هدف: حفظ تعادل یکی از اساسیترین عملکردهای سیستم عصبیعضلانی در انجام تمامی فعالیتهای ساده و پیچیده ورزشی میباشد که از عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با سلامتی است. ثبات مرکزی یکی از عوامل اثرگذار بر تعادل می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین استقامت عضلات ثباتدهنده مرکزی با تعادل ایستا و پویا در بسکتبالیست ها بود.
روش ها: تحقیق حاضر از نوع تحقیقات همبستگی و مقطعی بود. 100 بازیکن بسکتبال (50 دختر و 50 پسر) به صورت تصادفی و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. جهت ارزیابی استقامت عضلات ثباتدهنده مرکزی، از مجموعه آزمونهای برگرفته شده از تمرینات ثبات مرکزی استفاده شد. از آزمون تعادل باس استیک جهت ارزیابی کنترل وضعیتی تعادل ایستا و از تعادل Y برای ارزیابی تعادل پویا استفاده شد. نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگراف اسمیرنف مورد سنجش قرار گرفت. برای بررسی ارتباط بین ثبات مرکزی و تعادل از آزمون همبستگی اسپیرمن و برای مقایسه دادهها از آزمون t مستقل و با سطح معنیداری 05/0 استفاده شد.
یافته ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد بین تعادل ایستا دختران و پسران تفاوت معنیداری وجود ندارد، درحالیکه بین تعادل پویا و ثباتمرکزی دختران و پسران تفاوت معنیداری مشاهده شد. به عبارت دیگر ثبات مرکزی و تعادل پویا پسران از دختران بیشتر بود. همچنین نتایج آزمون همبستگی حاکی از آن بود بین ثبات مرکزی و تعادل پویا ارتباط معنیدار وجود دارد (0.00=p) درحالیکه، بین ثبات مرکزی و تعادل ایستا ارتباط معنی داری مشاهده نشد (p=0.045).
نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بین استقامت عضلات تنه و تعادل پویا در تحقیق حاضر بیان کرد که تمرینهای پایداری ناحیه مرکزی بدن میتوانند باعث بهبود تعادل شوند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |