---

مقدمه: هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین ساختار پا و تعادل ایستا و پویا در دختران ورزشکار و غیرورزشکار می باشد. روش شناسی: ۴۰ نفر دانشجوی دختر به روش تصادفی غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدندکه ۲۰ نفر آنها ورزشکار با میانگین سن۴/۶۲+-۲۱/۵سال و ۲۰ نفرغیر ورزشکار با میانگین سن ۲/۶۱+_۲۲/۸سال بودند. برای سنجش ساختار پا از روش ریدموند و برای تعادل پویا از تست گردش ستاره (SEBT) و برای تعادل ایستا از آزمـون بس (BESS) استفاده شد. برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون t مستقل و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج: بین شاخص ساختار پا با تعادل ایستا و پویا در هیچ یک از گروه های ورزشکار و غیرورزشکار ارتباط معنی داری مشاهده نشد ولی شاخص های ساختار پا و تعادل ایستا و پویا بین ورزشکاران و غیرورزشکاران به طور معنی داری متفاوت بود(۰۵/۰>p). بحث و نتیجه گیری: در این تحقیق ساختار پای مناسب تر و عملکرد بهتر تعادلی در ورزشکاران مشاهده شد. هر چند که بین ساختار پا و عملکرد تعادلی در ورزشکاران و غیرورزشکاران همبستگی مشاهده نشد. این نتیجه این فرضیه را پیشنهاد می کند که تاثیر تمرین ورزشی بیش از فاکتورهای مکانیکی ناشی از ساختار پا است. برای آزمون این فرضیه تحقیقات پیچیده تری لازم است.

---

هدف: تعادل، جزء اصلی­ فعالیت‌های­ روزمره و فاکتور مهمی برای عملکرد ورزشی ورزشکاران  است. اهمیت تعادل در فعالیت‌های بدنی روزمره مانند: نشستن، ایستادن و راه­رفتن و فعالیت‌های ورزشی برای کسب امتیاز در مهارت‌های ورزشی چون ژیمناستیک و همچنین برای جلوگیری از آسیب در ورزش­هایی چون بسکتبال، فوتبال و والیبال بدیهی است. هدف از این تحقیق تعیین تأثیر تمرینات مقاومتی با تراباند بر تعادل پویای فوتبالیست­های جوان می­باشد.

روش­ ها: در این تحقیق ۴۰ فوتبالیست جوان به­ طور داوطلبانه شرکت و سپس به شکل تصادفی به دو گروه: تجربی و کنترل تقسیم شدند. تعادل پویای آزمودنی­ها در پیش ­و پس‌آزمون با استفاده از دستگاه تعادل سنج بایودکس اندازه­ گیری شد. گروه تجربی در برنامه طراحی شده ۸ هفته‌ای (۳- ۵ جلسه در هفته) تمرینات مقاومتی با تراباند شرکت کردند. برای تجزیه‌وتحلیل آماری از نرم‌افزار spss نسخه ۱۶ استفاده شد.

یافته­ ها: میانگین سن، قد و وزن شرکت‌کنندگان به ترتیب: (سن: ­­­ ۱۸/۲۲±۰/۸۳ سال­­،­ قد­­­: ­­۱۷۳±۵/۷۳ ­سانتیمتر، وزن­­:۶۲/۱±۶/۸ کیلوگرم) بود. نتایج آزمون ­تی نشان داد که گروه تجربی بعد از اجرای تمرینات نسبت به قبل از آن، در نمره تعادل پویا ]عمومی­(۰/۰۰۱ p=)، جانبی­(p=۰/۰۰۱) و قدامی خلفی­ (p=۰/۰۰۱)[ تفاوت معنی­ داری ایجاد شد.

نتیجه ­گیری : نتایج تحقیق تأثیر معنادار این تمرینات را بر تعادل پویای آزمودنی­ ها تائید کرد. با توجه به یافته ­های تحقیق، استفاده از تمرینات مقاومتی را می ­توان به‌منظور بهبود تعادل پویای ورزشکاران توصیه نمود.

---

هدف: بعد از آسیب رباط صلیبی قدامی و متعاقب آن جراحی، ضعف چهارسر ران معمول است. نقص قبل از جراحی بر نتایج پس از جراحی تأثیر می‌گذارد. هدف از این مطالعه مروری، بررسی تأثیر تمرینات قبل از جراحی بر نتایج پس از جراحی است.
روش ها: در این مطالعه، جست‌وجوی مقالات از پایگاه اطلاعاتی PubMed آغاز و مقالات مربوط به سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۹ میلادی استخراج شد. در عناوین جست‌وجو از عبارات ACL Preoperative exercise, Prehabilitation ACL preoperative Protocol استفاده شد که درنهایت ۴۴۲ مقاله یافت شد؛ سپس با توجه به موضوع اصلی مطالعه حاضر و معیارهای ورود و خروج، ۱۰ مقاله برای بررسی نهایی انتخاب و برای کیفیت روش‌شناسی با استفاده از مقیاس PEDro و CASP ارزیابی شدند.
یافته ها: ارائه برخی از برنامه‌های مداخله قبل از جراحی (سنتی، قدرتی و عصبی ـ عضلانی) موجب افزایش معنی‌دار در قدرت بازکننده زانو و عملکرد زانو در هر دو گروه زنان و مردان پس از جراحی در کوتاه‌مدت و بلندمدت می‌شود. میانگین امتیازات PEDro برای هشت مطالعه تصادفی، شش بود که نشان‌دهنده کیفیت روش‌شناسی متوسط بود و امتیاز برای دو مطالعه کوهورت با استفاده از مقیاس CASP، ۱۰ و ۱۱ از ۱۲ بود.
نتیجه گیری: توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی شامل تمرینات تقویتی و تمرینات عصبی و عضلانی و به دنبال آن یک برنامه توا‌ن‌بخشی بعد از جراحی، نتایج عملکردی بالاتر و بازیابی سریع‌تر قدرت اکستنسور زانو پس از ACLR را موجب می شود. توا‌ن‌بخشی قبل از جراحی باید به عنوان استاندارد درمانی در نظر گرفته شود تا نتایج عملکردی پس از ACLR به حداکثر برسد.

---

---