دوره 11، شماره 3 - ( 9-1404 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 287-270 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabouri L, Piri E, Jafarnezhadgero A. Biomechanics of Transitional Movements in Individuals with Pronated Feet: A Review Study. J Sport Biomech 2025; 11 (3) :270-287
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-384-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-384-fa.html
صبوری لیلا، پیری ابراهیم، جعفرنژادگرو امیرعلی. مروری بر تأثیر انواع ارتز و تمرینات اصلاحی بر بیومکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت. مجله بیومکانیک ورزشی. 1404; 11 (3) :270-287
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
متن کامل [PDF 1983 kb]
(47 دریافت)
| چکیده (HTML) (147 مشاهده)
متن کامل: (41 مشاهده)
مقدمه
پرونیشن پا به‌عنوان حرکت ترکیبی ابداکشن و دورسی‌فلکشن جلوی پا تعریف می شود که به‌عنوان حرکت تطبیقی در مفاصل ساب تالار و متاتارسال برای جذب شوک های ناشی از راه رفتن است. مطالعات نشان داده اند 20 درصد از جمعیت جهان دارای پای پرونیت هستند (1, 2). از علائم پای پرونیت می توان به کاهش قوس طولی-داخلی پا اشاره کرد که باعث تغییرات نامطلوب در پارامترهای بارگذاری پا (استاتیک_دینامیک) و بیومکانیک راهرفتن می شود (3). با توجه به مکانیک متفاوت راه رفتن در افراد دارای پرونیشن پا آسیب های همچون التهاب کف پا، اسپلینت ساق پا، مشکلات دررفتگی کشکک رانی، التهاب تاندون آشیل شکستگی-های فشاری اندام تحتانی، صدمات درد کشککی رانی و پیچ‌خوردگی مچ پا گزارش شده است (4). افت قوس های طولی-داخلی و چرخش داخلی درشت نی باعث ایجاد والگوس زانو می شود که متعاقب آن نیروی تماس مفصل کشکک رانی افزایش می یابد و می تواند منجر به درد در مفاصل پاتلوفمورال و تاندیوپاتی کشکک گردد (5). گزارش شده است، در بیمارانی که کف پای صاف دارند، کاهش ارتفاع قوس کف پا ممکن است باعث کشیدگی طولانی‌مدت فاشیای پلانتار شود و به آن آسیب بیشتری وارد کند. از طرف دیگر، در بیمارانی که قوس کف پای آن‌ها ارتفاع زیادی دارد، فاشیای پلانتار ممکن است به دلیل جذب ضعیف شوک ناشی از کاهش سطح تماس با زمین آسیب ببیند (6). از طرفی نشان داده شده است که انحراف بیش‌ازحد پای پرونیت در طول چرخه راهرفتن با چرخش داخلی بیش‌ازحد استخوان درشت‌نی همراه است (7). همچنین، گزارش شده است پرونیشن پا ممکن است با افزایش چرخش داخلی ران همراه باشد که می تواند بازوی اهرمی ابداکشن های ران را تغییر دهد و زاویه Q را در زانو افزایش داده و باعث افزایش فشار بر بخش جانبی مفاصل پاتلوفمورال شود (8).
در افراد دارای پای پرونیت، دامنه فعالیت الکتریکی عضلات در مراحل میانه اتکای راه رفتن به‌منظور کنترل ساب تالار و مفاصل تارسال عرضی افزایش می یابد و در برابر مسطح شدن بیشتر مقاومت می کنند (9). همچنین قدرت ایزومتریک ابداکتورهای لگن و چرخاننده های خارجی و عضلات چهارسر ران در افراد مبتلا به صافی کف پا به‌طور معنی داری کاهش می یابد (10). علاوه بر این کاهش قابل‌توجهی در قدرت کانسنتریک ایزوکینتیک فلکسورها، اکستنسورها و چرخاننده های خارجی لگن در افراد دارای پای پرونیت مشاهده شده است (11). تحقیقات گزارش کرده اند که فعالیت اکسنتریک عضله تیبیالیس قدامی ناشی از ضربه پاشنه تا 25 درصد طی فاز اتکا افزایش یافته و عضله تیبیالیس خلفی به‌طور غیرعادی برای تثبیت قوس طولی-داخلی منقبض می شود (9). به‌علاوه در افراد مبتلا به پرونیشن بیش‌ازحد پا، توزیع نیروهای وارده هنگام راه رفتن به‌صورت نامتعادل بوده و فشار بیشتری بر ناحیه پاشنه و همچنین مفاصل متاتارسال دوم و سوم وارد می شود (12). همچنین، گزارش شده است که در افراد دارای پای پرونیت حین راه رفتن، پرونیشن بیش‌ازحد پا می تواند منجر به افزایش فشار در قسمت میانی پا، افزایش فشار روی هالکوس و انگشتان دوم تا پنجم و سر متاتارس دوم شود (13). به‌علاوه، گزارش شده است بین قوس طولی میانی و تعادل رابطه مستقیم وجود دارد. عدم تعادل در افراد دارای پای پرونیت ناشی از غیرطبیعی بودن پرونیشن ساب تالار در طی مرحله هل دادن است (14). همچنین، پرونیشن غیرطبیعی پا ممکن است باعث بی ثباتی مفاصل مچ پا شود (15).
تلاش‌های عمده‌ای برای اصلاح پرونیشن پا با استفاده از مداخلات مرسوم، از قبیل ارتزها، بریس‌ها، تمرینات مچ پا، کفشهای طبی و تمرینات اصلاحی که مستقیماً پا را هدف قرار می‌دهند، برای تقویت عضلات ناحیه اندام تحتانی و بهبود متغیرهای بیومکانیکی انجام شده است (16, 17). نشان داده شده است که عملکرد دویدن با ارتز جاذب شوک کاهش می باید و همچنین، ارتزها از نظر عملکردی، می‌توانند به بهبود جهت و عملکرد قوس پا در حین راه رفتن کمک کنند (18). در این بین لی و همکاران (2024) در پژوهش خود مبنی بر بررسی تأثیر ارتز در کودکان دارای پای پرونیت نشان دادند که پارامترهای رادیولوژیکی پا در کودکان بزرگ‌تر با پای پرونیت انعطافپذیر پس از مداخله ارتز پا در مقایسه با گروه کنترل، به‌ویژه در زاویه متاتارس اول تالار خارجی، زاویه پاشنه خارجی و زاویه گام پاشنه، به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافت (19). علاوه بر این، ارتزهای پا به‌طور قابل‌توجهی زاویه چرخش داخلی مچ پا را بهبود بخشیده و درد پا را در کودکان مبتلا به کف پای صاف انعطافپذیر علامت‌دار کاهش داد (19). ریووز و همکاران (2021) نیز در زمینه تأثیر ارتز بر برای افراد مبتلا به پای پرونیت نشان دادند، دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله تیبیالیس خلفی و گشتاور اورژن خارجی مچ پا با ارتزهایی که شامل گوه داخلی هستند به‌طور قابل‌توجهی کاهش می یابد (17).
رابطه‌ی قوی بین استقامت و قدرت عضلات اندام تحتانی و توسعه‌ی قوس‌های پا وجود دارد. مطالعه ای نشان داد که درصد قوس‌های طبیعی و زیاد پا با افزایش سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی افزایش می‌یابد؛ بنابراین، باید بر مزیت استفاده از یک برنامه‌ی ورزشی مناسب که بخشی از این برنامه‌ی توان‌بخشی نیز هست، تأکید شود (20). محققان زیادی نیز تأثیر تمرینات اصلاحی را روی پای پرونیت بررسی کرده و تغییراتی را در پا مشاهده کرده اند. به‌عنوان مثال، گو و همکاران (۲۰۱۶) نشان دادند که تقویت عضله سرینی بزرگ به بهبود پای پرونیت کمک می‌کند (21). همچنین، کاظمی پاکدل و همکاران (2022) نیز تمرینات اصلاحی جامع را بر عملکرد و حس موقعیت مفصل با پای پرونیشن بررسی کردند و نتیجه گرفتند که پای پرونیت در نتیجه این تمرینات بهبود می یابد (22). با توجه به موارد ذکر شده، تحقیقات در مورد تأثیر پای پرونیت بر راه رفتن می‌تواند بینش‌هایی را در مورد نحوه کاهش این مشکلات از طریق وسایل ارتوتیک، تمرینات یا سایر اقدامات درمانی ارائه دهد. همچنین، درک ارتباط بین پای پرونیت و عواقب آن بر تحرک می‌تواند به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در تدوین برنامههای مراقبتی بهتر و متناسب با نیازهای فردی کمک کند. با این اوصاف این مطالعه مروری بهترین شواهد موجود را خلاصه می کند که توسط آن متخصصان فیزیوتراپی می توانند با رویکردهای مناسب درصدد درمان مؤثرتر این عارضه باشند. ازاین‌رو هدف از این مطالعه حاضر مروری تأثیر انواع ارتز و تمرینات اصلاحی بر بیومکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت بود.
روش شناسی
این مطالعه مروری سیستماتیک به‌منظور بررسی بیومکانیک راه رفتن و حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت از سال 2010 تا 2025 انجام گرفت تا آخرین یافته های علمی و روش های درمانی مد نظر قرار گیرند. برای جستجوی منابع از ترکیبی از کلیدواژه‌های راه رفتن، حرکات انتقالی، کینتیک، کینماتیک، تعادل، پای پرونیت، فعالیت الکترومایوگرافی عضلات بر اساس مقالات منتشر شده به زبان های فارسی و لاتین از سایت های داخلی و خارجی مانند: پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مگ ایران، اسکاپوس، پاب مد، جی سی آر، گوگل اسکالر، اسپیرینگر و سیویلیکا استفاده شد.
معیارهای ورود به مطالعه شامل وجود عارضه پای پرونیت، ارزیابی های کینتیکی و کینماتیکی حین راه رفتن، ارزیابی تعادل و حرکات انتقالی بود. مطالعاتی که به سایر ناهنجاری ها و آسیب های اندام تحتانی و مقایسه پای پرونیت با سایر ناهنجاری ها پرداخته بودند از مطالعه حذف شدند. مقالات انتخاب شده بر اساس متغیر مورد مطالعه در جداول 1 تا 3، طبقه‌بندی گردیدند. تعداد 115 عنوان مقاله جستجو شده بر اساس کلید واژه تعداد 85 عنوان مقاله به دلیل عدم مطابقت با عنوان مطالعه و یا شرط پذیرش حذف گردید و تعداد 30 مقاله وارد مطالعه گردید. فرآیند مذکور در شکل 1 نشان داده شده است.
نتایج
یافته ها نشان داد که از مجموع 115 عنوان مقاله 30 مقاله در زمینه متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی، تعادل و فعالیت الکترومایوگرافی بود. مجموع مقالات در زمینه بررسی متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی افراد دارای پای پرونیت 13 عنوان مقاله بود. تعداد 3 عنوان مقاله در رده ی سنی کودکان، 9 عنوان مقاله در رده سنی بزرگ‌سالان و تنها یک مقاله روی کودکان دختر بود. در زمینه استفاده از تجهیزات و دستگاه های اندازه گیری تعداد یک مقاله از اسکنر فشاری، 4 مقاله از دستگاه آنالیز حرکت، 2 مقاله از دستگاه الکترومیوگرام سطحی، 2 مقاله از فورس پلتفرم کیستلر و یک مقاله از فورس پلیت و بقیه مطالعات به‌صورت تکی و ترکیبی از تجهیزاتی مانند سیستم نوری الکتریکی سیستم ردیابی الکترومغناطیسی لیبرتی و شاخص استاهلی پا و سیستم الکترومغناطیسی لیبرتی استفاده کرده بودند.
پرونیشن پا به‌عنوان حرکت ترکیبی ابداکشن و دورسی‌فلکشن جلوی پا تعریف می شود که به‌عنوان حرکت تطبیقی در مفاصل ساب تالار و متاتارسال برای جذب شوک های ناشی از راه رفتن است. مطالعات نشان داده اند 20 درصد از جمعیت جهان دارای پای پرونیت هستند (1, 2). از علائم پای پرونیت می توان به کاهش قوس طولی-داخلی پا اشاره کرد که باعث تغییرات نامطلوب در پارامترهای بارگذاری پا (استاتیک_دینامیک) و بیومکانیک راهرفتن می شود (3). با توجه به مکانیک متفاوت راه رفتن در افراد دارای پرونیشن پا آسیب های همچون التهاب کف پا، اسپلینت ساق پا، مشکلات دررفتگی کشکک رانی، التهاب تاندون آشیل شکستگی-های فشاری اندام تحتانی، صدمات درد کشککی رانی و پیچ‌خوردگی مچ پا گزارش شده است (4). افت قوس های طولی-داخلی و چرخش داخلی درشت نی باعث ایجاد والگوس زانو می شود که متعاقب آن نیروی تماس مفصل کشکک رانی افزایش می یابد و می تواند منجر به درد در مفاصل پاتلوفمورال و تاندیوپاتی کشکک گردد (5). گزارش شده است، در بیمارانی که کف پای صاف دارند، کاهش ارتفاع قوس کف پا ممکن است باعث کشیدگی طولانی‌مدت فاشیای پلانتار شود و به آن آسیب بیشتری وارد کند. از طرف دیگر، در بیمارانی که قوس کف پای آن‌ها ارتفاع زیادی دارد، فاشیای پلانتار ممکن است به دلیل جذب ضعیف شوک ناشی از کاهش سطح تماس با زمین آسیب ببیند (6). از طرفی نشان داده شده است که انحراف بیش‌ازحد پای پرونیت در طول چرخه راهرفتن با چرخش داخلی بیش‌ازحد استخوان درشت‌نی همراه است (7). همچنین، گزارش شده است پرونیشن پا ممکن است با افزایش چرخش داخلی ران همراه باشد که می تواند بازوی اهرمی ابداکشن های ران را تغییر دهد و زاویه Q را در زانو افزایش داده و باعث افزایش فشار بر بخش جانبی مفاصل پاتلوفمورال شود (8).
در افراد دارای پای پرونیت، دامنه فعالیت الکتریکی عضلات در مراحل میانه اتکای راه رفتن به‌منظور کنترل ساب تالار و مفاصل تارسال عرضی افزایش می یابد و در برابر مسطح شدن بیشتر مقاومت می کنند (9). همچنین قدرت ایزومتریک ابداکتورهای لگن و چرخاننده های خارجی و عضلات چهارسر ران در افراد مبتلا به صافی کف پا به‌طور معنی داری کاهش می یابد (10). علاوه بر این کاهش قابل‌توجهی در قدرت کانسنتریک ایزوکینتیک فلکسورها، اکستنسورها و چرخاننده های خارجی لگن در افراد دارای پای پرونیت مشاهده شده است (11). تحقیقات گزارش کرده اند که فعالیت اکسنتریک عضله تیبیالیس قدامی ناشی از ضربه پاشنه تا 25 درصد طی فاز اتکا افزایش یافته و عضله تیبیالیس خلفی به‌طور غیرعادی برای تثبیت قوس طولی-داخلی منقبض می شود (9). به‌علاوه در افراد مبتلا به پرونیشن بیش‌ازحد پا، توزیع نیروهای وارده هنگام راه رفتن به‌صورت نامتعادل بوده و فشار بیشتری بر ناحیه پاشنه و همچنین مفاصل متاتارسال دوم و سوم وارد می شود (12). همچنین، گزارش شده است که در افراد دارای پای پرونیت حین راه رفتن، پرونیشن بیش‌ازحد پا می تواند منجر به افزایش فشار در قسمت میانی پا، افزایش فشار روی هالکوس و انگشتان دوم تا پنجم و سر متاتارس دوم شود (13). به‌علاوه، گزارش شده است بین قوس طولی میانی و تعادل رابطه مستقیم وجود دارد. عدم تعادل در افراد دارای پای پرونیت ناشی از غیرطبیعی بودن پرونیشن ساب تالار در طی مرحله هل دادن است (14). همچنین، پرونیشن غیرطبیعی پا ممکن است باعث بی ثباتی مفاصل مچ پا شود (15).
تلاش‌های عمده‌ای برای اصلاح پرونیشن پا با استفاده از مداخلات مرسوم، از قبیل ارتزها، بریس‌ها، تمرینات مچ پا، کفشهای طبی و تمرینات اصلاحی که مستقیماً پا را هدف قرار می‌دهند، برای تقویت عضلات ناحیه اندام تحتانی و بهبود متغیرهای بیومکانیکی انجام شده است (16, 17). نشان داده شده است که عملکرد دویدن با ارتز جاذب شوک کاهش می باید و همچنین، ارتزها از نظر عملکردی، می‌توانند به بهبود جهت و عملکرد قوس پا در حین راه رفتن کمک کنند (18). در این بین لی و همکاران (2024) در پژوهش خود مبنی بر بررسی تأثیر ارتز در کودکان دارای پای پرونیت نشان دادند که پارامترهای رادیولوژیکی پا در کودکان بزرگ‌تر با پای پرونیت انعطافپذیر پس از مداخله ارتز پا در مقایسه با گروه کنترل، به‌ویژه در زاویه متاتارس اول تالار خارجی، زاویه پاشنه خارجی و زاویه گام پاشنه، به‌طور قابل‌توجهی بهبود یافت (19). علاوه بر این، ارتزهای پا به‌طور قابل‌توجهی زاویه چرخش داخلی مچ پا را بهبود بخشیده و درد پا را در کودکان مبتلا به کف پای صاف انعطافپذیر علامت‌دار کاهش داد (19). ریووز و همکاران (2021) نیز در زمینه تأثیر ارتز بر برای افراد مبتلا به پای پرونیت نشان دادند، دامنه فعالیت الکترومایوگرافی عضله تیبیالیس خلفی و گشتاور اورژن خارجی مچ پا با ارتزهایی که شامل گوه داخلی هستند به‌طور قابل‌توجهی کاهش می یابد (17).
رابطه‌ی قوی بین استقامت و قدرت عضلات اندام تحتانی و توسعه‌ی قوس‌های پا وجود دارد. مطالعه ای نشان داد که درصد قوس‌های طبیعی و زیاد پا با افزایش سطح فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی افزایش می‌یابد؛ بنابراین، باید بر مزیت استفاده از یک برنامه‌ی ورزشی مناسب که بخشی از این برنامه‌ی توان‌بخشی نیز هست، تأکید شود (20). محققان زیادی نیز تأثیر تمرینات اصلاحی را روی پای پرونیت بررسی کرده و تغییراتی را در پا مشاهده کرده اند. به‌عنوان مثال، گو و همکاران (۲۰۱۶) نشان دادند که تقویت عضله سرینی بزرگ به بهبود پای پرونیت کمک می‌کند (21). همچنین، کاظمی پاکدل و همکاران (2022) نیز تمرینات اصلاحی جامع را بر عملکرد و حس موقعیت مفصل با پای پرونیشن بررسی کردند و نتیجه گرفتند که پای پرونیت در نتیجه این تمرینات بهبود می یابد (22). با توجه به موارد ذکر شده، تحقیقات در مورد تأثیر پای پرونیت بر راه رفتن می‌تواند بینش‌هایی را در مورد نحوه کاهش این مشکلات از طریق وسایل ارتوتیک، تمرینات یا سایر اقدامات درمانی ارائه دهد. همچنین، درک ارتباط بین پای پرونیت و عواقب آن بر تحرک می‌تواند به متخصصان مراقبت‌های بهداشتی در تدوین برنامههای مراقبتی بهتر و متناسب با نیازهای فردی کمک کند. با این اوصاف این مطالعه مروری بهترین شواهد موجود را خلاصه می کند که توسط آن متخصصان فیزیوتراپی می توانند با رویکردهای مناسب درصدد درمان مؤثرتر این عارضه باشند. ازاین‌رو هدف از این مطالعه حاضر مروری تأثیر انواع ارتز و تمرینات اصلاحی بر بیومکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت بود.
روش شناسی
این مطالعه مروری سیستماتیک به‌منظور بررسی بیومکانیک راه رفتن و حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت از سال 2010 تا 2025 انجام گرفت تا آخرین یافته های علمی و روش های درمانی مد نظر قرار گیرند. برای جستجوی منابع از ترکیبی از کلیدواژه‌های راه رفتن، حرکات انتقالی، کینتیک، کینماتیک، تعادل، پای پرونیت، فعالیت الکترومایوگرافی عضلات بر اساس مقالات منتشر شده به زبان های فارسی و لاتین از سایت های داخلی و خارجی مانند: پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، مگ ایران، اسکاپوس، پاب مد، جی سی آر، گوگل اسکالر، اسپیرینگر و سیویلیکا استفاده شد.
معیارهای ورود به مطالعه شامل وجود عارضه پای پرونیت، ارزیابی های کینتیکی و کینماتیکی حین راه رفتن، ارزیابی تعادل و حرکات انتقالی بود. مطالعاتی که به سایر ناهنجاری ها و آسیب های اندام تحتانی و مقایسه پای پرونیت با سایر ناهنجاری ها پرداخته بودند از مطالعه حذف شدند. مقالات انتخاب شده بر اساس متغیر مورد مطالعه در جداول 1 تا 3، طبقه‌بندی گردیدند. تعداد 115 عنوان مقاله جستجو شده بر اساس کلید واژه تعداد 85 عنوان مقاله به دلیل عدم مطابقت با عنوان مطالعه و یا شرط پذیرش حذف گردید و تعداد 30 مقاله وارد مطالعه گردید. فرآیند مذکور در شکل 1 نشان داده شده است.
نتایج
یافته ها نشان داد که از مجموع 115 عنوان مقاله 30 مقاله در زمینه متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی، تعادل و فعالیت الکترومایوگرافی بود. مجموع مقالات در زمینه بررسی متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی افراد دارای پای پرونیت 13 عنوان مقاله بود. تعداد 3 عنوان مقاله در رده ی سنی کودکان، 9 عنوان مقاله در رده سنی بزرگ‌سالان و تنها یک مقاله روی کودکان دختر بود. در زمینه استفاده از تجهیزات و دستگاه های اندازه گیری تعداد یک مقاله از اسکنر فشاری، 4 مقاله از دستگاه آنالیز حرکت، 2 مقاله از دستگاه الکترومیوگرام سطحی، 2 مقاله از فورس پلتفرم کیستلر و یک مقاله از فورس پلیت و بقیه مطالعات به‌صورت تکی و ترکیبی از تجهیزاتی مانند سیستم نوری الکتریکی سیستم ردیابی الکترومغناطیسی لیبرتی و شاخص استاهلی پا و سیستم الکترومغناطیسی لیبرتی استفاده کرده بودند.
جدول 1. مطالعات انجام شده در حوزه کینتیک و کینماتیک
| نویسنده/سال | هدف | حجم نمونه | ابزارهای اندازهگیری | پروتکل ارزیابی | نتیجه |
| زانگ و همکاران، (23) |
تعیین اثرات ارتزهای پا با اجزای گوه و قوس جلویی پا بر مرکز فشار، در حین دویدن در افراد دارای پای پرونیت |
15 فرد (7 زن، 8 مرد دونده) دارای پای پرونیت | صفحه نیرو، کفش کنترل، ارتز پا | 10 کیلومتر دویدن در هفته با استفاده از کفش کنترل و ارتز | هنگام استفاده از ارتز با گوه جلویی، مسیر cop در حین دویدن به‌صورت جانبی تغییر کرد. گوه میانی جلوی پا مرکز فشار را در طول فاز انعطاف جلوی پا و نیمه اول فاز بارگذاری خارج شدن جلوی پا به‌صورت جانبی جابه‌جا کرد. ارتزهای پا با گوه میانی جلوی پا 4 میلی‌متری و مرکز فشار را به میزان 5/4 ± 3/3 میلی‌متر در جهت جانبی نسبت به شاهد تغییر می‌دهند. |
| مارو و همکاران، (24) | بررسی تفاوتهای کینماتیکی راهرفتن در افراد دارای پای پرونیت در تمام بخشهای اندام تحتانی | 15 فرد دارای پای پرونیت | سیستم آنالیز حرکت ده دوربین سه‌بعدی | راهرفتن با پای‌برهنه در مسیر هشت متری با سرعت انتخابی | تفاوتهای کینماتیکی برای دورسی‌فلکشن مفصل مچ پا، ابداکشن و چرخش داخلی و خارجی و پیکهای فلکشن، اکستنشن، ابداکشن و چرخش خارجی معنیدار است. همچنین تفاوت معنیداری بین مقادیر فلکشن، اکستنشن، چرخش خارجی و چرخش لگن مشاهده شد. |
| غلافه و همکاران، (25) | بررسی تأثیر ارترزهای پا بر الگوی راهرفتن افراد با و بدون پای پرونیت مبتلا به سندرم داون | 29 نفر دارای پای پرونیت | سیستم نوری الکترونیکی دستگاه ضبط ویدیو | راهرفتن با پای‌برهنه، با کفش و کفی در سه آزمایش | تغییرات قابل‌توجهی در شاخص پیشرفت پا، نشانگر چرخش پا در طول راهرفتن تنها در نوجوانان یافت شد. |
| رادون و همکاران، (26) | آیا پوشیدن ارتز برای مدت طولانی ممکن است متغیرهای راهرفتن را در کودکان با دارای پای پرونیت انعطافپذیر تغییر دهد؟ |
30 کودک زن (9 تا 13 ساله) با کف پای صاف انعطافپذیر دوطرفه |
صفحه نیرو، سیستم آنالیز حرکت سه‌بعدی | استفاده از کفی 6 ساعت در روز به مدت 12 ماه | کاهش قابل‌توجهی از نظر انحراف پا و جلوی پا، ابداکشن زانو، فلکشن لگن و اوج گشتاورها پس از 6 ماه پوشیدن ارتز حاصل شد. افزایش در دورسی‌فلکشن مچ پا و لحظات اوج اداکشن جلوی پا مشاهده شد؛ و کاهش قابل‌توجهی در پلانتار فلکشن و وارونگی پا، فلکشن زانو، اکستنشن و چرخش داخلی و هیپ و امتداد و گشتاور چرخش داخلی به دست آمد. |
| پنگ و همکاران، (27) | بررسی تأثیر کفی با شیب داخلی بر مکانیک راهرفتن افراد بزرگ‌سال |
50 فرد دارای کف پای صاف در دو گروه استفاده از ارتز هنگام راهرفتن و کفش | سیستم آنالیز حرکت | راهرفتن با کفش و ارتز، راهرفتن با کفش | ارتز پا به‌طور قابل‌توجهی، اوج انحراف مچ پا و لحظه انحراف مچ پا را کاهش داد، |
