه ورزشکار از نظر روانی آماده شود، می‌تواند منجر به اضطراب، افزایش خطر آسیب مجدد، آسیب به سایر اعضای بدن و کاهش عملکرد شود (10). در نتیجه، تمرکز فزاینده‌ای بر افزایش درک ما از روند بهبود روانی پس از این آسیب جدی وجود داشته است. برای دستیابی به این هدف، پرسشنامه‌های متعددی برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مختلف مرتبط با بازگشت به ورزش ایجاد شده است (11, 12). این‌ها شامل پرسشنامه پاسخ‌های عاطفی ورزشکاران به آسیب برای اندازه‌گیری واکنش‌های عاطفی به آسیب می‌باشد. نیاز به ابزارهایی با ویژگی‌های اندازه‌گیری قوی برای ارزیابی مؤثر آمادگی روان‌شناختی در این بیماران وجود دارد که امکان ارزیابی جامع آمادگی آن‌ها برای بازگشت به ورزش را فراهم می‌کند (13). ابزارهایی با کیفیت روان‌شناختی مناسب می‌توانند اهداف مختلفی از جمله ارائه مراقبت‌های بهداشتی بیمار محور، سنجش ادراک بیمار از وضعیت سلامتی خود، ارزیابی اثربخشی مداخلات و اطلاع‌رسانی تصمیم‌های بالینی بر اساس پیامدهای گزارش‌شده توسط بیمار داشته باشند (14).
در بررسی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش بعد از جراحی رباط صلیبی قدامی، تئوری‌ها و مدل‌های روان‌شناختی نقش مهمی دارند. یکی از این مدل‌ها، مدل ترس از آسیب دوباره است که به ترس ورزشکاران از اینکه دوباره آسیب ببینند توجه می‌کند و پایه مقیاس‌هایی مثل تامپا کینزیوفوبیا است. همچنین، نظریه خودکارآمدی که درباره باور و اعتماد ورزشکار به توانایی‌های خودش است، در طراحی مقیاس‌هایی مثل مقیاس آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش (ACL-RSI) نقش دارد. علاوه بر این، چارچوب‌های شناختی-رفتاری به ما کمک می‌کنند تا اضطراب، اعتمادبه‌نفس و نحوه ارزیابی ریسک توسط ورزشکاران را بهتر بفهمیم. این مدل‌ها کمک می‌کنند تا آزمون‌های روان‌شناختی، دید دقیق‌تری نسبت به آمادگی ذهنی ورزشکاران برای بازگشت به ورزش بعد از آسیب داشته باشند. منظور از «بازگشت به ورزش» هم شروع مجدد تمرینات ورزشی پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی و هم بازگشت به رقابت‌های حرفه‌ای است. هر دو مرحله نیازمند آمادگی روانی خاصی هستند که می‌تواند تفاوت‌های مهمی در روند توان‌بخشی ایجاد کند؛ بنابراین در این مطالعه سعی بر آن است که تمامی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی استفاده شده برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی جمع‌آوری شود تا هم نگاه کلی به آزمون‌ها داشته باشیم و هم ویژگی‌های عملکردی هر یک از آزمون‌ها را نیز بررسی شود؛ بنابراین هدف از این مطالعه مروری بررسی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی می‌باشد.
روش شناسی
در این مطالعه، بررسی جامعی بر آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی صورت گرفت. جستجو در پایگاه‌های PubMed، MEDLINE، Web of Science، Science Direct، Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials، Scopus، Google Scholar، MAGIRAN، IRANDOC، Iran Medex، MedLib و SID با کلیدواژه‌های ACL reconstruction or psychometric properties or psychological readiness or fear of injury knee injury or return to sport or confidence or ACL از سال 2003 تا فوریه 2024 با توجه به موضوع و هدف مقاله انجام شد. پس از گردآوری نتایج جستجو، ابتدا عنوان و سپس خلاصه مقالات مطالعه شد. چنانچه مقالات با معیار ورود و خروج همخوانی داشت؛ از نتایج آن در مطالعه مروری استفاده و در غیر این صورت کنار گذاشته می‌شد. بر اساس معیارها و اهداف تحقیق، 6 مقاله پس از مراحل ارزیابی انتخاب گردید. تمام مقالات به‌صورت متن کامل فراهم شد.
معیارهای ورود مطالعه
در مرحله اول، غربالگری عنوان و چکیده مطالعات توصیفی با تمرکز بر روی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی و انتشار به زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. یک دستیار تحقیق به‌صورت مستقل چکیده‌های مقالات را بررسی می‌کرد. مرحله دوم غربالگری کل متن با توجه به موارد: انتشار شاخص (آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی) و مشخص بودن جامعه هدف (افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی) بود. شرکت‌کنندگان بیشتر مطالعات، ورزشکاران حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای با آسیب رباط صلیبی قدامی در بازه سنی ۱۸ تا ۴۰ سال بودند. طراحی مطالعات معمولاً مقطعی یا طولی بوده و با هدف ارزیابی آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش انجام شده‌اند. آزمون‌هایی مانند ACL-RSI، Tampa Scale of Kinesiophobia و I-PRRS برای سنجش عوامل روانی مرتبط استفاده شده‌اند. غربالگری کل متن توسط یک محقق انجام گردید. یک محقق ارشد نیز لیست نهایی مقالات انتخاب شده را جهت اطمینان از اینکه تمام مقالات با هدف تحقیق هم‌راستا می‌باشد، چک کرد. خلاصه اطلاعات توصیفی توسط دستیار تحقیق جمع‌آوری شد و توسط محقق ارشد چک شد.
معیارهای خروج از مطالعه
مقالاتی که جامعه آماری افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی نبودند، مقالاتی که در آن‌ها نحوه اجرای آزمون به‌خوبی مشخص نشده بود و مقالاتی که از ابزارهای روان‌شناختی استفاده کرده بودند و جز آزمون‌های روان‌شناختی طبقه‌بندی نمی‌شوند.
نتایج
فرآیند انتخاب مطالعات در شکل 1 نشان داده شده است. با جستجو در منابع الکترونیکی تعداد 563 عنوان به دست آمد. جستجوی دستی و بررسی منابع مقالات تعداد 12 عنوان دیگر به دست آمد. بعد از حذف عنوان‌های تکراری تعداد 153 چکیده برای مرور مشخص شدند. بعد از بررسی عنوان و چکیده مقالات تعداد 141 مقاله حذف شدند و 12 مقاله برای مطالعه کل متن انتخاب شدند. بعد از بررسی کل متن مقالات، 6 مقاله که از 6 آزمون مختلف، ارزیابی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی را مورد مطالعه قرار داده بودند انتخاب شدند و نتایج آن‌ها گزارش شد (جدول 1).
پارگی رباط صلیبی قدامی یک آسیب قابل‌توجه زانو است که معمولاً ورزشکاران در حین فعالیت‌های ورزشی با آن مواجه می‌شوند (1) و اغلب منجر به محدودیت‌های فیزیکی قابل‌توجهی می‌شود (2, 3). برای اکثر افراد مبتلا به آسیب رباط صلیبی قدامی، جراحی بازسازی برای بازیابی عملکرد زانو و تسهیل بازگشت به فعالیت‌های ورزشی ضروری است (4, 5). بسیاری از ورزشکارانی که تحت عمل جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی قرار می‌گیرند، تلاش می‌کنند ورزش خود را در سطحی که قبل از آسیب انجام می‌دادند از سر بگیرند (6). درحالی‌که جراحی می‌تواند عملکرد زانو را بهبود بخشد، بسیاری از ورزشکاران پس از آن به ورزش خود بازنمی‌گردند (7). پاسخ‌های روان‌شناختی به‌عنوان یک عامل بالقوه قابل تنظیم مرتبط با این نتیجه شناخته شده است (8). مطالعات قبلی نشان داد که احتمال بازگشت موفقیت‌آمیز به ورزش در بیماران با عوامل روانی منفی کمتر است (9). بازگشت خیلی زود به ورزش، قبل از اینکه ورزشکار از نظر روانی آماده شود، می‌تواند منجر به اضطراب، افزایش خطر آسیب مجدد، آسیب به سایر اعضای بدن و کاهش عملکرد شود (10). در نتیجه، تمرکز فزاینده‌ای بر افزایش درک ما از روند بهبود روانی پس از این آسیب جدی وجود داشته است. برای دستیابی به این هدف، پرسشنامه‌های متعددی برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مختلف مرتبط با بازگشت به ورزش ایجاد شده است (11, 12). این‌ها شامل پرسشنامه پاسخ‌های عاطفی ورزشکاران به آسیب برای اندازه‌گیری واکنش‌های عاطفی به آسیب می‌باشد. نیاز به ابزارهایی با ویژگی‌های اندازه‌گیری قوی برای ارزیابی مؤثر آمادگی روان‌شناختی در این بیماران وجود دارد که امکان ارزیابی جامع آمادگی آن‌ها برای بازگشت به ورزش را فراهم می‌کند (13). ابزارهایی با کیفیت روان‌شناختی مناسب می‌توانند اهداف مختلفی از جمله ارائه مراقبت‌های بهداشتی بیمار محور، سنجش ادراک بیمار از وضعیت سلامتی خود، ارزیابی اثربخشی مداخلات و اطلاع‌رسانی تصمیم‌های بالینی بر اساس پیامدهای گزارش‌شده توسط بیمار داشته باشند (14).
در بررسی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش بعد از جراحی رباط صلیبی قدامی، تئوری‌ها و مدل‌های روان‌شناختی نقش مهمی دارند. یکی از این مدل‌ها، مدل ترس از آسیب دوباره است که به ترس ورزشکاران از اینکه دوباره آسیب ببینند توجه می‌کند و پایه مقیاس‌هایی مثل تامپا کینزیوفوبیا است. همچنین، نظریه خودکارآمدی که درباره باور و اعتماد ورزشکار به توانایی‌های خودش است، در طراحی مقیاس‌هایی مثل مقیاس آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش (ACL-RSI) نقش دارد. علاوه بر این، چارچوب‌های شناختی-رفتاری به ما کمک می‌کنند تا اضطراب، اعتمادبه‌نفس و نحوه ارزیابی ریسک توسط ورزشکاران را بهتر بفهمیم. این مدل‌ها کمک می‌کنند تا آزمون‌های روان‌شناختی، دید دقیق‌تری نسبت به آمادگی ذهنی ورزشکاران برای بازگشت به ورزش بعد از آسیب داشته باشند. منظور از «بازگشت به ورزش» هم شروع مجدد تمرینات ورزشی پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی و هم بازگشت به رقابت‌های حرفه‌ای است. هر دو مرحله نیازمند آمادگی روانی خاصی هستند که می‌تواند تفاوت‌های مهمی در روند توان‌بخشی ایجاد کند؛ بنابراین در این مطالعه سعی بر آن است که تمامی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی استفاده شده برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی جمع‌آوری شود تا هم نگاه کلی به آزمون‌ها داشته باشیم و هم ویژگی‌های عملکردی هر یک از آزمون‌ها را نیز بررسی شود؛ بنابراین هدف از این مطالعه مروری بررسی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی می‌باشد.
روش شناسی
در این مطالعه، بررسی جامعی بر آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی صورت گرفت. جستجو در پایگاه‌های PubMed، MEDLINE، Web of Science، Science Direct، Cochrane Central Register of Controlled Clinical Trials، Scopus، Google Scholar، MAGIRAN، IRANDOC، Iran Medex، MedLib و SID با کلیدواژه‌های ACL reconstruction or psychometric properties or psychological readiness or fear of injury knee injury or return to sport or confidence or ACL از سال 2003 تا فوریه 2024 با توجه به موضوع و هدف مقاله انجام شد. پس از گردآوری نتایج جستجو، ابتدا عنوان و سپس خلاصه مقالات مطالعه شد. چنانچه مقالات با معیار ورود و خروج همخوانی داشت؛ از نتایج آن در مطالعه مروری استفاده و در غیر این صورت کنار گذاشته می‌شد. بر اساس معیارها و اهداف تحقیق، 6 مقاله پس از مراحل ارزیابی انتخاب گردید. تمام مقالات به‌صورت متن کامل فراهم شد.
معیارهای ورود مطالعه
در مرحله اول، غربالگری عنوان و چکیده مطالعات توصیفی با تمرکز بر روی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی و انتشار به زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. یک دستیار تحقیق به‌صورت مستقل چکیده‌های مقالات را بررسی می‌کرد. مرحله دوم غربالگری کل متن با توجه به موارد: انتشار شاخص (آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی) و مشخص بودن جامعه هدف (افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی) بود. شرکت‌کنندگان بیشتر مطالعات، ورزشکاران حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای با آسیب رباط صلیبی قدامی در بازه سنی ۱۸ تا ۴۰ سال بودند. طراحی مطالعات معمولاً مقطعی یا طولی بوده و با هدف ارزیابی آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش انجام شده‌اند. آزمون‌هایی مانند ACL-RSI، Tampa Scale of Kinesiophobia و I-PRRS برای سنجش عوامل روانی مرتبط استفاده شده‌اند. غربالگری کل متن توسط یک محقق انجام گردید. یک محقق ارشد نیز لیست نهایی مقالات انتخاب شده را جهت اطمینان از اینکه تمام مقالات با هدف تحقیق هم‌راستا می‌باشد، چک کرد. خلاصه اطلاعات توصیفی توسط دستیار تحقیق جمع‌آوری شد و توسط محقق ارشد چک شد.
معیارهای خروج از مطالعه
مقالاتی که جامعه آماری افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی نبودند، مقالاتی که در آن‌ها نحوه اجرای آزمون به‌خوبی مشخص نشده بود و مقالاتی که از ابزارهای روان‌شناختی استفاده کرده بودند و جز آزمون‌های روان‌شناختی طبقه‌بندی نمی‌شوند.
نتایج
فرآیند انتخاب مطالعات در شکل 1 نشان داده شده است. با جستجو در منابع الکترونیکی تعداد 563 عنوان به دست آمد. جستجوی دستی و بررسی منابع مقالات تعداد 12 عنوان دیگر به دست آمد. بعد از حذف عنوان‌های تکراری تعداد 153 چکیده برای مرور مشخص شدند. بعد از بررسی عنوان و چکیده مقالات تعداد 141 مقاله حذف شدند و 12 مقاله برای مطالعه کل متن انتخاب شدند. بعد از بررسی کل متن مقالات، 6 مقاله که از 6 آزمون مختلف، ارزیابی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی را مورد مطالعه قرار داده بودند انتخاب شدند و نتایج آن‌ها گزارش شد (جدول 1).
شکل ۱. فلوچارت غربالگری مقالات
جدول 1. نتایج حاصل از مطالعاتی که به بررسی آزمون‌های عوامل روانی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی پرداخته‌اند.
| آزمون | پایایی | روایی | ویژگی | حساسیت | توضیحات |
| مقیاس بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی (6) |
81/0 | 78/0 | نامشخص | نامشخص | جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی شامل 12 آیتم است که در مقیاس آنالوگ بصری 10 سانتی‌متری اندازه‌گیری می‌شوند که از 0 تا 100 در 10 نقطه افزایش می‌یابد. این ابزار شامل سه زیر دامنه است: (1) احساسات (5 مورد)، (2) اعتماد به عملکرد (5 مورد) و (3) ارزیابی ریسک (2 مورد). در انطباق بعدی توسط همان تیم تحقیقاتی، مقیاس‌های آنالوگ بصری با مقیاس‌های لیکرت 11 درجه‌ای که در جعبه‌ها نمایش داده می‌شوند، جایگزین شد، همچنین با افزایش 10 امتیازی از 0 تا 100. |
| مقیاس کینزیوفوبیای تامپا (15) | 99/0 تا 1 | 95/0 | نامشخص | نامشخص | تامپا کینزیوفوبیا یک پرسشنامه خودگزارشی 17 سالی است که برای ارزیابی ترس از آسیب مجدد مربوط به حرکت یا فعالیت بدنی طراحی شده است. با استفاده از مقیاس لیکرت 4 درجه‌ای نمره‌گذاری می‌شود که مجموع نمرات آن از 17 تا 68 است. نمره 17 نشان‌دهنده عدم حرکت هراسی است، درحالی‌که نمره 68 نشان دهنده حرکت هراسی شدید است. |
| پرسشنامه آمادگی روانی آسیب برای بازگشت به ورزش (16) | 87/0 | 74/0 | نامشخص | نامشخص | پرسشنامه آمادگی روانی آسیب برای بازگشت به ورزش یک مقیاس 6 ماده‌ای است که برای ارزیابی آمادگی روانی ورزشکاران آسیب دیده برای بازگشت به ورزش طراحی شده است. شرکت‌کنندگان به هر یک از آیتم‌ها با امتیازهایی از 0 تا 100 در افزایش 10 امتیازی پاسخ می‌دهند که 0 نشان‌دهنده عدم اطمینان، 50 نشان‌دهنده اطمینان متوسط و 100 نشان‌دهنده اطمینان کامل است. مجموع امتیازات با جمع‌کردن امتیازات 6 مورد و تقسیم کل بر 10 محاسبه می‌شود و امتیازات بین 0 تا 60 به دست می‌آید. امتیازات بین 50 تا 60 نشان می‌دهد که ورزشکار از نظر روانی آماده بازگشت به ورزش است، درحالی‌که امتیازات زیر 50 ممکن است نشان‌دهنده عدم آمادگی و نیاز به زمان ریکاوری بیشتر باشد. |
| کمیته بین‌المللی مستندات زانو (17) |
9/0 | 81/0 | 86% | 78% | کمیته بین‌المللی مستندات زانو یک معیار تخصصی گزارش‌شده توسط بیمار است که بر سلامت زانو متمرکز است و شامل 18 مورد است که علائم، قابلیت‌های عملکردی و فعالیت‌های ورزشی را ارزیابی می‌کند. برای افرادی که مشکلات مختلف زانو را تجربه می‌کنند مناسب است. نمره کل، که از جمع پاسخ‌ها به همه آیتم‌ها به دست می‌آید، از 0 تا 100 متغیر است. نمره بالاتر به معنای عملکرد بهتر در زندگی روزمره و ورزش، همراه با علائم کمتر است. |
| نمره نتیجه آسیب و استئوآرتریت زانو (18) |
84/0 تا 90/0 | 75/0 | نامشخص | نامشخص | نمره نتیجه آسیب و استئوآرتریت زانو یک ابزار خاص زانو است که برای ارزیابی عملکرد ذهنی زانو طراحی شده است. این شامل 42 آیتم است که در پنج خرده مقیاس به‌طور جداگانه رتبه‌بندی شده‌اند: درد، علائم دیگر، عملکرد در زندگی روزمره، عملکرد در ورزش و تفریح (ورزش)، و کیفیت زندگی مرتبط با زانو. هر آیتم در یک مقیاس لیکرت 5 درجه‌ای رتبه‌بندی می‌شود، که در آن 0 نشان‌دهنده عدم وجود مشکل و 4 نشان‌دهنده مشکلات شدید است. نمرات هر خرده مقیاس به‌طور مستقل محاسبه می‌شود و از 0 تا 100 متغیر است. نمره 0 نشان‌دهنده مشکلات شدید در عملکرد زانو است، درحالی‌که نمره 100 نشان‌دهنده عملکرد خوب زانو است. |
| نسخه کوتاه اصلی جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی (19) | 95/0 | نامشخص | نامشخص | نامشخص | نسخه کوتاه اصلی جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی یک ابزار 6 موردی است که با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری 10 سانتی‌متری از 0 تا 100 در افزایش 10 نقطه‌ای ارزیابی می‌شود. این ابزار شامل سه زیر دامنه است: (1) احساسات (5 مورد)، (2) اطمینان در عملکرد (5 مورد) و (3) ارزیابی ریسک (2 مورد). در نسخه‌ای که بعداً توسط همان تیم اقتباس شد، مقیاس‌های آنالوگ بصری با مقیاس‌های لیکرت 11 درجه‌ای که در جعبه‌هایی با افزایش 10 امتیازی از 0 تا 100 ارائه شده بود، جایگزین شد. امتیاز کل با محاسبه درصد کل امتیازات در 6 آیتم به دست می‌آید، با نمرات بالاتر نشان‌دهنده آمادگی روان‌شناختی بیشتر برای بازگشت به ورزش است. |
بحث
هدف از مطالعه حاضر بررسی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی بود. با مرور مطالعات مشخص شد که مطالعات از روش‌های متعددی به بررسی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی پرداخته‌اند. در مطالعه مروری حاضر 6 مقاله پیدا شد که از 6 آزمون متعدد به بررسی و ارزیابی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی پرداخته بودند که به بحث و بررسی ویژگی‌های این آزمون‌ها می‌پردازیم. بازگشت به ورزش شامل دو مرحله مجزا یعنی شروع تمرینات و بازگشت به مسابقات است که هر کدام با چالش‌های روانی متفاوتی همراه هستند. درک این تفاوت‌ها برای طراحی برنامه‌های توان‌بخشی مؤثر و حمایت روانی از ورزشکاران ضروری است.
