هدف: هدف از پژوهش حاضر عبارتاند از، شناسایی مناسبترین شاخص تعادلی برای ارزیابی تعادل در شرایط آزمون اغتشاش ناگهانی.
روش ها: در این پژوهش از 13 کشتیگیر آزاد کار ملیپوش با میانگین سن (4/2 ± 20/5 سال)، و 13 نفر مرد سالم با سن (4/1 ± 23/5 سال استفاده شد. برای اندازهگیری پارامترهای سنجش تعادل از سیستم تعادلRS-scan استفاده گردید، برای ایجاد اغتشاش از صفحه متحرک و وزنههایی برابر 12 درصد جرم افراد بهره برده شد. آزمون تعادل در دو شرایط ایستادن با حالت گارد (گارد) و ایستادن پا به عرض شانه باز (ایستاده) به عمل آمد. اطلاعات از چهار جهت (قدامی، خلفی، داخلی و خارجی) جمعآوری گردید و برای آنالیز آماری از آزمون t-test مستقل استفاده شد.
یافتهها: مسافت مرکز فشار در جهتهای قدامی، خلفی و خارجی در گروه کشتیگیران نسبت به گروه افراد عادی در هر دو شرایط ( گارد و ایستاده) مقدار بیشتری داشت و این اختلاف از نظر آماری در شرایط گارد به ترتیب (p=0/01 ،p=0/01 ، p=0/5) و در شرایط ایستاده (p=0/20 ، p=0/05 ، p=0/01) مشاهده شد. میانگین سرعت نوسان مرکز فشار در جهتهای قدامی، خلفی و خارجی در گروه کشتیگیران و در هر دو شرایط گارد به ترتیب (p=0/01، p=0/08، p=0/01) و در شرایط ایستاده به ترتیب (p=0/20 ،p=0/10 ،p=0/01) از نظر آماری معنیدار بود. در متغیر زمان، برای رسیدن به پایداری، کشتی گیران در حالت گارد و ایستاده در چهار جهت قدامی، خلفی، داخلی و خارجی بهطور معنیداری (p=0/01) زودتر به پایداری رسیدند.
نتیجه گیری: ورزشکاران در شرایط اغتشاشات ناگهانی با افزایش سرعت نوسان مرکز فشار میخواهند در زمان کمتری به تعادل و پایداری برسند. به نظر میرسد شاخصهای تعادل به ویژه زمان رسیدن به پایداری میتواند شاخص مناسبی برای ارزیابی پاسخ وضعیتی ورزشکاران باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |