دوره 5، شماره 1 - ( 3-1398 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 13-2 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Daneshjoo A, Mohseni M. Comparing the Knee Joint Kinematic Parameters During Landing at Different Minutes of Soccer Game. J Sport Biomech 2019; 5 (1) :2-13
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-183-fa.html
دانشجو عبدالرسول، محسنی مریم. مقایسه پارامترهای کینماتیکی مفصل زانو حین فرود در دقایق مختلف بازی فوتبال. مجله بیومکانیک ورزشی. 1398; 5 (1) :2-13

URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-183-fa.html


1- گروه بیومکانیک و حرکات اصلاحی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- کارشناس أرشد آسیب شناسی ورزشی وحرکات اصلاحی، واحد تهران شرق، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران.
متن کامل [PDF 5680 kb]   (1805 دریافت)     |   چکیده (HTML)  (3639 مشاهده)
متن کامل:   (3064 مشاهده)
مقدمه
یکی از سازوکارهای آسیب اندام تحتانی فرود است. این حرکت می‌تواند نیرویی به بزرگی 2 تا 12 برابر وزن بدن ایجاد کند که سیستم اسکلتی می‌بایست این ضربه مکانیکی را تعدیل کند [۱]. افزایش نیروهای برخوردی در ضمن فرود و تکرار این نیروها زمینه را برای آسیب ساختاری بافت نرم اطراف مفصل فرآهم می‌کند [۲]. عوامل زیادی بر مکانیک فرود بازیکنان فوتبال اثرگذارند که برخی از این عوامل عبارت‌اند از جنسیت، سن، سطح آمادگی بازیکنان و برخی عوامل فیزیولوژیک مانند خستگی. افزایش زاویه والگوس زانو وکاهش فلکشن زانو حین فرود از مهم‌ترین عوامل آسیب‌های جدی زانوست. پای برتر قدرت بیشتری نسبت به پای غیر برتر دارد، اما آسیب رباط صلیبی قدامی در این پا بیشتر از پای غیر برتر است [۲].
بازه‌های زمانی فوتبال می‌تواند عملکرد بازیکنان را در مهارت‌های مختلف دستخوش تغییر کند در همین راستا مهر و همکاران پس از بررسی دمای عضلات بازیکنان طی هر 15 دقیقه از بازی فوتبال اعلام کردند که پس از گذشت 15 دقیقه از بازی دمای بدن بازیکنان افزایش ‌یافته و باعث بهبود عملکرد آنان می‌شود [۳]. ایمانی‌زاده گزارش کرد که پس از 90 دقیقه بازی فوتبال، مکانیک فرود بازیکنان تغییر کرده که می‌تواند منجر به آسیب بازیکنان شود [۴]. 
آسیب ACL، غالباً در نتیجه اعمال نیروهای شدیدی است که باعث می‌شوند لیگامنت تا حد پارگی، تحت فشار قرار گیرد [۵]. گزارش شده که بیشترین شیوع آسیب‌های زانو، در ورزش‌هایی که در آن‌ها حرکات برشی و پرشی مشاهده می‌شود، وجود دارد [۶].
سربازی، گزارش کرد که تفاوت معناداری بین پارامترهای کینماتیکی اندام تحتانی حین پرش در لحظات مختلف بازی وجود دارد. دقیقه 60 بازی اوج عملکرد بازیکنان در ارتفاع پرش کانترموومنت بوده است، همچنین در دقیقه 60 بیشترین جابه‌جایی مفصل زانو، بیشترین سرعت اکسنتریک و بیشترین سرعت کانسنتریک مشاهده شده است. همچنین ایمانی‌زاده گزارش کرد که بازیکنان فوتبال در انتهای بازی به میزان قابل ملاحظه‌ای صاف‌تر از ابتدای بازی فرود آمدند که این نوع فرودآمدن باعث افزایش بار بر روی مفاصل به‌ویژه زانو شده و می‌تواند باعث آسیب ACL شود [7].
محققین گزارش کردند که هنگام فرود با زاویه فلکشن کمتر تنه و زانو، نیروی برشی قدامی ‌تیبیای بیشتری وجود دارد و پیشنهاد کردند که ورزشکاران هنگام فرود مفاصل تنه و زانوی خود را بیشتر خم کنند [8].
زنان بسکتبالیست به هنگام فرود، والگوس زانوی بیشتری دارند و همچنین زاویه والگوس در پای برتر زنان بیشتر از پای غیر برتر آنان است [9]. همچنین جنسیت بر کینماتیک، کینتیک و الگوی فعالیت عضله فوتبالیست‌ها حین تغییر جهت ناگهانی اثری بر ایجاد تفاوت کینماتیکی ندارد [10].
برخی پژوهشگران گزارش کردند که پس از خستگی، افزایش زاویه والگوس زانو و کاهش زاویه فلکشن زانو به هنگام فرود رخ می‌دهد. همچنین افراد با محدودیت حرکات در صفحه ساجیتال احتمال آسیب ACL بیشتری داشته و به همین دلیل با افزایش زاویه والگوس زانو، افزایش اداکتور زانو، افزایش فعالیت EMG عضله پهن خارجی و همچنین کاهش انرژی جذب‌شده در زانو و ران روبه‌رو هستند و سختی عضله همسترینگ از پارگی رباط صلیبی قدامی‌حین فرود پیشگیری می‌کند [1۱].
خستگی شکمی‌ می‌تواند احتمال آسیب ACL را به وسیله تغییر متغیرهای بیومکانیک افزایش دهد [1۲]. لادیگ و همکاران پس از تحقیقی با عنوان «تفاوت زاویه والگوس بین پای برتر و غیر برتر بازیکنان حرفه‌ای و آماتور فوتبال به هنگام فرود تک‌پا» که روی 66 بازیکن حرفه‌ای و 48 بازیکن آماتور انجام دادند، گزارش کردند که بین کینماتیک پای برتر و غیر برتر به هنگام فرود تک‌پا در بازیکنان فوتبال تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین گزارش کردند که در پای غیر برتر پایداری بیشتری به هنگام فرود تک‌پا نسبت به پای برتر وجود دارد [1۳].
گزارش شده است که اغلب آسیب رباط صلیبی قدامی در زنان فوتبالیست غیربرخوردی بوده و به هنگام پرس دفاعی در مناطق مختلف زمین رخ می‌دهد [1۴]. همچنین تمرینات قدرتی می‌توانند نیروی رانی درشت نئی را از قسمت خارج به داخل زانو انتقال داده و از والگوس زانو حین فرود جلوگیری کرده و احتمال رخ‌دادن آسیب‌های زانو را کاهش دهند [1۵]. گزارش شده است که والگوس زانو به هنگام اجرای فرود در فوتبالیست‌های جوان‌تر بیشتر بوده است و همچنین با رسیدن به مراحل بالاتر بلوغ احتمال آسیب زانو کمتر است [1۶]. 
جنسیت و پای برتر و غیر برتر بر ظرفیت جذب شوک حین فرود مؤثر هستند. همچنین نیروی عمودی عکس‌العمل زمین و نیروی داخلی عکس‌العمل زمین که از فاکتور‌های خطرناک آسیب زانو حین فرود هستند در خانم‌ها بیشتر از آقایان و در پای غیر برتر بیشتر از پای برتر است [1۷].
با وجود این، تحقیقی یافت نشد که پارامتر‌های کینماتیکی اندام تحتانی حین فرود را در دقایق مختلف بازی فوتبال بررسی کرده باشد. بنبراین هدف از این تحقیق مقایسه پارامتر‌های کینماتیکی اندام تحتانی حین فرود در دقایق مختلف بازی فوتبال بود.
روش‌شناسی
تحقیق حاضر به‌ صورت پژوهشی ـ کاربردی بود. پارامترهای کینماتیکی اندام تحتانی یعنی عمیق‌ترین فلکشن زانو حین فرود؛ زاویه والگوس ـ واروس زانوی پای برتر حین فرود و زاویه والگوس ـ واروس زانوی پای غیر برتر حین فرود در دقایق مختلف بازی فوتبال شبیه‌سازی شدند. این پارامترها در دقایق صفر (قبل از شروع)، 15، 30، 45 (بعد از نیمه اول)، 60 (شروع نیمه دوم)، 75، 90 و 105 (پایان بازی) مورد بررسی قرار گرفت.
جامعه آماری این تحقیق شامل بازیکنان رده سنی جوانان باشگاه صنعت مس کرمان بود که حداقل در پنج سال، سه فعالیت در سطح مسابقات لیگ استانی و کشوری داشتند. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی، 15 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. با توجه به هماهنگی با کادر فنی و پزشک تیم‌ها آزمون‌دهندگان طی پنج سال قبل از انجام آزمون فعالیت بدنی منظم داشته و حداقل دو سال در لیگ برتر کشور در رده‌های مختلف بازی کرده بودند و هیچ‌گونه مشکل پزشکی در اندام تحتانی، مانند آسیب ACL، جراحی اندام تحتانی، ناتوانی عصبی، آسیب مزمن و حاد اندام تحتانی که نیاز به مراجعه پزشکی یا بستری‌شدن باشد، نداشتند. جهت همسان‌سازی آزمودنی‌ها به لحاظ سطح آمادگی هوازی سه روز قبل از اجرای پروتکل از آزمون شاتل ران به‌ منظور بررسی VO2max آزمودنی‌ها استفاده شد. 
روش اجرا
آزمودنی‌ها از طریق پرسش‌نامه‌های توزیع‌شده مانند پرسش‌نامه ثبت آسیب اندام تحتانی در شش ماه پیش از پژوهش و حصول اطمینان از سلامتی اندام تحتانی، انتخاب شدند. طرح تحقیق برای آزمودنی‌ها تشریح شد و پس از کسب رضایت‌نامه کتبی برای شرکت در آزمون از آن‌ها دعوت به عمل آمد.
با توجه به نیاز حرکت پرش خلاف حرکت، به هماهنگی بالا و همچنین آشنایی افراد با چگونگی اجرای آزمون فوتبال شبیه‌سازی‌شده، از آن‌ها خواسته شد تا روز قبل از آزمون رأس ساعت پنج عصر در محل اجرای آزمون (مجموعه ورزشی باشگاه صنعت مس کرمان، زمین شماره 2) حضور پیدا کنند. آزمونگر نیز نحوه اجرای پرش خلاف حرکت و همچنین نحوه اجرای سیکل‌های فوتبال شبیه‌سازی‌شده را به آزمودنی‌ها آموزش داد. این پروتکل توسط بنگسبو، نورگارد و دورسو در سال 1991 طراحی شده که از 21 سیکل دو‌دقیقه‌ای در هر نیمه و 15 دقیقه استراحت بین دو نیمه تشکیل شده است که بسیار شبیه به یک بازی فوتبال است (تصویر شماره 1). 
هر سیکل از پروتکل عبارت است از 50 متر دریبل با توپ در مخروط‌هایی که با فاصله پنج متر گذاشته شده‌اند، 50 متر دویدن به سمت عقب، 25 متر دویدن زیر بیشینه، 25 متر دویدن با حداکثر سرعت و50 متر قدم‌زدن. مقدار زمانی که در هر دو دقیقه باقی می‌ماند به عنوان دوره استراحت محاسبه شد. ملاک اصلی فشار این پروتکل، زمان و مسافت طی‌شده در کل پروتکل است. برای اطمینان از حصول خستگی آزمودنی‌ها از مقیاس بورگ استفاده شد. هر 15 دقیقه از آزمودنی خواسته شد که احساس واقعی خود را نسبت به شدت فعالیت بیان کند. دامنه امتیازات این مقیاس حداقل شش (بسیار راحت) و حداکثر 20 (بسیار سنگین) است که از این مقیاس برای میزان ضربان قلب در تمرینات پویا به ‌صورت (عدد از 6 تا 20 × 10 = ضربان قلب) استفاده می‌شود. 
با توجه به هدف تحقیق، آزمودنی‌ها 15 دقیقه با استفاده از نرم دویدن و حرکات کششی پویا، دور و نزدیک‌کردن ران، اسکوات و حرکات لانج، چابکی، کاهش شتاب، تغییر مسیر هنگام دویدن بدنشان را گرم کردند. سپس از آزمودنی‌ها خواسته شد در دقایق صفر (قبل از بازی)، دقیقه 15، دقیقه 30، 45 دقیقه (پایان نیمه اول)، دقیقه 60 (قبل از نیمه دوم)، دقیقه 75، دقیقه 90 و دقیقه 105 (انتهای بازی) فوتبال شبیه‌سازی‌شده دو پرش خلاف حرکت را انجام داده و سپس بیشترین ارتفاع به‌دست‌آمده در هر پرش را از طریق جابه‌جایی مرکز ثقل (جابه‌جایی خار قدامی فوقانی خاصره) محاسبه کرده و سپس داده‌های مربوط به فرود حاصل از بهترین پرش مانند عیمق‌ترین فلکشن مفصل زانو، بیشترین جابه‌جایی زانو در صفحه فرونتال توسط دوربین‌ها ضبط شدند که سپس با استفاده از نرم‌افزار کینوا اطلاعات مورد نیاز آنالیز واستخراج شد.
در مجموع شش نشانگر بر روی نقاط آناتومیکی هر فرد گذاشته شد. برای ثبت زاویه فلکشن مفصل زانو در صفحه ساجیتال به هنگام فرود سه عدد نشانگر در نقاط آناتومیکی همچون قوزک خارجی، اپی کندیل خارجی استخوان ران، برجستگی بزرگ ران دو پا و برای ثبت زاویه والگوس ـ واروس در مجموع سه نشانگر  بر روی نقاط آناتومیک شامل وسط استخوان ران، برجستگی استخوان درشت نی و بخش بالایی خط مچ (دیستال استخوان درشت نی) قرار داده شد. زاویه‌های مفصل زانو در فاز فرود توسط سه دوربین دیجیتال (7sony A) با سرعت 120 فریم در ثانیه ثبت شد، یک دوربین در نمای جانبی در فاصله سه‌متری تا مرکز محل انجام آزمون برای ضبط فلکشن زانو که در صفحه ساجیتال رخ می‌دهد قرار داده شد و دو دوربین دیگر (7sony A) در نمای قدامی‌ در فاصله سه‌متری برای ثبت زوایای مفصل زانو در صفحه فرونتال حین فرود (یک دوربین روبه‌روی پای برتر و یک دوربین روبه‌روی پای غیر برتر) قرار داده شد.
بری بالا‌رفتن سرعت فیلم‌برداری و ایجاد فریم‌های بیشتر از گزینه high – speed camera استفاده شد. به‌ منظور تعریف اندازه‌ها در نرم‌افزار، از ابتدا تا انتهای شبرنگ، یک خط کشیده و سپس با استفاده از گزینه calibrate measure اندازه برای نرم‌افزار تعریف شد. این کار به این منظور انجام شد تا بتوان ارتفاع مرکز ثقل را به دست آورد و بهترین ارتفاع پرش در هر بازه زمانی را مشخص کرد. به‌ منظور بررسی عمیق‌ترین فلکشن مفصل زانو حین فرود، ابتدا اولین فریم از شروع حرکت انتخاب و سپس زاویه‌ای با استفاده از سه نقطه (برجستگی بزرگ ران، اپی کندیل خارجی ران و قوزک خارجی) رسم شد. سپس آخرین فریم به هنگام فرود انتخاب و مجدداً یک زاویه مطابق شکل رسم شد. در آخر زاویه مفصل به هنگام ایستادن (فریم اول فاز پرش) از زاویه مفصل به هنگام فرود (آخرین فریم از فاز فرود) کم شد تا عمیق‌ترین زاویه مفصل زانو به دست آید.
عمیق‌ترین فلکشن = زاویه زانو (ایستادن) ـ بیشترین زاویه خم‌شدن زانو
جهت بررسی زاویه والگوس ـ واروس ابتدا اولین فریم از حرکت در صفحه فرونتال را انتخاب وسپس زاویه والگوس ـ واروس با استفاده از سه نقطه (میانه استخوان ران، برجستگی بزرگ درشت نی، بالای خط مچ) رسم شد. لحظه وقوع عمیق‌ترین فلکشن آخرین فریم فاز فرود در نظر گرفته شد و سپس زاویه والگوس ـ واروس ترسیم شد. به ‌منظور تعیین میزان جابه‌جایی زوایه مفصل زانو در صفحه فرونتال، زاویه مفصل زانو در صفحه فرونتال در پایین‌ترین نقطه از دامنه حرکتی حین فرود کم شد تا جابه‌جایی مفصل زانو در صفحه فرونتال محاسبه شود. در تصاویر شماره 1 تا 5 مراحل و شیوه اجرای پژوهش نشان داده شده‌اند.
روش آماری
تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از نسخه 23 نرم‌افزار SPSS و نسخه 17 نرم‌افزار Minitab انجام ‌شد. روش‌‌ آماری تحلیل واریانس با اندازه‌‌گیری‌های مکرر به کار گرفته شد و به‌ منظور مقایسات زوجی بین بازه‌های زمانی از آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد.
نتایج
توصیف ویژگی‌های بالینی و جمعیت‌شناختی آزمودنی‌ها در جدول شماره 1 گزارش شده است. جذر مقایسات زوجی دقیقه صفر، دقیقه 15، دقیقه 30 و دقیقه 75 با سایر اندازه‌گیری‌ها اختلاف معنادار شده است (0/05>P-مقدار) و سایر مقایسات معنادار نیست (0/05<P-مقدار)
بحث
در این تحقیق سعی شد عوامل خطرزای آسیب ACL به هنگام فرود در دقایق مختلف بازی فوتبال بررسی شوند که این عوامل عبارت‌اند از: 1. زاویه فلکشن مفصل زانو حین فرود؛ 2. زاویه والگوس ـ واروس مفصل زانوی پای برتر حین فرود؛ 3. زاویه والگوس ـ واروس مفصل زانوی پای غیر برتر حین فرود. مقایسه عمیق‌ترین فلکشن مفصل زانو حین فرود در دقایق صفر (قبل از بازی)، دقیقه 15، دقیقه 30، 45 (پایان نیمه اول)، دقیقه 60 (قبل از نیمه دوم)، دقیقه 75، دقیقه 90 و 105 (انتهای بازی فوتبال شبیه‌سازی‌شده) نشان داد که قبل از شروع بازی فلکشن مفصل زانو به میزان معناداری نسبت به سایر بازه‌های زمانی کمتر رخ داده است که پس از این بازه زمانی نسبتاً فلکشن مفصل زانو حین فرود رو به افزایش بوده که پس از استراحت غیرفعال بین دو نیمه، باز هم در دقیقه 60 بازی (قبل از شروع نیمه دوم) فلکشن مفصل زانو حین فرود کاهش یافته است. با توجه به اینکه قبل از شروع نیمه اول و قبل از شروع نیمه دوم فلکشن کمتری در مفصل زانو رخ داده است می‌توان گفت دلیل این امر، دمای پایین بدن و عضلات در دقایق قبل از شروع بازی و قبل از شروع نیمه دوم است که این نتیجه با تحقیق مُهر همسو است [۳].
فلکشن مفصل زانو از مهم‌ترین مکانیسم‌های منجر به آسیب محسوب می‌شود در همین راستا پلارد گزارش کرد که افرادی که با محدودیت حرکت در صفحه ساجیتال هستند احتمال آسیب بیشتری دارند همچنین اظهار کرد که افرادی که فلکشن کمتری دارند زاویه والگوس بیشتری دارند و با افزایش اداکتور زانو، کاهش انرژی جذب شده در زانو و ران و افزایش الکترومایوگرافی عضله پهن خارجی روبه‌رو هستند [۱۸].
هتلر اعلام کرد که بیشترین خطر آسیب ACL به هنگام فرود و حرکات برشی بوده که حین انجام آن زانو زاویه کمتر از 30 درجه داشته است. درواقع می‌توان اظهار کرد اگرچه میانگین فلکشن مفصل زانو در هیچ‌یک از بازه‌های زمانی کمتر از 30 درجه نشده است، اما بازه زمانی قبل از شروع بازی کمترین میزان فلکشن مفصل زانو در بین بازه‌های زمانی بازی فوتبال داشته که از این حیث می‌توان گفت که در بازه زمانی قبل از شروع بازی احتمال وقوع آسیب ACL بیشتر از سایر بازه‌های زمانی بازی فوتبال است [۱۹].
نتایج تحقیق حاضر با تحقیق مورفی و دیکین در تضاد است آن‌ها در تحقیق جداگانه خود اظهار کردند که خستگی می‌تواند احتمال آسیب ACL حین فرود را از طریق تغییر متغیر‌های کینماتیکی افزایش دهد و این در حالی است که در تحقیق حاضر با گذشت زمان از بازی فوتبال و به وجود آمدن خستگی، عملکرد بازیکنان حین فرود در متغیر فلکشن زانو بهبود یافته است [20 ،12].
اگرچه تحقیقات دیگری هستند که نشان می‌دهند پایان بازی بیشتر از قبل از شروع بازی احتمال آسیب زانو وجود دارد؛ برای مثال در تحقیقی که با تحقیق حاضر در تضاد است. ایمانی‌زاده گزارش کرد که پس از یک جلسه پروتکل، خستگی عملکردی زاویه زانو به ‌طور معناداری نسبت به ابتدای بازی کاهش پیدا کرده است که دلیل این تفاوت در نتایج بین تحقیق حاضر و تحقیق ایمانی‌زاده را می‌توان در سطح آمادگی بازیکنان دانست؛ زیرا در تحقیق حاضر بازیکنان نیمه‌حرفه‌ای که در لیگ برتر جوانان کشور بازی می‌کنند شرکت داشته و احتمالاً با تمرینات مدرن توانسته‌اند با مهارت‌های بازی فوتبال سازگاری بیشتری پیدا کنند [4].
لادیگ و همکاران گزارش کردند که نیاز‌های عصبی‌عضلانی پای ضربه‌زننده و پای تکیه‌گاه کاملاً با هم متفاوت است؛ بنابراین اینکه فعالیت عضلانی دو پا با هم متفاوت است، می‌‌تواند تفاوت‌هایی در پایداری مفصل حین فرود بگذارد [۱۳].
در دقایق ابتدایی نیمه اول و دوم عملکرد بازیکنان حین فرود در صفحه فرونتال دچار اختلالاتی شده است که می‌توان احتمالاً آن را ناشی از دمای بدن دانست. مُهر گزارش کرد عملکرد بازیکنان در ابتدای شروع فعالیت به دلیل پایین‌بودن دمای بدن و عضلات کمتر از سایر زمان‌های بازی بوده است که با گذشت زمان این عملکرد به دلیل افزایش دمای بدن افزایش می‌یابد [۳].
 لی گزارش کرد عملکرد پای برتر در صفحه فرونتال حین فرود در دقیقه 105 بازی نیز دچار اختلال شده و با افزایش والگوس زانو که از مکانیسم‌های اصلی آسیب ACL است، همراه بوده است که می‌توان احتمالاً آن را ناشی از خستگی دانست. خستگی عضلانی ظرفیت جذب شوک را تغییر می‌دهد که این امر می‌تواند فشار بیشتری به ساختار‌های غیر فعال بدن بیاورد [۲۱].
تحقیقاتی در زمینه خستگی و مکانیسم فرود انجام شده است که در تحقیقاتی همسو مورفی و دیکین به‌ صورت جداگانه اعلام کردند که خستگی تأثیر منفی بر روی کینماتیک فرود گذاشته و از این طریق احتمال آسیب را افزایش می‌دهد  [20 ،12].
در تحقیقی دیگر با عنوان «تأثیر خستگی عملکردی ویژه فوتبال بر کینماتیک اندام تحتانی در هنگام فرود» ایمانی‌زاده اعلام کرد که خستگی بر روی کینماتیک اندام تحتانی حین فرود اثر گذاشته و باعث افزایش واروس زانو در صفحه فرونتال شده است [۴].
بروفی و همکاران با تحقیقی با عنوان «خستگی ابداکتور‌های ران و مکانیک فرود تک‌پای ورزشکاران زن» اعلام کردند که خستگی تأثیری بر روی مکانیسم‌های ACL نگذاشته است که البته دلیل آن را احتمال وجود ابداکشن زانو حین فرود دانستند [۲۲].
با توجه به فرضیات پژوهش حاضرمبنی بر وجود بیشترین زاویه والگوس ـ واروس مفصل زانو حین فرود بین پای برتر و غیر برتر می‌توان نتیجه گرفت که زاویه والگوس زانو که از مکانیسم‌های آسیب ACL است در پای برتر بیشتر از پای غیر برتر است که این نتیجه با نتایج تحقیقات بروفی همسو ست. بروفی در تحقیقات خود اظهار کرد که آسیب‌های ACL در پای برتر مران فوتبالیست بیشتر از پای غیر برترشان است [۲۲].
همچنین در تحقیقی همسو با تحقیق حاضر لادیگ و همکاران با تحقیقی با عنوان «تفاوت زاویه والگوس بین پای برتر و غیر برتر بازیکنان حرفه‌ای و آماتور فوتبال به هنگام فرود تک‌پا» اظهار کردند که در کینماتیک پای برتر و غیر برتر بازیکنان فوتبال تفاوت‌هایی وجود دارد [۱۳].
مقایسه زاویه والگوس ـ واروس مفصل زانو حین فرود بین پای غیر برتر در در دقایق صفر (قبل از بازی)، دقیقه 15، دقیقه 30، دقیقه 45 (پایان نیمه اول)، دقیقه 60 (قبل از نیمه دوم)، دقیقه 75، دقیقه 90 و دقیقه 105 (انتهای بازی فوتبال شبیه‌سازی‌شده) نشان داد که در هیچ‌یک از بازه‌های زمانی بازی فوتبال، حرکت والگوس زانو که از مکانیسم‌های آسیب ACL است در پای غیر برتر مشاهده نشده است. اگرچه افراد به هنگام اجرای مهارت‌ها از پای تخصصی استفاده می‌کنند اما بیش از 50 درصد از افراد برای انجام مهارت‌های پایداری از پای غیرتخصصی استفاده می‌کنند. به همین منظور پای غیر‌تخصصی به عنوان پای تکیه‌گاه در بسیاری از مهارت‌های فوتبال از جمله شوت‌زدن، پاس‌دادن و دریبل‌زدن استفاده می‌شود که احتمالاً این امر باعث شده که بیشتر از پای برتر پایدار باشد و نسبت به آن کمتر آسیب ببیند. این به این معناست که همانند منابع پیشین، پای غیر برتر احتمال آسیب ACL کمتری نسبت به پای برتر دارد، که این موضوع بانتایج تحقیق بروفی که اظهار کرد آسیب‌های ACL در پای برتر مردان فوتبالیست بیشتر از پای غیر برترشان است، همسوست [۲۳].
در تحقیق حاضر مشاهده شد که میانگین زاویه واروس ـ والگوس زانوی پای غیر برتر در تمام دقایق بازی فوتبال حین فرود منفی شده است و در هیچ بازه زمانی‌ای، والگوس زانو رخ نداده است که این موضوع با نتایج تحقیق لادیگ و زاراندیک همسوست [23 ،13].
زاراندیک و همکاران با تحقیقی با عنوان «الگوی فرود پس از دفاع والیبال، مکانیسم آسیب ACL» پیشنهاد کردند که بازیکنان به ‌منظور کاهش احتمال آسیب ACL در طول فاز فرود، زاویه زانوی خود را در صفحه فرونتال کاهش دهند و از حالت والگوس به حالت واروس تغییر وضعیت دهند [24 ،23].
تمرینات متفاوتی می‌توانند منجر به کاهش والگوس زانو حین فرود شوند که تمرینات پلایومتریک (براون و همکاران) و تمرینات پایداری عضلات مرکزی از مهم‌ترین آن‌ها هستند [26 ،25].
لادیگ وهمکاران پس از تحقیقی که بر روی 66 بازیکن حرفه‌ای و 48 بازیکن آماتور انجام دادند گزارش کردند که بین کینماتیک پای برتر و غیر برتر به هنگام فرود تک‌پا در بازیکنان فوتبال تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین گزارش کردند که در پای غیر برتر پایداری بیشتری به هنگام فرود تک‌پا نسبت به پای برتر وجود دارد [۱۳]. در تحقیقی دیگر که با نتایج تحقیق حاضر در تضاد است. آیزاوا و همکاران گزارش کردند که جنسیت و پای برتر و غیر برتر بر ظرفیت جذب شوک حین فرود مؤثر هستند. همچنین نیروی عمودی عکس‌العمل زمین و نیروی داخلی عکس‌العمل زمین که از فاکتور‌های خطرناک آسیب زانو حین فرود هستند، در خانم‌ها بیشتر از آقایان و در پای غیر برتر بیشتر از پای برتر است. احتمالاً دلیل این تضاد را می‌توان تفاوت در نوع فرود تک‌پا و دوپا در دو تحقیق دانست [17].
نتیجه‌گیری نهایی
نتایج کلی بررسی‌ها نشان داد که روند فلکشن زانو در حین بازی فوتبال یک مسیر صعودی را طی می‌کند که به این معناست دقایق ابتدایی هر نیمه کمترین میزان فلکشن زانو حین فرود رخ می‌دهد که در همین بازه‌های زمانی احتمال آسیب ACL بیشتر است. همانند فرضیه قبل بیشترین زاویه والگوس پای برتر در دقایق صفر و60 بازی فوتبال رخ داده است که نشان می‌دهد بین فلکشن کمتر زانو و افزایش زاویه والگوس ارتباطی وجود دارد و احتمالاً دقایق ابتدایی هر نیمه، بازه زمانی خطرناک برای رخ‌دادن آسیب ACL است؛ اما از طرفی خستگی توانسته است بر روی کینماتیک پای برتر حین فرود اثر بگذارد و در دقیقه 105 بازی زانوی پای برتر را با افزایش والگوس زانو و افزایش خطر آسیب ACL روبه‌رو کند. به نظر می‌رسد پای غیر برتر بازیکنان فوتبال احتمال آسیب ACL کمتری داشته باشد؛ زیرا در هیچ‌یک از بازه‌های زمانی دچار والگوس زانو نشده و همواره زاویه واروس زانو رخ داده است و این موضوع می‌تواند احتمالاً نتیجه سازگاری‌های عصبی‌عضلانی پای غیر برتر باشد.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
تمامی آزمودنی‌ها داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و فرم رضایت‌نامه را امضا کردند. کد اخلاق این مقاله IR. IAUETB.96141 است.
حامی مالی
مقاله حاضر برگرفته از پایان‌نامه کارشناسی ارشد خانم مریم محسنی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، گروه تربیت بدنی و علونم ورزشی است.  
مشارکت نویسندگان
تمامی مراحل تنظیم مقاله به عهده نویسنده اول ‌بوده است و  خانم مریم محسنی مسئولیت انجام آزمون‌ها و تهیه دیتاهای خام اولیه را به عهده داشته‌اند.
تعارض منافع
بنا به اظهار نویسندگان این مقاله تعارض منافع ندارد.
تشکر و قدردانی
بدین‌وسیله نویسندگان از مسئولین باشگاه فرهنگی‌ورزشی مس کرمان و بازیکنان شرکت‌کننده در آزمون‌ها تشکر و قدردانی می‌کنند.


References
McLean SG, Huang X, Su A, Van Den Bogert AJ. Sagittal plane biomechanics cannot injure the ACL during sidestep cutting. Clinical Biomechanics. 2004; 19(8):838-28. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2004.06.006] [PMID]
Wu HW, Liang KH, Lin YH, Chen YH, Hsu HC. Biomechanics of ankle joint during landing in counter movement jump and straddle jump. Paper presented at: IEEE 35th Annual Northeast Bioengineering Conference. 3-5 April 2009; Boston, MA, USA. [DOI:10.1109/NEBC.2009.4967733]
Mohr M, Krustrup P, Bangsbo J. Fatigue in soccer: A brief review. Journal of Sports Sciences. 23(6):593-9. [DOI:10.1080/02640410400021286] [PMID]
Imanizadeh S. [The effect of lasting on kinematics of lower extremities during landing (Persian)] [MSc. thesis]. Kerman: Shahid Bahonar University of Kerman; 2013. https://ganj-old.irandoc.ac.ir/articles/670184
Chappell JD, Herman DC, Knight BS, Kirkendall DT, Garrett WE, Yu B. Effect of fatigue on knee kinetics and kinematics in stop-jump tasks. The American Journal of Sports Medicine. 2005; 33(7):1022-9. [DOI:10.1177/0363546504273047] [PMID]
Girard O, Nybo L, Mohr M, Racinais S. Plantar flexor neuromuscular adjustments following match‐play football in hot and cool conditions. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports. 2015; 25(Suppl 1):154-63. [DOI:10.1111/sms.12371] [PMID]
Sarbazi MA. [Comparison of the kinematic parameters of the lower extremity during the jump of the countermoniton at different moments of the simulated soccer game (Persian)] [MSc. thesis]. Tehran: East Tehran Branch, Islamic Azad University; 2017.
Rajabi R, Mohammadpour Sh. [The relationship of kinematics of trunk and knee in sagittal plane with anterior tibia shear force during single leg landing (Persian)]. Scientific Journal of Kurdistan University of Medical Sciences. 2014; 19(2):47-56. [DOI:10.22102/19.2.47]
Ford KR, Myer GD, Hewett TE. Valgus knee motion during landing in high school female and male basketball players. Medicine & Science in Sports & Exercise. 2003; 35(10):1745-50. [DOI:10.1249/01.MSS.0000089346.85744.D9] [PMID]
Sigward SM, Powers CM. The influence of gender on knee kinematics, kinetics and muscle activation patterns during side-step cutting. Clinical Biomechanics. 2006; 21(1):41-8. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2005.08.001] [PMID]
Rössler R, Junge A, Chomiak J, Dvorak J, Faude O. Soccer injuries in players aged 7 to 12 years: A descriptive epidemiological study over 2 seasons. The American Journal of Sports Medicine. 2016; 44(2):309-17. [DOI:10.1177/0363546515614816] [PMID]
Murphy E. Abdominal fatigue and lower extremity kinematics during a drop landing in females. Bellingham, WA: Western Washington University; 2015. https://cedar.wwu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1404&context=wwuet
Ludwig O, Simon S, Piret J, Becker S, Marschall F. Differences in the dominant and non-dominant knee valgus angle in junior elite and amateur soccer players after unilateral landing. Sports. 2017; 5(1):pii:E14. [DOI:10.3390/sports5010014] [PMID] [PMCID]
Kaneko S, Sasaki Sh, Hirose N, Nagano Y, Fukano M, Fukubayashi T. Mechanism of anterior cruciate ligament injury in female soccer players. Asian Journal of Sports Medicine. 2017; 8(1):e38205. [DOI:10.5812/asjsm.38205]
Czasche MB, Goodwin JE, Bull AM, Cleather DJ. Effects of an 8-week strength training intervention on tibiofemoral joint loading during landing: A cohort study. BMJ Open Sport & Exercise Medicine. 2018; 4(1):e000273. [DOI:10.1136/bmjsem-2017-000273] [PMID] [PMCID]
Read PJ, Oliver JL, De Ste Croix MBA, Myer GD, Lloyd RS. Landing kinematics in elite male youth soccer players of different chronologic ages and stages of maturation. Journal of Athletic Training. 2018; 53(4):372-8. [DOI:10.4085/1062-6050-493-16] [PMID] [PMCID]
Aizawa J, Hirohata K, Ohji S, Ohmi T, Yagishita K. Limb-dominance and gender differences in the ground reaction force during single-leg lateral jump-landings. Journal of Physical Therapy Science. 2018; 30(3):387-92. [DOI:10.1589/jpts.30.387] [PMID] [PMCID]
Pollard CD, Sigward SM, Powers CM. Limited hip and knee flexion during landing is associated with increased frontal plane knee motion and moments. Clinical Biomechanics. 2010; 25(2):142-6. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2009.10.005] [PMID] [PMCID]
Hettler J, Myklebust G. Avoiding the failed ACL: How to prevent ACL tears before they occur. In: Marx R, editor. Revision ACL Reconstruction. New York, NY: Springer; 2014. [DOI:10.1007/978-1-4614-0766-9_2]
Dickin DC, Johann E, Wang H, Popp JK. Combined effects of drop height and fatigue on landing mechanics in active females. Journal of Applied Biomechanics. 2015; 31(4):237-43. [DOI:10.1123/jab.2014-0190] [PMID]
Frankel VH, Nordin M. Biomechanics of bone. In: Nordin M, Frankel VH, editors. Basic Biomechanics of the Musculoskeletal System. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins; 2002.
Brophy R, Silvers HJ, Gonzales T, Mandelbaum BR. Gender influences: The role of leg dominance in ACL injury among soccer players. British Journal of Sports Medicine. 2010; 44(10):694-7. [DOI:10.1136/bjsm.2008.051243] [PMID]
Brown TN, Palmieri-Smith RM, McLean SG. Comparative adaptations of lower limb biomechanics during unilateral and bilateral landings after different neuromuscular-based ACL injury prevention protocols. The Journal of Strength & Conditioning Research. 2014; 28(10):2859-71. [DOI:10.1519/JSC.0000000000000472] [PMID]
Zahradnik D, Jandacka D, Farana R, Uchytil J, Hamill J. Landing patterns after block in volleyball: Aplication for ACL injury. Paper presented at: 33rd International Conference on Biomechanics in Sports, June 29-July 3, 2015; Poitiers, France.
Myer GD, Ford KR, McLean SG, Hewett TE. The effects of plyometric versus dynamic stabilization and balance training on lower extremity biomechanics. The American Journal of Sports Medicine. 2006; 34(3):445-55. [DOI:10.1177/0363546505281241] [PMID]
Pfile KR, Hart JM, Herman DC, Hertel J, Kerrigan DC, Ingersoll CD. Different exercise training interventions and drop-landing biomechanics in high school female athletes. Journal of Athletic Training. 2013; 48(4):450-62. [DOI:10.4085/1062-6050-48.4.06] [PMID] [PMCID]
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/9/19 | پذیرش: 1398/2/3 | انتشار: 1398/3/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه بیومکانیک ورزشی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Sport Biomechanics

Designed & Developed by : Yektaweb