دوره 8، شماره 2 - ( 6-1401 )                   جلد 8 شماره 2 صفحات 140-128 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Emami F, abrishamkar S, Kordi Yoosefinejad A. Evaluation of the Diagnostic Accuracy of Tests Used for Anterior Cruciate Ligament Injuries: A Narrative Review. J Sport Biomech 2022; 8 (2) :128-140
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-287-fa.html
امامی فرحناز، ابریشم کار صبا، کردی یوسفی نژاد امین. بررسی صحت و ارزش تشخیصی تست‌های آسیب لیگامان صلیبی قدامی: مقاله مروری. مجله بیومکانیک ورزشی. 1401; 8 (2) :128-140

URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-287-fa.html

بررسی صحت و ارزش تشخیصی تست‌های آسیب لیگامان صلیبی قدامی: مقاله مروری
فرحناز امامی1 ، صبا ابریشم کار2 ، امین کردی یوسفی نژاد* 3
1- گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
2- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
3- 1. گروه فیزیوتراپی، دانشکده علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران؛ مرکز تحقیقات علوم توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
واژه‌های کلیدی: لیگامان صلیبی قدامی زانو، صحت تشخیص، تستهای بالینی، کاداس2
متن کامل [PDF 1765 kb]   (495 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (821 مشاهده)
متن کامل:   (1038 مشاهده)
مقدمه
لیگامان‌های صلیبی زانو شامل لیگامان‌های قدامی وخلفی می‌باشد. لیگامان‌های صلیبی داخل کپسول مفصلی هستند و توسط غشاء سینویال پوشیده شده‌اند. لیگامان صلیبی قدامی ضخیم و قوی بوده و نقش مهمی را در ایجاد ثبات چند صفحه‌ای خصوصاً در صفحه ساژیتال برای زانو ایفا می‌کند. این لیگامان مقاومت زیادی را در برابر نیروهای برشی ایجاد شده بین استخوان‌های تیبیا و فمور هنگام فعالیت‌هایی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن اعمال می‌کند. به علاوه، به دلیل تانسیون ایجاد شده در لیگامان، می‌تواند به هدایت حرکات آرتروکینماتیک مفصل زانو کمک کند. به دلیل وجود مکانورسپتورهای فراوان در این لیگامان، نقش پروپریوسپتوری مهمی نیز ایفا می‌کند. از دیگر وظایف این لیگامان، مقاومت در برابر اکستانسیون زانو، نیروهای واروس، والگوس و چرخش‌های محوری شدید زانو می‌باشد. مسیر اریب این لیگامان در داخل زانو موجب می‌شود در تمام حرکات یکی از ساختارهایی باشد که در برابر نیروهای شدید، از خود مقاومت نشان ‌دهد. اگرچه این نحوۀ  قرارگیری برای ایجاد دامنۀ‌ وسیعی از ثبات ایده‌آل است، امّا باعث می‌شود در حرکات ترکیبی شدید، متعدد و زیاد مستعد به آسیب باشد. یکی از شایع‌ترین عوامل ایجاد آسیب در این لیگامان، اعمال کشش با سرعت بالا بر لیگامانی است که تحت تانسیون قرار دارد. آسیب این لیگامان بیشتر بین سنین 15 تا 25 سال و هنگام انجام فعالیت‌ها و حرکات ورزشی با سرعت زیاد مانند فوتبال آمریکایی و بسکتبال اتفاق می‌افتد (1). به طور کلی عوامل خارجی و داخلی در ایجاد آسیب لیگامان صلیبی قدامی تأثیرگذار می‌باشند. عوامل خارجی شامل نامناسب بودن یا مرطوب بودن زمین ورزش، بالا بودن سطح برگزاری مسابقه، تهاجمی بودن سبک بازی فرد، آب و هوای بارانی و خیلی سرد می‌باشند. عوامل داخلی شامل سایز بدن، قدرت و انعطاف‌پذیری فرد، ریخت شناسی شکل پا، شلی لیگامانی و افزایش قدرت عضله کوادریسپس نسبت به عضله همسترینگ می‌باشد (2).
تقریباً 70 % آسیب‌های ورزشی لیگامان صلیبی قدامی در وضعیت‌های غیرتماسی و یا با حداقل تماس رخ می‌دهد. بسیاری از آسیب‌های غیر تماسی در حین فرود ورزشکار به دنبال پرش یا زمانی که فرد به شکل ناگهانی از شتابش می‌کاهد و یا بر روی پایی که بر روی زمین قرار دارد چرخش انجام می‌دهد، رخ می‌دهند. مکانیسم‌هایی که باعث آسیب لیگامان صلیبی قدامی می‌شوند معمولاً غیر قابل پیش‌بینی بوده و خیلی سریع رخ می‌دهد. بنابراین وضعیت دقیق و جهت غالب نیروهایی که در زمان آسیب بر زانو اعمال می‌شوند همیشه به‌طور دقیق مشخص نیست (1). مکانیسم های مختلفی باعث آسیب لیگامان فوق می‌شود که شایع‌ترین آنها عبارتند از: 1 – اعمال نیروی والگوس شدید بر روی پایی که محکم بر روی زمین قرار گرفته است. 2-گشتاور بزرگ چرخش محوری وارده بر زانو در حالی که پا بر روی زمین قرار گرفته است. 3- هرگونه ترکیب حرکات بالا خصوصاً اگر به همراه انقباض قوی عضله کوادریسپس در وضعیت اکستانسیون کامل زانو یا نزدیک به اکستانسیون کامل باشد 4- هایپراکستانسیون  شدید زانو در حالی که پا محکم بر روی زمین قرار گرفته است. هایپر اکستانسیون شدید زانو علاوه بر آسیب لیگامان صلیبی قدامی می‌تواند باعث آسیب در کپسول خلفی و لیگامان جانبی-داخلی شود (1). پس از بروز آسیب، فرد باید سریعاً ارزیابی شود امّا ارزیابی به وسیله درد و تورم حاصل از آسیب محدود می‌شود. ارزیابی باید با مشاهده چگونگی راه رفتن بیمار شروع شده و هرگونه عدم تقارن شامل از بین رفتن فرورفتگی‌های اطراف استخوان کشکک که نشانگر وجود تورم، همارتروز یا هر دو می‌باشد ثبت گردد (2). در ارزیابی, علاوه بر گرفتن تاریخچه از بیمار که نحوه و مکانیسم ایجاد آسیب در آن گزارش می‌شود و گاهاً همراه با گزارش بیمار از شنیدن صدای pop در هنگام آسیب است، مشاهده ناحیه آسیب دیده و پاراکلینیک بیمار و تست‌های بالینی هم در تشخیص آسیب این لیگامان کمک کننده هستند. تست های تشخیصی شامل تست‌های Anterior drawer test، Lachman test، Pivot shift test و تست نسبتاً جدیدLever sign   می باشد (3-5).
تست Anterior Drawer در سال 1980 توسط Butler معرفی شد و از دیر باز در تشخیص آسیب لیگامان صلیبی قدامی مورد استفاده قرار گرفته است. بیمار در حالت طاقباز، زانو در 80 -90 درجه فلکشن و همسترینگ در حالت ریلکس قرار گرفته و پای بیمار بر روی تخت ثابت است. آزمونگر میزان جابه جایی قدامی تیبیا را ارزیابی کرده و با سمت سالم مقایسه می‌کند. اختلاف بیشتر از 6 میلیمتر بین سمت آسیب دیده و سالم بیانگر مثبت شدن تست است. در سال 2021 این تست با نام modified Anterior Drawer Test توسط Zhao تعدیل شد. شیوه انجام به این صورت است که بیمار روی تخت معاینه می نشیند در حالی که پاها آزادانه از تخت آویزان است، زانو و هیپ در 90 درجه فلکشن و عضلات زانو در حالت ریلکس قرار دارند. آزمونگر با دو دست خود پروگزیمال تیبیا را گرفته و مانور کشیدن و هل دادن را به شکل 2 تا 3 سیکل ریتمیک در طی یک ثانیه انجام می‌دهد.این سرعت و چرخش آزادانه ناحیه پا باعث ایجاد یک گشتاور ناشی از وزن پا و ساق می شود که بر ACL اعمال شده و باعث می شود که این لیگامان مانند یک اهرم در زانو عمل کند.میزان جابه جایی قدامی تیبیا ارزیابی و با سمت سالم مقایسه می‌شود. جابجایی قابل توجه نسبت به سمت سالم که ناشی از سر خوردن پلاتو تیبیا بر روی کندیل های فمور است نشانگر مثبت شدن تست است (6-9). تست دیگر نخستین بار در سال 1976 توسط Torg در نشست سالانه انجمن ارتوپدی امریکا برای پزشکی ورزشی، ارائه شد که Torg این تست را به افتخار همکارش Lachman ، به این نام، نام‌گذاری کرد. پس از آن مشخص شد که بیش از یک قرن قبل از Torg، فردی به نام Noulis در سال 1875، برای اولین بار این روش را در تعیین صحت لیگامان صلیبی قدامی معرفی کرده است. تست Lachman در حالت طاقباز و حدود 20 درجه فلکشن زانو انجام شده و همزمان با ثابت نگه داشتن فمور، میزان جابه‌جایی قدامی تیبیا ارزیابی و با سمت سالم مقایسه می‌شود. این تست در حالت دمر نیز انجام می‌شود که در این صورت وضعیت زانو و نحوه انجام تست مشابه انجام تست در حالت طاقباز است.
تست تشخیصی Pivot Shift در سال 1972 توسط Galway، Beaupre و Mac‌Intosh برای ارزیابی میزان شل بودن لیگامان‌های زانو معرفی شد و پس از آن Noyes در سال 1980 این تست را به عنوان شاخصی دقیق در تعیین آسیب لیگامان صلیبی قدامی توصیف کرد. برای انجام این تست بیمار طاقباز خوابیده، آزمونگر با یک دست پاشنه بیمار را گرفته، هیپ را کمی به فلکشن برده و دست دیگر را خارج و پروگزیمال تیبیا قرار می‌دهد. سپس در حالی که یک axial load و یک استرس والگوس به زانو وارد کرده و تیبیا را به چرخش داخلی می‌برد، زانو را از حالت اکستنشن کامل به 90 درجه فلکشن می‌برد. تست زمانی مثبت می‌شود که در طی 30-40 درجه فلکشن زانو، جابجایی تیبیا اتفاق بیفتد. روش‌های متفاوتی برای انجام این تست وجود دارد. برای مثال به جای اینکه زانو حین مانور از اکستنشن به فلکشن برده شود، تست به صورت استاتیک در حالت فلکشن زانو (عموماً 30 درجه فلکشن) انجام می‌گیرد. میزان اعمال نیروی والگوس و میزان چرخش تیبیا نیز در روش‌های مختلف، متفاوت است (7،10،14،18). تست Lever نسبت به 3 تست دیگر جدیدتر است و برای اولین بار در سال 2016 توسط Lelli معرفی گردید. برای انجام این تست بیمار طاقباز خوابیده، هر دو پا در اکستنشن کامل قرار گرفته، مشت بسته آزمونگر زیر یک سوم پروگزیمال ساق پای فرد قرار گرفته و با دست دیگر آزمونگر نیروی رو به پایینی به ناحیۀ پایینی ران وارد می‌کند. در این حالت اگر پاشنۀ از تخت بلند شود نشانگر سالم بودن لیگامان صلیبی قدامی است چرا که این لیگامان مانند یک اهرم عمل می‌کند و اگر پاشنه از تخت بلند نشود تست مثبت شده و بیانگر پارگی لیگامان می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی مطالعات انجام شده بر روی صحت و ارزش تشخیصی تست¬های مرتبط با تشخیص آسیب لیگامان صلیبی قدامی و مقایسه  این تست‌ها با یکدیگر، می‌باشد.

روش شناسی
جستجو در پایگاههای الکترونیک اطلاعات شامل Google Scholar و Pubmed و Science Direct به منظور یافتن مقالاتی که به نحوه ارزیابی بالینی آسیب های لیگامان صلیبی قدامی زانو طی سالهای 2013 تا 2021 پرداخته بودند انجام گرفت. کلید واژه‌های انتخاب شده بر اساس فرایند جستجو شامل لیگامان صلیبی قدامی زانو، صحت تشخیص و تستهای بالینی بود. روش ارزیابی مطالعات به این ترتیب بود که کیفیت هر کدام از مقالات توسط دو نویسنده و با استفاده از چک لیست ارزیابی کیفی دقت تشخیصی مطالعات (Quality Assessment of Diagnostic Accuracy Studies (QUADAS-2 صورت گرفت. این چک لیست که با هدف بررسی کیفیت مطالعات تشخیصی مورد استفاده قرار می‌گیرد در سال 2003 ایجاد شد و در سال 2011 به شکل QUADAS-2 مورد تجدید نظر قرار گرفت. چک لیست برای طبقه بندی 14 سوال در 4 دامنه انتخاب بیمار، تست تشخیصی، مآخذ استاندارد، روان بودن و زمانبندی طراحی شد که هر دامنه از نظر خطر سوگیری بررسی و 3 دامنه اول از نظر قابلیت اجرا نیز ارزیابی می شود که البته کاربرد این معیار برای تمام مطالعات شناخته شده نیست. نویسندگان در بررسی مقالات در صورتی‌که به هر مورد به اندازه کافی پرداخته شده بود پاسخ "بله" و در صورتی‌که آیتم به‌طور واضح توضیح داده نشده بود پاسخ " خیر" را ثبت می‌کردند. همچنین در صورتی‌که جزییات متد مقالات ناکافی بود عبارت "نامشخص" را ثبت می‌کردند. وجود اختلاف نظر بین دو داور در بررسی مقالات از طریق مشورت و اجماع حل می‌شد (20،21).

نتایج
نتایج حاصل از بررسی مطالعات، بررسی صحت و ارزش تست های بالینی تشخیصی آسیب لیگامان صلیبی قدامی توسط چک لیست quadas-2 در جدول 1 آمده است.
همان‌طور که ملاحظه می‌گردد در حوزه انتخاب بیمار در مبحث خطر سوگیری 33 درصد مطالعات مورد بررسی دارای ریسک اندک، 33 درصد دارای ریسک نامشخص و 33 درصد دارای ریسک زیاد بودند. در حوزه تست تشخیصی در مبحث خطر سوگیری، 80 درصد مقالات دارای ریسک اندک، 10 درصد دارای ریسک نامشخص و 10 درصد دارای ریسک زیاد بودند. در حوزه بررسی مأخذ استاندارد مورد استفاده در مقالات در مبحث خطر سوگیری، 70 درصد مقالات دارای ریسک اندک، 20 درصد دارای ریسک نامشخص و 10 درصد دارای ریسک زیاد بودند. همچنین در حوزه بررسی معیارهای روان بودن و زمان بندی مقالات در مبحث خطر سوگیری، 20 درصد مقالات دارای ریسک اندک، 40 درصد دارای ریسک نامشخص و 40 درصد دارای ریسک زیاد بودند که در بین حوزه‌های مورد بررسی در مبحث سوگیری بیشترین درصد ریسک زیاد را نشان داد. در حوزه انتخاب بیمار در مبحث قابلیت اجرا، 50 درصد مطالعات مورد بررسی دارای ریسک اندک،20 درصد دارای ریسک نامشخص و 30 درصد دارای ریسک زیاد بودند. در حوزه تست تشخیصی در مبحث قابلیت اجرا، 80 درصد مقالات دارای ریسک اندک، 10 درصد دارای ریسک نامشخص و 10 درصد دارای ریسک زیاد بودند که کاملا مشابه حوزه تست تشخیصی در مبحث خطر سوگیری می‌باشد. در حوزه ماخذ استاندارد مورد استفاده در مقالات در مبحث قابلیت اجرا، 40 درصد مقالات دارای ریسک اندک، 40 درصد دارای ریسک نامشخص و 20 درصد دارای ریسک زیاد بودند.
بحث
همان‌طور که در بررسی مطالعات مشاهده می‌شود در تشخیص پارگی لیگامان صلیبی قدامی از تست های تشخیصی مختلفی استفاده می شود. در بررسی 9 مطالعه تست‌های Anterior drawer test، Lachman test، Pivot shift test و Lever sign  استفاده شده است (3،4،22،24). اخیراً نیز تستی با عنوان Modified anterior drawer توسط ژائو و همکاران در سال 2021 مورد بررسی قرار گرفته است (8).
