مقدمه:

ازآنجاکه ورزشکاران در شرایط پیچیده و متغیر بازی به طور مداوم مجبور به اتخاذ تصمیمات دقیق و سریع هستنند، توانایی پیش‌بینی و عکس‌العمل از نیازهای اساس آنان برای موفقیت به شمار می‌رود؛ همچنین مطالعات نشان داده‌اند که شرکت در تمرین‌ها و مسابقات ورزشی و رقابتی می‌تواند باعث بهتر شدن مهارت پیش‌بینی و تصمیم‌گیری ورزشکاران شود [1]. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که در طول یک برش جانبی برنامه‌ریزی‌نشده، بارهای وارده بر مفصل زانو نسبت به آن‌هایی که در طول مانور برنامه‌ریزی‌شده اعمال می‌شوند، بزرگ‌ترند و ممکن است منجر به آسیب در این ناحیه شوند [2].

عامل دیگری که می‌تواند عملکرد ورزشکار را تحت تأثیر قرار دهد، خستگی است. در این زمینه محققان نشان داده‌اند که متغییرهای بیومکانیکی، کینماتیکی و کینتیکی اندام تحتانی، عوامل عصبی ـ عضلانی مانند هم‌انقباضی و فعالیت رفلکسی و عملکرد حس عمقی و درنهایت اختلال در پایداری مفصل تحت تأثیر خستگی هستند. به دنبال این اثرات، خستگی از فاکتورهای اصلی افزایش نرخ آسیب در اندام تحتانی به‌ویژه در مفصل زانو به شمار می‌آید [3].

پارگی رباط متقاطع قدامی، یکی از عمومی‌ترین آسیب‌های مفصل زانو مرتبط با فعالیت‌های ورزشی است. یافته‌ها حاکی از آن است که حدود 75 درصد آسیب‌های رباط متقاطع قدامی از نوع غیربرخوردی است؛ بنابراین ریسک فاکتورهای بیومکانیکی نقش مهمی در بروز این آسیب ایفا می‌کند. برای مثال، مانور برش جانبی به عنوان یک عمل کلیدی مهم در ارتباط با آسیب غیربرخوردی رباط متقاطع قدامی در ورزشکاران زن شناسایی شده است و زنان 2 تا 10 برابر بیشتر از مردان در معرض آسیب‌دیدگی قرار دارند [4]. از مشخصه‌های این مانور، اهمیت بالای سرعت در اجرای تکنیک و تغییر مسیر ناگهانی است که وقوع ناگهانی دو عامل ذکرشده این مانور را برای بروز آسیب رباط صلیبی قدامی خطرآفرین می‌سازد [5]؛ همچنین در تحقیقات ذکر شده است که حرکت برش جانبی اجراشده در سایر رشته‌های ورزشی با حرکت برش جانبی اجراشده در شرایط آزمایشگاهی کاملاً متفاوت است و اجرای برش در شرایط ورزشی با حضور عوامل غیرقابل‌پیش‌بینی مانند جهت توپ یا پاس و حتی حضور مدافع می‌تواند تغییرات کینماتیکی بیشتری را به دنبال داشته باشد [6].

در این زمینه یام و همکاران نشان دادند که مانور برش همراه با جهت غیرقابل‌پیش‌بینی منجر به الگوهای خطرزا در ورزشکاران می‌شود [7]. وایر و همکاران نیز ثابت کردند که زنان بیشتر از مردان در معرض الگوهای خطرزای آسیب رباط متقاطع قدامی در طی حرکت تغییر جهت قرار می‌گیرند [8]. همچنین بورمان و همکاران نشان دادند که خستگی می‌تواند اثرات مخربی بر تغییرات کینماتیکی مفصل زانو در طی مانور برش غیرقابل‌پیش‌بینی داشته باشد [9]. همان‌طور که گفته شد پیشگیری از آسیب‌های اندام تحتانی به‌خصوص آسیب رباط متقاطع قدامی در رشته‌های ورزشی مختلف، به شناخت عوامل خطرزای احتمالی و مشخص شدن روش‌های پیشگیری از آن‌ها وابسته است؛ بنابراین مکانیسم‌های خطرزا و ریسک فاکتورهایی مانند خستگی و همچنین باز بودن و غیرقابل‌پیش‌بینی بودن مهارت‌های ورزشی احتمالاً می‌تواند در تغییر پارامترهای کینماتیکی اندام تحتانی و بروز آسیب رباط متقاطع قدامی نقش مهمی را ایفا کند. درنهایت با توجه به اینکه مطالعه‌ای با هدف بررسی کینماتیک سه‌بعدی زانو حین انجام مانور برش در شرایط نزدیک به رشته‌های ورزشی همراه با ایجاد فاکتورهای ایجادشده در حین ورزش یافت نشد، هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه کینماتیک سه‌بعدی مانور برش در شرایط پیش‌بینی‌شده و غیرقابل‌پیش‌بینی در زمان قبل و بعد از خستگی، برای شناخت هرچه بهتر شاخص‌های کینماتیکی در وضعیت‌های خطرزا بود.

روش‌شناسی:

این پژوهش نیمه‌تجربی در آزمایشگاه دانشکده علوم ورزشی دانشگاه شهید باهنر کرمان در تیر سال 1398 انجام شد. تمامی ورزشکاران نوجوان دختر شهرستان کرمان جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. حجم نمونه در تحقیق حاضر، با استفاده از نرم‌افزار جی پاور و بر اساس روش آماری، با توان آماری 0/9 و سطح معنی‌داری 0/05 تعیین شد. بدین منظور 49 نفر از ورزشکاران دختر نوجوان (شامل 12 بازیکن هندبال، 12 بازیکن بسکتبال، 12بازیکن بدمینتون و 13 بازیکن تنیس روی میز) انتخاب شدند. داشتن حداقل 3 سال سابقه تمرینات منظم ورزشی (سه جلسه تمرین در هفته)، دامنه سنی 13 الی 16 سال، BMI نرمال و عدم هرگونه سابقه آسیب و جراحی اندام تحتانی در 6 ماه گذشته ازجمله معیارهای ورود به تحقیق در نظر گرفته شد. همچنین افرادی که طی 6 ماه گذشته سابقه آسیب و جراحی اندام تحتانی داشتند یا در برنامه‌های پیشگیری از آسیب ACL شرکت داشتند و یا 24 ساعت قبل از انجام تست فعالیت شدید بدنی داشتند، به دلیل داشتن معیارهای خروج از تحقیق خارج شدند.

قبل از انجام تحقیق، اهمیت، روش کار و اجرای آزمون به شکل صحیح در یک جلسه توجیهی برای آزمودنی‌ها شرح داده شد. سپس فرم تکمیل‌شده رضایت‌نامه برای شرکت در طرح و پرسش‌نامه پزشکی آزمودنی‌ها جمع‌آوری شد. آزمودنی‌ها در دو روز متفاوت که حداقل 24 ساعت از فعالیت بدنی‌شان گذشته بود، طبق زمان‌بندی محقق در محل آزمایشگاه حضور یافتند که روز اول به معاینات بالینی (اندازه‌گیری وزن و قد) و روز دوم به انجام نشانه‌گذاری، پروتکل گرم کردن (10 دقیقه دوی نرم، حرکات کششی و قدرتی اختصاصی اندام تحتانی) و انجام پروتکل مانور برش جانبی ونمونه‌برداری کینماتیکی اختصاص داده شد. 

در حین انجام مراحل تست‌گیری سعی شد که شرایط قابل‌کنترل ازجمله روشنایی، دما، سروصدا و مراحل تست‌گیری برای تمامی آزمودنی‌ها یکسان باشد تا فقط تأثیر متغیرهای مستقل اندازه‌گیری شود. پای غیربرتر (تکیه‌گاه) آزمودنی‌ها از طریق شوت به دورترین نقطه و ثابت شدن پای غیربرتر مشخص شد. قابل ذکر است که این آزمون طبق بررسی‌های اشنایدر و همکاران از روایی و پایایی قابل‌قبولی برخوردار است[10]  (0/77,  r= 0/83=ICC) . تحقیقات پیشین ثابت کرده‌اند که در مرحله پیش رفتن در حرکت تغییر جهت، بدن در جهت مخالف حرکت شتاب می‌گیرد و پای غیربرتر با کاهش میزان خم شدن [11] و همچنین افزایش والگوس و چرخش داخلی درشت‌نی بیشتر نسبت به پای برتر مواجه می‌شود [12]؛ بنابراین احتمال آسیب در پای غیربرتر بیشتر است و به همین علت در تحقیق حاضر پس از تعیین پای غیربرتر (پای تکیه‌گاه) داده‌های کینماتیکی پای غیربرتر بررسی شد.

در ادامه برای ارزیابی شاخص‌های کینماتیکی فلکشن، والگوس و چرخش ساق پا از آزمودنی‌ها خواسته شد که برای جلوگیری از حرکت نشانگرها با حداقل لباس تست را انجام دهند. نشانه‌گذاری به صورت دستی و روی هر دو اندام به شیوه سه‌بعدی انجام شد، بدین صورت که روی هر یک از اندام‌های ساق و ران سه عدد مارکر (شش عدد برای هر پا) و دو مارکر در دو طرف خط مفصلی هر زانو (مجموعاً 16 مارکر) به صورت هم‌راستا در سطح خارجی پا نصب شد؛ همچنین مارکرها به وسیله چسب دو طرفه و کش روی بدن آزمودنی‌ها ثابت شدند تا از جابه‌جایی مارکرها پیشگیری شود [13، 14]؛ سپس آزمودنی‌ها در مسیر تعیین‌شده با حداکثر سرعت خود، مانور برش صحیح را به صورت قابل‌پیش‌بینی (سمت پای برتر) و غیرقابل‌پیش‌بینی (سمت حرکت با چراغ) هرکدام سه مرتبه و با ترتیب تصادفی (به گونه‌ای که تعدادی از آزمودنی‌ها ابتدا مانور پیش‌بینی‌شده و تعداد دیگر ابتدا مانور غیرقابل‌پیش‌بینی) اجرا کردند و حرکات آنان ضبط و آنالیز شد. نحوه انجام مانور برش بدین صورت بود که فرد مسافت 10 متر را با نهایت سرعت می‌دوید و پس از انجام پرش جفت به سمت توپ تنظیم‌شده (با میزان پرش عمودی هر فرد) و فرود جفت پا به سمت محل تعیین‌شده برای انجام برش می‌رفت و در زاویه مشخص‌شده روی زمین (35 تا 55 درجه از مسیر اصلی) مانور برش را اجرا می‌کرد [15]. 

در برش قابل‌پیش‌بینی فرد به سمت پای برتر (تصویر شماره 1) می‌رفت و در برش غیرقابل‌پیش‌بینی فرد با لمس محدوده 80 تا 100 درصد طول یک گام قبل از محدوده انجام برش، سمت حرکت را از طریق رنگ چراغ تشخیص می‌داد، طوری که با روشن شدن رنگ سفید، مانور برش به سمت چپ و با روشن شدن رنگ آبی، مانور برش به سمت راست را اجرا می‌کرد [9، 16] (تصویر شماره 2). قابل ذکر است که طبق بررسی‌های موک و همکاران تست برش جانبی در تعیین پارامترهای کینماتیکی اندام تحتانی و به‌خصوص زانو از روایی و پایایی بالایی برخوردار است [6].

در مرحله بعد، آزمودنی با اجرای آزمون زیربیشینه بروس با استفاده از تردمیل h/p/cosmos-mercury (مدل cos 10198، ساخت آمریکا) و با اعلام درجه حداکثر شدت فعالیت طبق مقیاس بورگ به حداکثر میزان خستگی رسید و درنهایت پس از اتمام پروتکل بروس، مجدداً مانور برش قابل‌پیش‌بینی و غیرقابل‌پیش‌بینی را اجرا کرد. پروتکل زیربیشینه بروس برای ارزیابی میزان خستگی (لاکتات خون) از روایی و پایایی بسیار بالایی برخوردار است و در اکثر تحقیقات به عنوان استاندارد از آن استفاده می‌شود [17]؛ همچنین بررسی‌های چن و همکاران نشان داد که مقیاس بورگ نیز در تعیین میزان فشار زنان از اعتبار و پایایی قابل‌قبولی برخوردار است [18] (r=0/68, ICC=0/70) .

برای ثبت سه‌بعدی اجرای مانور برش آزمودنی‌ها از شش دوربین تصویربرداری مادون قرمز Rapture-H و سیستم اپتوالکترونیک سه‌بعدی Motion Analysis (شرکت Motion Analysis، ساخت آمریکا) استفاده شد. با توجه به نوع مهارت، فرکانس 200 هرتز در نظر گرفته شد. همچنین چیدمان دوربین‌ها به گونه‌ای بود که در هر صفحه، دو دوربین با زاویه 45-60 درجه نسبت به هم قرار می‌گرفت، طوری که دو دوربین اطلاعات هر نشانگر در هر لحظه از حرکت را ثبت می‌کرد. داده‌های کینماتیکی ثبت‌شده در نرم‌افزار Matlab پردازش شد. 

آنالیز آماری داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 انجام شد. برای مقایسه میزان تغییرات پارامترهای کینماتیکی طی مانور برش قابل‌پیش‌بینی و غیرقابل‌پیش‌بینی، قبل و بعد از خستگی از آزمون سنجش مکرر ترکیبی Mixed repeated measure استفاده شد. برای تأیید پیش‌فرض‌های آزمون همچون نرمال بودن داده‌ها از آزمون Shapiro-wilk، تصادفی بودن داده‌ها از آزمون Runs test و برای تأیید همگنی واریانس و کوواریانس به‌ترتیب از تست‌های Levene و Boxs test استفاده شد. برای حذف اثر مزاحم احتمالی متغیرهای سرعت و چابکی نیز از تست One way ANOVA با رعایت پیش‌فرض‌های نرمال و تصادفی بودن داده‌ها و همگنی واریانس توسط تست‌های مذکور بهره گرفته شد (0/05>P).

نتایج:

در مطالعه حاضر 49 ورزکار نوجوان دختر با میانگین جرم 49/05±1/22 کیلوگرم، میانگین قد 1/61±0/008 متر و میانگین سن 14/69±0/14 سال با میانگین سابقه ورزشی 4/45±0/15 سال شرکت کردند. نتایج تست‌های Shapiro wilk و Runs test نشان داد که پارامترهای فلکشن، والگوس و چرخش ساق در گروه‌های ذکرشده دارای توزیع نرمال و تصادفی است (P>0/05)؛ همچنین نتایج تست Levenes و Box test نشان داد که پیش‌فرض‌های همگنی واریانس (P>0/05) و همگنی کوواریانس (P>0/001) برای تمامی داده‌ها مورد تأیید است؛ بنابراین برای تعیین میزان تغییرات پارامترهای کینماتیکی همچون فلکشن زانو، والگوس زانو و چرخش ساق پا در حالات قبل و بعد از خستگی و مانورهای پیش‌بین‌ شده و غیرقابل‌پیش‌بینی از آزمون سنجش مکرر ترکیبی Mixed repeated measure استفاده شد. نتایج تست ANOVA One way نیز پس از تأیید پیش‌فرض‌های نرمالیتی، تصادفی بودن داده‌ها و همگنی واریانس توسط تست‌های مذکور (P>0/05) ، نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین سرعت (P=0/07) و چابکی (P=0/06) آزمودنی‌ها وجود ندارد. 

در جدول شماره 1 نتایج آزمون Wilks lambda، میزان معنی‌داری و اندازه اثر خستگی و در جدول شماره 2 میزان معنی‌داری و اندازه اثر پیش‌بینی بر متغیرهای فلکشن زانو، والگوس زانو و چرخش ساق پا نشان داده شده است.

تصویر شماره 3 نیز تغییرات میانگین پارامترهای مذکور را در شرایط مختلف تحقیق نشان می‌دهد.

بحث:

پیش‌ازاین، تحقیقات فراوانی به تأثیر جداگانه ریسک فاکتورهایی مانند خستگی و فعالیت‌های غیرقابل‌پیش‌بینی و تفاوت‌های جنسیتی بر پارامترهای کینماتیکی به صورت دو بُعدی پرداخته‌اند، اما در حوزه بررسی تأثیر ریسک فاکتورهایی مانند خستگی به همراه شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی مطالعات اندکی یافت شد؛ همچنین محقق مطالعه‌ای را که اثر حرکت برش جانبی غیرقابل‌پیش‌بینی بر پارامترهای کینماتیکی مفصل زانو به صورت سه‌بعدی و همچنین شرایط نزدیک به واقعیت به‌خصوص در دختران و گروه سنی نوجوان را بررسی کرده باشد، یافت نکرد. به همین علت در تحقیق حاضر سعی شد تست‌گیری هر چه بیشتر به شرایط ورزشی نزدیک باشد؛ بدین صورت که آزمودنی قبل از اجرای حرکت، برش جانبی یک پرش ـ فرود را انجام می‌داد.

بیشتر رشته‌های ورزشی در محیطی باز و غیرقابل‌پیش‌بینی اجرا می‌شوند و بازیکنان ممکن است پس از فرود بلافاصله نیاز به انجام یک برش داشته باشند؛ همچنین بنا بر مطالعات پیشین، شیوع آسیب‌های زانو و به‌خصوص آسیب رباط متقاطع قدامی در زنان بیشتر از مردان است و نیز ازآنجاکه با بررسی تغییرات پارامترهای کینماتیکی حین حرکات ورزشی، می‌توان گامی مؤثر در آموزش و تعیین روش‌های تمرینی مناسب برای پیشگیری از آسیب رباط متقاطع قدامی به‌خصوص در رده سنی نوجوان برداشت، در این راستا هدف از انجام تحقیق حاضر، مقایسه پارامترهای کینماتیکی منتخب اندام تحتانی قبل و بعد از خستگی در طی مانور برش پیش‌بینی‌شده و غیرقابل‌پیش‌بینی در دختران نوجوان شهر کرمان بود. برای جلوگیری از آسیب‌های ورزشی و تبعات روانی و جسمانی ناشی از آن و همچنین ارتقای سطح مسابقات، می‌توان از آموزش صحیح تکنیک‌ها و روش تمرینی مناسب برای کاهش اثرات خستگی و مهارت پیش‌بینی بهره گرفت. 

سازوکار آسیب رباط متقاطع قدامی پیرو ایجاد فشار روی زانو است. زمانی که فرد به دلایلی نظیر اختلال در سیستم عصبی ـ عضلانی در پی ایجاد خستگی و شرایط غیرقابل‌پیش‌بینی در ورزش نمی‌تواند ساختار اسکلتی-عضلانی و موقعیت صحیح مفصل را کنترل کند، با قرار دادن مفصل در موقعیت کاهش فلکشن زانو، افزایش والگوس زانو و چرخش درشت‌نی، احتمال آسیب‌دیدگی رباط صلیبی قدامی را بالا می‌برد. اگرچه این مکانیسم‌ها معمولاً به تنهایی مطالعه می‌شوند، لیکن صدمه رباط صلیبی قدامی می‌تواند به صورت ترکیبی از این عوامل هم حادث شود [19].

کو و همکاران گزارش کردند که بعد از خستگی در مانور برش اجراشده، افزایش معنی‌داری در میزان اکستنشن و والگوس مفصل زانو و همچنین چرخش درشت‌نی مشاهده شده است [16]. این نتایج با تحقیق حاضر همسو است، اما میزان و تغییرات این پارامتر متفاوت بود که ممکن است به دلیل شرایط متفاوت تست‌گیری و آزمودنی‌های شرکت‌کننده رخ داده باشد. اما کیم و همکاران در پژوهش خود به بررسی مانور تغییر جهت غیرقابل‌پیش‌بینی در ورزشکاران پرداختند و نشان دادند که میزان فلکشن و چرخش داخلی زانو در مانور تغییر جهت غیرقابل‌پیش‌بینی نسبت به صورت معنی‌داری افزایش یافته است [20]. نتایج ذکرشده با تحقیق حاضر همخوانی ندارد که این می‌تواند از اثرات متفاوت پروتکل خستگی، سن و جنس آزمودنی‌ها نشئت گرفته باشد.

زاویه والگوس زانو هنگام فعالیت‌های ورزشی یکی از قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های آسیب لیگامنت صلیبی قدامی به شمار می‌رود و میزان آن ارتباط مستقیمی با میزان گشتاور ابداکتوری وارد بر این مفصل دارد [21]. همچنین بسیر و همکاران با بررسی مانور برش در شرایط پیش‌بینی‌شده و غیرقابل‌پیش‌بینی، بیان کردند که گشتاورهای والگوس و واروس زانو در میان فعالیت‌های غیرقابل‌پیش‌بینی 2 برابر بزرگ‌تر از گشتاورهای اندازه‌گیری‌شده در فعالیت‌های قابل‌پیش‌بینی است [22]. نتایج ذکرشده با تحقیق حاضر همخوانی دارد که احتمالاً از شرایط تست‌گیری مشابه نشئت گرفته است.

برخی دیگر از مطالعات، نیروی برشی تیبیا را به عنوان اصلی‌ترین عامل تعیین‌کننده در میزان بار وارده بر لیگامنت صلیبی قدامی گزارش کردند، زیرا همان‌طور که پیش‌ازاین نیز ذکر شد، افزایش میزان این پارامتر با کاهش فلکشن زانو همبستگی معنی‌داری را نشان داده است [14]. در این زمینه هانتس و همکاران گزارش کردند که میزان چرخش درشت‌نی افزایش معنی‌داری را پس از انجام پروتکل خستگی نشان داده است [23] که با تحقیقات حاضر همخوانی دارد. این نتایج ممکن است نشان از اثرات مشابه پروتکل‌های خستگی بر کاهش توان عضلاتی همچون همسترینگ و عضلات کاف ساق باشد که وظیفه کنترل چرخش درشت‌نی را برعهده دارند. 

ازآنجاکه مفصل زانو دارای سه درجه آزادی حرکت است که با حرکات هم‌زمان در جهت حرکت قرار می‌گیرد و نمی توان خم شدن، والگوس، چرخش‌های رخ‌داده در این مفصل را جداگانه بررسی کرد و همچنین به دلیل اهمیت بالای میزان سه پارامتر ذکرشده در افزایش بار و آسیب‌دیدگی رباط متقاطع قدامی، بر آن شدیم که میزان تغییرات این پارامترها را در موقعیت‌های خطرزا مانند خستگی و مانورهای پیش‌بینی‌نشده بررسی کنیم. همان‌طور که پیش ‌از این نیز ذکر شد، در زمان خستگی و فعالیت‌های غیرقابل‌پیش‌بینی میزان پارامترهای کینماتیکی خطرزا به طور معنی‌داری افزایش پیدا می‌کند که این می‌تواند احتمالاً به دلیل اثرات خستگی بر توان عضلاتی باشد که کنترل کینماتیک را قبل از خستگی به‌درستی انجام می‌دادند.

ازجمله محدودیت‌های تحقیق حاضر می‌توان به شرایط روانی افراد و استرس ناشی از شرایط محیط آزمایشگاه (وجود دوربین‌ها و سیستم)، تأثیر نصب نشان‌گرها بر عملکرد آزمودنی‌ها در فرآیند نمونه‌برداری و همچنین شرایط تغذیه‌ای افراد اشاره کرد. با توجه به بالا بودن احتمال آسیب در ورزشکاران رشته‌های سرعتی که از مانور تغییر جهت به صورت مکرر در تمام زمان‌های بازی استفاده می‌کنند، باید به بخش طراحی تمرینات و آموزش صحیح تکنیک‌های پرخطر توجه ویژه‌ای مبذول داشت تا با افزایش آگاهی بازیکنان از شرایط ایجاد آسیب جلوگیری شود.

نتیجه‌گیری نهایی:

نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در زمان خستگی و مانورهای غیرقابل‌پیش‌بینی احتمال آسیب ACL به صورت معنی‌داری افزایش پیدا می‌کند؛ زیرا نتایج به‌دست‌آمده حاکی از کاهش معنی‌دار فلکشن زانو و افزایش معنی‌دار والگوس زانو و چرخش درشت‌نی است. با توجه به در معرض خطر بودن ورزشکاران نوجوان دختر و اثرات مخرب احتمالی که به دنبال آسیب‌دیدگی بر زندگی افراد تأثیر می‌گذارد، پیشنهاد می‌شود که در طراحی تمرینات، به مبحث آموزش صحیح تکنیک‌ها و حرکات پرخطا توجه شود تا با افزایش آگاهی ورزشکاران، آسیب‌های کمتری اتفاق بیفتد. 

ملاحظات اخلاقی:

پیروی از اصول اخلاق پژوهش

در این مقاله کلیه اصول اخلاقی در نظر گرفته شد. آزمودنی‌ها در مورد نحوه انجام تحقیق اطلاع پیدا کردند. آن‌ها همچنین در مورد محرمانه بودن اطلاعات خود اطمینان داشتند. علاوه بر این به آن‌ها اجازه داده شد، هر زمان که تمایل نداشتند مطالعه را ترک کنند و در صورت تمایل نتایج تحقیق در دسترس آن‌ها خواهد بود. همچنین تحقیق حاضر در کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه شهید باهنر کرمان (IR.UK.VETMED.REC.1398.022) تصویب شد.

حامی مالی

این تحقیق هیچ کمک مالی خاصی از سازمان‌های عمومی یا خصوصی دریافت نکرده است.

مشارکت نویسندگان

مفهوم‌سازی، روش‌شناسی و نظارت: تمامی نویسندگان؛ بررسی و نوشتن پیش‌نویس اصلی و منابع: الهام حسینی؛ مرور و بررسی و ویرایش: عبدالحمید دانشجو و منصور صاحب‌الزمانی.

تعارض منافع

بنابر اظهار نویسندگان این مقاله تعارض منافع ندارد.

تشکر و قدردانی

این مقاله بر اساس پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه شهید باهنر کرمان به راهنمایی دکتر عبدالحمید دانشجو و مشاوره دکتر منصور صاحب الزمانی است. از تمام آزمودنی‌های تحقیق برای همکاری با محقق و همچنین آقای سعید ملاحسینی و میلاد فلاح‌زاده برای همکاری در روند تحقیق تشکر وقدردانی می‌شود.

References

1.Nuri L, Shadmehr A, Attarbashi Moghaddam B, Ghotbi N. Comparison of reaction time and anticipatory skill between female athletes and non-athletes. Mod Rehabil. 2012; 6(3):37-43.

2.Arpante AK, Nguyen A-D, Baellow AL, Wright KE, Taylor JB, Ford KR. Effects of cutting direction on in-cleat toe dorsiflexion during unanticipated backpedal cutting in football players: 915 Board# 311 May 27, 200 PM-330 PM. Med Sci Sports Exerci. 2015; 47(5S):253. [DOI:10.1249/01.mss.0000477116.36134.d3]

3.Razi M, Sadeghi H, Takamejani EET, Shariatzade M. [Effect of lower limb muscle fatigue on knee joint control strategies during landing in young men (Persian)]. Sci J Rehabil Med. 2018; 7(2):1-10. [DOI:10.22037/JRM.2018.110690.1459]

4.Seyedi M, Rajabi R, Shirzad E, Zareei M. [Comparison of high-risk movement patterns of ACL injury in male and female adolescent soccer players during cutting maneuver (Persian)]. J Sport Med Rev. 2016; 8(19):77-94. http://www.magiran.com/p1657953

5.Emami Hashemi SA, Rezvankhah Golsefidi N, Shirzad E, Mirkarimpour SH. [Kinematic comparison of anterior cruciate ligament injury risk between men and women during cutting maneuver (Persian)]. Razi J Med Sci. 2015; 22(138):12-22. http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4081-en.html

6.Mok K-M, Bahr R, Krosshaug T. Reliability of lower limb biomechanics in two sport-specific sidestep cutting tasks. Sports Biomech. 2018; 17(2):157-67. [DOI:10.1080/14763141.2016.1260766] [PMID]

7.Yom JP, Owens T, Arnett S, Beebe J, Son V. The effects of an unanticipated side-cut on lower extremity kinematics and ground reaction forces during a drop landing. Sports Biomech. 2019; 18(4):414-25. [DOI:10.1080/14763141.2017.1409795] [PMID]

8.Weir G, Stillman M, van Emmerik R, Wyatt H, Jewell C, Hamill J. Differences in kinetics, kinematics and muscle activation strategies in male and female team sport athletes during unanticipated sidestepping. J Sci Sport and Exerc. 2019; 1(2):159-67. [DOI:10.1007/s42978-019-0019-2]

9.Buermann S, Gloppen E, Kriechbaum R, Potter D, Sheehan N. Influence of fatigue and anticipation on knee kinematics and kinetics during a jump-cut maneuver. [Doctor of Physical Therapy Research Papers.]. Sophia: St. Catherine University; 2017.

10.Schneiders AG, Sullivan SJ, O’Malley KJ, Clarke SV, Knappstein SA, Taylor LJ. A valid and reliable clinical determination of footedness. PM & R. 2010; 2(9):835-41. [DOI:10.1016/j.pmrj.2010.06.004] [PMID]

11.Brown SR. The relationship between leg dominance and knee mechanics during the cutting maneuver. Indiana: Baal State University Muncie; 2012. https://www.semanticscholar.org/paper/ii-THE-RELATIONSHIP-BETWEEN-LEG-DOMINANCE-AND-KNEE-Wang/a26c3946d7dfa7947701ddce4c458d47ca015390

12.Olsen O-E, Myklebust G, Engebretsen L, Bahr R. Injury mechanisms for anterior cruciate ligament injuries in team handball: A systematic video analysis. Am J Sports Med. 2004; 32(4):1002-12. [DOI:10.1177/0363546503261724] [PMID]

13.Winter DA. Biomechanics and motor control of human movement. New Jersey: John Wiley & Sons; 2009. [DOI:10.1002/9780470549148]

14.Dahaji AA, Amirseyfaddini M, Nikooie R. Comparison of selected knee kinematic factors during single leg landing after six weeks of multi-angled isometric exercises on knee joint flexor and extensor muscle groups. Sci J Rehabil Med. 2019; 8(2):182-90. [DOI:10.22037/jrm.2019.111456.2006]

15.Sigward S, Powers CM. The influence of experience on knee mechanics during side-step cutting in females. Clin Biomech. 2006; 21(7):740-7. [DOI:10.1016/j.clinbiomech.2006.03.003] [PMID]

16.Qu X, Chen X, editors. Combined effects of lower limb muscle fatigue and decision making to the knee joint during cutting maneuvers based on two different position-sense-acuity groups. International Conference on Applied Human Factors and Ergonomics. New York City: Springer; 2017. [DOI:10.1007/978-3-319-60822-8_13]

17.Fredriksen P, Ingjer F, Nystad W, Thaulow E. Aerobic endurance testing of children and adolescents-a comparison of two treadmill‐protocols. Scand J Med Sci Sports. 1998; 8(4):203-7. [DOI:10.1111/j.1600-0838.1998.tb00193.x] [PMID]

18.Chen MJ, Fan X, Moe ST. Criterion-related validity of the Borg ratings of perceived exertion scale in healthy individuals: a meta-analysis. J Sports Sci. 2002; 20(11):873-99. [DOI:10.1080/026404102320761787] [PMID]

19.Cortes N, Onate J, Morrison S. Differential effects of fatigue on movement variability. Gait Posture. 2014; 39(3):888-93. [DOI:10.1016/j.gaitpost.2013.11.020] [PMID] [PMCID]

20.Kim JH, Lee K-K, Ahn KO, Kong SJ, Park SC, Lee YS. Evaluation of the interaction between contact force and decision making on lower extremity biomechanics during a side-cutting maneuver. Arch Orthop Trauma Surg. 2016; 136(6):821-8. [DOI:10.1007/s00402-016-2457-1] [PMID]

21.McLean S, Walker K, van den Bogert AJ. Effect of gender on lower extremity kinematics during rapid direction changes: An integrated analysis of three sports movements. J Sci Med Sport. 2005; 8(4):411-22. [DOI:10.1016/S1440-2440(05)80056-8]

22.Besier TF, Lloyd DG, Cochrane JL, Ackland TR. External loading of the knee joint during running and cutting maneuvers. Med Sci Sports Exerc. 2001; 33(7):1168-75. [DOI:10.1097/00005768-200107000-00014] [PMID]

23.Hantes ME, Tsarouhas A, Giakas G, Spiropoulos G, Sideris V, Christel P, et al. Effect of fatigue on tibial rotation after single-and double-bundle anterior cruciate ligament reconstruction: A 3-dimensional kinematic and kinetic matched-group analysis. Am J Sports Med. 2012; 40(9):2045-51. [DOI:10.1177/0363546512454413] [PMID]