| علویمهر و همکاران، (28) | بررسی اثر حاد ارتز پا بر دامنه فرکانس نیروهای عکسالعمل زمین در کودکان مبتلا به صافی کف پا در مرحله ایستادن راهرفتن | 15 کودک پسر دارای کف پای صاف | صفحه نیروی کیستلر | استفاده از ارتزهای حمایت‌کننده قوس پا به‌عنوان مداخله | برای هر دو اندام، دامنه اجزای سه‌بعدی نیروی واکنش زمین در حین راهرفتن با ارتز پا کمتر از مواردی بود که بدون ارتز پا به دست آمد. برای هر دو اندام غالب و غیر غالب، تعداد اساسی هارمونیک‌ها در سه جهت در حین راهرفتن با و بدون ارتز پا مشابه بود. |
| فرهپور و همکاران، (29) | بررسی تأثیر خستگی بر کینتیک مفصل زانو در افراد دارای پای پرونیت | 10 فرد دارای پای پرونیت | فورس پلیت، سیستم آنالیز حرکت 4 دوربینی | پابرهنه راهرفتن با سرعت انتخابی در 5 آزمایش | ابداکشن زانو در گروه مبتلا به‌طور معنیداری 32 درصد بیشتر بود. فلکشن و چرخش زانو تفاوت معنیداری نداشت. تفاوت معنیداری در دامنه حرکت زانو در صفحه ساجیتال و افقی قبل و بعد از پروتکل خستگی وجود نداشت اما در صفحه فرونتال در پس‌آزمون بیشتر بود. |
| کیم، (30) |
تعیین تفاوت فشار پا بین کف پای صاف و نرمال در سرعتهای مختلف راهرفتن در شیب عمودی | 15 نفر دارای پای پرونیت | دستگاه آنالیز فشار پا، تردمیل | راهرفتن با شیب 10 درصد و سرعتهای راهرفتن آهسته، نرمال و سریع با استفاده از تردمیل | فشار کف پای افراد دارای پای پرونیت با افزایش سرعت راهرفتن در ناحیه متاتارسال 2 تا 3، کاهش سرعت راهرفتن در نواحی انگشت اول و کف پای اول |
| کیم و لی، (31) | بررسی تفاوت بین پای پرونیت و نرمال در شیب صعودی با استفاده از الکترومایوگرافی | 15 فرد دارای پای پرونیت | الکترومیوگرام سطحی، تردمیل | راهرفتن با استفاده از تردمیل در سه سرعت آهسته، عادی و سریع در شیب صعودی | تفاوت معنیدار در عضلات واستوس مدیالیس و ابداکتور هالوسیس وجود داشت. |
| کیو چول سو و همکاران، (32) | بررسی اثرات ارتز پا بر توانایی راهرفتن افراد دارای پای پرونیت | 20 فرد دارای پای پرونیت | دوربین مدلMX_F40، Force Plate، Nexus Soft | راهرفتن با سرعت انتخاب در سه مرحله | زمان گام هر دو پا هنگام استفاده از ارتز پا کاهش یافت. طول گام در هر دو طرف افزایش پیدا نکرد. |
| اسغانکار و همکاران (33) |
یافتن شیوع پای پرونیت در کودکان 5-15 ساله و مقایسه والگوس کفی روی درد، پارامترهای راهرفتن و شاخص هزینه فیزیولوژیکی در کودکان دارای پای پرونیت | 80 کودک 5-15 دارای پای پرونیت یک مدرسه | شاخص استاهلی پا | پیمودن مسیر ده متری با آغشته کردن جوهر به پای آزمودنی | بهبود قابل‌توجه در درد و شاخص هزینه فیزیولوژیکی در گروه تجربی بدون تغییر قابل‌توجه در پارامترهای راهرفتن مشاهده شد. |
| کیم و همکاران، (34) | توصیف و مقایسه کینماتیک اندام تحتانی بین کودکان با قوس کف پا نرمال و کودکان با کف پای صاف انعطافپذیر | 20 کودک با پای پرونیت | سیستم الکترومغناطیسی لیبرتی | فلکشن، کشش هیپ و ابداکشن اداکشن هیپ سه تکرار، 10 بار راهرفتن به عقب و جلو در مسیر پیاده‌روی معین‌شده | الگوهای حرکتی در مفاصل ران، زانو و مچ پا در بین کودکان دارای پای پرونیت و سالم مشابه بود. |
| چن و همکاران (35) |
بررسی تجربی برای ارزیابی اثرات ارتز بر الگوهای راهرفتن بیماران دارای پای پرونیت | 11 فرد دارای پای پرونیت | سیستم تحلیل حرکت، صفحه نیروی کیستلر | سه شرایط راهرفتن، با پای‌برهنه، با کفش و کفی | راهرفتن با کفش و کفی باعث افزایش زاویه اوج دورسی‌فلکشن مچ پا و کاهش زاویه اوج پلانتار فلکشن مچ پا شد. |
تعادل
در زمینه تعادل تعداد 8 عنوان مقاله مورد بررسی قرار گرفت. در این حوزه دو مقاله از اسکنر فشار کف پا، یک مقاله از بازخورد بصری فوت پاسچر ایندکس ، یک مقاله هم‌زمان از دستگاه سونوگرافی و ابزار نقشه‌برداری فشار ، پرسش نامه، پوسچروگرافی و یک مطالعه از دستگاه صفحه نیرو استفاده کرده بودند.
جدول 2. مطالعات انجام شده در حوزه تعادل
| نویسنده/سال | هدف | حجم نمونه | ابزارهای اندازهگیری | پروتکل ارزیابی | نتیجه |
| مستغانی و همکاران، (36) | بررسی تأثیر یک برنامه تمرینی تخصصی کاراته اصلاحی بر صافی کف پا و شاخصهای کف پا در کاراتهکاران | 10 فرد دارای پای پرونیت | دستگاه اسکن پا |
انجام تمرینات تخصصی کاراته به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه | بهبود میزان کف پا در آزمایش پس از اعمال تمرینات اصلاحی، فشار کف پای بیشتر در گروه آزمایش که پس از تمرینات اصلاحی بهبود یافت |
| مون و همکاران، (37) | مقایسه اثرات تکی در مقابل ترکیبی درمان دستی اسکلتی-عضلانی با تمرینات انعطاف و مقاومتی بر ثبات وضعیتی در شرکتکنندگان با کف پای صاف | 32 فرد (14 مرد-18 زن) دارای پای پرونیت | صفحه نیرو، کامپیوتر شخصی با استفاده از نرم‌افزار swaywin | انجام 18 جلسه برنامه درمان دستی اسکلتی-عضلانی را سه بار در هفته به مدت 6 هفته | تعادل ایستا و پویا در گروه درمان دستی اسکلتی-عضلانی همراه با تمرینات انعطاف و مقاومتی در مقایسه با گروه درمان دستی اسکلتی-عضلانی به‌تنهایی به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافت. |
| لی و همکاران، (38) | بررسی تأثیر تعادل گشتاوری ستارهای در تعادل پویا کف پای صاف انعطافپذیر |
34 فرد (5 مرد- 29 زن) دارای پای پرونیت | سیستم پزشکی مدل e.BIODEX | گروه A دریافت تمرینات تعادل در 4 هفته، گروه B دریافت تمرینات کوتاه پا به مدت 4 هفته | آزمون t زوجی برای گروه A تفاوت معنیداری در سطح پایداری تعادل دینامیکی 6 و 4 وجود داشت. |
| جو سون کیم و همکاران، (39) | بررسی اثرات تقویتی و انعطافپذیر بر تعادل ایستا و عملکرد مفاصل پروگزیمال افراد دارای پای پرونیت | 15 نفر (8 مرد-7 زن) دارای پای پرونیت | بازخورد بصری | انجام برنامههای تقویتی و انعطافپذیر به مدت 20 دقیقه در روز و 5 بار در هفته در مجموع 5 هفته و ارزیابی تعادل ایستا قبل و بعد از تمرینات | تفاوت معنیدار در تعادل ایستا قبل و بعد از تمرینات وجود داشت. |
| پیسال و همکاران، (40) | بررسی تأثیر دو نوع مختلف تمرینات جمع‌کردن حوله و تمرینات کوتاه پا عضلات داخلی پا بر تعادل پویا | 60 کودک دارای پای پرونیت | پرسش‌نامه درد، پوسچروگرافی | ارزیابی توانایی تعادل افراد دارای پای پرونیت یک و سه ماه قبل و بعد از استفاده ارتزهای پا | افزایش تعادل پویا در هر دو سمت راست و چپ جهتهای قدامی، خلفی و میانی وجود داشت. |
| وان و همکاران، (41) | بررسی سه وضعیت (پابرهنه، کینزیوتیپ و نوار دینامیک) و مقایسه تأثیر آن‌ها بر تعادل ایستا و پویا در افراد مبتلا به صافی کف پای انعطافپذیر بدون علامت |
22 فرد (9 زن و 13 مرد) دارای کف پای صاف انعطافپذیر | صفحه اندازهگیری فشار سیستم مدل FDM-2 |
تست ایستادن 30 ثانیهای برای اندازهگیری cop و یک تست راهرفتن برای اندازهگیری تغییرپذیری قدامی و خلفی | تفاوت معنیداری در طول مسیر مرکز فشار در طول ایستادن در سه حالت وجود نداشت. تغییرات قدامی، خلفی و جانبی حین راهرفتن به‌طور قابل‌توجه با استفاده از نوار پویا در مقایسه با پای‌برهنه مشاهده شد. |
| کوادریان، (42) | بررسی تأثیر 12 هفته طناب زنی بر کنترل پاسچر، تعادل ایستا و پویا کودکان دارای پای پرونیت | 15 کودک 10-13 دارای پای پرونیت | اسکنر کف پا، دستگاه پدسکوپ، شاخص استاهلی پا | طناب زنی به مدت 12 هفته هر هفته 3 جلسه 45 دقیقهای | افراد دارای کف پای پرونیت پس از 12 هفته تمرین افزایش معنیداری را در فشار کف پا داشتند. |
| لی و همکاران، (43) | بررسی تأثیر ارتزهای کف پای سفارشی بر درد و تعادل پا در کودکان مبتلا به کف پای صاف انعطافپذیر علامت‌دار 1 ماه و 3 ماه پس از ارتز پای فیتینگ | 24 کودک دارای کف پای صاف | ارتز پا، پرسش‌نامه درد، پوسچروگرافی کامپیوتری | شش ماه استفاده از ارتزهای پا ارزیابی قبل از ارتزهای سفارشی، 1 و 3 ماه بعد از ارتزهای سفارشی |
بهبود قابل‌توجهی در درجه و فرکانس درد پس از 1 و 3 ماه استفاده از ارتزهای پا در کودکان دارای کف پای صاف مشاهده شد. بهبود قابل‌توجهی در تعادل پس از سه ماه استفاده از ارتز به‌صورت سفارشی مشاهده شد. |
عضلات
در زمینه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تعداد 9 عنوان مقاله به دست آمد که تعداد شش مقاله بر روی جنسیت مرد، دو مقاله بر روی کودکان و تنها یک مقاله بر روی جنسیت بانوان بود. 4 مقاله از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی، یک مطالعه از دستگاه بیوویژن، تعداد سه مقاله از صفحه نیرو و یک مقاله به‌صورت هم‌زمان از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی، صفحه نیرو و سیستم تحلیل حرکتی مدل وایکن استفاده کرده بودند. مطالعات در زمینه اندازه گیری فعالیت الکتریکی عضلات ساقی قدامی، نازک‌نئی بلند، دوقلو داخلی و نعلی با استفاده از الکترومایوگرافی سطحی طی راه رفتن با پای برهنه در مسیر 15 متری نشان داد که افراد دارای کف پای صاف هم انقباضی بیشتری را در فازهای میانی و هل دادن داشتند (44). عضله درشت‌نئی قدامی طی راهرفتن در سرعت های متفاوت در گروه پای پرونیت فعالیت بیشتری نسبت به گروه سالم داشت درحالی‌که عضله دوقلوی داخلی فعالیت بیشتری را در گروه سالم نشان داد (45). به‌علاوه تفاوت معنی داری در راستای داخلی-خارجی نیروی عکس العمل زمین بین دو گروه نرمال و پای پرونیت طی دویدن مشاهده شد و فعالیت عضلات ساقی قدامی و نازک‌نی طویل طی دویدن بین دو گروه سالم و پای پرونیت تفاوت معنی داری داشت (46). همچنین افراد دارای پای پرونیت فعالیت الکترومایوگرافی بالاتری را در عضلات نازک‌نئی بلند و درشت‌نئی قدامی در موقعیت های ایستادن تک پا، چشم بسته و سر رو به بالا در دو گروه کنترل و پای پرونیت داشتند (47).
جدول 3. مطالعات انجام شده در حوزه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات
| نویسنده/سال | هدف | حجم نمونه | ابزارهای اندازهگیری | پروتکل ارزیابی | نتیجه |
| واحد و همکاران، (48) | شناسایی تفاوت فعالیت عضلات در افراد با کف پای صاف در مقایسه با افراد دارای قوس پای طبیعی در حین راهرفتن | 30 نفر دارای افت قوس کف پا | الکترودهای یک‌بارمصرف | راهرفتن با سرعت (6.3، 4.5 و 2.7 کیلومتر در ساعت) و شیب 0%، 3%، 6% و 9%) روی تردمیل و اندازهگیری الکترومایوگرافی عضله گاسترکنمیوس داخلی و پرونئوس لونگوس حین راهرفتن روی تردمیل | افزایش سرعت منجر به تفاوت قابل‌توجهی در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات گلتئوس مدیوس و پرونئوس بلند در دو گروه شد. افزایش شیب تردمیل نیز تفاوت معنیداری را در میزان فعالیت الکترومایوگرافی در دو گروه برای عضله گلتئوس مدیوس و پرونئوس بلند نشان داد. |
| ولیزاده و همکاران، (49) | بررسی تأثیر کفشهای کنترل حرکت بر انقباض مفصل زانو در افراد مبتلا به پای پرونیت دارای اضافه وزن | 15 زن دارای افت ناویکولار بیش 10 میلی‌متر | الکترومایوگرافی سطحی | دویدن با کفشهای کنترلی (کنترل سوپرنوا، آدیداس) و کنترل حرکتی (سوپرنوکوشن، آدیداس) | در مرحله بارگذاری، انقباض جهت‌دار هنگام استفاده از کفشهای کنترل حرکتی بیشتر از کفشهای کنترل بود. |
| جعفرنژادگرو و همکاران، (50) | ارزیابی تفاوت در محتوای فرکانس نیروی عکسالعمل زمین بین کودکان با و بدون کف پای صاف و بررسی تغییر در محتوای فرکانس نیروی عکسالعمل زمین در اثر استفاده طولانی‌مدت از ارتزهای پا در کودکان مبتلا به پای پرونیت | پسران دارای کف پای صاف | صفحه نیروی کیستلر | استفاده از ارتز سفارشی با کفشهای منحصر به فرد به مدت 4 ماه | گروه کف پای صاف نشاندهنده یک فاصله اطمینان فرکانس نیروی عمودی عکسالعمل زمین کمتر و دامنه عمودی هارمونیک بیشتر برای اندام غیرغالب بود. |
| جعفرنژادگرو و همکاران، (51) | بررسی اثرات طولانی مدت دویدن روی شن بر فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی در افراد مبتلا به پرونیشن بیش‌ازحد پا در مقایسه با افراد سالم | 60 دونده مرد با پای پرونیت | سیستم الکترومایوگرافی دوقطبی | دویدن با پای برهنه با سرعت از پیش تعیین شده (3.3 متر بر ثانیه) بر روی زمین ثابت هموار قبل و بعد از تمرین طولانی مدت روی شن | کاهش شاخص پوسچر پا و فعالیت گلوتئوس مدیوس در طول مرحله ایستادن میانی |
| جعفرنژادگرو و همکاران، (52) | ارزیابی اثرات استفاده طولانی مدت از ارتزهای قوس پا بر شاخصهای عدم تقارن نیروهای واکنش زمین در حین راهرفتن در کودکان پسر با کف پای صاف انعطافپذیر |
15 کودک مبتلا به کف پای صاف انعطافپذیر | صفحه نیرو و سیستم آنالیز حرکتی | استفاده از ارتزهای پا به مدت چهار ماه | استفاده طولانی‌مدت از ارتزهای پا هیچ اثر قابل‌توجهی بر بهبود شاخص عدم تقارن این مؤلفه‌ها نشان نداد. بااین‌حال، پوشیدن طولانی مدت از ارتزهای پا باعث کاهش شاخص عدم تقارن اوج دامنه گشتاور آزاد مثبت میشود. |
| یو و همکاران، (53) | مقایسه فعالیت عضلات اندام تحتانی در بزرگ‌سالان با کف پای صاف با |
16 فرد دارای کف پای صاف | الکترومایوگرافی سطحی | مداخله به مدت 6 هفته و دو بار در هفته | در نتیجه اندازهگیری فعالیت عضلانی، در گروه نوار گذاری فعالیت عضلات قبل و بعد از آزمایش در تمام عضلات به‌طور معنیداری کاهش یافت. در گروه تمرینات تقویت‌کننده عضلات داخلی پا، فقط فعالیت عضله تیبیالیس قدامی قبل و بعد از آزمایش به‌طور معنیداری کاهش یافت. |
| چو و همکاران، (54) | بررسی تغییرات نسبت سطح مقطع اینورتورها و اورتورهای مچ پا به دنبال استفاده از ارتز سفت و سخت (RFO) در کودکان مبتلا به کف پای منعطف | 24 کودک فرد دارای کف پای صاف | رادیوگرافی، ارتز پا، سونوگرافی | عملکرد پا (FFI) 12 ماه پس از اعمال ارتز سخت پا. | پس از اعمال ارتز سخت، افزایش قابل‌توجهی در نسبت پرونئوس بلند و استقرار پاشنه و کاهش قابل‌توجهی در زاویه وضعیت ایستادن پاشنه در حالت استراحت، کل شاخص عملکرد پا، درد و نمرات ناتوانی مشاهده شد. |
