عبدالرسول دانشجو، باران حسینی، فاطمه قاسمی،
دوره ۸، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط نمرات آزمون حرکتی عملکردی با وقوع آسیب در دختران تیرانداز نخبه بود.
روشها: جامعه آماری این تحقیق نیمهتجربی، کلیه ورزشکاران نخبه و شاغل در سوپر لیگ تیراندازی در سال ۱۳۹۸ بودند. نمونه آماری تعداد ۴۰ نفر (۲۰ نفر باسابقه آسیبدیدگی و ۲۰ نفر بدون آسیبدیدگی) که پس از فراخوان عمومی با استفاده از نرمافزار جی پاور و بهصورت هدفمند انتخاب شدند. بهمنظور بررسی متغیرهای تحقیق پس از اخذ فرم رضایتنامه و اندازهگیری مشخصات دموگرافیک آزمودنی، از صفحه شطرنجی و پرسشنامه آزمون نیویورک استفاده شد. کلیه آزمودنیها بعد از ارزیابی میزان ناهنجاریهای قامتی به انجام آزمونهای حرکتی عملکردی هفتگانه (FMS) پرداختند. دادههای بهدستآمده پس از بررسی نرمال بودن توسط آزمون شاپیرو ـ ویلک، توسط آزمون تی مستقل و آزمون ضریب همبستگی پیرسون توسط نرمافزار spss نسخه ۱۹ در سطح ۰/۰۵α ≤ تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها نشان داد که بین نمره کل آزمون حرکتی عملکردی و وقوع آسیب اسکولیوز (۰/۰۰۱=P)، شانه نابرابر (۰/۰۴۴=P) و لگن نابرابر (۰/۰۰۱=P) در ورزشکاران باسابقه آسیبدیدگی ارتباط منفی و معنیدار وجود دارد و در گروه ورزشکاران بدون سابقه آسیبدیدگی ارتباط معنیداری وجود ندارد (۰/۰۵P≤). همچنین، بین نمره کل آزمون حرکتی عملکردی با وقوع آسیب کجگردنی (۰/۶۶۱=P، ۰/۰۰۱=P) افراد با و بدون سابقه آسیبدیدگی ارتباط معنیداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: با توجّه به نتایج به نظر میرسد نمرات آزمونهای حرکتی - عملکردی مدل پیشگیری مناسبی از آسیبها و اختلالات قامتی نظیر اسکولیوز، شانه نابرابر و لگن نابرابر را، در اختیار مربیان، و درمانگران قرار میدهد؛ لذا، توصیه میشود که مربیان و ورزشکاران این رشته ورزشی در زمینه بهبود و پیشگیری از آسیبهای مذکور، همگام با آزمایشهای تشخیصی کلینیکی پزشکی، از آزمونهای عملکردی (FMS) نیز استفاده نمایند.