دوره 5، شماره 3 - ( 9-1398 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 199-188 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Yalfani A, Ebrahimi Atri A, Taghizadeh Kermani M. The Effectiveness of Preoperative Exercises on the Outcomes After Anterior Cruciate Ligament Reconstruction: A Systematic Review. J Sport Biomech 2019; 5 (3) :188-199
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-197-fa.html
یلفانی علی، ابراهیمی عطری احمد، تقی‌زاده کرمان مائده. اثربخشی تمرینات قبل از جراحی بر نتایج پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی: مروری سیستماتیک. مجله بیومکانیک ورزشی. 1398; 5 (3) :188-199

URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-197-fa.html


1- گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
متن کامل [PDF 4778 kb]   (1978 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (3320 مشاهده)
متن کامل:   (3011 مشاهده)

مقدمه:

شایع‌ترین آسیب لیگامانی زانو، پارگی رباط صلیبی قدامی است [1، 2] که یکی از مهم‌ترین آسیب‌های شایع در میان افراد فعال می‌باشد [3] و مکانیسم آن حدود 70 درصد به صورت غیربرخوردی و 30 درصد به صورت برخوردی اتفاق می‌افتد [4]. بنابراین، تمرینات پیشگیری از آسیب متشکل از عوامل مختلف تمرینی ازجمله قدرت، تعادل، ثبات مرکزی و پلایومتریک برای کودکان و بزرگسالان مرد و زن ارائه شده است [8-5]. هر سال بیشتر از 175 هزار بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) در ایالات متحده انجام می‌شود [9]. جراحی همچنان یک رویکرد استاندارد طلایی درمان برای ورزشکاران با هدف بازگشت به فعالیت‌های ورزشی در سطح بالا و ثبات لیگامان مفصل زانو باقی مانده است؛ باوجوداین هرچند بازسازی (ACLr) برای پایداری زانو نتایج خوبی را نشان داده است، نقص ماندگار در قدرت چهارسر ران به عنوان یکی از عوامل محدودکننده در بازگشت به سطح قبل از آسیب گزارش شده است و این نقص می‌تواند بیش از 2 سال پس از عمل باقی بماند [10]. پالمیری اسمیت و همکاران، نقص قدرت چهارسر را در زانوی بازسازی‌شده و سالم در شش ماه بعد از جراحی مقایسه کردند که نقص در قدرت ایزوکینتیک چهارسر در دامنه بین 24 درصد و 40/5 درصد بود [11]. ضعف چهارسر ران نه‌تنها باعث راه رفتن ناهنجار و افت عملکرد می‌شود، بلکه ممکن است یک عامل مؤثر در استئوآرتریت زانو باشد [12]. علاوه‌براین ، ضعف چهارسر ران در کاهش زاویه و گشتاور زانو در راه رفتن به دنبال بازسازی ACL وجود دارد [13].

از نظر کلینیکی، فاکتورهایی را که در برگشت قدرت و دامنه حرکتی بعد از جراحی سهم دارند، باید شناسایی شوند. گزارش شده است که به تأخیر انداختن جراحی به مدت سه تا چهار هفته بعد از آسیب اولیه باعث بازیابی سریع‌تر قدرت و دامنه حرکتی پس از جراحی می‌شود [14، 15]. علاوه‌براین، فقدان دامنه حرکتی قبل از جراحی با افزایش بروز آرتروفیبروزیس بعد از جراحی و مشکلات پاتلوفمورال همراه است [16]. دامنه حرکتی معمولاً با گونیامتر اندازه‌گیری می‌شود [17]. کاسگارا و همکاران پیشنهاد کرده‌اند که جراحی تا زمانی که بیمار تقریباً حرکت نرمال زانو بعد از آسیب اولیه را به دست نیاورده است، انجام نشود [16]. 

بازگشت به ورزش به عوامل مختلفی ازجمله قدرت، دامنه حرکتی، ثبات مفصل، حفظ گرافت، حس عمقی و ظرفیت عملکردی بستگی دارد [18، 19]. توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی با تأکید بر قدرت و دامنه حرکتی پیشنهاد شده است، چراکه بازگشت سریع به ورزش را پس از جراحی تسهیل می‌کند [20]. مطالعات متعددی بر اثرات پروتکل‌های توا‌ن‌بخشی بعد از جراحی تمرکز داشته‌اند، اما فقط تعداد معدودی به بررسی تمرینات قبل از جراحی بر نتایج پس از ACLR پرداخته‌اند. کیز و همکاران، اثرات مفید 5 هفته تمرینات قابل‌انجام در خانه برای بهبود قدرت عضلات چهارسر و عملکرد زانو پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی را گزارش کرده‌اند [21]. شارانی و همکاران در یک تحقیق تصادفی به این نتیجه رسیدند که برنامه تمرینی شش‌هفته‌ای قبل از جراحی به بهبود اجرای عملکردی پس از 12 هفته بعد از جراحی منجر می‌شود [9]. 

گزارش شده است که افزایش قدرت چهارسر قبل از جراحی ممکن است نتایج عملکردی افراد بعد از جراحی (ACLr) را بهبود بخشد. معمولاً اعتقاد بر این است برنامه‌های توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی برای بازیابی قدرت بعد از جراحی مفید است [22، 23] که به وسیله تست‌های پرش تک‌پا [24] و ایزوکینتیک [25] و داینامومتر [5] اندازه‌گیری می‌شود. تمام این برنامه‌های توا‌ن‌بخشی که عمدتاً روی بهبودی حس عمقی و قدرت عضلانی متمرکز هستند، به عنوان تمرینات prehabilitation شناخته می‌شوند [9، 26]. مرحله قبل از جراحی ممکن است برای کاهش خطر عوارض بعد از عمل و بهبود بازگشت موفقیت‌آمیز به فعالیت سطح بالا مفید باشد. بسیاری از مطالعات این تأثیرات را در طولانی‌مدت بعد از جراحی با قدرت بهتر چهارسر ران و نمرات ارزیابی بهتر در پرسش‌نامه‌های عملکردی زانو تأیید کرده‌اند [9، 27، 28]. به‌طورکلی، هنوز شواهد کمی در مورد فواید تمرینات قبل از جراحی در بهبود نتایج بعد از جراحی وجود دارد و مطالعات، یافته‌ها و شواهد متناقضی دارند که نیاز به بررسی دارد. این اولین مطالعه مروری سیستماتیک است که به منظور بررسی اثربخشی پروتکل‌های توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی برای بهبود نتایج بیماران بعد از بازسازی انجام شده است.

روش‌شناسی:

استراتژی جست‌وجو

این بررسی سیستماتیک با استفاده از دستورالعمل‌های PRISMA گزارش شده است (تصویر شماره 1) [29].

براین‌اساس، با استفاده از پایگاه اطلاعاتی پابمد مقالات مرتبط به وسیله کلمات کلیدی که در ادامه آورده شده است، جست‌وجو شد. این کلمات عبارت بودند از: ACL Preoperative exercise, Pre habilitation ACL, preoperative Protocol

بعد از بررسی اولیه، فهرست همه مقالات بر اساس معیارهای ورود و خروج به منظور پیدا کردن اطلاعات اضافی بررسی شد. یک نویسنده نیز در ژورنال‌های مرتبط جست‌وجویی انجام داد.

(e.g., The American Journal of Sports Medicine, Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy, Medicine and Science in Sports and Exercise, British Journal of Sports Medicine, Journal physical therapy science)

استراتژی کامل جست‌وجو در تصویر شماره 1 مشاهده می‌شود. در جست‌وجوی اولیه، 442 مقاله در رابطه با بازسازی ACL به دست آمد؛ سپس مقالات بر اساس معیارهای ورود به مطالعه بررسی شدند. پس از بررسی و مرور عناوین، چکیده‌ها و متن کامل مقالات، 10 مقاله در زمینه تأثیر تمرینات قبل از جراحی رباط صلیبی قدامی بر نتایج پس از جراحی تشخیص داده شد.

معیار ورود و خروج

دو مرورگر به طور مستقل، چکیده و عناوین را با توجه به معیارهای ورود مطالعه کردند و در صورت رد شدن، دلیل مربوطه را ذکر می‌کردند. در صورت اختلاف‌نظر بین افراد، مرورگر سوم داوری را انجام می‌داد. معیارهای ورود محدود به مطالعاتی شدندکه به بررسی اثرات تمرینات قبل از جراحی رباط صلیبی قدامی بر نتایج بعد از جراحی پرداخته بودند و طرح‌های مطالعه شامل کارآزمایی بالینی، کوهورت مشاهده‌ای و مطالعات کنترل موردی بودند. مطالعاتی که پروتکل تمرینی قبل از جراحی نداشتند و تنها تمریناتی بعد از جراحی داشتند، گزارش‌های موردی و مقالات مروری حذف شدند. جدول شماره 1 معیارهای ورود به مطالعه را بر اساس PICO acronym نشان می‌دهد.

ارزیابی کیفی مطالعه

برای ارزیابی کیفیت روش‌شناسی از مقیاس Physiotherapy Evidence Database برای مطالعات تصادفی استفاده شد [30]. از طرف دیگر، ارزیابی روش مطالعات کوهورت با استفاده از Critical Appraisal Skills Program انجام شد [31]. امتیاز برای هر مطالعه را دو نویسنده تعیین کردند. مقیاس PEDro شامل 11 مورد است که اولین آیتم، اعتبار بیرونی آزمایش را ارزیابی می‌کند. معمولاً این مورد در ارزیابی مطالعه گنجانده نمی‌شود؛ ازاین‌رو ارزیابی بر اساس موارد 2 تا 11 در مطالعه حاضر، طبق توصیه ماهر و همکاران انجام شد [29]. این موارد به‌ترتیب برابر یک برای بله و صفر برای خیر به دست آمد. مطالعات انجام‌شده با این مقیاس از صفر تا چهار از نظر کیفیت روش‌شناسی ضعیف، نمرات پنج یا شش متوسط و آن‌هایی که دارای نمرات هفت و بالاتر هستند، از کیفیت روش‌شناسی بالایی برخوردار بودند.

نتایج:

درمجموع، 10 مطالعه که در پنج کشور مختلف انجام شده بود، وارد مطاله و بررسی شدند. 4 مطالعه در سوئیس [35-32]، 3 تحقیق در ایالات متحده آمریکا [27، 36، 37] و 3 تحقیق هم درکشورهای دیگر [9، 24، 25] انجام شده بود. بیشتر مطالعات از نوع مطالعه بالینی تصادفی و دو مطالعه از نوع مطالعه کوهورت بود. کیفیت روش‌شناسی مطالعات تصادفی در محدوده سه تا هفت از 10 و میانگین نمره مطالعات شش بود که بیانگر کلی کیفیت روش‌شناسی متوسط بود. دو مطالعه با کیفیت پایین، چهار مطالعه با کیفیت متوسط و دو مطالعه با کیفیت بالا بود. نمره دو مطالعه مشاهده‌ای کوهورت 10 و 11 از 12 بود. پنج مطالعه روی بیماران مرد، دو مورد روی زنان و 3 مطالعه هم روی زن و مرد انجام شده بود. محدوده سنی شرکت‌کنندگان 10 تا 85 سال بود. 

پروتکل تمرینات قبل از جراحی در مدت، تکرار و محتوا با هم تفاوت داشتند و میانگین مدت تمرین قبل از جراحی چهار هفته بود (چهار تا شش هفته). میانگین تکرار تمرین نیز سه‌بار در هفته (سه تا شش روز در هفته) بود. محتوای تمرینات قبل از جراحی شامل تمرینات قدرتی چهارسر و همسترینگ، حس عمقی، تمرینات تعادلی و عصبی ـ عضلانی و آموزش راه رفتن بود. متغیرهای خروجی (فاکتورهای مورد ارزیابی) در مطالعات مختلف تفاوت‌هایی با هم دارند. اغلب مطالعات تأثیر برنامه تمرینی قبل از جراحی را بر قدرت ایزوکینتیک زانو ارزیابی کرده‌اند. برخی محققان، عملکرد زانو را از طریق پرسش‌نامه‌ها و تست‌های عملکردی بررسی کرده‌اند. قدرت ایزوکینتیک زانو به عنوان یک خروجی در 5 مقاله اندازه‌گیری شد. 

یک مطالعه تفاوت معنی‌دار بین بیماران در گروه تمرینات قبل از جراحی (تمرینات دامنه حرکتی، قدرتی و تعادلی) و بدون تمرین قبل از جراحی در قدرت چهارسر بعد از جراحی را نشان داد [24]. در یک مطالعه در گروه تجربی که تمرینات قدرتی ایزوکینتیک با سرعت 60 و 120 درجه بر ثانیه را قبل از جراحی به مدت 4 هفته انجام داده بود، تفاوت معنی‌داری در حداکثر گشتاور و کار عضله چهارسر وجود داشت [25]. در یکی از این مطالعات لاجرستد و همکاران، رابطه بین قدرت چهارسر قبل از جراحی و عملکرد زانو بعد از جراحی را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که قدرت چهارسر قبل از جراحی یک شاخص معنی‌دار برای امتیازات پرسش‌نامه (IKDC2000) در 6 ماه بعد از جراحی است و نقص در قدرت چهارسر قبل از جراحی می‌تواند بر عملکرد زانو بعد از 6 ماه تأثیر داشته باشد [27]. 

در مطالعه هرتیگان شاخص قدرت زانو با استفاده از حداکثر انقباض ارادی (MVIC) برای هر اندام قبل از مداخله و 6 ماه بعد از جراحی محاسبه شد. شاخص قدرت، میزان نیروی چهارسر اندام آسیب‌دیده / اندام آسیب‌ندیده به عنوان درصد برای هر فرد گزارش شده است. در این مطالعه بعد از بررسی و معاینه اولیه تنها افراد غیرکوپر (Noncoper) با میانگین سنی 17 تا 50 سال وارد تحقیق شدند و به طور تصادفی به دو گروه اغتشاشی (Perturbation)+ قدرتی (9 نفر) و گروه قدرتی (10 نفر) تقسیم شدند. به طور میانگین 13/1± 12/6 هفته از آسیب تا جراحی گذشته بود. نتایج نشان داد که شاخص قدرت زانو 6 ماه بعد از جراحی در هر دو گروه بهبود پیدا کرد و افراد غیرکوپر در گروه تمرینات اغتشاشی قبل از جراحی، تفاوتی در knee excursion بین اندام‌هایشان در شش ماه بعد از جراحی نداشتند [37]. 

عملکرد زانو با استفاده از پرش تک‌پا و پرسش‌نامه‌های عملکردی به عنوان یک خروجی در هفت مطالعه از 9 مطالعه انجام شد. سه مطالعه تفاوت معنی‌داری را بین گروه تجربی و کنترل نشان دادند. کیم و همکاران و شارانی افزایش معنی‌داری را در عملکرد (پرش تک‌پا و پرسش‌نامه عملکردی زانو) در گروه مداخله که تمرینات قبل از جراحی (تمرینات دامنه حرکتی، تعادلی و قدرتی) دریافت کرده بودند، در مقایسه با گروه کنترل، نشان دادند [9، 24]. فیلا و همکاران نشان دادند که در بیماران دانشگاه DOC پیشرفت معنی‌‌داری در نمره پرسش‌نامه IKDC و KOOS در دو سال بعد از جراحی وجود دارد [36]. 

چهار مطالعه تفاوت معنی‌داری را در عملکرد بین گروه‌ها نشان نداد. در مطالعاتی که فروبل و همکاران انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که برنامه توا‌ن‌بخشی به همراه جراحی اولیه نسبت به توا‌ن‌بخشی با جراحی تأخیری، مزایای بیشتری در دو سال و پنج سال بعد از جراحی به همراه ندارد و هر دو گروه تمرینات مشابهی داشتند [35-32]. کیفیت زندگی در سه مطالعه بررسی شد [35-33] و پیشرفت معنی‌دار بعد از تمرین وجود داشت، ولی در هیچ‌یک از مطالعه‌ها تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. جزئیات مقالات در جدول شماره 2 نمایش داده شده است.

بحث:

با وجود طیف وسیعی از رویکرد‌های قبل از جراحی که در این مقاله مروری بررسی شد، نویسندگان این مقاله دریافتند که تمرینات توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی برای بهبود نتایج پس از جراحی مؤثر است. علاوه‌براین، تنوع رویکردهای مورد استفاده در این مقاله مروری، ماهیت تمرینات قبل از جراحی در جمعیت بیمار را نشان می‌دهد و به همین ترتیب، اعتبار بالینی یافته‌ها را تقویت می‌کند. نتایج مطالعات نشان داد گروهی که برنامه تمرینی قبل از جراحی داشتند، پیشرفت معنی‌دار در عملکرد و عملکرد جسمانی بعد از جراحی نسبت به گروه کنترل نشان دادند [24، 36]. پیشنهاد شده است که انجام تمرینات قبل از جراحی (قدرتی+ عصبی ـ عضلانی) و به دست آوردن دامنه حرکتی نرمال، فعال‌سازی چهارسر ران، کاهش درد و تورم منجر به پیشرفت معنی‌دار بعد از دو سال جراحی ACL می‌شود [36].

علاوه‌براین، با انجام تمرینات قبل از جراحی که شامل تمرینات دامنه حرکتی، قدرتی و تعادلی / حس عمقی بود، اختلال در  قدرت بازکننده زانو بعد از جراحی در سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه پایین‌تر بود [24]. نقص در قدرت بازکننده زانو بعد از جراحی یک مشکل معمول است که در مطالعات قبلی گزارش شده است [38، 39]. کاهش سریع عملکرد چهار‌سر ران که عمدتاً در اوایل دوره بعد از جراحی اتفاق می‌افتد، ناشی از مهار آرتروژنیک عضلات است که به علت درد، التهاب، تورم و همچنین اختلال در گیرنده‌های حس عمقی مفصل به وجود می‌آید. این مکانیسم عصبی برای ضعف چهارسر ران ممکن است برای مدت طولانی پس از آسیب یا جراحی ACL ادامه یابد [40، 41]. 

پنج مقاله هم در گروه کنترل و هم در گروه آزمایش از برنامه تمرینی قبل از جراحی استفاده کردند و این مطالعات پیشرفت در عملکرد را در هر دو گروه بعد از برنامه توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی نشان دادند. از بین همه مطالعات، 5 مطالعه پیشرفت معنی‌دار در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در طیفی از نتایج که شامل عملکرد و قدرت است، نشان دادند. چندین مطالعه نشان دادند که افزایش عملکرد عضلات و کاهش نقص دامنه حرکتی قبل از جراحی مرتبط با بهبود نتایج بعد از جراحی است [22، 27، 42، 43]. این موضوع همچنین با یافته‌های قبلی منتشرشده، همسو است که نمرات نتایج قبل از جراحی به طور معنی‌داری، نتایج پس از جراحی را پیش‌بینی می‌کند [44]. در مطالعاتی که فروبل انجام داد، مشخص شد که استراتژی توا‌ن‌بخشی با جراحی اولیه، مزیت بیشتری نسبت به استراتژی توا‌ن‌بخشی با جراحی تأخیری ندارد. در رویکرد دوم، 50 درصد بیماران از نیاز برای جراحی اجتناب کردند و این نتایج باید پزشکان و بیماران بالغ جوان فعال را ترغیب کند که توا‌ن‌بخشی را به عنوان یک گزینه درمانی اصلی بعد از پارگی حاد ACL در نظر بگیرند [32، 33]. 

ایتزن و ماکسنیز دریافتند که یک برنامه 5 هفته‌ای قبل از جراحی می‌تواند منجر به بهبود نتایج عملکردی بعد از ACLR شود [45]. یافته‌های کلی ما با ایتزن و همکاران و گریندم و همکاران در یک راستاست که در آن توا‌ن‌بخشی پیش‌رونده قبل از جراحی عامل مهمی در حداکثر کردن نتایج پس از جراحی است؛ بنابراین برنامه تمرینی کافی و مناسب قبل از جراحی می‌تواند نقش مهمی در بهبود قدرت عضلانی بعد از جراحی داشته باشد. نتایج نشان داد که تمرینات قبل از جراحی نه‌تنها از ضعف چهارسر ران جلوگیری می‌کند، بلکه باعث تسریع در بهبود قدرت عضلات می‌شود و به بیماران کمک می‌کند تا به‌سرعت با محیط توا‌ن‌بخشی سازگار شوند؛ همچنین پیش‌بینی می‌‌شود که با داشتن قدرت و عملکرد بهتر می‌توان از آسیب مجدد احتمالی جلوگیری کرد. ازآنجاکه تمرینات توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی به‌طورکلی می‌تواند برنامه مفید و مؤثری در بهبود نتایج پس از جراحی باشد، لازم به نظر می‌رسد که تحقیقات آینده، تأثیر پروتکل‌های توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی بر متغیرهای کینماتیکی و کینتیکی پس از جراحی را بررسی کنند.

نتیجه‌گیری نهایی:

بر اساس شواهد موجود، تمرینات توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی مبتنی بر تمرینات عصبی ـ عضلانی به همراه تمرینات قدرتی می‌تواند موجب افزایش عملکرد زانو بر اساس تست پرش تک‌پا و نمره‌های پرسش‌نامه عملکردی شود و همچنین قدرت عضلات چهارسر ران را در کوتاه‌مدت و بلندمدت پس از جراحی می‌تواند به طور معنی‌داری افزایش دهد. علاوه‌براین، به حداکثر رساندن قدرت چهارسر ران با تمرینات پیش‌رونده قبل از جراحی باید یک هدف اصلی برای متخصصان به منظور بهبود عملکرد زانو بعد از جراحی باشد.

ملاحظات اخلاقی:

پیروی از اصول اخلاق پژوهش

مقاله از نوع مروری است به همین دلیل نیاز به کد اخلاق و سایر اصول اخلاقی ندارد.

حامی مالی

این مقاله حامی مالی ندارد و برگرفته از هیچ پایان‌نامه و یا طرحی نیست.

مشارکت نویسندگان

روش‌شناسی، تحقیق و بررسی، منابع و نگارش پیش‌نویس: مائده تقی‌زاده کرمان؛ ویراستاری و نهایی‌سازی: مائده تقی‌زاده و علی یلفانی؛ ارزیابی مقالات: مائده تقی‌زاده کرمان و احمد ابراهیمی عطری.

تعارض منافع

طبق نظر نویسندگان این مقاله تعارض منافع ندارد.


 

References

1.Hootman JM, Dick R, Agel J. Epidemiology of collegiate injuries for 15 sports: Summary and recommendations for injury prevention initiatives. J Athl Train. 2007; 42(2):311-9.

2.Nagano Y, Ida H, Akai M, Fukubayashi T. Gender differences in knee kinematics and muscle activity during single limb drop landing. Knee. 2007; 14(3):218-23. [DOI:10.1016/j.knee.2006.11.008] [PMID]

3.Kobayashi A, Higuchi H, Terauchi M, Kobayashi F, Kimura M, Takagishi K. Muscle performance after anterior cruciate ligament reconstruction. Int Orthop. 2004; 28(1):48-51. [DOI:10.1007/s00264-003-0502-5] [PMID] [PMCID]

4.Griffin LY, Albohm MJ, Arendt EA, Bahr R, Beynnon BD, DeMaio M, et al. Understanding and preventing noncontact anterior cruciate ligament injuries: A review of the Hunt Valley II meeting, January 2005. Am J Sports Med. 2006; 34(9):1512-32. [DOI:10.1177/0363546506286866] [PMID]

5.Taghizadeh M, Atri AE, Hashemi Javaheri SAA. The effect of FIFA 11+ injury prevention program on dynamic balance and knee isometric strength of female players in soccer super league. World Family Medicine (WFM) / Middle East Journal of Family Medicine (MEJFM). 2018; 16(7):48-54. [DOI:10.5742/MEWFM.2018.93475]

6.Zarei M, Abbasi H, Daneshjoo A, Gheitasi M, Johari K, Faude O, et al. The effect of the “11+kids” program on the isokinetic strength of young football players. Int J Sports Physiol Perform. 2019; 15(1):25-30. [DOI:10.1123/ijspp.2018-0827] [PMID]

7.Atri A, Baharifard R, Khoshraftar N. [Effect of FIFA 11+injury prevention program for eight weeks on the dynamic postural stability of teenage male soccer players in single-leg jump-landing exercises (Persian)]. Saf Promot Inj Prev. 2017; 5(2):79-88.

8.Soltandoost M, Atri AE, Yazdi NK. [Effect of FIFA 11+Injury prevention program on anterior knee shear force in teenage male soccer players (Persian)]. J Rehab Med. 2017; 6(1):1-9.

9.Shaarani SR, O’Hare C, Quinn A, Moyna M, Moran R, O’Byrne JM. Effect of prehabilitation on the outcome of anterior cruciate ligament reconstruction. Am J Sports Med. 2013; 41(9):21-7. [DOI:10.1177/0363546513493594] [PMID]

10.Risberg MA, Inger H. The long-term effect of 2 postoperative rehabilitation programs after anterior cruciate ligament reconstruction a randomized controlled clinical trial. Am J Sports Med. 2009; 37(10):1958-66. [DOI:10.1177/0363546509335196] [PMID]

11.Palmieri-Smith RM, Thomas AC, Wojtys EM. Maximizing quadriceps strength after ACL reconstruction. Clin Sports Med. 2008; 27(3):405-24. [DOI:10.1016/j.csm.2008.02.001] [PMID]

12.Hurley MV. The role of muscle weakness in the pathogenesis of osteoarthritis. Rheum Dis Clin North Am. 1999; 25(2):283-98. [DOI:10.1016/S0889-857X(05)70068-5]

13.Lewek M, Rudolph K, Axe M S-ML. The effect of insufficient quadriceps strength on gait after anterior cruciate ligament reconstruction. Clin Biomech. 2002; 17(1):56-63. [DOI:10.1016/S0268-0033(01)00097-3]

14.Shelbourne KD F DA. Timing of surgery in acute anterior cruciate ligament tears on the return of quadriceps muscle strength after reconstruction using an autogenous patellar tendon graft. Am J Sports Med. 1995; 23(6):686-9. [DOI:10.1177/036354659502300609] [PMID]

15.Wasilewski SA, Covall DJ Cohen S. Effect of surgical timing on recovery and associated injuries after anterior cruciate ligament reconstruction. Am J Sports Med. 1993; 21(3):338-42. [DOI:10.1177/036354659302100302] [PMID]

16.Cosgarea AJ, Sebastianelli WJ, DeHaven KE. Prevention of arthrofibrosis after anterior cruciate ligament reconstruction using the central third patellar tendon autograft. Am J Sports Med. 1995; 23(1):87-92. [DOI:10.1177/036354659502300115] [PMID]

17.Taghizadeh M. [The relationship between anthropometric characteristics and hip joint flexibility among teenaged girls in football schools (Persian)]. Research on Sports Medicine Technologies. 1391; 2(4):1391-7.

18.Shelbourne KD, Nitz P. Accelerated rehabilitation after anterior cruciate ligament reconstruction. J Orthop Sports Phys Ther. 1992; 15(6):256-64. [DOI:10.2519/jospt.1992.15.6.256] [PMID]

19.Wilk KE, Andrews JR. Current concepts in the treatment of anterior cruciate ligament disruption. J Orthop Sports Phys Ther. 1992; 15(6):279-93. [DOI:10.2519/jospt.1992.15.6.279] [PMID]

20.Shelbourne KD, Rowdon GA. Anterior cruciate ligament injury: The competitive athlete. Sports Med. 1994; 17(2):132-40. [DOI:10.2165/00007256-199417020-00005] [PMID]

21.Keays SL , Bullock-Saxton JE , Newcombe P, Bullock MI. The effectiveness of a pre-operative home-based physiotherapy programme for chronic anterior cruciate ligament deficienc. Physiother Res Int. 2006; 11(4):204-18. [DOI:10.1002/pri.341] [PMID]

22.Eitzen I, Holm I, Risberg MA. Preoperative quadriceps strength is a significant predictor of knee function two years after anterior cruciate ligament reconstruction. Br J Sports Med. 2009; 43(5):371-6. [DOI:10.1136/bjsm.2008.057059] [PMID]

23.Shelbourne KD, Johnson BC. Effects of patellar tendon width and preoperative quadriceps strength on strength return after anterior cruciate ligament reconstruction with ipsilateral bone-patellar tendon-bone autograft. Am J Sports Med. 2004; 32(6):1474-8. [DOI:10.1177/0363546503262171] [PMID]

24.Kim DK, Hwang JH, Park WH. Effects of 4 weeks preoperative exercise on knee extensor strength after anterior cruciate ligament reconstruction. J Phys Ther Sci. 2015; 27(9):2693-6. [DOI:10.1589/jpts.27.2693] [PMID] [PMCID]

25.Aggarwal A, Adhya B, Singh Dhillon M. Effectiveness of isokinetic exercises in preoperative anterior cruciate ligament tears rehabilitation. J Postgrad Med, Edu Res. 2016; 50(1):5-8. [DOI:10.5005/jp-journals-10028-1183]

26.Wilk KE, Arrigo CA. Rehabilitation principles of the anterior cruciate ligament reconstructed knee. Clin Sports Med. 2017; 36(1):189-232. [DOI:10.1016/j.csm.2016.08.012] [PMID]

27.Logerstedt D, Lynch A, Axe MJ, Snyder-Mackler L. Pre-operative quadriceps strength predicts IKDC2000 scores 6 months after anterior cruciate ligament reconstruction. Knee. 2013; 20(3):208-12. [DOI:10.1016/j.knee.2012.07.011] [PMID] [PMCID]

28.Grindem H, Granan LP, Risberg MA, Engebretsen L, Snyder-Mackler L, Eitzen I. How does a combined preoperative and postoperative rehabilitation programme influence the outcome of ACL reconstruction 2 years after surgery? A comparison between patients in the Delaware-Oslo ACL Cohort and the Norwegian National Knee Ligament Registry. Br J Sports Med. 2015; 49(6):385-9. [DOI:10.1136/bjsports-2014-093891] [PMID] [PMCID]

29.Moher D, Shamseer L, Clarke M, Ghersi D, Liberati A, Petticrew M, et al. Preferred reporting items for systematic review and meta-analysis protocols (PRISMA-P) 2015 statement. Revista Española de Nutrición Humana y Dietética. 2016; 20(2):148-60.

30.de Morton NA. The PEDro scale is a valid measure of the methodological quality of clinical trials: A demographic study. Aust J Physiother. 2009; 55(2):129-33. [DOI:10.1016/S0004-9514(09)70043-1]

31.Critical Appraisal Skills Programme (CASP). Cohort study. 2018; Available from: www.casp-uk.net and https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/

32.Frobell RB, Roos HP, Roos EM, Roemer FW, Ranstam J, Lohmander LS. Treatment for acute anterior cruciate ligament tear: Five year outcome of randomised trial. Br J Sports Med. 2013; 49(10):700. [DOI:10.1136/bjsports-2014-f232rep] [PMID]

33.Frobell RB, Roos EM, Roos HP, Ranstam J, Lohmander LS. A randomized trial of treatment for acute anterior cruciate ligament tears. N Engl J Med. 2010; 363(4):331-42. [DOI:10.1056/NEJMoa0907797] [PMID]

34.Flosadottir V, Frobell R, Roos EM, Ageberg E. Impact of treatment strategy and physical performance on future knee-related self-efficacy in individuals with ACL injury. BMC Musculoskelet Disord. 2018; 19(1):1-9. [DOI:10.1186/s12891-018-1973-2] [PMID] [PMCID]

35.Thomeé P, Währborg P, Börjesson M, Thomeé R, Eriksson BI, Karlsson J. A randomized, controlled study of a rehabilitation model to improve knee-function self-efficacy with ACL injury. J Sport Rehabil. 2010; 19(2):200-13. [DOI:10.1123/jsr.19.2.200] [PMID]

36.Failla MJ, Logerstedt DS, Grindem H, Axe MJ, Risberg MA, Engebretsen L, et al. Does extended preoperative rehabilitation influence outcomes 2 years after acl reconstruction? A comparative effectiveness study between the MOON and Delaware-Oslo ACL Cohorts. Am J Sports Med. 2016; 44(10):2608-14. [DOI:10.1177/0363546516652594] [PMID] [PMCID]

37.Hartigan E, Axe MJ, Snyder‐Mackler L. Perturbation training prior to ACL reconstruction improves gait asymmetries in non-copers. J Orthop Res. 2009; 27(6):724-9. [DOI:10.1002/jor.20754] [PMID] [PMCID]

38.Williams GN, Buchanan TS, Barrance PJ, Axe MJ, Snyder-Mackler L. Quadriceps weakness, atrophy, and activation failure in predicted noncopers after anterior cruciate ligament injury. Am J Sports Med. 2005; 33(3):402-7. [DOI:10.1177/0363546504268042] [PMID]

39.Kocak FU, Ulkar B, Özkan F. Effect of proprioceptive rehabilitation on postural control following anterior cruciate ligament reconstruction. J Phys Ther Sci. 2010; 22(2):195-202. [DOI:10.1589/jpts.22.195]

40.Grapar Žargi T, Drobnič M, Vauhnik R, Koder J, Kacin A. Factors predicting quadriceps femoris muscle atrophy during the first 12 weeks following anterior cruciate ligament reconstruction. Knee. 2017; 24(2):319-28. [DOI:10.1016/j.knee.2016.11.003] [PMID]

41.Konishi Y, Fukubayashi T, Takeshita D. Mechanism of quadriceps femoris muscle weakness in patients with anterior cruciate ligament reconstruction. Scand J Med Sci Sports. 2002; 12(6):371-5. [DOI:10.1034/j.1600-0838.2002.01293.x] [PMID]

42.de Jong SN, van Caspel DR, van Haeff MJ, Saris DBF. Functional assessment and muscle strength before and after reconstruction of chronic anterior cruciate ligament lesions. Arthrosc  - J Arthrosc Relat Surg. 2007; 23(1):21-8. [DOI:10.1016/j.arthro.2006.08.024] [PMID]

43.Myer GD, Ford KR, Divine JG, Wall EJ, Kahanov L, Hewett TE. Longitudinal assessment of noncontact anterior cruciate ligament injury risk factors during maturation in a female athlete: A case report. J Athl Train. 2009; 44(1):101-9. [DOI:10.4085/1062-6050-44.1.101] [PMID] [PMCID]

44.Spindler KP, Huston LJ, Wright RW, Kaeding CC, Marx RG, Amendola A, et al. The prognosis and predictors of sports function and activity at minimum six years after ACLR: A population Cohort study. Am J Sports Med. 2012; 127(2):358-66. [DOI:10.1177/0363546510383481] [PMID] [PMCID]

45.Eitzen I, Moksnes H, Snyder-Mackler L, Risberg MA. A progressive 5-week exercise therapy program leads to significant improvement in knee function early after anterior cruciate ligament injury. J Orthop Sports Phys Ther. 2010; 40(11):705-21. [DOI:10.2519/jospt.2010.3345] [PMID] [PMCID

 

نوع مطالعه: گزارش مورد | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/10/29 | پذیرش: 1398/9/10 | انتشار: 1399/4/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیومکانیک ورزشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Sport Biomechanics

Designed & Developed by : Yektaweb