برای دستیابی به این هدف، پرسشنامه‌های متعددی برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مختلف مرتبط با بازگشت به ورزش ایجاد شده است (11, 12). این‌ها شامل پرسشنامه پاسخ‌های عاطفی ورزشکاران به آسیب برای اندازه‌گیری واکنش‌های عاطفی به آسیب (10)، مقیاس حرکتی هراسی تامپا برای ارزیابی ترس از آسیب مجدد (20)، پرسشنامه روحی روانی برای ارزیابی مشخصات روان‌شناختی بیمار در ارتباط با بازگشت به ورزش مقیاس تا ورزش برای ارزیابی آمادگی روان‌شناختی ورزشکاران آسیب‌دیده برای بازگشت به ورزش (21) و مقیاس خودکارآمدی زانو برای سنجش خودکارآمدی درک شده در عملکرد زانو (22)، صرف‌نظر از نوع آسیب.
مقیاس بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی دیدگی به‌طور خاص بر روی ارزیابی اثرات روانی بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی متمرکز است (23). مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی در سال 2008 به‌عنوان ابزاری تخصصی برای اندازه‌گیری آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش پس از آسیب و بازسازی رباطی صلیبی قدامی معرفی شد (19). این مقیاس یک‌بعدی شامل 12 آیتم است که سه دسته از پاسخ‌ها را ارزیابی می‌کند که تصور می‌شود بر بازگشت به ورزش پس از یک آسیب ورزشی تأثیر می‌گذارد: احساسات (5 مورد)، اعتماد به عملکرد (5 مورد) و ارزیابی ریسک (2 مورد. در یک محیط بالینی سریع، ممکن است نسخه کوتاه‌تر مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ترجیح داده شود.
وبستر و فلر (19) نسخه کوتاهی از مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی را توسعه و تأیید کردند. بر اساس نتایج مطالعه آن‌ها، یک نسخه اختصاری 6 ماده‌ای از مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی از گروه بزرگی از بیماران تحت بازسازی رباط صلیبی قدامی ایجاد شد. به نظر می‌رسد این نسخه کوتاه‌تر به‌اندازه نسخه کامل در تشخیص و پیش‌بینی نتایج بازگشت به ورزش مؤثر باشد. ممکن است به‌ویژه در محیط‌های بالینی شلوغ برای شناسایی ورزشکارانی که ممکن است با بازگشت به ورزش مشکل داشته باشند مفید باشد (19). پایایی و روایی نسخه کامل مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی به زبان فارسی انجام شده است (24). مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش ساختاری را ارزیابی می‌کند که بسیار شبیه به نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی است، به‌طور خاص بر آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش پس از آسیب تمرکز دارد (21). درحالی‌که هر دو پرسشنامه سازه‌های مشابه را ارزیابی می‌کنند، اما تفاوت‌های متمایزی دارند. مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش به‌طورکلی برای ورزشکاران آسیب‌دیده قابل استفاده است (25)، درحالی‌که نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی برای بیمارانی که برای بازسازی رباط صلیبی قدامی آماده می‌شوند طراحی شده است (25). مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش در درجه اول به اعتماد به بازگشت به ورزش می‌پردازد (26)، درحالی‌که مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی شامل سؤالاتی در مورد اعتماد عمومی، اطمینان عملکرد مربوط به زانو، احساسات و ارزیابی ریسک مربوط به بازگشت به ورزش است (27)؛ بنابراین، مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ارزیابی جامع‌تری از آمادگی روانی برای ورزشکارانی که برنامه‌ریزی بازسازی رباط صلیبی قدامی را دارند، ارائه می‌دهد. به‌طورکلی، اگرچه سایر ابزارهایی که عوامل روانی را در دوومیدانی ارزیابی می‌کنند، برخی موارد را با نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی مشترک می‌دانند، اما هیچ‌کدام به‌طور خاص آمادگی روان‌شناختی یک ورزشکار را برای بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی به‌اندازه نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ارزیابی نمی‌کنند.
نتیجه گیری نهایی
ارزیابی روانی ورزشکاران آسیب‌دیده، به‌ویژه پس از آسیب‌های رباط صلیبی قدامی، اهمیت زیادی دارد و ابزارهای معتبر مانند مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی، مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش، مقیاس تامپا کینزیوفوبیا، مقیاس تفسیر مستندات بین‌المللی زانو و نمره نتیجه آسیب زانو و استئوآرتریت به‌طور خاص برای این منظور طراحی شده‌اند. این ابزارها با ارائه ارزیابی‌های دقیق از آمادگی روانی، ترس از آسیب مجدد و عملکرد ورزشی، به پزشکان و مربیان کمک می‌کنند تا تصمیمات بهتری در مورد زمان بازگشت ورزشکاران به فعالیت‌های ورزشی اتخاذ کنند. در این مرور، آزمون‌های روان‌شناختی مختلفی برای ارزیابی آمادگی ورزشکاران پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی بررسی شدند. نتایج نشان داد که مقیاس بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL-RSI) و نسخه کوتاه آن، به دلیل اعتبار و کاربرد گسترده، بیشترین استفاده را در سنجش آمادگی روانی دارند. برای ارزیابی ترس از آسیب مجدد، مقیاس تامپا کینزیوفوبیا (TKS) ابزار مؤثری شناخته شده است. همچنین، پرسشنامه آمادگی روانی آسیب برای بازگشت به ورزش (I-PRRS) در سنجش جنبه‌های مختلف اعتمادبه‌نفس و آمادگی روانی کاربرد مناسبی دارد. استفاده هم‌زمان از این ابزارها می‌تواند به یک ارزیابی جامع و چندبعدی منجر شود که نه‌تنها به کاهش خطر آسیب‌های مجدد کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی و عملکرد ورزشی این افراد را نیز بهبود می‌بخشد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
هدف از مطالعه حاضر بررسی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی بود. با مرور مطالعات مشخص شد که مطالعات از روش‌های متعددی به بررسی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی پرداخته‌اند. در مطالعه مروری حاضر 6 مقاله پیدا شد که از 6 آزمون متعدد به بررسی و ارزیابی آزمون‌های ارزیابی عوامل روان‌شناختی مرتبط با بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی پرداخته بودند که به بحث و بررسی ویژگی‌های این آزمون‌ها می‌پردازیم. بازگشت به ورزش شامل دو مرحله مجزا یعنی شروع تمرینات و بازگشت به مسابقات است که هر کدام با چالش‌های روانی متفاوتی همراه هستند. درک این تفاوت‌ها برای طراحی برنامه‌های توان‌بخشی مؤثر و حمایت روانی از ورزشکاران ضروری است.
برای دستیابی به این هدف، پرسشنامه‌های متعددی برای ارزیابی عوامل روان‌شناختی مختلف مرتبط با بازگشت به ورزش ایجاد شده است (11, 12). این‌ها شامل پرسشنامه پاسخ‌های عاطفی ورزشکاران به آسیب برای اندازه‌گیری واکنش‌های عاطفی به آسیب (10)، مقیاس حرکتی هراسی تامپا برای ارزیابی ترس از آسیب مجدد (20)، پرسشنامه روحی روانی برای ارزیابی مشخصات روان‌شناختی بیمار در ارتباط با بازگشت به ورزش مقیاس تا ورزش برای ارزیابی آمادگی روان‌شناختی ورزشکاران آسیب‌دیده برای بازگشت به ورزش (21) و مقیاس خودکارآمدی زانو برای سنجش خودکارآمدی درک شده در عملکرد زانو (22)، صرف‌نظر از نوع آسیب.
مقیاس بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی دیدگی به‌طور خاص بر روی ارزیابی اثرات روانی بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی متمرکز است (23). مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی در سال 2008 به‌عنوان ابزاری تخصصی برای اندازه‌گیری آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش پس از آسیب و بازسازی رباطی صلیبی قدامی معرفی شد (19). این مقیاس یک‌بعدی شامل 12 آیتم است که سه دسته از پاسخ‌ها را ارزیابی می‌کند که تصور می‌شود بر بازگشت به ورزش پس از یک آسیب ورزشی تأثیر می‌گذارد: احساسات (5 مورد)، اعتماد به عملکرد (5 مورد) و ارزیابی ریسک (2 مورد. در یک محیط بالینی سریع، ممکن است نسخه کوتاه‌تر مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ترجیح داده شود.
وبستر و فلر (19) نسخه کوتاهی از مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی را توسعه و تأیید کردند. بر اساس نتایج مطالعه آن‌ها، یک نسخه اختصاری 6 ماده‌ای از مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی از گروه بزرگی از بیماران تحت بازسازی رباط صلیبی قدامی ایجاد شد. به نظر می‌رسد این نسخه کوتاه‌تر به‌اندازه نسخه کامل در تشخیص و پیش‌بینی نتایج بازگشت به ورزش مؤثر باشد. ممکن است به‌ویژه در محیط‌های بالینی شلوغ برای شناسایی ورزشکارانی که ممکن است با بازگشت به ورزش مشکل داشته باشند مفید باشد (19). پایایی و روایی نسخه کامل مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی به زبان فارسی انجام شده است (24). مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش ساختاری را ارزیابی می‌کند که بسیار شبیه به نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی است، به‌طور خاص بر آمادگی روانی برای بازگشت به ورزش پس از آسیب تمرکز دارد (21). درحالی‌که هر دو پرسشنامه سازه‌های مشابه را ارزیابی می‌کنند، اما تفاوت‌های متمایزی دارند. مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش به‌طورکلی برای ورزشکاران آسیب‌دیده قابل استفاده است (25)، درحالی‌که نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی برای بیمارانی که برای بازسازی رباط صلیبی قدامی آماده می‌شوند طراحی شده است (25). مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش در درجه اول به اعتماد به بازگشت به ورزش می‌پردازد (26)، درحالی‌که مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی شامل سؤالاتی در مورد اعتماد عمومی، اطمینان عملکرد مربوط به زانو، احساسات و ارزیابی ریسک مربوط به بازگشت به ورزش است (27)؛ بنابراین، مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ارزیابی جامع‌تری از آمادگی روانی برای ورزشکارانی که برنامه‌ریزی بازسازی رباط صلیبی قدامی را دارند، ارائه می‌دهد. به‌طورکلی، اگرچه سایر ابزارهایی که عوامل روانی را در دوومیدانی ارزیابی می‌کنند، برخی موارد را با نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی مشترک می‌دانند، اما هیچ‌کدام به‌طور خاص آمادگی روان‌شناختی یک ورزشکار را برای بازگشت به ورزش پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی به‌اندازه نسخه کوتاه مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی ارزیابی نمی‌کنند.
نتیجه گیری نهایی
ارزیابی روانی ورزشکاران آسیب‌دیده، به‌ویژه پس از آسیب‌های رباط صلیبی قدامی، اهمیت زیادی دارد و ابزارهای معتبر مانند مقیاس بازگشت به ورزش بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی، مقیاس آمادگی روان‌شناختی آسیب برای بازگشت به ورزش، مقیاس تامپا کینزیوفوبیا، مقیاس تفسیر مستندات بین‌المللی زانو و نمره نتیجه آسیب زانو و استئوآرتریت به‌طور خاص برای این منظور طراحی شده‌اند. این ابزارها با ارائه ارزیابی‌های دقیق از آمادگی روانی، ترس از آسیب مجدد و عملکرد ورزشی، به پزشکان و مربیان کمک می‌کنند تا تصمیمات بهتری در مورد زمان بازگشت ورزشکاران به فعالیت‌های ورزشی اتخاذ کنند. در این مرور، آزمون‌های روان‌شناختی مختلفی برای ارزیابی آمادگی ورزشکاران پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی بررسی شدند. نتایج نشان داد که مقیاس بازگشت به ورزش پس از آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL-RSI) و نسخه کوتاه آن، به دلیل اعتبار و کاربرد گسترده، بیشترین استفاده را در سنجش آمادگی روانی دارند. برای ارزیابی ترس از آسیب مجدد، مقیاس تامپا کینزیوفوبیا (TKS) ابزار مؤثری شناخته شده است. همچنین، پرسشنامه آمادگی روانی آسیب برای بازگشت به ورزش (I-PRRS) در سنجش جنبه‌های مختلف اعتمادبه‌نفس و آمادگی روانی کاربرد مناسبی دارد. استفاده هم‌زمان از این ابزارها می‌تواند به یک ارزیابی جامع و چندبعدی منجر شود که نه‌تنها به کاهش خطر آسیب‌های مجدد کمک می‌کند، بلکه کیفیت زندگی و عملکرد ورزشی این افراد را نیز بهبود می‌بخشد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
فهرست منابع
1. Hosseinimehr SH, Anbarian M, Khosravi3 MT. The Survey of Scapulohumeral Rhythm and Isometric Strength ratio of Shoulder Agonist to Antagonist Muscles in Handball Players and Non-athletes. Studies in Sport Medicine. 2013;5(14):15-30.
2. Criss CR, Melton MS, Ulloa SA, Simon JE, Clark BC, France CR, Grooms DR. Rupture, reconstruction, and rehabilitation: a multi-disciplinary review of mechanisms for central nervous system adaptations following anterior cruciate ligament injury. The Knee. 2021;30:78-89. [DOI:10.1016/j.knee.2021.03.009] [PMID]
3. Hamoongard M, Hadadnezhad M, Mohammadi Orangi B. A Narrative Review on the Effect of Variability-Based Motor Learning Approaches on Kinetic and Kinematic Factors Related to Anterior Cruciate Ligament Injury in Athletes. Journal of Sport Biomechanics. 2025;10(4):276-93. [DOI:10.61186/JSportBiomech.10.4.276]
4. Piussi R, Beischer S, Thomeé R, Thomeé C, Sansone M, Samuelsson K, Senorski EH. Greater psychological readiness to return to sport, as well as greater present and future knee-related self-efficacy, can increase the risk for an anterior cruciate ligament re-rupture: a matched cohort study. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery. 2022;38(4):1267-76. e1. [DOI:10.1016/j.arthro.2021.08.040] [PMID]
5. Ghorbani M, Varmaziar M, Heydarian M. A Review of Training Protocols for Preventing Anterior Cruciate Ligament Injuries in Soccer Players. Journal of Sport Biomechanics. 2025;11(1):46-62. [DOI:10.61186/JSportBiomech.11.1.46]
6. Webster KE. Return to sport and reinjury rates in elite female athletes after anterior cruciate ligament rupture. Sports Medicine. 2021;51(4):653-60. [DOI:10.1007/s40279-020-01404-7] [PMID]
7. Paterno MV, Rauh MJ, Thomas S, Hewett TE, Schmitt LC. Return-to-sport criteria after anterior cruciate ligament reconstruction fail to identify the risk of second anterior cruciate ligament injury. Journal of Athletic Training. 2022;57(9-10):937-45. [DOI:10.4085/1062-6050-0608.21] [PMID]
8. Longo UG, De Salvatore S, D'Orrico F, Bella M, Corradini A, Rizzello G, et al. The impact of psychological factors on return to sports after anterior cruciate ligament reconstruction: a systematic review. Osteology. 2023;3(3):78-93. [DOI:10.3390/osteology3030009]
9. Khalladi K, Farooq A, Sas B, Chtourou H, Bouras R, Racinais S, et al. Sleep and psychological factors are associated with meeting discharge criteria to return to sport following ACL reconstruction in athletes. Biology of Sport. 2020;38(3):305-13. [DOI:10.5114/biolsport.2021.99704] [PMID]
10. Cheney S, Chiaia TA, De Mille P, Boyle C, Ling D. Readiness to return to sport after ACL reconstruction: a combination of physical and psychological factors. Sports Medicine and Arthroscopy Review. 2020;28(2):66-70. [DOI:10.1097/JSA.0000000000000263] [PMID]
11. Ardern CL, Taylor NF, Feller JA, Webster KE. A systematic review of the psychological factors associated with returning to sport following injury. British Journal of Sports Medicine. 2013;47(17):1120-6. [DOI:10.1136/bjsports-2012-091203] [PMID]
12. Ohji S, Aizawa J, Hirohata K, Ohmi T, Mitomo S, Koga H, Yagishita K. Injury-related fear in athletes returning to sports after anterior cruciate ligament reconstruction-a quantitative content analysis of an open-ended questionnaire. Asia-Pacific Journal of Sports Medicine, Arthroscopy, Rehabilitation and Technology. 2021;25:1-7. [DOI:10.1016/j.asmart.2021.03.001] [PMID]
13. Nedder VJ, Raju AG, Moyal AJ, Calcei JG, Voos JE. Impact of Psychological Factors on Rehabilitation After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: A Systematic Review. Sports Health. 2024:19417381241256930. [DOI:10.1177/19417381241256930] [PMID]
14. Rambaud AJ, Neri T, Dingenen B, Parker D, Servien E, Gokeler A, Edouard P. The modifying factors that help improve anterior cruciate ligament reconstruction rehabilitation: a narrative review. Annals of Physical and Rehabilitation Medicine. 2022;65(4):101601. [DOI:10.1016/j.rehab.2021.101601] [PMID]
15. Jafari H, Ebrahimi I, Salavati M, Kamali M, Fata L. Psychometric properties of Iranian version of Tampa Scale for Kinesiophobia in low back pain patients. Archives of Rehabilitation. 2010;11(1):0-.15.