در بررسی معیارهای ارزش تشخیصی تست‌های نامبرده در مطالعات مختلف مقادیر مختلفی گزارش شده به طوری‌که در خصوص تست Anterior drawer میزان حساسیت در مطالعات مختلف بین 21 تا 100 درصد و در مورد ویژگی مقادیر 100-80 درصد ارائه گردیده است. همچنین در مورد positive predictive value (PPV) مقادیر 94-85 درصد و در مورد NPV مقادیر 55 تا 93 درصد بیان شده است. بنابر مطالعات، حساسیت این تست نسبتاً پایین بوده امّا ویژگی آن بالاست. از طرفی در شرایط حاد به دلیل درد، تورم و گارد عضلانی ممکن است نتایج تست به طور کاذب منفی شود. به علاوه تشخیص پارگی ناقص سخت تر از پارگی کامل است چون در شرایطی که لیگامان صلیبی قدامی دچار پارگی ناقص شده باشد فیبرهای سالم می‌توانند ثبات ایجاد کنند و این روی نتایج تست تأثیر می‌گذارد. از محدودیت‌های دیگر تست این است که انجام تست به توانایی آزمونگر و میزان تجربه او وابسته است و انجام تست توسط آزمونگران با سطوح تجربه متفاوت ممکن است نتایج متفاوتی را به دنبال داشته باشد. در مورد ارزش تشخیصی تست Modified anterior drawer  یا MADT ویژگی به مقدار 94 درصد، و PPV برابر با 90، در مورد NPV مقدار 90 درصد و در مورد حساسیت به دامنه 93-43 اشاره شده است. این تست به تازگی معرفی شده بنابراین مطالعات درباره آن کم است و برای تعیین صحت تشخیصی آن نیاز به مطالعات بیشتری است. از دیگر تستهایی که در ارزیابی بالینی مشکلات و آسیب های لیگامان صلیبی قدامی استفاده می‌شود تست lever sign می‌باشد. به‌طوری‌که مطالعات مختلف در مورد ویژگی مقادیر 50 تا 100 درصد، حساسیت 33 تا 100 درصد،  صحت 74 تا 89 درصد، PPV 47 تا 100 درصد و در مورد NPV مقادیر 50 تا 91 درصد را گزارش داده‌اند. از نقاط قوت این تست این است که انجام آن در شرایط حاد نسبت به دیگر تست¬ها کمتر تحت تأثیر عواملی مانند درد و گارد عضلانی قرار می‌گیرد. همچنین در مطالعات بیان شده که تأثیر تجربه آزمونگر بر روی حساسیت این تست کم است. از محدودیت‌های انجام این تست این است که باید حتماً در حالی انجام شود که تخت معاینه سفت و استاندارد باشد چرا که در غیر این صورت ساق نمی‌تواند مانند اهرم عمل کند و پاشنه بالا نمی‌آید. از طرفی این تست در تعیین این‌که آیا آسیب لیگامان صلیبی قدامی از نوع پارگی کامل است یا پارگی ناقص ارزش کمی دارد در صورتی که تست‌های Anterior Drawer، Lachman و Pivot shift  از طریق درجه بندی در میزان جابه جایی قدامی تیبیا در تعیین نوع آسیب بسیار کمک کننده هستند (7،4،19). تست دیگری که در بررسی ضایعات لیگامان صلیبی قدامی استفاده می‌شود تست Pivot shift  می‌باشد. در خصوص ویژگی مقادیر 94 تا 98 درصد، حساسیت 11 تا 96 درصد، PPV  مقادیر 91 تا 98 درصد، NPV مقادیر 34 تا 81 درصد و در خصوص صحت مقدار 71 درصد گزارش شده است. از محدودیت های این تست حساسیت پایین‌تر نسبت به تست Lachman است اگر چه از تست Anterior Drawer حساسیت بالاتری دارد. نقطه قوت این تست این است که در بین تست‌های گفته شده بالاترین ویژگی را دارد. این تست نیز ممکن است در شرایط حاد تحت تأثیر درد و تورم و گارد عضلانی قرار گیرد. از محدودیت های اصلی این تست نحوه انجام مشکل بوده و انجام آن توسط آزمونگران با سطوح تجربه و مهارت متفاوت ممکن است نتایج بسیار متفاوتی را نشان دهد (7،10،14،18). بررسی حساسیت تست تشخیصی Lachman مقادیر 39 تا 100 درصد، ویژگی مقادیر 100 تا 63 درصد، PPV مقادیر 96 تا 81 درصد را نشان می‌دهد و در مورد NPV نیز مقادیر 91 تا 46 درصد گزارش شده است. تست Lachman چه در حالت طاقباز چه در حالت دمر، تستی معتبر وکاربردی در تعیین آسیب لیگامان صلیبی قدامی است و با توجّه به نحوه قرارگیری لیگامان صلیبی قدامی، مکانیسم¬های شایع آسیب آن و وضعیت انجام تست، تست عملکردی‌تری نسبت به تست Anterior Drawer می‌باشد. با این حال، این تست فقط برای ارزیابی فیبرهای  قدامی- داخلی لیگامان صلیبی قدامی عمل می‌کند و توانایی ارزیابی بی‌ثباتی چرخشی زانو را ندارد. از مزایای این تست این است که حساسیت این تست در تعیین آسیب لیگامان صلیبی قدامی نسبت به سایر تست ها بالاتر نشان داده شده است. در این تست نیز محدودیت‌هایی مانند آنچه در رابط با تست Anterior Drawer گفته شد، وجود دارد با این تفاوت که این تست نسبت به سایر تست‌ها وابستگی کمتری به سطح مهارت و تجربه آزمونگر دارد (1،2،10،13).

