دوره 4، شماره 4 - ( 12-1397 )
جلد 4 شماره 4 صفحات 51-60 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hosseini R, Norasteh A A, Nemati N. The comparison of balance between 11-14 years old athletes with and without genu varum . J Sport Biomech. 2019; 4 (4) :51-60
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-180-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-180-fa.html
حسینی رضا، نورسته علی اصغر، نعمتی نظام. مقایسه تعادل ورزشکاران 11 تا 14 سال با و بدون زانوی پرانتزی. مجله بیومکانیک ورزشی. 1397; 4 (4) :51-60
گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (71 مشاهده)
هدف: حفظ تعادل یکی از اساسیترین عملکردهای سیستم عصبی- عضلانی درانجام تمامی فعالیتهای ساده و پیچیده ورزشی میباشد. ناهنجاریهای اسکلتی- عضلانی بویژه ناهنجاریهای زانوپرانتزی دراندام تحتانی میتواند بر بیومکانیک بدن تاثیر بگذارد. هدف از این تحقیق، مقایسه تعادل ورزشکاران 11 تا 14سال با و بدون زانوپرانتزی بود.
روشها: این تحقیقکاربردی و از نظر روش، علی مقایسهای میباشد. از580 ورزشکار نوجوان غیرحرفهای پسر شهرستان مریوان دررشتههای هندبال،والیبال و بسکتبال که درهفته سه جلسه تمرین داشتند،21نفر با ناهنجاری زانو پرانتزی با میانگین سنی22/1±15/13سال، قد 32/2±68/1 متر و وزن 48/4±23/51 کیلوگرم و21 نفر بدون ناهنجاری با میانگین سنی 17/1 ±95/12 سال، قد 45/1±67/1 متر و وزن 48/3±49/49 کیلوگرم برای بررسی نهایی انتخاب شدند. ناهنجاری زانو پرانتزی با کولیس اندازهگیری شد. از آزمون باس استیک جهت ارزیابی تعادل ایستا و از آزمون وای برای ارزیابی تعادل پویا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تیt ) (گروههای مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین تعادل ایستا در ورزشکاران با ناهنجاری زانو پرانتزی و سالم تفاوت معنیداری وجود ندارد) 61/0 .(p=درحالی که بین تعادل پویا و ناهنجاری زانو پرانتزی تفاوت معنیداری بین دو گروه در جهت های خلفی- داخلی)003/0 (p=و خلفی– خارجی )004/0 (p=مشاهده شد.
نتیجه گیری: بروز اثرات منفی ناهنجاری برتعادل نیازمند گذشت زمان است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که انجام اقدامات پیشگیرانه و تمرینات مناسب در سنین پایین ممکن است اثرات منفی ناهنجاری بر تعادل راکاهش دهد.
روشها: این تحقیقکاربردی و از نظر روش، علی مقایسهای میباشد. از580 ورزشکار نوجوان غیرحرفهای پسر شهرستان مریوان دررشتههای هندبال،والیبال و بسکتبال که درهفته سه جلسه تمرین داشتند،21نفر با ناهنجاری زانو پرانتزی با میانگین سنی22/1±15/13سال، قد 32/2±68/1 متر و وزن 48/4±23/51 کیلوگرم و21 نفر بدون ناهنجاری با میانگین سنی 17/1 ±95/12 سال، قد 45/1±67/1 متر و وزن 48/3±49/49 کیلوگرم برای بررسی نهایی انتخاب شدند. ناهنجاری زانو پرانتزی با کولیس اندازهگیری شد. از آزمون باس استیک جهت ارزیابی تعادل ایستا و از آزمون وای برای ارزیابی تعادل پویا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تیt ) (گروههای مستقل استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد بین تعادل ایستا در ورزشکاران با ناهنجاری زانو پرانتزی و سالم تفاوت معنیداری وجود ندارد) 61/0 .(p=درحالی که بین تعادل پویا و ناهنجاری زانو پرانتزی تفاوت معنیداری بین دو گروه در جهت های خلفی- داخلی)003/0 (p=و خلفی– خارجی )004/0 (p=مشاهده شد.
نتیجه گیری: بروز اثرات منفی ناهنجاری برتعادل نیازمند گذشت زمان است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که انجام اقدامات پیشگیرانه و تمرینات مناسب در سنین پایین ممکن است اثرات منفی ناهنجاری بر تعادل راکاهش دهد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
