دوره 2، شماره 3 - ( 9-1395 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 23-15 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hajlotfalian M, Redaei A, Sadeghi H. Biomechanical Modeling of Selected Methods of Load Carriage to Improve Military Capabilities of Troops . J Sport Biomech 2016; 2 (3) :15-23
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-81-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-81-fa.html
حاج لطفعلیان مصطفی، ردائی علیرضا، صادقی حیدر. مدل سازی بیومکانیکی منتخبی از روش های حمل بار، با هدف افزایش توان رزمی نیروهای نظامی. مجله بیومکانیک ورزشی. 1395; 2 (3) :15-23
مصطفی حاج لطفعلیان* 
1، علیرضا ردائی2 ، حیدر صادقی1
1، علیرضا ردائی2 ، حیدر صادقی1
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2- گروه شیمی و پلیمر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2- گروه شیمی و پلیمر، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده: (4934 مشاهده)
هدف: هدف این مطالعه، مدلسازی منتخبی از روشهای حمل بار در دو حرکت پایهای نشستن و برخاستن، به‌منظور معرفی مناسبترین روش جهت کاهش توان مصرفی و گشتاور مفاصل در بین نظامیان بود.
روش ها: در این مطالعه ده آزمودنی جهت تعیین قیدهای آناتومیکی، ثبت کینماتیک حرکات نشستن و برخاستن و استخراج برخی از متغیرهای لازم جهت مدلسازی شرکت داشتند. در ادامه، موقعیت مرکز جرم چهار وسیله حمل بار شامل کولهپشتی، کوله دوگانه، جلیقه و کیف دوگانه تعیین و با اعمال باری به جرم 40 کیلوگرم به آن، چهار مدل دوبعدی و چهار سگمنتی، از بدن و بار اعمال‌شده به آن، بر اساس معادلات دینامیک معکوس ساخته شد. پس از اعمال قیدها و تعریف توابع هزینه، از الگوریتم ژنتیک جهت بهینهسازی و محاسبه گشتاور مفصل ران و توان مصرفی کل استفاده شد.
یافته ها: براساس نتایج پژوهش از بین روشهای بررسی‌شده، روش کولهپشتی، کمترین توان را صرف و روش کیف دوگانه نیز کمترین گشتاور را به مفصل ران اعمال کرد.
نتیجه گیری: برای افزایش توان سرباز حین حمل بار در حرکات تکراری و طولانی، لازم است جرم بار در نزدیکترین فاصله نسبت به مرکز جرم بدن و با ارتفاع کمتری به بالاتنه وارد شود تا توان مصرفی و گشتاور حرکت کاهش یابد. نهایتاً میتوان گفت از بین روشهای بررسی‌شده، حمل بار با کولهپشتی با توجه به قابلیتهایی که دارد میتواند مناسبترین انتخاب جهت حمل وسایل سنگین و حجیم باشد.
روش ها: در این مطالعه ده آزمودنی جهت تعیین قیدهای آناتومیکی، ثبت کینماتیک حرکات نشستن و برخاستن و استخراج برخی از متغیرهای لازم جهت مدلسازی شرکت داشتند. در ادامه، موقعیت مرکز جرم چهار وسیله حمل بار شامل کولهپشتی، کوله دوگانه، جلیقه و کیف دوگانه تعیین و با اعمال باری به جرم 40 کیلوگرم به آن، چهار مدل دوبعدی و چهار سگمنتی، از بدن و بار اعمال‌شده به آن، بر اساس معادلات دینامیک معکوس ساخته شد. پس از اعمال قیدها و تعریف توابع هزینه، از الگوریتم ژنتیک جهت بهینهسازی و محاسبه گشتاور مفصل ران و توان مصرفی کل استفاده شد.
یافته ها: براساس نتایج پژوهش از بین روشهای بررسی‌شده، روش کولهپشتی، کمترین توان را صرف و روش کیف دوگانه نیز کمترین گشتاور را به مفصل ران اعمال کرد.
نتیجه گیری: برای افزایش توان سرباز حین حمل بار در حرکات تکراری و طولانی، لازم است جرم بار در نزدیکترین فاصله نسبت به مرکز جرم بدن و با ارتفاع کمتری به بالاتنه وارد شود تا توان مصرفی و گشتاور حرکت کاهش یابد. نهایتاً میتوان گفت از بین روشهای بررسی‌شده، حمل بار با کولهپشتی با توجه به قابلیتهایی که دارد میتواند مناسبترین انتخاب جهت حمل وسایل سنگین و حجیم باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