نتیجه‌گیری نهایی
علی‌رغم استفاده بالینی رایج از تست‌های گفته شده برای ارزیابی آسیب های لیگامان صلیبی قدامی به دلایل مختلف مانند تفاوت تجربه بالینی و دانش آزمون‌گران, تفاوت در مدت زمان سپری شده از پارگی، تفاوت در وضعیت بیمار هنگام تست در شرایط هوشیاری و بیهوشی و سایر عوامل در مطالعات مختلف هنوز نمی‌توان به طور قطعی در خصوص استفاده از یک تست توافق کامل داشت.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیر انتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش‌های پژوهش حاضر مشارکت داشته‌اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/2/6 | پذیرش: 1401/4/13 | انتشار: 1401/6/31
فهرست منابع
1. Neumann DA. Kinesiology of the musculoskeletal system-e-book: foundations for rehabilitation: Elsevier Health Sciences; 2016.
2. Cimino FM, Volk BS, Setter D. Anterior cruciate ligament injury: diagnosis, management, and prevention. American family physician. 2010;82(8):917-22.
3. Jarbo KA, Hartigan DE, Scott KL, Patel KA, Chhabra A. Accuracy of the lever sign test in the diagnosis of anterior cruciate ligament injuries. Orthopaedic journal of sports medicine. 2017;5(10):1-7. [DOI:10.1177/2325967117729809] [PMID] [PMCID]
4. Lelli A, Di Turi RP, Spenciner DB, Dòmini M. The "Lever Sign": a new clinical test for the diagnosis of anterior cruciate ligament rupture. Knee surgery, sports traumatology, arthroscopy. 2016;24(9):2794-7. [DOI:10.1007/s00167-014-3490-7] [PMID]
5. Leblanc M-C, Kowalczuk M, Andruszkiewicz N, Simunovic N, Farrokhyar F, Turnbull TL, et al. Diagnostic accuracy of physical examination for anterior knee instability: a systematic review. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy. 2015;23(10):2805-13. [DOI:10.1007/s00167-015-3563-2] [PMID]
6. Makhmalbaf, H., et al., Accuracy of lachman and anterior drawer tests for anterior cruciate ligament injuries. The archives of bone and joint surgery, 2013. 1(2): p. 94-97.
