هدف: هدف از پژوهش حاضر تأثیر یک دوره تمرین بازخورد عصبی واقعی و ساختگی بر تعادل جوانان فعال بود.
روشها: تعداد20 دانشجوی پسر تربیت بدنی با میانگین سنی 32/1±38/21 سال میانگین جرم 58/3±01/71 کیلوگرم و میانگین قد 69/4±88/173 سانتیمتر از نمونه های در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه بازخورد عصبی واقعی و بازخورد عصبی ساختگی (یک سوکور) قرار گرفتند و به مدت چهار هفته (هر هفته 3 جلسه) تحت تمرین بازخورد عصبی قرار گرفتند. قبل و بعد از تمرین، پیش آزمون و پس آزمون تعادل ایستا، نیمه پویا و پویا به ترتیب با استفاده از تست های عملکردی باس استیک، رومبرگ تعدیل شده و Y اندازه گیری شد. تحلیل دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس اندازهگیریهای تکراری بررسی شد (p<0.05).
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس اندازهگیری تکراری نشان داد که آموزش بازخورد عصبی واقعی بر تعادل ایستا، نیمهپویا و پویا (به جز در جهت خلفی خارجی) تأثیر معناداری داشت (0/05≥P). میانگین تعادل ایستا و نیمهپویا 19/4 و 72/3 ثانیه و تعادل پویا در جهت قدامی 89/13 و در جهت خلفی داخلی 59/6 سانتیمتر افزایش یافت.
نتیجه گیری: تمرینات بازخورد عصبی واقعی با تأثیر مثبتی که در افزایش تعادل پسران فعال دارد، در طول آماده سازی ورزشکاران میتواند به عنوان یک برنامه تمرینی مکمل جهت بالا بردن کارایی و کسب نتایج بهتر در رقابتها مورد استفاده قرار گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |