دوره 7، شماره 3 - ( 9-1400 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 201-188 |
برگشت به فهرست نسخه ها
الهام عطاری* 
1، فائزه معصومی2 ، عباس علایی مقدم3 ، اعظم عبدالله پور1
1، فائزه معصومی2 ، عباس علایی مقدم3 ، اعظم عبدالله پور1
1- گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قزوین، قزوین، ایران.
2- گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- مدیریت ورزش، مدیر کل ورزش و جوانان استان قزوین، قزوین، ایران.
2- گروه بهداشت و طب ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3- مدیریت ورزش، مدیر کل ورزش و جوانان استان قزوین، قزوین، ایران.
چکیده: (1845 مشاهده)
هدف: در دنیای پرشتاب فناوری که با تغییر در سبک زندگی مردم و کاهش تحرک همراه است، زنان روستایی که روزی الگوی تحرک بودند از این قافله بی‌صیب نمانده‌اند. هدف این پژوهش، بررسی میزان شیوع ناهنجاری‌های اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در بانوان روستایی استان قزوین است.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری این تحقیق، بانوان روستایی استان قزوین با دامنه سنی 65-15 سال و میانگین سنی (70/15±88/41) بود که در این پژوهش 3023 نفر شرکت کردند و در چهار گروه با دامنه سنی مختلف تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به صورت در دسترس و با روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری شامل فرم رضایت‌نامه، فرم ثبت ناهنجاری اسکلتی عضلانی، کولیس، خط شاقولی، صفحه شطرنجی و آزمون نیویورک بود. برای نشان دادن میزان شیوع ناهنجاری‌ها از آمار توصیفی و برای مقایسه بین‌گروهی از آزمون کروسکال والیس در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: آزمون کروسکال والیس نشان داد که در متغیرهای سر به جلو (0/001=P)، کج گردنی (0/001=P)، شانه به جلو (0/008=P)، شانه نابرابر (0/001=P)، کایفوز (0/001=P)، لوردوز (0/001=P)، پشت صاف (0/003=P)، اسکولیوز (0/001=P)، چرخش قدامی لگن (0/001=P)، زانوی پرانتزی (0/001=P)، زانوی ضربدری (0/001=P)، زانوی عقب‌رفته (0/001=P)، کف پای صاف (0/008=P)، کف پای گود (0/004=P) و شست کج (0/001=P) تفاوت معناداری بین گروه‌های پژوهش وجود داشت. همچنین بیشترین شیوع ناهنجاری‌های اندام فوقانی مربوط به شانه نابرابر، سر به جلو و لوردوز و بیشترین شیوع ناهنجاری اندام تحتانی مربوط به چرخش قدامی لگن، زانوی ضربدری و کف پای صاف بوده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان‌دهنده این است که شیوع ناهنجاری‌های اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در بانوان روستایی استان قزوین شیوع بالایی داشته و در دامنه سنی 35-21 سال و 50-36 سال بیشتر بوده است؛ بنابراین محققین بر این باور هستند که فراهم کردن اطلاعات در مورد شیوع ناهنجاری‌های وضعیتی می‌تواند در طراحی برنامه‌های پیشگیرانه مؤثر باشد و بر لزوم تدوین برنامه‌های تمرین اصلاحی و توان‌بخشی برای این قشر از جامعه تأکید دارد.
روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی مقایسه‌ای بود. جامعه آماری این تحقیق، بانوان روستایی استان قزوین با دامنه سنی 65-15 سال و میانگین سنی (70/15±88/41) بود که در این پژوهش 3023 نفر شرکت کردند و در چهار گروه با دامنه سنی مختلف تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به صورت در دسترس و با روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند و به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند. ابزار گردآوری شامل فرم رضایت‌نامه، فرم ثبت ناهنجاری اسکلتی عضلانی، کولیس، خط شاقولی، صفحه شطرنجی و آزمون نیویورک بود. برای نشان دادن میزان شیوع ناهنجاری‌ها از آمار توصیفی و برای مقایسه بین‌گروهی از آزمون کروسکال والیس در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: آزمون کروسکال والیس نشان داد که در متغیرهای سر به جلو (0/001=P)، کج گردنی (0/001=P)، شانه به جلو (0/008=P)، شانه نابرابر (0/001=P)، کایفوز (0/001=P)، لوردوز (0/001=P)، پشت صاف (0/003=P)، اسکولیوز (0/001=P)، چرخش قدامی لگن (0/001=P)، زانوی پرانتزی (0/001=P)، زانوی ضربدری (0/001=P)، زانوی عقب‌رفته (0/001=P)، کف پای صاف (0/008=P)، کف پای گود (0/004=P) و شست کج (0/001=P) تفاوت معناداری بین گروه‌های پژوهش وجود داشت. همچنین بیشترین شیوع ناهنجاری‌های اندام فوقانی مربوط به شانه نابرابر، سر به جلو و لوردوز و بیشترین شیوع ناهنجاری اندام تحتانی مربوط به چرخش قدامی لگن، زانوی ضربدری و کف پای صاف بوده است.
نتیجه گیری: نتایج نشان‌دهنده این است که شیوع ناهنجاری‌های اسکلتی عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در بانوان روستایی استان قزوین شیوع بالایی داشته و در دامنه سنی 35-21 سال و 50-36 سال بیشتر بوده است؛ بنابراین محققین بر این باور هستند که فراهم کردن اطلاعات در مورد شیوع ناهنجاری‌های وضعیتی می‌تواند در طراحی برنامه‌های پیشگیرانه مؤثر باشد و بر لزوم تدوین برنامه‌های تمرین اصلاحی و توان‌بخشی برای این قشر از جامعه تأکید دارد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |