دوره 9، شماره 2 - ( 6-1402 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 111-90 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hormati A H, Piri E, Jafarnezhadgero A A. A Review of Physiological and Biomechanical Injuries in Wrestling. J Sport Biomech 2023; 9 (2) :90-111
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-313-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-313-fa.html
حرمتی امیرحسین، پیری ابراهیم، جعفرنژادگرو امیرعلی. مروری بر آسیب‌های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی رشته کشتی. مجله بیومکانیک ورزشی. 1402; 9 (2) :90-111
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
متن کامل [PDF 1988 kb]
(785 دریافت)
| چکیده (HTML) (1464 مشاهده)
متن کامل: (1104 مشاهده)
مقدمه
کشتی جزء قدیمی ترین رشته های ورزشی می باشد که حتی قبل از میلاد مسیح نیز جزء رشته هایی محسوب می شد که در المپیک وجود داشت و با سنت ایرانیان عجین شده است، کشتی دارای دو سبک فرنگی و آزاد می باشد (1). کشتی یک رشته پربرخورد است که تماس فیزیکی در آن زیاد می باشد و باعث آسیب می شود (2). این رشته به دلیل اینکه جز ورزش های پرطرفدار محسوب می شود، لذا بر اساس مطالعه پیشین میزان آسیب دیدگی ها در این رشته ورزشی نسبت به سایر رشته ها بیشتر است (3). تمرینات این رشته فشار زیادی بر روی ورزشکار اعمال می کند که در نتیجه می تواند باعث خستگی و آسیب دیدگی شود. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی کشتی گیران و مربیان باید از آسیب های مربوط به کشتی آشنایی داشته باشند (4). طی تحقیقاتی که در المپیک پکن انجام گرفت بر اساس آمار گزارش شده برای هر 100 ورزشکار، حدود 30/9 آسیب گزارش شده است. همچنین، برای هر 100 رقابت، حدود 88/7 آسیب گزارش شده است. درکل، آسیب های خفیف و جزئی تشکیل دهنده 4/84 درصد از مجموع کل آسیب-های گزارش شده بود (5). از نظر فراوانی آسیب کشتی بر روی دبیرستانی ها بعد از فوتبال در رده دوم قرار دارد (6). در 100 مسابقه کشتی که مورد بررسی قرار گرفته بود 22 نوع آسیب گزارش شده است (7). بر اساس مطالعات پیشین آسیب های ناشی از حضور در مسابقات 9/1-7/1 درصد گزارش شده است (8، 9). در پژوهشی اخطار جدی در خصوص کاهش وزن بدن کشتی گیران به‌ویژه از طریق کاهش آب بدن به دلیل اینکه در کلاس وزنی پایین تری قرار بگیرند گزارش شده است (10). کاهش وزن های متعدد می تواند باعث کاهش توان بی هوازی شود (11). بیشتر سلول های ایمنی در هنگام ورزش افزایش می یابند ولی در هنگام بازیافت بعد از ورزش با شدت زیاد در مرحله سرکوب دستگاه ایمنی یا همان پنجره باز التهابات افزایش می یابد (12). مهم‌ترین عامل در به وجود آمدن آسیب ها نداشتن آمادگی بدنی کافی و همچنین کاهش وزن و خستگی مفرط عضلات است که متعاقب آن کشیدگی-های شدید تاندون و آسیب های عضلانی گزارش شده است (13). لازم به ذکر است که به ازای هر 1 درصد وزن از دست رفته کشتی گیران 14 درصد افزایش خطر آسیب دیدگی وجود دارد (14). تقریباً 34 درصد از آسیب ها در زمان مسابقه و 28 درصد نیز در زمان تمرین رخ داده است که باعث کاهش توانایی کشتی گیر به مدت 10 روز یا حتی بیشتر شده بود (15). آسیب های شدید و خطرناک در ورزش کشتی بسیارند همچون شکستگی ها، دررفتگی ها و حتی گاهی اوقات آسیب های سر و گردن گزارش شده است که متعاقب آن متأسفانه منجر به فلجی و یا حتی از دست دادن جان ورزشکار شده است (16). در مجموع با توجه به مطالعات پیشین می توان گفت که اطلاعاتی که در حوزه آسیب های ورزش کشتی وجود دارد ناقص می باشد (17). لذا ضروری است که تا با بررسی انواع آسیب ها در تحقیقات مختلف اطلاعات کافی را در این زمینه به دست بیاوریم. ازاین‌رو هدف از انجام این مطالعه مروری بر آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی رشته کشتی بود.
روش شناسی
مطالعه حاضر از نوع کتابخانهای و مروری سیستماتیک بود. جستجوی مقالات به زبان فارسی و لاتین از ابتدای ماه دسامبر سال 2010 تا ابتدای ماه ژوئن 2022 بود که در پایگاه های استنادی وب آوساینس، پایگاه مرکز اطلاعات علمی و جهاد دانشگاهی، مگ-ایران، اسکاپوس، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام، پاب مد و گوگل اسکولار انجام گرفت. مطالعه حاضر در سال 1402 در دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. برای استخراج مقالات از کلید واژه های کشتی گیران آسیب های ورزش، کاهش وزن سریع، انواع روش های کاهش وزن، آسیب دیدگی در کشتی گیران استفاده شد. معیار ورود به مطالعه شامل مواردی از قبیل: 1- استفاده مقالات در حوزه بررسی آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی کشتی گیران بود. 2- مقالاتی که آزمودنیها تنها کشتی گیران بودند. 3- انتشار مقالات مربوطه که تا حد امکان بروز و جدید باشند هر چند به دلیل کم بودن تحقیقات در این زمینه از مقالات پر استناد نسبتاً قدیمی نیز استفاده شد. 4- در دسترس بودن مقالات مورد بررسی 5- مقالاتی که آزمودنیها مبتلا به سایر ناهنجاری های بدن بودند و یا سابقهی عمل جراحی داشتند از مطالعه خارج شدند. در نهایت 55 مقاله مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. پس از بررسی دقیق مقالات 12 مقاله باکیفیت که در ارتباط نزدیکی با آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی کشتی گیران بود، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. اعتبارسنجی مقالات توسط پرسشنامه دان و بلک مورد بررسی قرار گرفت (31). به علاوه شکل 1، روند انتخاب مقالات مطالعه مروری حاضر را نشان می دهد.
نتایج
از 55 مقاله که بر اساس روش جستجو کلمات کلیدی مورد بررسی اولیه قرار گرفت، 12 مقاله بر اساس معیار ورود برای بررسی نهایی انتخاب گردید. نکته ای که در صدمات گزارش شده است این است که میانگین آسیب ها در ناحیه تحتانی حدوداً 34 درصد و در قسمت فوقانی 33 درصد بوده است. قسمت تحتانی بیشتر آسیب ها در مفصل زانو و مچ پا گزارش شده است و در قسمت فوقانی در ناحیه مفصل شانه و آرنج و کمر گزارش شده بود. آسیب های فیزیولوژیکی در کاهش وزن بیشتر مربوط به سرگیجه و عدم تعادل، تغییر رفتار (عصبانیت) و همچنین گرفتگی عضلات می باشند. بر اساس جدول 1، ارزیابی مقالات توسط پرسشنامه دان و بلک مورد بررسی قرار گرفت (18). وجود هرگونه اختلاف در نمره دهی مقالات توسط نویسندگان به‌صورت جداگانه بررسی شد و مواردی که مابین آن نویسندگان دارای اختلاف نظر بودند پس از مشورت و بحث در این خصوص نمره دهی شد تا خطا در نمره-دهی به حداقل برسد. میانگین امتیاز برای مطالعاتی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند بر اساس پرسشنامه دان و بلک از کیفیت 20/67 درصدی برخوردار بودند. لازم به ذکر است که در خصوص نمرات کیفیت مقالات در ستون که برحسب درصد بیان شده است از رابطه زیر استفاده گردید.
کشتی جزء قدیمی ترین رشته های ورزشی می باشد که حتی قبل از میلاد مسیح نیز جزء رشته هایی محسوب می شد که در المپیک وجود داشت و با سنت ایرانیان عجین شده است، کشتی دارای دو سبک فرنگی و آزاد می باشد (1). کشتی یک رشته پربرخورد است که تماس فیزیکی در آن زیاد می باشد و باعث آسیب می شود (2). این رشته به دلیل اینکه جز ورزش های پرطرفدار محسوب می شود، لذا بر اساس مطالعه پیشین میزان آسیب دیدگی ها در این رشته ورزشی نسبت به سایر رشته ها بیشتر است (3). تمرینات این رشته فشار زیادی بر روی ورزشکار اعمال می کند که در نتیجه می تواند باعث خستگی و آسیب دیدگی شود. برای جلوگیری از چنین مشکلاتی کشتی گیران و مربیان باید از آسیب های مربوط به کشتی آشنایی داشته باشند (4). طی تحقیقاتی که در المپیک پکن انجام گرفت بر اساس آمار گزارش شده برای هر 100 ورزشکار، حدود 30/9 آسیب گزارش شده است. همچنین، برای هر 100 رقابت، حدود 88/7 آسیب گزارش شده است. درکل، آسیب های خفیف و جزئی تشکیل دهنده 4/84 درصد از مجموع کل آسیب-های گزارش شده بود (5). از نظر فراوانی آسیب کشتی بر روی دبیرستانی ها بعد از فوتبال در رده دوم قرار دارد (6). در 100 مسابقه کشتی که مورد بررسی قرار گرفته بود 22 نوع آسیب گزارش شده است (7). بر اساس مطالعات پیشین آسیب های ناشی از حضور در مسابقات 9/1-7/1 درصد گزارش شده است (8، 9). در پژوهشی اخطار جدی در خصوص کاهش وزن بدن کشتی گیران به‌ویژه از طریق کاهش آب بدن به دلیل اینکه در کلاس وزنی پایین تری قرار بگیرند گزارش شده است (10). کاهش وزن های متعدد می تواند باعث کاهش توان بی هوازی شود (11). بیشتر سلول های ایمنی در هنگام ورزش افزایش می یابند ولی در هنگام بازیافت بعد از ورزش با شدت زیاد در مرحله سرکوب دستگاه ایمنی یا همان پنجره باز التهابات افزایش می یابد (12). مهم‌ترین عامل در به وجود آمدن آسیب ها نداشتن آمادگی بدنی کافی و همچنین کاهش وزن و خستگی مفرط عضلات است که متعاقب آن کشیدگی-های شدید تاندون و آسیب های عضلانی گزارش شده است (13). لازم به ذکر است که به ازای هر 1 درصد وزن از دست رفته کشتی گیران 14 درصد افزایش خطر آسیب دیدگی وجود دارد (14). تقریباً 34 درصد از آسیب ها در زمان مسابقه و 28 درصد نیز در زمان تمرین رخ داده است که باعث کاهش توانایی کشتی گیر به مدت 10 روز یا حتی بیشتر شده بود (15). آسیب های شدید و خطرناک در ورزش کشتی بسیارند همچون شکستگی ها، دررفتگی ها و حتی گاهی اوقات آسیب های سر و گردن گزارش شده است که متعاقب آن متأسفانه منجر به فلجی و یا حتی از دست دادن جان ورزشکار شده است (16). در مجموع با توجه به مطالعات پیشین می توان گفت که اطلاعاتی که در حوزه آسیب های ورزش کشتی وجود دارد ناقص می باشد (17). لذا ضروری است که تا با بررسی انواع آسیب ها در تحقیقات مختلف اطلاعات کافی را در این زمینه به دست بیاوریم. ازاین‌رو هدف از انجام این مطالعه مروری بر آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی رشته کشتی بود.
روش شناسی
مطالعه حاضر از نوع کتابخانهای و مروری سیستماتیک بود. جستجوی مقالات به زبان فارسی و لاتین از ابتدای ماه دسامبر سال 2010 تا ابتدای ماه ژوئن 2022 بود که در پایگاه های استنادی وب آوساینس، پایگاه مرکز اطلاعات علمی و جهاد دانشگاهی، مگ-ایران، اسکاپوس، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام، پاب مد و گوگل اسکولار انجام گرفت. مطالعه حاضر در سال 1402 در دانشگاه محقق اردبیلی انجام گرفت. برای استخراج مقالات از کلید واژه های کشتی گیران آسیب های ورزش، کاهش وزن سریع، انواع روش های کاهش وزن، آسیب دیدگی در کشتی گیران استفاده شد. معیار ورود به مطالعه شامل مواردی از قبیل: 1- استفاده مقالات در حوزه بررسی آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی کشتی گیران بود. 2- مقالاتی که آزمودنیها تنها کشتی گیران بودند. 3- انتشار مقالات مربوطه که تا حد امکان بروز و جدید باشند هر چند به دلیل کم بودن تحقیقات در این زمینه از مقالات پر استناد نسبتاً قدیمی نیز استفاده شد. 4- در دسترس بودن مقالات مورد بررسی 5- مقالاتی که آزمودنیها مبتلا به سایر ناهنجاری های بدن بودند و یا سابقهی عمل جراحی داشتند از مطالعه خارج شدند. در نهایت 55 مقاله مرتبط بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. پس از بررسی دقیق مقالات 12 مقاله باکیفیت که در ارتباط نزدیکی با آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی کشتی گیران بود، مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. اعتبارسنجی مقالات توسط پرسشنامه دان و بلک مورد بررسی قرار گرفت (31). به علاوه شکل 1، روند انتخاب مقالات مطالعه مروری حاضر را نشان می دهد.
نتایج
از 55 مقاله که بر اساس روش جستجو کلمات کلیدی مورد بررسی اولیه قرار گرفت، 12 مقاله بر اساس معیار ورود برای بررسی نهایی انتخاب گردید. نکته ای که در صدمات گزارش شده است این است که میانگین آسیب ها در ناحیه تحتانی حدوداً 34 درصد و در قسمت فوقانی 33 درصد بوده است. قسمت تحتانی بیشتر آسیب ها در مفصل زانو و مچ پا گزارش شده است و در قسمت فوقانی در ناحیه مفصل شانه و آرنج و کمر گزارش شده بود. آسیب های فیزیولوژیکی در کاهش وزن بیشتر مربوط به سرگیجه و عدم تعادل، تغییر رفتار (عصبانیت) و همچنین گرفتگی عضلات می باشند. بر اساس جدول 1، ارزیابی مقالات توسط پرسشنامه دان و بلک مورد بررسی قرار گرفت (18). وجود هرگونه اختلاف در نمره دهی مقالات توسط نویسندگان به‌صورت جداگانه بررسی شد و مواردی که مابین آن نویسندگان دارای اختلاف نظر بودند پس از مشورت و بحث در این خصوص نمره دهی شد تا خطا در نمره-دهی به حداقل برسد. میانگین امتیاز برای مطالعاتی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند بر اساس پرسشنامه دان و بلک از کیفیت 20/67 درصدی برخوردار بودند. لازم به ذکر است که در خصوص نمرات کیفیت مقالات در ستون که برحسب درصد بیان شده است از رابطه زیر استفاده گردید.
100*(31 / نمره کل)=کیفیت مقالات (برحسب درصد)
جدول 1. بررسی انواع آسیب های بیومکانیکی و فیزیولوژیکی ناشی از کاهش وزن کشتی گیران.
بر اساس جدول 2، ارزیابی کیفیت مقالات توسط پرسشنامه دان و بلک مورد بررسی قرار گرفت (18). این پرسشنامه در قالب 27 سؤال طراحی شده است نمراتی که به سؤالات اختصاص می یابد عدد 1 یا 0 است، اختصاص عدد یک به معنای تأیید و صفر به معنای رد است. لازم به ذکر است تنها در خصوص سؤال 27 این پرسشنامه عددی مابین 5-0 اختصاص می یابد. اختصاص عدد 5 یا عددی نزدیک به آن نشان دهنده باکیفیت بودن مقاله و اختصاص عدد صفر و یا عددی نزدیک به آن نشان دهنده پایین بودن کیفیت مقاله به لحاظ استناددهی است.
جدول 2. ارزیابی کیفیت مقالات مورد بررسی توسط پرسشنامه دان و بلک
بحث
هدف از مطالعه حاضر بررسی انواع آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی بود. طی تحقیقی پاسکه و همکاران اظهار داشتند که کشتی با میزان بالای آسیب دیدگی همراه می باشد (31). با توجه به مطالعه انجام شده توسط کوهن و همکاران اشاره شده است که آسیب ها بیشتر شامل عضلات، تاندون ها، کوفتگی، دررفتگی، شکستگی و رگ به رگ شدن می شود. بر اساس مطالعات پیشین از نظر محل آسیب دیدگی های در اندام تحتانی ران، زانو، ساق پا، مچ پا و پا و در اندام فوقانی، شانه، بازو، آرنج، ساعد، مچ و دست مستعد آسیب هستند (32، 33). تکنیک های اجرای سطح پایین ممکن است که خطرات آسیب را افزایش دهد، همچنین از سوی دیگر طبق مطالعات مشخص شده است که کاهش انعطاف پذیری، قدرت عضلات و کاهش استقامت قلبی عروقی از دلایل اصلی اختلال در عملکرد ورزشی می باشد که می تواند منجر به ضعف جسمانی شود. تحقیقات نشانگر این بودند که افرادی که در عضلات، تعادل، کنترل عصبی ضعف دارند، در معرض آسیب های بیشتری قرار می گیرند (34). اکثر مطالعات هیچ ارتباطی بین آسیب دیدگی و رده های وزنی پیدا نکردند. بودن و همکاران اظهار داشتند که آسیب ها بیشتر در رده های وزنی سبک وزن و میان وزن رخ داده است (35). طی تحقیقی شادگان و همکاران، به این نتیجه دست یافتند که اقدامات پیشگیرانه داوران این رشته برای قطع به‌موقع مسابقه در هنگام اقدامات خطرناک، می توان مقدار و شدت آسیب ها را کاهش دهد (36). پیرچیو و همکاران، نیز به -این امر اشاره کردند که بر اساس پژوهش های انجام شده ممکن است نگرانی هایی برای علاقه مندان وجود داشته باشد که شاید کشتی خارج از فصل در مقایسه با درون فصل، درصد آسیب بیشتری داشته باشد؛ اما نتایج تحقیقات به این صورت بوده که در هر دو فصل مقدار آسیب ها یکی بود (37). در تحقیق آلدرمن و همکاران، به این امر اشاره شده است که بیشترین کم کردن وزن در کشتی گیرانی که در رده وزنی میانی هستند صورت می گیرد (38). در یک تورنمنت یک روزه کشتی فرنگی دریافتند که علائم ناشی از اختلالات فیزیولوژیکی در کشتی گیران نخبه وجود ندارد (39). در تحقیقی که برادلی انجام داده بود افرادی که کاهش وزن شدید و سریع داشتند دچار عوارضی همچون افزایش ضربان قلب، گرفتگی عضلات، سرگیجه، سردرد، کاهش تمرکز، تهوع، خون دماغ شدن و کج خلقی شده بودند (40). توجه به شاخص های مختلف در بین کشتی گیران و اعمال تغییرات آموزشی ممکن است منجر به کاهش آسیب و افزایش عملکرد شود (41). طی مطالعه ای که لمبرت و همکاران انجام دادند بیشتر آسیب ها را در مفاصل زانو و آرنج گزارش کردند که با بررسی آسیب ها در مطالعه حاضر همسو بود (42). همچنین طی مطالعه ای که اکتا و همکاران داشتند به این مورد اشاره کردند که هیچ ارتباطی بین آسیب ها و سبک کشتی مشاهده نشده است که با مطالعه حاضر همسو نبوده که می توان یکی از دلایل آن را فقط به بررسی آسیب در یک مفصل اشاره کرد (43). ارین و همکاران نیز طی مطالعه ای دریافتند که کاهش وزن سریع با صدمات زیادی همراه خواهد شد و خطر آسیب‌دیدگی طی مسابقات را افزایش می دهد که با مطالعه حاضر همسو می باشد (14). در مطالعه ای نیز از سوبوک و همکاران اظهار داشتند که طی هشت هفته دوره کاهش وزن می توان به پویایی مثبت و معنی دار در آمادگی بدنی و قدرت دست یافت که با مطالعه حاضر همسو نبود که می توان گفت ممکن است به این دلیل باشد که طی یک برنامه معین و کاربردی این فرآیند را انجام دادند (44). از محدودیت های تحقیق حاضر می توان به مواردی همچون ناکافی بودن تحقیقات پیشین در این زمینه اشاره کرد. همچنین پیشنهاد می شود که مقدار آسیب-دیدگی ها در فصول و فاز های مختلف تمرینی و از ابتدای دوره آماده سازی و همچنین پس از هر مسابقه در فاز انتقال تا فاز آماده سازی برای مسابقات بعدی مورد توجه قرار گیرد.
نتیجه گیری نهایی
نتایج حاکی از آن است که تقریباً میزان آسیب های به وجود آمده در بخش فوقانی و تحتانی یکی بوده هرچند مقدار آسیب در نقاط آسیب دیده در سبک فرنگی و آزاد مقداری با یکدیگر متفاوت می باشند. همچنین کاهش وزن غیراصولی و مکرر می تواند باعث کاهش قابل‌توجه کارایی کشتی گیران شود و سبب به خطر انداختن سلامتی ورزشکار نیز منجر شود. لذا پیشنهاد می شود که برای پیشگیری از آسیب دیدگی ها از گرم کردن اصولی و در اجرای تکنیک‌ها و فنون از مهارت کافی برخوردار باشند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
هدف از مطالعه حاضر بررسی انواع آسیب های فیزیولوژیکی و بیومکانیکی بود. طی تحقیقی پاسکه و همکاران اظهار داشتند که کشتی با میزان بالای آسیب دیدگی همراه می باشد (31). با توجه به مطالعه انجام شده توسط کوهن و همکاران اشاره شده است که آسیب ها بیشتر شامل عضلات، تاندون ها، کوفتگی، دررفتگی، شکستگی و رگ به رگ شدن می شود. بر اساس مطالعات پیشین از نظر محل آسیب دیدگی های در اندام تحتانی ران، زانو، ساق پا، مچ پا و پا و در اندام فوقانی، شانه، بازو، آرنج، ساعد، مچ و دست مستعد آسیب هستند (32، 33). تکنیک های اجرای سطح پایین ممکن است که خطرات آسیب را افزایش دهد، همچنین از سوی دیگر طبق مطالعات مشخص شده است که کاهش انعطاف پذیری، قدرت عضلات و کاهش استقامت قلبی عروقی از دلایل اصلی اختلال در عملکرد ورزشی می باشد که می تواند منجر به ضعف جسمانی شود. تحقیقات نشانگر این بودند که افرادی که در عضلات، تعادل، کنترل عصبی ضعف دارند، در معرض آسیب های بیشتری قرار می گیرند (34). اکثر مطالعات هیچ ارتباطی بین آسیب دیدگی و رده های وزنی پیدا نکردند. بودن و همکاران اظهار داشتند که آسیب ها بیشتر در رده های وزنی سبک وزن و میان وزن رخ داده است (35). طی تحقیقی شادگان و همکاران، به این نتیجه دست یافتند که اقدامات پیشگیرانه داوران این رشته برای قطع به‌موقع مسابقه در هنگام اقدامات خطرناک، می توان مقدار و شدت آسیب ها را کاهش دهد (36). پیرچیو و همکاران، نیز به -این امر اشاره کردند که بر اساس پژوهش های انجام شده ممکن است نگرانی هایی برای علاقه مندان وجود داشته باشد که شاید کشتی خارج از فصل در مقایسه با درون فصل، درصد آسیب بیشتری داشته باشد؛ اما نتایج تحقیقات به این صورت بوده که در هر دو فصل مقدار آسیب ها یکی بود (37). در تحقیق آلدرمن و همکاران، به این امر اشاره شده است که بیشترین کم کردن وزن در کشتی گیرانی که در رده وزنی میانی هستند صورت می گیرد (38). در یک تورنمنت یک روزه کشتی فرنگی دریافتند که علائم ناشی از اختلالات فیزیولوژیکی در کشتی گیران نخبه وجود ندارد (39). در تحقیقی که برادلی انجام داده بود افرادی که کاهش وزن شدید و سریع داشتند دچار عوارضی همچون افزایش ضربان قلب، گرفتگی عضلات، سرگیجه، سردرد، کاهش تمرکز، تهوع، خون دماغ شدن و کج خلقی شده بودند (40). توجه به شاخص های مختلف در بین کشتی گیران و اعمال تغییرات آموزشی ممکن است منجر به کاهش آسیب و افزایش عملکرد شود (41). طی مطالعه ای که لمبرت و همکاران انجام دادند بیشتر آسیب ها را در مفاصل زانو و آرنج گزارش کردند که با بررسی آسیب ها در مطالعه حاضر همسو بود (42). همچنین طی مطالعه ای که اکتا و همکاران داشتند به این مورد اشاره کردند که هیچ ارتباطی بین آسیب ها و سبک کشتی مشاهده نشده است که با مطالعه حاضر همسو نبوده که می توان یکی از دلایل آن را فقط به بررسی آسیب در یک مفصل اشاره کرد (43). ارین و همکاران نیز طی مطالعه ای دریافتند که کاهش وزن سریع با صدمات زیادی همراه خواهد شد و خطر آسیب‌دیدگی طی مسابقات را افزایش می دهد که با مطالعه حاضر همسو می باشد (14). در مطالعه ای نیز از سوبوک و همکاران اظهار داشتند که طی هشت هفته دوره کاهش وزن می توان به پویایی مثبت و معنی دار در آمادگی بدنی و قدرت دست یافت که با مطالعه حاضر همسو نبود که می توان گفت ممکن است به این دلیل باشد که طی یک برنامه معین و کاربردی این فرآیند را انجام دادند (44). از محدودیت های تحقیق حاضر می توان به مواردی همچون ناکافی بودن تحقیقات پیشین در این زمینه اشاره کرد. همچنین پیشنهاد می شود که مقدار آسیب-دیدگی ها در فصول و فاز های مختلف تمرینی و از ابتدای دوره آماده سازی و همچنین پس از هر مسابقه در فاز انتقال تا فاز آماده سازی برای مسابقات بعدی مورد توجه قرار گیرد.
نتیجه گیری نهایی
نتایج حاکی از آن است که تقریباً میزان آسیب های به وجود آمده در بخش فوقانی و تحتانی یکی بوده هرچند مقدار آسیب در نقاط آسیب دیده در سبک فرنگی و آزاد مقداری با یکدیگر متفاوت می باشند. همچنین کاهش وزن غیراصولی و مکرر می تواند باعث کاهش قابل‌توجه کارایی کشتی گیران شود و سبب به خطر انداختن سلامتی ورزشکار نیز منجر شود. لذا پیشنهاد می شود که برای پیشگیری از آسیب دیدگی ها از گرم کردن اصولی و در اجرای تکنیک‌ها و فنون از مهارت کافی برخوردار باشند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان‌های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
فهرست منابع
1. Noorbakhsh N. Wrestling. Tehran, Iran: Publishing Educational Books in Iran; 2013.
2. Barroso BG, Silva JMAd, Garcia AdC, Ramos NCdO, Martinelli MO, Resende VR, et al. Musculoskeletal injuries in wrestling athletes. Acta Ortopédica Brasileira. 2011;19:98-101. [DOI:10.1590/S1413-78522011000200007]
3. Letafatkar A, Zandi S, Khodayi M, Vashmesara JB. Flat foot deformity, Q angle and knee pain are interrelated in wrestlers. J Nov Physiother. 2013;3(2):138. [DOI:10.4172/2165-7025.1000138]
4. Hewett TE, Pasque C, Heyl R, Wroble R. Wrestling injuries. Epidemiology of Pediatric Sports Injuries: Individual Sports. 2005;48:152-78. [DOI:10.1159/000084288] [PMID]
5. Junge A, Engebretsen L, Mountjoy ML, Alonso JM, Renström PA, Aubry MJ, et al. Sports injuries during the summer Olympic Games 2008. The American journal of sports medicine. 2009;37(11):2165-72. [DOI:10.1177/0363546509339357] [PMID]
6. Murray DG, editor High school injury surveillance systems. Proceedings from Conference on Sports Injuries in Youth: Surveillance Strategies; 1991: ERIC.
7. Kersey RD, Rowan L. Injury account during the 1980 NCAA wrestling championships. The American journal of sports medicine. 1983;11(3):147-51. [DOI:10.1177/036354658301100307] [PMID]
8. Powell JW, Barber-Foss KD. Injury patterns in selected high school sports: a review of the 1995-1997 seasons. Journal of athletic training. 1999;34(3):277.
9. Rechel JA, Yard EE, Comstock RD. An epidemiologic comparison of high school sports injuries sustained in practice and competition. Journal of athletic training. 2008;43(2):197-204. [DOI:10.4085/1062-6050-43.2.197] [PMID] [PMCID]
10. Steen SN, Brownell KD. Patterns of weight loss and regain in wrestlers: has the tradition changed? Medicine and science in sports and exercise. 1990;22(6):762-8. [DOI:10.1249/00005768-199012000-00005] [PMID]
11. Kraemer WJ, Fry AC, Rubin MR, Triplett-McBride T, Gordon SE, Koziris LP, et al. Physiological and performance responses to tournament wrestling. Medicine and science in sports and exercise. 2001;33(8):1367-78. [DOI:10.1097/00005768-200108000-00019] [PMID]
12. Timmons BW, Tarnopolsky MA, Bar-Or O. Immune responses to strenuous exercise and carbohydrate intake in boys and men. Pediatric research. 2004;56(2):227-34. [DOI:10.1203/01.PDR.0000132852.29770.C5] [PMID]
13. Kordi R, Ziaee V, Rostami M, Wallace WA. Sports injuries and health problems among wrestlers in Tehran. JPMA-Journal of the Pakistan Medical Association. 2012;62(3):204. [DOI:10.1186/1758-2555-3-4] [PMID] [PMCID]
14. Hammer E, Sanfilippo JL, Johnson G, Hetzel S. Association of in-competition injury risk and the degree of rapid weight cutting prior to competition in division I collegiate wrestlers. British Journal of Sports Medicine. 2023;57(3):160-5. [DOI:10.1136/bjsports-2022-105760] [PMID]
15. Agel J, Ransone J, Dick R, Oppliger R, Marshall SW. Descriptive epidemiology of collegiate men's wrestling injuries: National Collegiate Athletic Association Injury Surveillance System, 1988-1989 through 2003-2004. Journal of athletic training. 2007;42(2):303.
16. Kordi R, Akbarnejad A, Wallace WA. Catastrophic injuries in the Olympic styles of wrestling in Iran. British journal of sports medicine. 2010;44(3):168-74. [DOI:10.1136/bjsm.2008.046870] [PMID]
17. Caine DJ, Maffulli N. Epidemiology of pediatric sports injuries: Karger Medical and Scientific Publishers; 2005. [DOI:10.1159/isbn.978-3-318-01179-1]
18. Downs SH, Black N. The feasibility of creating a checklist for the assessment of the methodological quality both of randomised and non-randomised studies of health care interventions. Journal of epidemiology & community health. 1998;52(6):377-84. [DOI:10.1136/jech.52.6.377] [PMID] [PMCID]
19. Molnár S, Hunya Z, Gáspár K, Szerb I, Szabó N, Mensch K, et al. Moderate and severe injuries at five international Olympic-style wrestling tournaments during 2016-2019. Journal of Sports Science & Medicine. 2022;21(1):74. [DOI:10.52082/jssm.2022.74] [PMID] [PMCID]
20. Mieszkowski J, Brzezińska P, Stankiewicz B, Kochanowicz A, Niespodziński B, Reczkowicz J, et al. Direct Effects of Vitamin D Supplementation on Ultramarathon-Induced Changes in Kynurenine Metabolism. Nutrients. 2022;14(21):4485. [DOI:10.3390/nu14214485] [PMID] [PMCID]
21. Kim JC, Park KJ. Injuries and rapid weight loss in elite Korean wrestlers: An epidemiological study. The Physician and Sportsmedicine. 2021;49(3):308-15. [DOI:10.1080/00913847.2020.1824536] [PMID]
22. Darade A, Varadhrajulu G, Pawar S. Musculoskeletal Injuries Of Both The Upper And Lower Extremities Among Wrestlers From Karad Taluka. 2021.
23. Daneshmandi H, Zolghadr H, Sedaghati P. Comparing the Musculoskeletal Injuries Between the Professional Greco-Roman and Freestyle Wrestlers. Physical Treatments - Specific Physical Therapy. 2020;10(1):15-22. [DOI:10.32598/ptj.10.1.405.2]
24. Park KJ, Lee JH, Kim HC. Injuries in male and female elite Korean wrestling athletes: a 10-year epidemiological study. British journal of sports medicine. 2019;53(7):430-5. [DOI:10.1136/bjsports-2018-099644] [PMID]
25. Eskandari E, Zolaktaf V. The prevalence and likely causes of injuries in amateur greco-roman wrestlers. Journal of Research in Rehabilitation Sciences. 2018;14(3):160-7.
26. Otero JE, Graves CM, Bollier MJ. Injuries in collegiate wrestlers at an elite Division I NCAA wrestling program: an epidemiological study. The Iowa orthopaedic journal. 2017;37:65.
27. Sandeep U, Kuloor H. A comparative study on common injuries among the Greco roman and free style wrestlers among university wrestlers. Foot. 2017;5(6.45).
28. Beyranvand R, Moradi A, Fatahi F, Mirnasouri R. Assessment and Comparison of Rapid Weight Loss Methods and its Complications in Various Weight Groups of Adult Elite Wrestlers. Journal of Rehabilitation Sciences & Research. 2017;4(2):41-6.
29. Amirsasan R, Mirzaei B, Farhan H. The comparison of methods and the rapid weight loss between three classes in elite cadet wrestler of iran. 2013.
30. Mirzaei B, AMIR SR, Emami M. Rapid weight loss practices and its possible effects among elite iranian wrestlers. 2011.
31. Pasque CB, Hewett TE. A prospective study of high school wrestling injuries. The American journal of sports medicine. 2000;28(4):509-15. [DOI:10.1177/03635465000280041101] [PMID]
32. Brynhildsen J, Ekstrand J, Jeppsson A, Tropp H. Previous injuries and persisting symptoms in female soccer players. International journal of sports medicine. 1990;11(06):489-92. [DOI:10.1055/s-2007-1024843] [PMID]
33. Cohen M, Abdalla RJ, Ejnisman B, Amaro JT. Lesões ortopédicas no futebol. Rev Bras Ortop. 1997;32(12):940-4.
34. Akbarnejad A, Sayyah M. Frequency of sports trauma in elite national level greco-roman wrestling competitions. Archives of trauma research. 2012;1(2):51. [DOI:10.5812/atr.6866] [PMID] [PMCID]
35. Boden BP, Lin W, Young M, Mueller FO. Catastrophic injuries in wrestlers. The American journal of sports medicine. 2002;30(6):791-5. [DOI:10.1177/03635465020300060601] [PMID]
36. Shadgan B, Konstantinou L, Molnar S. 190 Referees can prevent injuries in wrestling; an experience from the 2018 youth olympic games. BMJ Publishing Group Ltd and British Association of Sport and Exercise Medicine; 2021. [DOI:10.1136/bjsports-2021-IOC.175]
37. Pirruccio K, Hoge C, Kelly I, John D. Comparison of in-season and off-season wrestling injuries presenting to United States emergency departments: 2000-2018. The Physician and Sportsmedicine. 2022;50(1):54-9. [DOI:10.1080/00913847.2020.1865780] [PMID]
38. Alderman BL, Landers DM, Carlson J, Scott JR. Factors related to rapid weight loss practices among international-style wrestlers. Medicine & Science in Sports & Exercise. 2004;36(2):249-52. [DOI:10.1249/01.MSS.0000113668.03443.66] [PMID]
39. Aoi W, Naito Y, Takanami Y, Kawai Y, Sakuma K, Ichikawa H, et al. Oxidative stress and delayed-onset muscle damage after exercise. Free Radical Biology and Medicine. 2004;37(4):480-7. [DOI:10.1016/j.freeradbiomed.2004.05.008] [PMID]
40. Bradley DD. Prevalence and effect of rapid weight loss among international style wrestlers Dep. HPER, Northern Michigan University. 2006;3(2):1-17.
41. Smith LL. Tissue trauma: the underlying cause of overtraining syndrome? The Journal of Strength & Conditioning Research. 2004;18(1):185-93.
https://doi.org/10.1519/1533-4287(2004)018<0185:TTTUCO>2.0.CO;2 [DOI:10.1519/1533-4287(2004)0182.0.CO;2]
42. Lambert C, Ritzmann R, Lambert S, Lachmann D, Malliaropoulos NG, Gesslein M, et al. Prevalence of sport injuries in Olympic combat sports. A cross-sectional study examining one Olympic period. The Journal of Sports Medicine and Physical Fitness. 2022. [DOI:10.23736/S0022-4707.22.13334-7]
43. Agarwal S, Mann E. Knee injuries in wrestlers: A prospective study from the Indian subcontinent. Asian journal of sports medicine. 2016;7(4). [DOI:10.5812/asjsm.35000] [PMID] [PMCID]
44. Sobko I, Ohar K, Ohar H. Dynamics of strength training of qualified wrestlers during weight loss: case study. Health Technologies. 2023;1(2):22-30. [DOI:10.58962/HT.2023.1.2.22-30]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
