Moradi B,  Shojaedin S S. The Relationship between Core Stability Muscles Isometric Strength and Endurance with the Postural Control and Walking Endurance in Patients with Multiple Sclerosis.  J Sport Biomech 2018; 4 (1) :43-52
URL: 
http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-151-fa.html     
                     
                    
                    مرادی بهنام،  شجاع الدین سید صدرالدین. ارتباط بین قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده مرکزی با کنترل پاسچر و استقامت در راه رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس.  مجله بیومکانیک ورزشی. 1397; 4 (1) :43-52
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-151-fa.html
     
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه آسیبشناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (5184 مشاهده)
                    
                    
                    هدف: مولتیپل اسکلروزیس یکی از شایعترین بیماریهای مخرب سیستم عصبی مرکزی در بزرگسالان میباشد. هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده مرکزی با کنترل پاسچر و استقامت در راه رفتن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود.
روش ها: تعداد 35 مرد بیمار (مقیاس ناتوانی 1تا4، سن 25 تا 35 سال، توانایی راه رفتن بهصورت مستقل) انجمن ملی اماس تهران، داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. برای ارزیابی قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده ثبات مرکزی، کنترل پاسچر و استقامت در راه رفتن بیماران مولتیپل اسکلروزیس به ترتیب از دو مجموعه تستهای قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده ناحیه مرکزی بدن این بیماران (به ترتیب با استفاده از فشارسنج و نگهداشتن زمان) و همچنین از تستهای تعادل برگ و 6 دقیقه راه رفتن استفاده گردید. بهمنظور بررسی ارتباط بین آزمونها، از ضریب همبستگی پیرسون (با اطمینان  95درصد و 0/05>P) استفاده شد.
یافته ها: ارتباط بین تستهای قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات مرکزی بیماران مولتیپل اسکلروزیس (قدرت ابداکتورهای ران 0/629r=، قدرت چرخش دهندههای خارجی ران 0/492r=، استقامت فلکسورهای تنه 0/546r=، استقامت اکستنسورهای تنه 0/552r=، استقامت فلکسورهای جانبی تنه 0/546r=) با کنترل پاسچر این بیماران معنادار (ارتباط مثبت و مستقیم) میباشد. در مقابل بین تستهای ایزومتریک عضلات ثبات دهنده مرکزی با استقامت در راه رفتن بیماران مولتیپل اسکلروزیس ارتباط معناداری وجود (0/05>P) نداشت.
نتیجه گیری: با وجود ارتباط معنادار بین قدرت و استقامت ایزومتریک عضلات ثبات دهنده مرکزی بیماران مولتیپل اسکلروزیس با یکی (کنترل پاسچر) از دو متغیر عملکردی، باید بیان کرد که بهره گیری از سایر روش ها (تستهای دینامیک و روشهایی نظیر الکترومایوگرافی)، برای رسیدن به نتایج مطمئن مورد نیاز است.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
كاربردي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1396/10/30 | پذیرش: 1396/12/20 | انتشار: 1397/4/6