دوره 4، شماره 2 - ( 6-1397 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 48-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
چکیده: (3646 مشاهده)
هدف: دفورمیتی ژنوواروم به‌عنوان عاملی برای برهم زدن خط جاذبه و الگوی نیرو در اندام تحتانی معرفی شده است که ممکن است افراد مبتلا را به‌ویژه در فعالیتهای تکراری مانند دویدن، بیش‌ازپیش در معرض آسیبهای اندام تحتانی قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر بررسی مؤلفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین در افراد با و بدون دفورمیتی ژنوواروم حین دویدن بود.
روش‌ها: تعداد 30 دانشجوی مرد فعال برحسب وضعیت زانویشان در دو گروه ژنوواروم (15 نفر) و نرمال (15 نفر) قرار گرفتند. نیروهای عکس‌العمل زمین در سه جهت قدامی- خلفی، داخلی- خارجی و عمودی با استفاده از دو دستگاه صفحه نیرو ثبت و محاسبه شد. از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) برای بررسی اختلافات بین گروهی و آزمون تی وابسته برای بررسی اختلافات درون‌گروهی در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که اختلاف معناداری در اوج نیروی پیش برنده راستای قدامی خلفی (0/044P=) و اوج نیروی راستای داخلی خارجی (0/048=P) نیروی عکس‌العمل زمین در اندام برتر بین دو گروه ژنوواروم و نرمال حین دویدن وجود دارد؛ اما در راستای عمودی نیروی عکس‌العمل زمین بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). همچنین بین اندام برتر و غیر برتر در هیچ‌کدام از راستاها در هر دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).
نتیجه گیری: اگرچه انحراف مکانیکی ناشی از دفورمیتی ژنوواروم در صفحه فرونتال اتفاق میافتد، نتایج مطالعهی حاضر نشان داد که این عارضه ممکن است نیروی عکس‌العمل زمین در سایر صفحات حرکتی را تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین پیشنهاد می‌شود در طراحی برنامههای تعادلی و فعالیتهای ورزشی این افراد، کلیه صفحات حرکتی مورد توجه قرار گیرد.
روش‌ها: تعداد 30 دانشجوی مرد فعال برحسب وضعیت زانویشان در دو گروه ژنوواروم (15 نفر) و نرمال (15 نفر) قرار گرفتند. نیروهای عکس‌العمل زمین در سه جهت قدامی- خلفی، داخلی- خارجی و عمودی با استفاده از دو دستگاه صفحه نیرو ثبت و محاسبه شد. از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) برای بررسی اختلافات بین گروهی و آزمون تی وابسته برای بررسی اختلافات درون‌گروهی در سطح معناداری 05/0>p استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون آماری نشان داد که اختلاف معناداری در اوج نیروی پیش برنده راستای قدامی خلفی (0/044P=) و اوج نیروی راستای داخلی خارجی (0/048=P) نیروی عکس‌العمل زمین در اندام برتر بین دو گروه ژنوواروم و نرمال حین دویدن وجود دارد؛ اما در راستای عمودی نیروی عکس‌العمل زمین بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0<P). همچنین بین اندام برتر و غیر برتر در هیچ‌کدام از راستاها در هر دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).
نتیجه گیری: اگرچه انحراف مکانیکی ناشی از دفورمیتی ژنوواروم در صفحه فرونتال اتفاق میافتد، نتایج مطالعهی حاضر نشان داد که این عارضه ممکن است نیروی عکس‌العمل زمین در سایر صفحات حرکتی را تحت تأثیر قرار دهد، بنابراین پیشنهاد می‌شود در طراحی برنامههای تعادلی و فعالیتهای ورزشی این افراد، کلیه صفحات حرکتی مورد توجه قرار گیرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |