دوره 10، شماره 2 - ( 6-1403 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 186-174 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Alikhani M, Tabatabai H. The Effect of Six Weeks of Patella Taping on Pain in Women with Knee Osteoarthritis. J Sport Biomech 2024; 10 (2) :174-186
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-346-fa.html
علیخانی مریم، طباطبائی حمید. تأثیر شش هفته نواربندی کشکک بر میزان درد در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو. مجله بیومکانیک ورزشی. 1403; 10 (2) :174-186

URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-346-fa.html


1- گروه آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
متن کامل [PDF 1717 kb]   (90 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (366 مشاهده)
متن کامل:   (65 مشاهده)
مقدمه
استئوآرتریت (OA ) زانو نوعی اختلال مفصلی دژنراتیو رایج در جمعیت زنان میان‌سال است (1). مفاصل اندام تحتانی مانند ران و مچ پا ممکن است درگیر این اختلال شوند، بااین‌حال مفصل زانو شایع‌ترین محل برای ابتلا به استئوآرتریت است (2). میزان درگیری هر دو مفصل زانو یا مفصل زانو پای راست به‌تنهایی، بیشتر از مفصل زانوی پای چپ گزارش‌شده است (3). این عارضه منبع عمده درد، ناتوانی و اعمال هزینه‌های اقتصادی بر جوامع در سراسر جهان است و همراه با تخریب غضروف مفصلی، تأثیری مخرب بر غشای سینوویال، کپسول مفصلی، لیگامنت  ها و استخوان زیر غضروفی نیز دارد (4). درد، فعالیت‌های عملکردی و روزانه این افراد را به‌شدت تحت تأثیر قرار می‌دهد (5).
در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو، طی انجام فعالیت‌های روزانه مانند دوزانو یا چهارزانو نشستن، بلند شدن از حالت نشسته، بالا و پایین رفتن از پله‌ها، درد افزایش می‌یابد و در زمان خواب و استراحت فروکش می‌کند (5). در مراحل پیشرفته بیماری، درد مداوم و پایدار است. هرچقدر شدت بیماری بیشتر باشد، درد، سفتی و دشواری در انجام فعالیت‌های عملکردی نیز بیشتر است (3). افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو، راه رفتن خود را در پاسخ به درد، دفورمیتی یا شلی در مفاصل اندام تحتانی سازگار می‌کنند. در نتیجه با تغییر الگوی راه رفتن، حرکات مفاصل اندام تحتانی و کمر تحت تأثیر قرار می‌گیرد (6). تغییر در متغیرهای کینماتیک شامل کاهش سرعت راه رفتن، کادنس، طول گام و فاز استانس در سمت درگیر است (7)؛ بنابراین نیاز هست تا برنامه‌های پیشگیری و درمانی روی این افراد صورت بگیرد تا اختلالات همراه استئوآرتریت زانو کاهش پیدا کند.
به‌طورکلی درمان استئوآرتریت در سه دسته خلاصه می‌شود: درمان نشدن، تنها توصیه‌های پزشکی (درجه‌یک استئوآرتریت)، درمان‌های محافظتی و حمایتی (درجه دوم و سوم استئوآرتریت)، جراحی (درجه چهارم استئوآرتریت) (5). در موارد معمول بیماری که شدت متوسطی دارند، انجام درمان‌های محافظتی همچون فیزیوتراپی، تمرین درمانی، گرما درمانی و ارتوزهای حمایتی برای تعدیل استرس و نیروهای وارده بر مفصل، غالباً با در کاهش علائم تأثیرگذار است (3). اولین اقدام درمانی برای بیماران دچار استئوآرتریت زانو، بهره‌گیری از درمان‌های محافظتی زانو است، چراکه هیچ‌گونه عوارض جانبی از درمان‌های محافظتی گزارش نشده است، هزینه‌های مربوط به آن کم و مقبولیت آن برای بیماران بیشتر است (8). درمان‌های دارویی و غیردارویی قبل از عمل جراحی برای کاهش درد و بهبود عملکرد و کیفیت زندگی افراد تجویز می‌شود (9). در میان استراتژی‌های مختلف مورد استفاده در فیزیوتراپی، استفاده از نواربندی نتایج بهبود یافته‌ای را برای درمان استئوآرتریت زانو نشان داده است (10).
کینزیوتیپ  اولین بار در سال 1979 در ژاپن معرفی شد، زیرا این عملکرد که از یک نوار نخی بافته ‌شده الاستیک با چسب اکریلیک حساس به حرارت است که می‌تواند انعطاف‌پذیری و قدرت عضلات را افزایش دهد (11). کینزیوتیپ به‌طور گسترده‌ای در اختلالات اسکلتی عضلانی مانند گیرافتادگی شانه و آسیب‌های ورزشی استفاده می‌شود و به یکی از روش‌های توان‌بخشی تبدیل‌شده است (12). در سال 2011، دستورالعمل‌های کالج روماتولوژی آمریکا، نواربندی را در بیماران مبتلابه استئوآرتریت زانو توصیه کرد (13). ادموندز  و همکاران (2016) در مطالعه‌ای به بررسی تأثیر تیپینگ بر بیومکانیک زانو و کاهش درد در افراد دارای استئوآرتریت زانو پرداختند. مقادیر اوج گشتاور مفصل ران بین دو شرایط اختلاف معناداری نشان نداد. کاهش اوج گشتاور دورکننده زانو می‌تواند بیانگر مکانیسم کاهش درد حین نواربندی کشکک در افراد دارای درد کشککی-رانی باشد (14). ازاین‌رو مکانیسم کاهش درد بیماران مبتلا به درد کشککی-رانی طی نواربندی کشکک به‌طور کامل مشخص نیست. همچنین دانیز  و همکاران (2020) به بررسی مقایسه تأثیر کینزیوتیپینگ با تیپینگ بر تحرک و عملکرد حرکتی در افراد با استئوآرتریت زانو پرداختند. نتایج مطالعه نشان داد که هر دو برنامه بر تحرک و عملکرد حرکتی افراد دارای استئوآرتریت زانو تأثیر معنی‌داری دارند. ولی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه بر تحرک و عملکرد حرکتی مشاهده نشد (15). نتایج مطالعات در مورد تأثیر نواربندی بر درد در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو متناقض هست؛ ازاین‌رو مطالعه حاضر به ارزیابی تأثیرات نواربندی کشک بر میزان درد زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو می‌پردازد تا مشخص شود که آیا نواربندی کشک بر میزان درد زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو تأثیرگذار هست یا خیر؟
روش شناسی
روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نوع، به‌صورت نیمه تجربی می‌باشد. جامعه آماری را زنان میان‌سال بین 30 الی 50 ساله تشکیل دادند. بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و بر اساس نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند، نمونه‌های آماری این مطالعه تعداد 30 زن مبتلا به استئوآرتریت زانو مراجعه‌کننده به کلینیک ارتوپدی در شهر تهران بودند. برای تعیین حجم نمونه در تحقیق حاضر، از نتایج مطالعات قبلی مشابه (16) و نرم‌افزار G*Power استفاده شد. بر این اساس با ضریب اطمینان 95/0 و توان آزمون 80%، تعداد نمونه‌های هر گروه مورد محاسبه قرار گرفت. با احتمال ریزش احتمالی نمونه‌ها 10 درصد بیشتر از حد نصاب محاسبه شده نرم‌افزار تعداد نمونه‌های هر گروه مدنظر قرار گرفت. لازم به ذکر است که برای تخمین حجم نمونه، میزان اندازه اثر گزارش شده در ارتباط با شاخص‌ درد مورد استفاده قرار گرفت. براساس داده‌های نرم‌افزار جی پاور تعداد 30 نفر به‌عنوان نمونه‌های تحقیق در نظر گرفته شدند. آزمودنی‌ها به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. همه بیماران تأییدیه درجه استئوآرتریت از پزشک متخصص خود را داشتند. عکس رادیوگرافی مرتبط با آسیب استئوآرتریت از دو نمای خلفی و قدامی تمامی افراد مورد بررسی قرار گرفته بود.
معیارهای ورود به تحقیق شامل: دامنه سنی شرکت‌کنندگان بین 30 تا 50 سال، تمایل به شرکت در تحقیق، عدم استفاده از داروهای اعصاب و یا بیماری‌های اثرگذار بر روی درد، نداشتن سابقه آسیب اندام تحتانی و هرگونه بیماری و عارضه دیگر در طول 6 ماه گذشته، مشکلات عصبی و عضلانی، عدم وجود ناهنجاری وضعی اثرگذار در روند تحقیق (در اندام تحتانی و فوقانی)، نداشتن سابقه عمل جراحی در یک سال گذشته، وقوع شکستگی در اندام فوقانی و تحتانی تا یک سال قبل از انجام تحقیق، نداشتن بیماری دیابت وابسته به انسولین، عدم بیماری روماتیسم مفصلی، عدم بیماری مغزی عروقی یا هرگونه بیماری محیطی و مرکزی که ممکن است در درونداد حسی دخالت داشته باشد، عدم داشتن سندروم کمپارتمان یا هر وضعیت عروقی قبلی در اندام تحتانی.
برای ارزیابی شدت درد از مقیاس دیداری سنجش شدت درد  (VAS)، با استفاده از خط 10 سانتی‌متری مدرج استفاده شد. این خط کش به‌صورت سانتی‌متر بین 0 تا 10 درجه‌بندی‌شده است. نمره 10 برای شدیدترین درد و نمره صفر بدون درد در نظر گرفته شده که میزان درد توسط بیمار روی خط تعیین می‌شود. کسب نمره 3-1 نشان‌دهنده درد خفیف، 7-4 درد متوسط و 10-8 نشان‌دهنده درد شدید است (17). در ایران نیز پایایی این مقیاس با ضریب همبستگی 88/0=r تأیید شده است (18). در مطالعه حاضر از فرد خواسته شد با توجه به میزان درد خود در ۴۸ ساعت گذشته روی پیوستار علامت بگذارد. (توجه: که تنها یک نقطه را علامت‌گذاری می‌کنند). در مطالعه حاضر، مقیاس اندازه‌گیری خطی –  دیداری درد از صفر تا ده بدین‌صورت تقسیم‌بندی شده بود.
نداشتن احساس درد    1    2    3    4    5    6    7    8    9    10    درد خیلی شدید
در این پژوهش عمل تیپینگ در حالتی انجام شد که فرد در حالت درازکش و زانو در حالت اکستنشن کامل بوده و عضله کوادریسپس بدون انقباض باشد. عمل تیپینگ از نقطه کندیل خارجی فمور شروع شد. ابتدا بخش ابتدایی تیپینگ را بدون اعمال کشش روی کندیل خارجی فمور قرار داده، سپس تیپ به‌گونه‌ای روی کشکک کشیده شده بود که کشکک دچار جا به جایی داخلی شد و انتهای دیگر تیپ در سمت داخل - خلفی زانو قرار گرفت. تیپینگ کشکک توسط فیزیوتراپیست با سابقه 5 سال تیپینگ انجام شده و میزان کشش معادل 75 تا 100 درصد طول ابتدایی تیپ بود، به صورتی که این کشش، چین پوستی به‌اندازه تقریبی 2 سانتی‌متر در داخل زانو ایجاد کند (19). در این تحقیق از روش‌های آمار توصیفی شامل (میانگین و انحراف معیار) به بیان آماره‌های مرکزی و پراکندگی متغیرهای مورد مطالعه و همچنین برای محاسبه میانگین و انحراف استاندارد سن، قد و وزن آزمودنی‌ها پرداخته شده است. گام بعدی جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها استفاده از تکنیک‌های آمار استنباطی بوده است که در بخش استنباطی این تحقیق برای نرمال بودن توزیع داده‌ها از آزمون آماری شایپروویلک استفاده شده است و همچنین از آزمون تی وابسته برای مقایسه درون‌گروهی و تحلیل کوواریانس برای مقایسه بین گروهی به‌منظور تحلیل داده‌ها استفاده شد. تمام تجزیه‌وتحلیل‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 26 و در سطح معنی‌داری 05/0 انجام گردیده است.
نتایج
مطابق جدول 1 مقادیر جمعیت شناختی آزمودنی‌ها بر اساس متغیرهای سن، قد، BMI و وزن در قالب دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین نتایج آزمون تی مستقل تفاوت معنی‌داری را در ویژگی‌های دموگرافیک بین آزمودنی‌ها نشان نداد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده در جدول 2 و شکل 1 مقادیر آزمون تی همبسته نشان می‌دهد که در متغیر میزان درد (VAS) در گروه تجربی (نواربندی کشکک) با اختلاف میانگین 91/2 و مقدار t (67/2) و سطح معنی‌داری 04/0 بود که نشان‌دهنده تأثیر معنی‌دار نواربندی کشکک بر درد گروه تجربی می‌باشد؛ اما مقدار اختلاف میانگین در گروه کنترل 11/0 و مقدار t (74/0) با سطح معنی‌داری 32/0 بوده که تأثیر معنی‌داری را نشان نمی‌دهد. نتایج جدول 3 نشان می‌دهد که با توجه به مقادیر سطح معنی‌داری، اختلاف معنادار در متغیر میزان درد بین میانگین بین گروهی در دوره پس‌آزمون در گروه‌های پژوهشی وجود دارد (03/0=P).




بحث
هدف از مطالعه حاضر تأثیر شش هفته نواربندی کشکک بر میزان درد در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو بود. نتایج مطالعه نشان داد که شش هفته نواربندی کشکک تأثیر معنی‌داری بر درد زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو دارد. لذا نتایج پژوهش حاضر با نتایج مطالعات لی  و همکاران (2018) (20)، کیم  و همکاران (2018) (21) تاماریا  و همکاران (2016) (22) همسو می‌باشد.
کیم  و همکاران (2018) در مطالعه خود به بررسی تأثیر نوار درمانی تعادل زانو بر درد و دامنه حرکتی زانو در سالمندان پرداختند. گزارش کردند که نواربندی زانو باعث کاهش معنی‌داری درد زانو و افزایش دامنه حرکتی زانو در سالمندان می‌شود. نتایج این مطالعه تأیید می‌کند که نوار درمانی تعادل زانو مداخله‌ای مؤثر برای کاهش درد و بهبود دامنه حرکتی در سالمندان مبتلا به زانو درد است. از مکانیسم احتمالی تأثیرگذاری این است که بهبودی وضعیت درد با استفاده از زانوبندی از طریق اثر تداخلی بر روی سیستم کنترل حرکت می‌تواند تغییراتی در کنترل وضعیت بدن ایجاد کند. درد ممکن است به‌طور رفلکسی باعث مهار عضلات اطراف زانو شود که این عضلات دربرگیرنده پاسخ‌های حرکتی به‌موقع و مؤثر در کنترل وضعیت بدن هستند (23). لی و همکاران (2018) نیز به بررسی تأثیر نوار تعادلی با استفاده از نوار کینزیولوژی برای آسیب عضله همسترینگ و درد ضربه‌ای زانو در فوتبالیست‌های آماتور دانشگاهی پرداختند. گزارش کردند که سطح مقیاس فعالیت تگنر  بعد از نواربندی افزایش یافت که نشان‌دهنده افزایش توانایی فعالیت است. همچنین امتیاز VAS برای درد در ناحیه داخلی زانو و عضله همسترینگ در حین خم شدن زانو کاهش یافت. تیپینگ با تصحیح وضعیت پاتلا، باعث کاهش درد می‌شود. چرا که با لغزش داخلی پاتلا، کشیدگی عناصر داخلی از بین می‌رود. بر طبق مطالعات صورت گرفته، کاهش درد به نوبه خود باعث بهبود کینماتیک مفصل نیز می‌شود (24).
اما نتایج مطالعه حاضر با نتایج مطالعه واجک  و همکاران (2016) ناهم‌سو می‌باشد (25). آن‌ها در مطالعه‌ای به بررسی تأثیر کینزیو تیپینگ بر علائم یا عملکرد افراد مسن مبتلا به استئوآرتریت زانو پرداختند. متغیرهای همچون قدرت عضلات بازکننده و خم کننده زانو، عملکرد حرکتی و درد اندازه‌گیری شد. نتایج مطالعه نشان داد که بعد از تیپینگ زانو به مدت 4 روز، تفاوت معنی‌داری در متغیرهای اندازه‌گیری شده مشاهده نکردند. نتیجه‌گیری کردند که تیپینگ باعث بهبود قدرت عضلانی، کاهش درد و بهبود عملکرد عضلانی در افراد مسن مبتلا به استئوآرتریت زانو نمی‌شود. همچنین پینیرو و همکاران (2021) در یک مطالعه مروری به بررسی تأثیر کینزیو تیپینگ بر بیماران دارای استئوآرتریت زانو پرداختند (10). هشت مطالعه شرایط ورود به مطالعه مروری را پیدا کردند. کیفیت مطالعات وارد شده متوسط گزارش شده بود. نتایج مطالعه نشان داد که شواهد فعلی استفاده از کینزیو تیپینگ در افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو را تأیید نمی‌کند. اگرچه به نظر می‌رسد درمان تیپینگ در کوتاه مدت بر درد و تعادل بافت در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بی اثر باشد، اما به دلیل تأثیرات مثبت آن بر قدرت و تحرک عضلانی، محققان بر این عقیده هستند که بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو باید تحت درمان طولانی مدت تیپینگ قرار بگیرند. در مطالعه حاضر هم تیپینگ به مدت 6 هفته اجرا شده بود؛ بنابراین، دلایل بهبود درد در اثر تیپینگ در مطالعه حاضر، می‌تواند اجرای طولانی مدت این برنامه تمرینی باشد.
مکانیسم‌های متفاوتی را می‌توان در خصوص تأثیر تیپینگ در کاهش درد عنوان کرد. تخریب مفصل پاتلوفمورال در بیشتر بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو دیده می‌شود که این امر را می‌توان ناشی از راستای غیرطبیعی کشکک دانست و باعث افزایش فشار بر روی فاست خارجی می‌شود؛ بنابراین تیپینگ با اصلاح راستای کشکک، بهبود حرکت کشکک، بهبود مکانیسم عملکرد چهار سر رانی و کاهش استرس و استرین بر بافته‌ای نرم اطراف مفصل می‌تواند باعث کاهش درد شود (26). همچنین بالشتک چربی زیر کشکک اغلب در اختلالات زانو ملتهب می‌شود، این امر به‌عنوان یکی از علت‌های درد در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مطرح می‌شود، تیپینگ با کوتاه کردن این بالشتک ممکن است باعث کاهش درد شود (27).
نواربندی کشکک به دلیل کمک به مؤلفه‌های داخلی و خارجی مفصل کشککی-رانی (حمایت لیگامنت  ها) سبب می‌شود که دستگاه عصبی مرکزی الگوی فعالیت متفاوتی را در فعال نمودن عضلات چهار سر در افراد صورت دهد (28). از علل احتمالی کاهش درد در مفصل زانو در پژوهش حاضر را می‌توان تحریک و بهبود عملکرد گیرنده‌های عصبی و بهبود زمان‌بندی انقباض عضله پهن داخلی نسبت به پهن خارجی (کاهش تأخیر در زمان‌بندی انقباض) در هنگام استفاده از تکنیک نواربندی دانست (29). از دیدگاه تئوری، آبداکشن اضافی در مفصل زانو یکی از دلایل افزایش فشار مفصلی و درد کشککی-رانی است که در نواربندی باعث کاهش درد در مفصل زانو می‌گردد (30).
مطالعات اخیر اهمیت ساختار پاتلوفمورال در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو را متذکر شده‌اند (31). درگیری این مفصل به‌خصوص هنگام بالا رفتن از پله، چمباتمه زدن، زانو زدن و برخاستن از صندلی می‌تواند باعث ایجاد درد شود (32). از طرفی راستای غیرطبیعی کشکک به همراه توزیع غیرطبیعی نیروها باعث به وجود آمدن این علائم می‌شود. تیپینگ در کشکک می‌تواند باعث تغییر موقعیت کشکک و افزایش انقباض سر مایل داخلی عضله چهار سر رانی و در نتیجه کاهش درد می‌شود (33).
نتیجه  گیری نهایی
نتایج این پژوهش نشان داد که نواربندی کشکک بر میزان درد ناحیه زانو زنان مبتلا به استئوآرتریت تأثیر مثبت داشته است و با استفاده از نواربندی می‌توان به بهبود درد در این ناحیه کمک کرد. لذا به مربیان ورزشی و فیزیوتراپیست  ها توصیه می‌شود که از نواربندی کشکک به‌عنوان ابزار غیردارویی برای کمک به بهبود درد زنان مبتلا به استئوآرتریت استفاده کنند.

ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش

تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت شده است. همه شرکت‌کنندگان با رضایت کامل در مطالعه شرکت کردند و به آن‌ها اطمینان داده شد که تمام اطلاعات مربوط به آن‌ها محرمانه باقی خواهد ماند.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان  های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش  های پژوهش حاضر مشارکت داشته  اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1403/5/30 | پذیرش: 1403/6/9 | انتشار: 1403/6/22

فهرست منابع
1. Sharma L. Osteoarthritis of the knee. New England Journal of Medicine. 2021;384(1):51-9. [DOI:10.1056/NEJMcp1903768] [PMID]
2. Hall M, van der Esch M, Hinman RS, Peat G, de Zwart A, Quicke J, et al. How does hip osteoarthritis differ from knee osteoarthritis? Osteoarthritis and cartilage. 2022;30(1):32-41. [DOI:10.1016/j.joca.2021.09.010] [PMID]
3. Jang S, Lee K, Ju JH. Recent updates of diagnosis, pathophysiology, and treatment on osteoarthritis of the knee. International journal of molecular sciences. 2021;22(5):2619. [DOI:10.3390/ijms22052619] [PMID]
4. Obid K, Servetovna AA, Javlanovich YD. Diagnosis and Structural Modification Treatment of Osteoarthritis of the Knee. Central Asian Journal of Medical and Natural Science. 2022;3(5):547-59.
5. Berteau J-P. Knee pain from osteoarthritis: pathogenesis, risk factors, and recent evidence on physical therapy interventions. Journal of Clinical Medicine. 2022;11(12):3252. [DOI:10.3390/jcm11123252] [PMID]
6. Ismailidis P, Egloff C, Hegglin L, Pagenstert G, Kernen R, Eckardt A, et al. Kinematic changes in patients with severe knee osteoarthritis are a result of reduced walking speed rather than disease severity. Gait & posture. 2020;79:256-61. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2020.05.008] [PMID]
7. Boekesteijn R, Van Gerven J, Geurts A, Smulders K. Objective gait assessment in individuals with knee osteoarthritis using inertial sensors: A systematic review and meta-analysis. Gait & posture. 2022;98:109-20. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2022.09.002] [PMID]
8. Yang S, Sun M, Zhang X. Protective effect of resveratrol on knee osteoarthritis and its molecular mechanisms: a recent review in preclinical and clinical trials. Frontiers in Pharmacology. 2022;13:921003. [DOI:10.3389/fphar.2022.921003] [PMID]
9. Uivaraseanu B, Vesa CM, Tit DM, Abid A, Maghiar O, Maghiar TA, et al. Therapeutic approaches in the management of knee osteoarthritis. Experimental and therapeutic medicine. 2022;23(5):1-6. [DOI:10.3892/etm.2022.11257] [PMID]
10. Pinheiro YT, e Silva RL, de Almeida Silva HJ, de Araújo TAB, da Silva RS, de Souza MC, de Almeida Lins CA. Does current evidence support the use of kinesiology taping in people with knee osteoarthritis? Explore. 2021;17(6):574-7. [DOI:10.1016/j.explore.2020.08.001] [PMID]
11. Ye W, Jia C, Jiang J, Liang Q, He C. Effectiveness of elastic taping in patients with knee osteoarthritis: a systematic review and meta-analysis. American journal of physical medicine & rehabilitation. 2020;99(6):495-503. [DOI:10.1097/PHM.0000000000001361] [PMID]
12. Cupler ZA, Alrwaily M, Polakowski E, Mathers KS, Schneider MJ. Taping for conditions of the musculoskeletal system: an evidence map review. Chiropractic & manual therapies. 2020;28:1-21. [DOI:10.1186/s12998-020-00337-2] [PMID]
13. Melese H, Alamer A, Hailu Temesgen M, Nigussie F. Effectiveness of kinesio taping on the management of knee osteoarthritis: a systematic review of randomized controlled trials. Journal of Pain Research. 2020:1267-76. [DOI:10.2147/JPR.S249567] [PMID]
14. Edmonds DW, McConnell J, Ebert JR, Ackland TR, Donnelly CJ. Biomechanical, neuromuscular and knee pain effects following therapeutic knee taping among patients with knee osteoarthritis during walking gait. Clinical biomechanics. 2016;39:38-43. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2016.09.003] [PMID]
15. Donec V, Kubilius R. The effectiveness of Kinesio Taping® for mobility and functioning improvement in knee osteoarthritis: a randomized, double-blind, controlled trial. Clinical rehabilitation. 2020;34(7):877-89. [DOI:10.1177/0269215520916859] [PMID]
16. Oğuz R, Belviranlı M, Okudan N. Effects of exercise training alone and in combination with kinesio taping on pain, functionality, and biomarkers related to the cartilage metabolism in knee osteoarthritis. Cartilage. 2021;13(1_suppl):1791S-800S. [DOI:10.1177/19476035211007895] [PMID]
17. Heller GZ, Manuguerra M, Chow R. How to analyze the Visual Analogue Scale: Myths, truths and clinical relevance. Scandinavian journal of pain. 2016;13(1):67-75. [DOI:10.1016/j.sjpain.2016.06.012] [PMID]
18. Amin MR, Siratinayer M, Abadi A, Moradyan T. Correlation between visual analogue scale and short form of McGill questionnaire in patients with chronic low back pain. 2012.
19. Nokhodchi N, Farjad Pezeshk SA, Khoshbaten M. Comparative Effects of Patellar Taping and Patella Stabilizer Neoprene Knee Sleeve on Knee Joint Position Sense in Active Men with Patellofemoral Pain Syndrome. The Scientific Journal of Rehabilitation Medicine. 2020;9(4):114-23.
20. Lee S-M, Lee J-H. Effect of balance taping using kinesiology tape for a hamstring muscle injury and traumatic knee pain in an amateur university football player: A case report. Medicine. 2018;97(23):e10973. [DOI:10.1097/MD.0000000000010973] [PMID]
21. Kim D, Kim B, Kwon O-Y, Park K. Effects of knee balance taping therapy on knee pain and range of motion in the elderly. Journal of digital convergence. 2018;16(6):213-22.
22. Tamaria S, Chopra C, Sampath A. Effect of taping in patients with patellofemoral osteoarthritis. Indian Journal of Physiotherapy and Occupational Therapy. 2016;10(2):136-41. [DOI:10.5958/0973-5674.2016.00064.2]
23. Scheicher ME, Fonseca LCS, Bortolloto TB, de Carvalho IF. A patellar bandage improves mobility but not static balance in elderly female fallers. Journal of bodywork and movement therapies. 2018;22(2):482-6. [DOI:10.1016/j.jbmt.2017.05.012] [PMID]
24. Song C-Y, Huang H-Y, Chen S-C, Lin J-J, Chang AH. Effects of femoral rotational taping on pain, lower extremity kinematics, and muscle activation in female patients with patellofemoral pain. Journal of science and medicine in sport. 2015;18(4):388-93. [DOI:10.1016/j.jsams.2014.07.009] [PMID]
25. Wageck B, Nunes GS, Bohlen NB, Santos GM, de Noronha M. Kinesio Taping does not improve the symptoms or function of older people with knee osteoarthritis: a randomised trial. Journal of physiotherapy. 2016;62(3):153-8. [DOI:10.1016/j.jphys.2016.05.012] [PMID]
26. Ghourbanpour A, Talebi GA, Hosseinzadeh S, Janmohammadi N, Taghipour M. Effects of patellar taping on knee pain, functional disability, and patellar alignments in patients with patellofemoral pain syndrome: a randomized clinical trial. Journal of bodywork and movement therapies. 2018;22(2):493-7. [DOI:10.1016/j.jbmt.2017.06.005] [PMID]
27. Taheri P, Vahdatpour B, Asl MM, Ramezanian H. Effects of taping on pain and functional outcome of patients with knee osteoarthritis: a pilot randomized single-blind clinical trial. Advanced biomedical research. 2017;6(1):139. [DOI:10.4103/2277-9175.218031] [PMID]
28. Pohl MB, Patel C, Wiley JP, Ferber R. Gait biomechanics and hip muscular strength in patients with patellofemoral osteoarthritis. Gait & posture. 2013;37(3):440-4. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2012.08.017] [PMID]
29. Bravi R, Cohen E, Quarta E, Martinelli A, Minciacchi D. Effect of direction and tension of kinesio taping application on sensorimotor coordination. International journal of sports medicine. 2016;37(11):909-14. [DOI:10.1055/s-0042-109777] [PMID]
30. Hrysomallis C. Relationship between balance ability, training and sports injury risk. Sports medicine. 2007;37:547-56. [DOI:10.2165/00007256-200737060-00007] [PMID]
31. Van Ginckel A, Bennell KL, Campbell PK, Wrigley TV, Hunter DJ, Hinman RS. Location of knee pain in medial knee osteoarthritis: patterns and associations with self-reported clinical symptoms. Osteoarthritis and Cartilage. 2016;24(7):1135-42. [DOI:10.1016/j.joca.2016.01.986] [PMID]
32. Xu C, Marchand NE, Driban JB, McAlindon T, Eaton CB, Lu B. Dietary patterns and progression of knee osteoarthritis: data from the osteoarthritis initiative. The American journal of clinical nutrition. 2020;111(3):667-76. [DOI:10.1093/ajcn/nqz333] [PMID]
33. Rahlf AL, Braumann K-M, Zech A. Kinesio taping improves perceptions of pain and function of patients with knee osteoarthritis: a randomized, controlled trial. Journal of sport rehabilitation. 2019;28(5):481-7. [DOI:10.1123/jsr.2017-0306] [PMID]

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیومکانیک ورزشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Sport Biomechanics

Designed & Developed by : Yektaweb