16. Glazer DD. Development and preliminary validation of the Injury-Psychological Readiness to Return to Sport (I-PRRS) scale. Journal of Athletic Training. 2009;44(2):185-9. [DOI:10.4085/1062-6050-44.2.185] [PMID]
17. Higgins LD, Taylor MK, Park D, Ghodadra N, Marchant M, Pietrobon R, Cook C. Reliability and validity of the International Knee Documentation Committee (IKDC) subjective knee form. Joint Bone Spine. 2007;74(6):594-9. [DOI:10.1016/j.jbspin.2007.01.036] [PMID]
18. Roos EM, Lohmander LS. The Knee injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS): from joint injury to osteoarthritis. Health and Quality of Life Outcomes. 2003;1:1-8. [DOI:10.1186/1477-7525-1-1] [PMID]
19. Webster KE, Feller JA. Development and validation of a short version of the anterior cruciate ligament return to sport after injury (ACL-RSI) scale. Orthopaedic Journal of Sports Medicine. 2018;6(4):2325967118763763. [DOI:10.1177/2325967118763763] [PMID]
20. Huang H, Nagao M, Arita H, Shiozawa J, Nishio H, Kobayashi Y, et al. Reproducibility, responsiveness and validation of the Tampa Scale for Kinesiophobia in patients with ACL injuries. Health and Quality of Life Outcomes. 2019;17:1-8. [DOI:10.1186/s12955-019-1217-7] [PMID]
21. Conti C, Di Fronso S, Robazza C, Bertollo M. The Injury-Psychological Readiness to return to sport (I-PRRS) scale and the Sport Confidence Inventory (SCI): A cross-cultural validation. Physical Therapy in Sport. 2019;40:218-24. [DOI:10.1016/j.ptsp.2019.10.001] [PMID]
22. Piussi R, Beischer S, Thomeé R, Hamrin Senorski E. Superior knee self-efficacy and quality of life throughout the first year in patients who recover symmetrical muscle function after ACL reconstruction. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy. 2020;28:555-67. [DOI:10.1007/s00167-019-05703-z] [PMID]
23. Thiebat G, Cucchi D, Spreafico A, Muzzi S, Viganò M, Visconti L, et al. Italian version of the anterior cruciate ligament‐return to sport after injury scale (IT ACL‐RSI): translation, cross‐cultural adaptation, validation and ability to predict the return to sport at medium‐term follow‐up in a population of sport patients. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy. 2022;30(1):270-9. [DOI:10.1007/s00167-021-06498-8] [PMID]
24. Pirayeh N, Razavi F, Behdarvandan A, Mostafaee N. Anterior cruciate ligament-return to sport after injury scale: reliability and validity of the persian version. Journal of Sport Rehabilitation. 2023;32(4):369-75. [DOI:10.1123/jsr.2022-0107] [PMID]
25. Dunlop G, Ivarsson A, Andersen TE, Brown S, O'Driscoll G, Lewin C, et al. Examination of the validity of the Injury-Psychological Readiness to Return to Sport (I-PRRS) scale in male professional football players: A worldwide study of 29 professional teams. Journal of Sports Sciences. 2023;41(21):1906-14. [DOI:10.1080/02640414.2024.2307764] [PMID]
26. Gómez-Piqueras P, Ardern C, Prieto-Ayuso A, Robles-Palazón FJ, Cejudo A, Sainz de Baranda P, Olmedilla A. Psychometric analysis and effectiveness of the Psychological Readiness of Injured Athlete to Return to Sport (PRIA-RS) questionnaire on injured soccer players. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2020;17(5):1536. [DOI:10.3390/ijerph17051536] [PMID]
27. Webster KE, Feller JA. Evaluation of the responsiveness of the anterior cruciate ligament return to sport after injury (ACL-RSI) scale. Orthopaedic Journal of Sports Medicine. 2021;9(8):23259671211031240. [DOI:10.1177/23259671211031240] [PMID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