| کیم و همکاران، (55) | بررسی فعالیت عضلات انتخابی ابداکتور (AbH) در حین اسکات تک پا (SMS) در افراد دارای کف پای صاف و افراد سالم | 23 فرد (13 مرد-11 زن) | الکترومایوگرافی | اسکوات تک پا | نسبت عضلات انتخابی ابداکتور در افراد با کف پای صاف، به‌طور قابل‌توجهی کمتر از افراد با کف پای نرمال بود |
| هیمن و همکاران، (56) | تأثیر تمرینات کوتاه پا در موقعیت‌های مختلف مچ پا بر زاویه قوس طولی داخلی |
12 فرد دارای کف پای صاف | الکترود سطحی، دوربین | آزمودنی‌ها تمرینات کوتاه پا را درحالی‌که در سه وضعیت مختلف مچ پا نشسته بودند انجام دادند: خنثی، دورسی‌فلکشن در 30 درجه و خم شدن کف پا در 30 درجه | دامنه فعالیت الکتریکی عضلات در وضعیت خنثی و دورسی‌فلکشن به‌طور قابل‌توجهی بیشتر از خم شدن کف پا بود. زاویه قوس طولی داخلی در هر دو گروه به‌طور معنیداری طی فلکشن مچ پا کاهش یافت. |
بحث
هدف از مطالعه حاضر، مروری بر تأثیر انواع ارتز و تمرینات اصلاحی بر بیومکانیک حرکات انتقالی در افراد دارای پای پرونیت بود. براساس مطالعات سیستماتیک انجام شده، بر روی متغیرهای مکانیکی راه رفتن، تعادل و فعالیت الکترومایوگرافی عضلات، اطلاعات به‌دست‌آمده دارای نتایج مثبتی بر بهبود پای پرونیت بود. مطالعاتی که اثر ارتز را در ارزیابی متغیرهای بیومکانیکی راه-رفتن استفاده کرده بودند، نشان دادند که ارتزهای پا در کنار مداخلات درمانی می تواند تأثیرات مثبتی در بهبود عملکرد افراد مبتلا به پای پرونیت داشته باشد. در این مطالعات مشاهده شد که استفاده از ارتز باعث کاهش زاویه پلانتار فلکشن و افزایش دورسی‌فلکشن و همچنین کاهش زمان طول گام در هر دو پا می گردد (32, 35)؛ بنابراین به نظر می رسد ارتز با اصلاح الگوی حرکت، توزیع فشار و پشتیبانی مناسب از قوس پا، موجب کاهش زاویه پلانتار فلکشن، افزایش دورسی‌فلکشن و بهبود پایدار بودن حرکت میشود که در نهایت بار کمتری بر مفاصل وارد می‌کند و عملکرد بیومکانیکی راه رفتن را بهبود می‌بخشد. دو مطالعه که فشارهای کف پایی و مکانیک راه رفتن را در افراد دارای پای پرونیت حین استفاده از تردمیل در سه سرعت مختلف طی راه رفتن بررسی کرده بودند، نتیجه گرفتند که افزایش سرعت راهرفتن منجر به افزایش فشار بر متاتارسال دوم و سوم می گردد. همچنین، کاهش سرعت گام برداری منجر به کاهش فشار در استخوان کف‌پایی اول می شود. به‌علاوه، تفاوت معنی داری بین فعالیت الکترومایوگرافی عضلات واستوس مدیالیس و ابداکتور هالیسیوس مشاهده شد (30, 31). تلفیق نتایج حاصل از آزمایش‌های الکترومایوگرافی عضلات واستوس مدیالیس و ابداکتور هالیسیوس با اندازهگیری فشار روی استخوان کف‌پایی اول، می‌تواند به درک بهتر اثر متقابل بین عضلات اندام تحتانی و مفاصل مچ پا کمک کند. این اثر متقابل، چگونگی همکاری و هماهنگی این عضلات در کنترل حرکت مچ پا و پای انسان را نشان می‌دهد. با بررسی هم‌زمانی فعالیت الکتریکی این عضلات و فشار وارد بر استخوان کف پا، می‌توان به روابط علت و معلولی بین فعالیت عضلانی، حرکت مفصل مچ پا و بارگذاری استخوانی پی برد. این یافته‌ها به‌طور بالقوه برای درک بهتر آسیب‌های مچ پا، طراحی مداخلات فیزیوتراپی و بهبود عملکرد حرکتی در ورزش و فعالیت‌های روزمره مفید خواهد بود (30, 31). احتمالاً افزایش فشارهای کف پایی در عارضه پرونیشن پا ارتباط مستقیم با اعمال نیرو بر مفاصل اندام تحتانی داشته باشد.
همچنین، در پژوهشی ارتباط معکوسی با اعمال بار بر روی مفاصل اندام تحتانی و دامنه حرکتی افراد دارای پرونیشن پا نشان دادند، به نظر می رسد اعمال بار بر روی مفاصل تحتانی و خستگی مفرط متعاقب آن می تواند زمینه اصلی ایجاد آسیب در زانو باشد (29). مطالعاتی که از کفی و ارتزهای پا به‌عنوان مداخله در دراز مدت برای بررسی متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی استفاده کرده اند کاهش قابل‌توجهی را در انحراف جلوی پا و ابداکشن زانو، فلکشن لگن و اوج گشتاورها پس از استفاده از ارتز و کفی های پا مشاهده کردند. احتمالاً استفاده از ارتز و کفی در دراز مدت باعث افزایش قوس های کف‌پایی در افراد دارای پای پرونیت می گردد که این امر می تواند به دلیل حمایت ارتزها از قوس کف پا، کاهش فشار و کنترل حرکت مچ پا، کاهش تنش روی تاندون پرونئال باشد (23, 26-28). تمام مطالعات به‌دست‌آمده از مداخلات در بلندمدت برای بررسی تعادل پویا نیز تأثیر معنی داری را نشان دادند. به‌عنوان مثال، مطالعه ای روی کودکان افزایش معنی دار فشارهای کف پایی را پس از 12 هفته انجام تمرینات طناب زنی نشان دادند (42). همچنین انجام تمرینات تعادلی نیز به مدت 20 هفته باعث افزایش تعادل ایستا گردید (57). به نظر می رسد انجام تمرینات اصلاحی در دراز مدت بر روی تعادل بزرگ‌سالان دارای پای پرونیت نتیجه مثبتی داشته باشد.
استفاده از تمرینات تعادلی و انعطاف پذیری در 5 هفته تفاوت معنی داری در تعادل پویا داشت. از مزایای این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات بر روی تعادل زنان و مردان دارای پرونیشن پا بود (36). به نظر می رسد این تمرینات در افزایش عملکرد افراد نیز مفید باشد. به‌علاوه، در مطالعه ای استفاده از ارتز در کودکان دارای پای پرونیت منجر به افزایش تعادل پویا گردید (40). از طرفی مطالعات در زمینه تعادل با استفاده از مداخلات درمانی در دراز مدت شامل، استفاده از تمرینات طناب زنی، استفاده از ارتزهای پا و برنامه های درمان اسکلتی-عضلانی با تقویت عضلات حمایت‌کننده و اصلاح الگوی حرکتی باعث بهبود تعادل پویا در افراد دارای پای پرونیت گردید (37, 38, 42, 43). این بهبودها به کاهش خطر افت و صدمات مرتبط با عدم تعادل منجر میشود. مطالعات بر روی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات طی راهرفتن روی تردمیل دارای نتایج مشابهی بود. در این مطالعات مشاهده شد که افزایش سرعت طی راهرفتن باعث تفاوت قابل‌توجهی در فعالیت الکترومایوگرافی عضلات گلتئوس مدیوس می شود (48). به نظر می رسد افزایش دامنه الکترومایوگرافی اکستنسورهای زانو می تواند منجر به افزایش کیفیت حرکات انتقالی افراد دارای پای پرونیت گردد (51). مطالعاتی که از کنزیوتیپ و ارتز استفاده کرده بودند دارای نتایج مشابهی بودند که از مزایای این مطالعات می توان به استفاده از کنزیوتیپ و ارتز در طولانی مدت اشاره کرد. این امر در نتیجه تأثیر استفاده هم‌زمان از کنزیوتیپ و ارتز است که با حمایت و هدایت مناسب، عضلات کف پا را تقویت و فشار روی مفاصل را کاهش می‌دهند که در طولانی مدت به بهبود عملکرد عضلات و کاهش درد در افراد داررای پای پرونیت می‌انجامد. این بهبودها احتمالاً به دلیل اصلاح الگوی راه رفتن نیز هستند (53, 54). از محدودیت های این مطالعات عدم استفاده هم‌زمان از ارتزهای پا در کنار تمرینات اصلاحی بود؛ بنابراین به محققان توصیه می شود که در مطالعات آینده از تمرینات اصلاحی به همراه ابزارهای حمایتی متناسب با هدف مطالعه طراحی نمایند.
نتیجه گیری نهایی
با توجه به مطالعه مروری حاضر به نظر می رسد که با توجه به بیومکانیک راه رفتن و دویدن در افراد دارای پرونیشن پا مفاصل اندام تحتانی طی حرکات انتقالی در معرض آسیب ها و فشارهای مکانیکی قرار دارند. ازاین‌رو اصلاح این ناهنجاری در نتیجه استفاده از ارتز و تمرینات اصلاحی می تواند در بهبود کارایی مکانیک راه رفتن این افراد مؤثر باشد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
این مقاله از نوع مروری است و مستقیماً از هیچ انسانی یا حیوانی در آن استفاده نشده است.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
فهرست منابع
1. Braga UM, Mendonça LD, Mascarenhas RO, Alves CO, Renato Filho G, Resende RA. Effects of medially wedged insoles on the biomechanics of the lower limbs of runners with excessive foot pronation and foot varus alignment. Gait & posture. 2019;74:242-249. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2019.09.023] [PMID]
2. Piri, Jafarnejadgro, Stallman, Anders, Hosseini A, Ghaffarkandi P. Comparison of the frequency spectrum of ground reaction forces with and without the use of an immediate pronated insole in people with pronated feet during walking. Journal of Sports Biomechanics. 2025;11(1):20-33. [DOI:10.61186/JSportBiomech.11.1.20]
3. Bac A, Kaczor S, Pasiut S, Ścisłowska-Czarnecka A, Jankowicz-Szymańska A, Filar-Mierzwa K. The influence of myofascial release on pain and selected indicators of flat foot in adults: a controlled randomized trial. Scientific Reports. 2022;12(1):1414. [DOI:10.1038/s41598-022-05401-w] [PMID]
4. Sadeghi M, Mohammadi HK, Mehravar M, Salehi R, Taheri N, Karimzadeh A. The effects of intrinsic foot muscles strengthening exercises on knee kinematic in pronated foot subjects during forward jump landing. Journal of Family Medicine and Primary Care. 2022;11(8):4389-4394. [DOI:10.4103/jfmpc.jfmpc_2320_21] [PMID]
5. Hsu C-Y, Wang C-S, Lin K-W, Chien M-J, Wei S-H, Chen C-S. Biomechanical Analysis of the FlatFoot with Different 3D-Printed Insoles on the Lower Extremities. Bioengineering. 2022;9(10):563. [DOI:10.3390/bioengineering9100563] [PMID]
6. Lee JH, Shin KH, Jung TS, Jang WY. Lower extremity muscle performance and foot pressure in patients who have plantar fasciitis with and without flat foot posture. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2022;20(1):87. [DOI:10.3390/ijerph20010087] [PMID]
7. Kothari A, Dixon P, Stebbins J, Zavatsky A, Theologis T. Are flexible flat feet associated with proximal joint problems in children? Gait & posture. 2016;45:204-210. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2016.02.008] [PMID]
8. Barghamadi M, Ghadimi KheshtMasjedi A, Piri E. Comparison of the Effect between Traband and Brace on People with Genu Varum and Genu Valgum Deformities: A Systematic Review. Journal of Sport Biomechanics. 2024;9(4):352-68. [DOI:10.61186/JSportBiomech.9.4.352]
9. Wu D, Raj ND. A Comparative Study between Taping and Medial Arch Support on EMG Activity of Selected Foot Muscles in Individuals with Flexible Flat Foot. National Editorial Advisory board. 2014;8(4):4207. [DOI:10.5958/0973-5674.2014.00039.2]
10. Elataar FF, Abdelmajeed SF, Abdellatif NM, Mohammed MM. Core muscles' endurance in flexible flatfeet: A cross-sectional study. Journal of Musculoskeletal & Neuronal Interactions. 2020;20(3):404.
11. Waldhelm A, Li L. Endurance tests are the most reliable core stability related measurements. Journal of Sport and Health Science. 2012;1(2):121-128. [DOI:10.1016/j.jshs.2012.07.007]
12. Jiang Y, Wang D, Ying J, Chu P, Qian Y, Chen W. Design and Preliminary Validation of Individual Customized Insole for Adults with Flexible Flatfeet Based on the Plantar Pressure Redistribution. Sensors. 2021;21(5):1780. [DOI:10.3390/s21051780] [PMID]
13. Zonouzi FM, Sadeghi H, Peeri M. The Effect of Medical Insoles on the Kinematics of Lower-Limb Joints in People with Flexible Flatfeet during Walking. Journal of Clinical Physiotherapy Research. 2020;5(3):e17.
14. Listyorini I, Shanti M, Prabowo T. Effectiveness in dynamic balance: A comparison between foot muscle strengthening using elastic band and without elastic band in children aged 8-12 with flexible flatfeet. International Journal of Integrated Health Sciences. 2015;3(1):26-32. [DOI:10.15850/ijihs.v3n1.404]
15. Sedaghti P, Chamachaei MA, Zarei H. Effects of Exercise Training Programs on Postural Control and Dynamic Balance in Individuals with Flat Feet and Cavus Feet: A Systematic Review and Meta-analysis. Journal of Rehabilitation Sciences & Research. 2023;10(1):1-8.
16. Golchini A, Rahnama N, Lotfi-Foroushani M. Effect of systematic corrective exercises on the static and dynamic balance of patients with pronation distortion syndrome: A randomized controlled clinical trial study. International Journal of Preventive Medicine. 2021;12(1):129. [DOI:10.4103/ijpvm.IJPVM_303_19] [PMID]
17. Reeves J, Jones R, Liu A, Bent L, Nester C. The immediate effects of foot orthosis geometry on lower limb muscle activity and foot biomechanics. Journal of biomechanics. 2021;128:110716. [DOI:10.1016/j.jbiomech.2021.110716] [PMID]
18. Permsombat P, Pensri P. Effects of customized foot orthoses on lower limbs kinematics in adults with highly pronated foot. Chulalongkorn Medical Journal. 2021;65(2):195-205. [DOI:10.58837/CHULA.CMJ.65.2.13]
19. Liu C, Zhang H, Li J, Li S, Li G, Jiang X. The effects of foot orthoses on radiological parameters and pain in children with flexible flat feet: a systematic review and meta-analysis. Frontiers in Pediatrics. 2024;12:1388248. [DOI:10.3389/fped.2024.1388248] [PMID]
20. Markowicz M, Skrobot W, Łabuć A, Poszytek P, Orlikowska A, Perzanowska E, et al. The rehabilitation program improves balance control in children with excessive body weight and flat feet by activating the intrinsic muscles of the foot: A preliminary study. Journal of Clinical Medicine. 2023;12(10):3364. [DOI:10.3390/jcm12103364] [PMID]
21. Goo Y-M, Kim T-H, Lim J-Y. The effects of gluteus maximus and abductor hallucis strengthening exercises for four weeks on navicular drop and lower extremity muscle activity during gait with flatfoot. Journal of physical therapy science. 2016;28(3):911-915. [DOI:10.1589/jpts.28.911] [PMID]
22. Kazemi Pakdel F, Sedaghati P. The Effect of Comprehensive Corrective Exercise on the Function of Lower Limb and Joint Position Sense in Female Karatekas With Flatfoot. Physical Treatments-Specific Physical Therapy Journal. 2022;12(3):163-174. [DOI:10.32598/ptj.12.3.530.1]
23. Zhang X, Lam W-K, Vanwanseele B. Dose-response effects of forefoot and arch orthotic components on the center of pressure trajectory during running in pronated feet. Gait & Posture. 2022;92:212-217. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2021.11.033] [PMID]
24. Marouvo J, Sousa F, Fernandes O, Castro MA, Paszkiel S. Gait Kinematics Analysis of Flatfoot Adults. Applied Sciences. 2021;11(15):7077. [DOI:10.3390/app11157077]
25. Galafate D, Pournajaf S, Condoluci C, Goffredo M, Di Girolamo G, Manzia CM, et al. Bilateral foot orthoses elicit changes in gait kinematics of adolescents with down syndrome with flatfoot. International journal of environmental research and public health. 2020;17(14):4994. [DOI:10.3390/ijerph17144994] [PMID]
26. Radwan NL, Ibrahim MM, Eid MA, Aly SM. The long-term effect of foot insoles on kinetic gait parameters in female children with flexible flat foot. IMJ. 2020:485-494.
