مقدمه: هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین ساختار پا و تعادل ایستا و پویا در دختران ورزشکار و غیرورزشکار می باشد. روش شناسی: 40 نفر دانشجوی دختر به روش تصادفی غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدندکه 20 نفر آنها ورزشکار با میانگین سن4/62+-21/5سال و 20 نفرغیر ورزشکار با میانگین سن 2/61+_22/8سال بودند. برای سنجش ساختار پا از روش ریدموند و برای تعادل پویا از تست گردش ستاره (SEBT) و برای تعادل ایستا از آزمـون بس (BESS) استفاده شد. برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون t مستقل و آزمون ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری کمتر از 05/0 استفاده شد. نتایج: بین شاخص ساختار پا با تعادل ایستا و پویا در هیچ یک از گروه های ورزشکار و غیرورزشکار ارتباط معنی داری مشاهده نشد ولی شاخص های ساختار پا و تعادل ایستا و پویا بین ورزشکاران و غیرورزشکاران به طور معنی داری متفاوت بود(05/0>p). بحث و نتیجه گیری: در این تحقیق ساختار پای مناسب تر و عملکرد بهتر تعادلی در ورزشکاران مشاهده شد. هر چند که بین ساختار پا و عملکرد تعادلی در ورزشکاران و غیرورزشکاران همبستگی مشاهده نشد. این نتیجه این فرضیه را پیشنهاد می کند که تاثیر تمرین ورزشی بیش از فاکتورهای مکانیکی ناشی از ساختار پا است. برای آزمون این فرضیه تحقیقات پیچیده تری لازم است.