دوره 6، شماره 1 - ( 3-1399 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 21-12 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Amiri Khorasani A, Amiri Khorasani M T, Mohammadipour F. Comparison of the Maximum Angular Velocity of Lower Limb Joints in Different Methods of Zenkutsu-dachi in Karate. J Sport Biomech 2020; 6 (1) :12-21
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-205-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-205-fa.html
امیری خراسانی علی، امیری خراسانی محمدتقی، محمدی پور فریبرز. مقایسه حداکثر سرعت زاویهای مفاصل اندام تحتانی در روش‌های مختلف زنکوتسوداچی در کاراته. مجله بیومکانیک ورزشی. 1399; 6 (1) :12-21
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران.
چکیده: (3044 مشاهده)
هدف: اجرای صحیح داچی در کاراته به عنوان یک تکنیک پایه، تأثیر مستقیمی بر اجرای سایر تکنیک‌ها دارد. بنابراین هدف از تحقیق حاضر، مقایسه حداکثر سرعت زاویهای مفاصل ران، زانو و مچ پا در روش‌های مختلف زنکوتسوداچی در کاراته بود.
روش ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی، دوازده کاراته‌کای مرد حرفه‌ای به صورت داوطلبانه شرکت کردند. در این تحقیق از سیستم آنالیز سه‌بعدی متشکل از شش دوربین مادون قرمز که با هم همسان‌سازی شده بود، با سرعت فیلم‌برداری 200 فریم بر ثانیه و نرم‌افزار cortex نسخه 2.5.0 برای تحلیل ثبت‌ها استفاده شد و در نهایت حداکثر سرعت زاویهای مفاصل اندام تحتانی در شش حالت مختلف از زنکوتسوداچی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 25 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: فقط بین روش‌های سوم و چهارم، همچنین بین روش‌های چهارم و پنجم در مفصل ران اختلاف معنی‌دار مشاهده شد (0/05>P)، در صورتی که در مفصل زانو و مفصل مچ پا در هیچ‌کدام از روش‌ها اختلاف معنی‌دار وجود نداشت (0/05<P).
نتیجه گیری: فرد با نشست بیشتر پای جلو و خم کردن کم پای عقب، اندام و عضلات درگیر را در حالت بهینه قرار داده و سرعت زاویهای بیشتری در مفصل ران ایجاد می‌‌کند.
روش ها: در این پژوهش نیمه‌تجربی، دوازده کاراته‌کای مرد حرفه‌ای به صورت داوطلبانه شرکت کردند. در این تحقیق از سیستم آنالیز سه‌بعدی متشکل از شش دوربین مادون قرمز که با هم همسان‌سازی شده بود، با سرعت فیلم‌برداری 200 فریم بر ثانیه و نرم‌افزار cortex نسخه 2.5.0 برای تحلیل ثبت‌ها استفاده شد و در نهایت حداکثر سرعت زاویهای مفاصل اندام تحتانی در شش حالت مختلف از زنکوتسوداچی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 25 و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: فقط بین روش‌های سوم و چهارم، همچنین بین روش‌های چهارم و پنجم در مفصل ران اختلاف معنی‌دار مشاهده شد (0/05>P)، در صورتی که در مفصل زانو و مفصل مچ پا در هیچ‌کدام از روش‌ها اختلاف معنی‌دار وجود نداشت (0/05<P).
نتیجه گیری: فرد با نشست بیشتر پای جلو و خم کردن کم پای عقب، اندام و عضلات درگیر را در حالت بهینه قرار داده و سرعت زاویهای بیشتری در مفصل ران ایجاد می‌‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