7. Gürpınar T, Polat B, Polat AE, Çarkçı E, Öztürkmen Y. Diagnostic accuracy of lever sign test in acute, chronic, and postreconstructive ACL injuries. BioMed Research International. 2019;2019; 1-8. [DOI:10.1155/2019/3639693] [PMID] [PMCID]
8. Zhao G-l, Lyu J-y, Liu C-q, Wu J-g, Xia J, Huang G-y. A modified anterior drawer test for anterior cruciate ligament ruptures. Journal of orthopaedic surgery and research. 2021;16(1):1-6. [DOI:10.1186/s13018-021-02381-x] [PMID] [PMCID]
9. Butler, D.L., F.R. Noyes, and E.S. Grood, Ligamentous restraints to anterior-posterior drawer in the human knee. A biomechanical study. JBJS, 1980. 62(2): p. 259-270. [DOI:10.2106/00004623-198062020-00013]
10. Huang, W., et al., Clinical examination of anterior cruciate ligament rupture: a systematic review .and meta-analysis. Acta Orthop Traumatol Turc, 2016. 50(1): p. 22-31. [DOI:10.3944/AOTT.2016.14.0283] [PMCID]
11. Sobrado MF, Bonadio MB, Ribeiro GF, Giglio PN, Helito CP, Demange MK. Lever sign test for chronic acl injury: a comparison with lachman and anterior drawer tests. Acta Ortopédica Brasileira. 2021;29(3):132-136. [DOI:10.1590/1413-785220212903238345] [PMID] [PMCID]
12. Soucacos, P.N ., M. Papadopoulou, and A. Georgoulis, The" Noulis" behind the Lachman test. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 1998. 14(1): p. 75-76. [DOI:10.1016/S0749-8063(98)70124-0] [PMID]
13. Mulligan, E.P., et al., The diagnostic accuracy of the lever sign for detecting anterior cruciate ligament injury. Int J Sports Phys Ther, 2017. 12(7): p. 1057-1067. [DOI:10.26603/ijspt20171057] [PMID] [PMCID]
14. Noyes, F.R., et al., An analysis of the pivot shift phenomenon: the knee motions and subluxations induced by different examiners. The American journal of sports medicine, 1991. 19(2): p. 148-155. [DOI:10.1177/036354659101900210] [PMID]
15. Lane, C.G., R. Warren, and A.D. Pearle, The pivot shift. J Am Acad Orthop Surg, 2008. (12): p. 679-88. [DOI:10.5435/00124635-200812000-00001] [PMID]
16. Musahl, V., et al., The pivot shift: a global user guide. Knee Surgery, Sports Traumatology, Arthroscopy, 2012. 20(4): p. 724-731. [DOI:10.1007/s00167-011-1859-4] [PMID]
17. Arilla, F.V., et al., Experimental Execution of the Simulated Pivot-Shift Test: A Systematic Review of Techniques. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery, 2015. 31(12): p. 2445-2454.e2. [DOI:10.1016/j.arthro.2015.06.027] [PMID]
18. Jakob, R.P., H.U. Stäubli, and J.T. Deland, Grading the pivot shift. Objective tests with implications for treatment. J Bone Joint Surg Br, 1987. 69(2): p. 294-9. [DOI:10.1302/0301-620X.69B2.3818763] [PMID]
19. Chong AC, Whitetree C, Priddy MC, Zimmerman PR, Haeder PR, Prohaska DJ. Evaluating different clinical diagnosis of anterior cruciate ligament ruptures in providers with different training backgrounds. The Iowa orthopaedic journal. 2017;37:71.
20. Swain MS, Henschke N, Kamper SJ, Downie AS, Koes BW, Maher CG. Accuracy of clinical tests in the diagnosis of anterior cruciate ligament injury: a systematic review. Chiropractic & manual therapies. 2014;22(1):1-10. [DOI:10.1186/s12998-014-0025-8] [PMID] [PMCID]
21. Jayakumar S, Sounderajah V, Normahani P, Harling L, Markar SR, Ashrafian H, et al. Quality assessment standards in artificial intelligence diagnostic accuracy systematic reviews: a meta-research study. npj Digital Medicine. 2022;5(1):1-13. [DOI:10.1038/s41746-021-00544-y] [PMID] [PMCID]
22. Deveci A, Cankaya D, Yilmaz S, Özdemir G, Arslantaş E, Bozkurt M. The arthroscopical and radiological corelation of lever sign test for the diagnosis of anterior cruciate ligament rupture. Springerplus. 2015;4(1):1-5. [DOI:10.1186/s40064-015-1628-9] [PMID] [PMCID]
23. Lichtenberg MC, Koster CH, Teunissen LP, Oosterveld FG, Harmsen AM, Haverkamp D, et al. Does the lever sign test have added value for diagnosing anterior cruciate ligament ruptures? Orthopaedic journal of sports medicine. 2018;6(3):1-7. [DOI:10.1177/2325967118759631] [PMID] [PMCID]
24. Massey PA, Harris JD, Winston LA, Lintner DM, Delgado DA, McCulloch PC. Critical analysis of the lever test for diagnosis of anterior cruciate ligament insufficiency. Arthroscopy: The Journal of Arthroscopic & Related Surgery. 2017;33(8):1560-6. [DOI:10.1016/j.arthro.2017.03.007] [PMID]
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیومکانیک ورزشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Sport Biomechanics

Designed & Developed by : Yektaweb