27. Peng Y, Wong DW-C, Wang Y, Chen TL-W, Tan Q, Chen Z, et al. Immediate effects of medially posted insoles on lower limb joint contact forces in adult acquired flatfoot: a pilot study. International journal of environmental research and public health. 2020;17(7):2226. [DOI:10.3390/ijerph17072226] [PMID]
28. Alavi-Mehr SM, Jafarnezhadgero A, Salari-Esker F, Zago M. Acute effect of foot orthoses on frequency domain of ground reaction forces in male children with flexible flatfeet during walking. The Foot. 2018;37:77-84. [DOI:10.1016/j.foot.2018.05.003] [PMID]
29. Farahpour N, Sharifmoradi K, Azizi S. Effect of Fatigue on Knee Kinematics and Kinetics During Walking in Individuals With Flat Feet. Physical Treatments-Specific Physical Therapy Journal. 2017;7(3):141-148. [DOI:10.32598/ptj.7.3.141]
30. Kim M-K. Foot pressure analysis of adults with flat and normal feet at different gait speeds on an ascending slope. Journal of physical therapy science. 2015;27(12):3767-3769. [DOI:10.1589/jpts.27.3767] [PMID]
31. Lee C-R, Kim M-K. The effects on muscle activation of flatfoot during gait according to the velocity on an ascending slope. Journal of physical therapy science. 2014;26(5):675-677. [DOI:10.1589/jpts.26.675] [PMID]
32. Seo KC, Park KY. The effects of foot orthosis on the gait ability of college students in their 20s with flat feet. Journal of Physical Therapy Science. 2014;26(10):1567-1569. [DOI:10.1589/jpts.26.1567] [PMID]
33. Asgaonkar B, Kadam P. Effectiveness of valgus insole on pain, gait parameters and physiological cost index of walking in flat feet in 5-15 years. Physiotherapy and Occupational Therapy. 2012;6(2):90.
34. Kim HY, Shin HS, Ko JH, Cha YH, Ahn JH, Hwang JY. Gait analysis of symptomatic flatfoot in children: an observational study. Clinics in orthopedic surgery. 2017;9(3):363. [DOI:10.4055/cios.2017.9.3.363] [PMID]
35. Chen Y-C, Lou S-Z, Huang C-Y, Su F-C. Effects of foot orthoses on gait patterns of flat feet patients. Clinical biomechanics. 2010;25(3):265-270. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2009.11.007] [PMID]
36. Mostaghni Hj, Azimkhani A, Keykhaee Mh. The Effect of a Specialized Karate Corrective Exercise Program on Flat Feet and Foot Indices in Karatekas. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 2022;7(1):123-131. [DOI:10.25307/jssr.1037185]
37. Moon D, Jung J, editors. Effect of Incorporating Short-Foot Exercises in the Balance Rehabilitation of Flat Foot: A Randomized Controlled Trial. Healthcare. 2021;9(10):1358. [DOI:10.3390/healthcare9101358] [PMID]
38. Lee SM, Son SM, Hwang YT, Park S. The Effect of Insole to Flexible Flat Foot on Dynamic Balance and Ankle Muscle Activity during the Y-Balance Test. The Journal of Korean Physical Therapy. 2022;34(5):218-223. [DOI:10.18857/jkpt.2022.34.5.218]
39. Kim JS, Lee MY. The effect of short foot exercise using visual feedback on the balance and accuracy of knee joint movement in subjects with flexible flatfoot. Medicine. 2020;99(13). [DOI:10.1097/MD.0000000000019260] [PMID]
40. Pisal SN, Chotai K, Patil S. Effectiveness of short foot exercises versus towel curl exercises to improve balance and foot posture in individuals with flexible flat foot. Indian Journal of Forensic Medicine & Toxicology. 2020;14(3):653-658.
41. Lim O-b, Park S-y. Comparison of the effects of barefoot, kinesio tape, and dynamic tape on static and dynamic balance in subjects with asymptomatic flexible. Physical Therapy Korea. 2020;27(1):78-86. [DOI:10.12674/ptk.2020.27.1.78]
42. Qaderian, Ghasemi, Ali G, Zol-Aktaf. The effect of rope jumping exercises on postural control, static and dynamic balance of male students with flat feet. Applied Studies in Life Sciences in Sports. 2016;4(8):89-102.
43. Lee H-J, Lim K-B, Yoo J, Yoon S-W, Yun H-J, Jeong T-H. Effect of custom-molded foot orthoses on foot pain and balance in children with symptomatic flexible flat feet. Annals of rehabilitation medicine. 2015;39(6):905-913. [DOI:10.5535/arm.2015.39.6.905] [PMID]
44. Esmaeili H, Anbarian M, Hajiloo B, Sanjari MA. The immediate effect of foot insole on electromyography activity and co-contraction of leg muscles in individuals with flat feet. Journal of Research in Rehabilitation Sciences. 2013;9(2):295-307.
45. Beigi A, Ghasemi, Noorollah, Zadeh H. Comparison of electrical activity of calf muscles in individuals with flat feet and normal feet while walking on a treadmill at different speeds. Razi Journal of Medical Sciences. 2018;25(3):21-29.
46. Manteshlo, Z., Sadeghi, H., Tazji, K. Comparison of ground reaction forces and electrical activity of ankle muscles during running in young men with and without foot pronation. Scientific Journal of Rafsanjan University of Medical Sciences. 2017;16(4):353-364.
47. Khodaveisi, H., Sadeghi, H., Memar, R., & Anbarian, M. Comparison of selected muscular activity of trunk and lower extremities in young women's walking on supinated, pronated and normal foot. Apunts. Medicina de l'Esport, 2016;51(1), 13-19. [DOI:10.1016/j.apunts.2015.10.002]
48. Waheed J, Arora NK, Khan MH. Comparison of Leg Muscle Activity During Level and Uphill Walking in Individuals with Flat Foot and Normal Foot: A Cross-Sectional Study. Polish Journal of Sport and Tourism. 2022;29(1):14-19. [DOI:10.2478/pjst-2022-0003]
49. Valizadehorang A, Jafarnezhadgero A, Alihosseini S. The Effects of Motion Control Shoes on Knee Joint Co-Contraction in Overweight Individuals With Flat Feet. The Scientific Journal of Rehabilitation Medicine. 2022;10(6):1182-1193. [DOI:10.32598/SJRM.10.6.5]
50. Jafarnezhadgero A, Musavi SH, Mehr SMA, Madadi-Shad M. The long-term wearing of foot orthoses can change the frequency domain of ground reaction forces in children with flexible flat feet. JPO: Journal of Prosthetics and Orthotics. 2022;34(1):22-32. [DOI:10.1097/JPO.0000000000000386]
51. Jafarnezhadgero A, Fatollahi A, Sheykholeslami A, Dionisio VC, Akrami M. Long-term training on sand changes lower limb muscle activities during running in runners with over-pronated feet. BioMedical Engineering OnLine. 2021;20:1-18. [DOI:10.1186/s12938-021-00955-8] [PMID]
52. Jafarnezhadgero A, Mehr SMA, Majlesi M. Effect of long term use of arch support foot orthoses on walking ground reaction force asymmetry index in children with flexible flat feet: A cohort study. Medical Journal of Tabriz University of Medical Sciences. 2019;41(4):31-39. [DOI:10.34172/mj.2019.043]
53. Yoo K-T. A comparative study of lower extremity muscle activity in adults in their 20s with flat foot that applied low-dye taping and foot intrinsic muscle strengthening exercise. Journal of Industrial Convergence. 2021;19(5):103-110. [DOI:10.22678/JIC.2021.19.5.103]
54. Cho DJ, Ahn SY, Bok S-K. Effect of foot orthoses in children with symptomatic flexible flatfoot based on ultrasonography of the ankle invertor and evertor muscles. Annals of Rehabilitation Medicine. 2021;45(6):459-470. [DOI:10.5535/arm.21137] [PMID]
55. Kim J-S, Moon D-C. A comparison of selective muscle activity in the abductor hallucis between flat feet and normal feet during single mini-squat exercise. Isokinetics and Exercise Science. 2021;29(3):233-238. [DOI:10.3233/IES-203202]
56. Yoon H-b, Kim J-h, Park J-h, Jeon H-s. Comparison of the foot muscle EMG and medial longitudinal arch angle during short foot exercises at different ankle position. Physical Therapy Korea. 2017;24(4):46-53. [DOI:10.12674/ptk.2017.24.4.046]
57. Posa G, Betak O, Nagy E. Balance in focus: a simple observational scale to monitor the effect of exercises on static balance in case of childhood flexible flat foot. Journal of Physical Therapy Science. 2020;32(11):735-741. [DOI:10.1589/jpts.32.735] [PMID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
