دوره 5، شماره 3 - ( 9-1398 )
جلد 5 شماره 3 صفحات 177-168 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- گروه بیومکانیک ورزش، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
2- گروه بیومکانیک ورزش، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
2- گروه بیومکانیک ورزش، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
چکیده: (2546 مشاهده)
هدف: هدف تحقیق حاضر مقایسه پروتکل‌های خستگی عملکردی و غیرعملکردی بر تعادل پویای بسکتبالیست‌های آماتور بود.
روش ها: ده بسکتبالیست آماتور (میانگین سن 1/5±21/4 سال، قد 7/1±177/5 سانتی‌متر و وزن 8/5±67/4 کیلوگرم) برای شرکت در این تحقیق داوطلب شدند. به منظور ایجاد خستگی غیرعملکردی از پروتکل خستگی پله و برای ایجاد خستگی عملکردی از پروتکل خستگی ویژه بسکتبال استفاده شد. ارزیابی تعادل با دستگاه تعادل‌سنج بایودکس و با استفاده از آزمون پوسچرال استابیلیتی در سطح 2 انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از آزمون تی همبسته و تی مستقل انجام شد (0/05>P).
یافته ها: نتایج نشان‌دهنده کاهش تعادل در اثر هر دو پروتکل خستگی بود، طوری که پروتکل خستگی غیرعملکردی شاخص تعادل کلی را 21/39 درصد و پروتکل عملکردی این شاخص را 10/49 درصد کاهش داد. از بین پارامترهای بررسی‌شده، تفاوت بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون شاخص تعادل کلی و تعادل در جهت قدامی ـ خلفی بر اثر پروتکل غیرعملکردی (به‌ترتیب 0/03=P و 0/03=P) معنی‌دار گزارش شد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر، خستگی غیرعملکردی حفظ تعادل را بیشتر از خستگی عملکردی تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین استفاده از تمرینات متفاوت از تمرینات تخصصی برای تجربه دوره خستگی ممکن است در بهبود تعادل بسکتبالیست‌ها مؤثر واقع شود.
روش ها: ده بسکتبالیست آماتور (میانگین سن 1/5±21/4 سال، قد 7/1±177/5 سانتی‌متر و وزن 8/5±67/4 کیلوگرم) برای شرکت در این تحقیق داوطلب شدند. به منظور ایجاد خستگی غیرعملکردی از پروتکل خستگی پله و برای ایجاد خستگی عملکردی از پروتکل خستگی ویژه بسکتبال استفاده شد. ارزیابی تعادل با دستگاه تعادل‌سنج بایودکس و با استفاده از آزمون پوسچرال استابیلیتی در سطح 2 انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از آزمون تی همبسته و تی مستقل انجام شد (0/05>P).
یافته ها: نتایج نشان‌دهنده کاهش تعادل در اثر هر دو پروتکل خستگی بود، طوری که پروتکل خستگی غیرعملکردی شاخص تعادل کلی را 21/39 درصد و پروتکل عملکردی این شاخص را 10/49 درصد کاهش داد. از بین پارامترهای بررسی‌شده، تفاوت بین پیش‌آزمون و پس‌آزمون شاخص تعادل کلی و تعادل در جهت قدامی ـ خلفی بر اثر پروتکل غیرعملکردی (به‌ترتیب 0/03=P و 0/03=P) معنی‌دار گزارش شد.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر، خستگی غیرعملکردی حفظ تعادل را بیشتر از خستگی عملکردی تحت تأثیر قرار می‌دهد، بنابراین استفاده از تمرینات متفاوت از تمرینات تخصصی برای تجربه دوره خستگی ممکن است در بهبود تعادل بسکتبالیست‌ها مؤثر واقع شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |