دوره 10، شماره 4 - ( 11-1403 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 308-294 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azadian E, Jabar Ali M. The Relationship between Executive Functions and Postural Control in Children with Mild Intellectual Disability and Comparison with Typically Developing Peers. J Sport Biomech 2025; 10 (4) :294-308
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-359-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-359-fa.html
آزادیان الهه، جبارعلی ماکوان. رابطه بین کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر و مقایسه با همتایان دارای هوش طبیعی. مجله بیومکانیک ورزشی. 1403; 10 (4) :294-308
1- گروه رفتار حرکتی، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی، دانشگاه حلبچه، حلبچه، اقلیم کردستان، عراق.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم‌ورزشی، دانشگاه حلبچه، حلبچه، اقلیم کردستان، عراق.
متن کامل [PDF 1890 kb]
(209 دریافت)
| چکیده (HTML) (771 مشاهده)
متن کامل: (303 مشاهده)
مقدمه
افراد کم توان ذهنی (ID )، با محدودیت‌های قابل‌توجهی در عملکردهای شناختی و رفتارهای انطباقی مشخص می‌شوند که در مهارت‌های مفهومی، اجتماعی و عملی آن‌ها نمود پیدا می کند (1). چالش‌های رشدی در این گروه از افراد معمولاً در هر دو حوزه شناختی و حرکتی ظاهر می‌شود. ضعف در تعادل و کنترل قامت نیز یکی از مهم‌ترین این چالش‌ها است. این نارسایی‌ها نه‌تنها استقلال عملکردی را مختل می‌کند بلکه آسیب‌های جسمانی را نیز افزایش داده و به‌طورکلی کیفیت زندگی آن‌ها را کاهش می‌دهد (2).
از جمله فرآیندهای شناختی که در کنترل حرکتی اهمیت ویژه ای دارند، کارکردهای اجرایی ( EF) هستند که اجرای رفتارهای هدفمند، تصمیم‌گیری و خودتنظیمی را امکان‌پذیر می‌کنند. کارکردهای اجرایی شامل کنترل توجه، حافظه کاری، بازداری پاسخ، انعطاف‌پذیری شناختی و برنامه‌ریزی می باشند (3). این فرایندهای شناختی برای پردازش وظایف پیچیده و سازگاری با محیط‌های پویا ضروری هستند و عواملی نظیر رشد سیستم عصبی مرکزی، محرک‌های محیطی و تجارب دوران کودکی بر آن‌ها تأثیر می‌گذارند. نقص در این عملکردها می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی توانایی‌های حرکتی را تحت تأثیر قرار دهد (4). برخی مطالعات با هدف بررسی همبستگی بین بهره هوشی ID و EF، نشان داده اند که برخی از مؤلفه های عملکرد ذهنی مانند هوش کلامی بیش از سایرین با EF ارتباط دارند (5, 6). بعلاوه بیشتر مطالعات در مورد وضعیت EF در افراد دارای کم توانی ذهنی، عمدتاً در بیماران سندرم داون (7)، اوتیسم (8)، سندرم X شکننده (9, 10) انجام شده است. همچنین مطالعاتی نیز نشان داده اند که زمان واکنش و سرعت پردازش اطلاعات رابطه معنی داری با IQ دارد (11).
حفظ تعادل نیاز به یکپارچگی اطلاعات حسی از سیستم‌های دهلیزی، بینایی و حس عمقی و همچنین کارآمدی و هماهنگی در اجرای پاسخ‌های حرکتی دارد (12). عواملی مانند رشد عصبی- عضلانی-اسکلتی، استراتژی های کنترل قامت و نیازهای محیطی، بر تعادل تأثیر می‌گذارند (13, 14). در کودکان ID، نقص در یکپارچگی حسی و برنامه‌ریزی حرکتی مشکلات تعادلی را تشدید می‌کند و این امر نیاز به توجه ویژه به این حوزه را افزایش می‌دهد (15, 16). یکی از مهم‌ترین مشکلات در افراد ID اختلالات قامتی و ریسک افتادن در آن‌ها است (17). برخی تحقیقات نشان داده اند، این افراد دارای عوامل خطر افتادن مشابهی نسبت به افراد مسن (مانند ضعف عضلانی) هستند که منجر به تجربه افتادن در سنین پایین تر می گردد (18)؛ به‌ویژه زمانی که نمره ضریب هوشی افراد ID کمتر از 75 یا محدودیت در عملکرد های شناختی داشته باشد (19, 20). با توجه به این موارد، لزوم مطالعه و بررسی این ویژگی در کودکان دارای ID که پتانسیل یادگیری و توسعه، در چارچوب‌های آموزشی ساختاریافته را ندارند، برجسته‌تر می گردد؛ بنابراین یکی از اهداف این مطالعه بررسی کارکردهای اجرایی در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی بود.
مطالعات گذشته از متغیرهایی مانند جابجایی، نوسانات و دامنه حرکات مرکز فشار (CoP) برای بررسی تعادل و ثبات قامت در کودکان ID استفاده کرده اند. این مطالعات نشان داده‌اند که افراد ID دارای جابجایی CoP بیشتری در جهت‌های قدامی-خلفی و میانی-جانبی (12) و همچنین دامنه نوسانات بزرگ‌تری (21) نسبت به افراد سالم و همتا می باشند. تغییرپذیری در حرکات CoP به‌عنوان شاخصی از کنترل قامت مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه میزان مشخصی از تغییرپذیری نشان‌دهنده انطباق‌پذیری و انعطاف‌پذیری سیستم کنترل حرکتی است، اما تغییرپذیری بیش‌ازحد می‌تواند نشان‌دهنده بی‌ثباتی و ناتوانی در انجام تنظیمات حرکتی باشد (22-24). مطالعه در مورد تغییرپذیری کنترل قامت در کودکان ID به ندرت مورد توجه محققین قرار گرفته شده است. لذا هدف دیگر این مطالعه بررسی عملکرد تعادلی با استفاده از ثبت حرکات CoP در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی بود.
رابطه بین عملکردهای اجرایی و تعادل، در افراد دارای ناتوانایی های شناختی-حرکتی، پایه‌ای برای درک تعامل بین عوامل شناختی مرتبط با حرکت فراهم خواهد کرد. مطالعات نشان داده‌اند که افراد دارای ضعف شناختی، مانند سالمندان دچار پارکینسون یا زوال شناختی، اغلب در انجام وظایفی که به هماهنگی حسی-حرکتی، تمرکز توجه و پردازش ادراکی نیاز دارند، دچار مشکل می باشند (25). همچنین، چن و همکاران (2018) گزارش دادند، نقص در حافظه کاری و کنترل توجه، پیش گوی مهمی برای ضعف تعادل در این گروه ها هستند (26). به‌طور مشابه، فرکو و همکاران (2018) نیز در نتایج خود به این نتیجه رسیدند، هماهنگی حرکتی هنگامی‌که در کارکردهای اجرایی نقصی وجود داشته باشد، دشوارتر می‌گردد (1). درک رابطه بین کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان دارای ناتوانی ذهنی حائز اهمیت است، زیرا هر دو حوزه به شبکه‌های عصبی مشترک، از جمله قشر پیشانی و مخچه، وابسته هستند (27). لذا هدف بعدی این مطالعه بررسی رابطه بین عملکرد تعادلی با کارکردهای اجرایی در کودکان کم‌توان ذهنی بود.
درک رابطه بین عملکردهای شناختی با حرکتی، می‌تواند موجب طراحی مداخلات هدفمندی گردد که به‌طور هم‌زمان به نقص‌های شناختی و حرکتی افراد ID توجه کنند. با توجه به محدودیت تحقیقات موجود در این زمینه، این مطالعه با هدف بررسی تعامل بین کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان کم توان ذهنی و مقایسه این توانایی ها با کودکان دارای هوش طبیعی انجام می‌شود.
روش شناسی
جامعه و نمونه آماری
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی-همبستگی می باشد. با استفاده از نرم افزار G-Power با توان 80 درصد و آلفای 05/0، حداقل تعداد نفرات هر گروه 30 نفر تخمین زده شد. شرکت کنندگان در این مطالعه شامل، 15 فرد ID با دامنه سنی ۷ تا 12 سال (6 پسر و 9 دختر) و ضریب هوشی 50 تا 70، که به روش هدفمند از مدارس استثنایی مقطع ابتدایی انتخاب شده بودند. گروه کنترل نیز شامل 15 فرد با دامنه هوش طبیعی بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند؛ بنابراین ملاک ورود برای هر دو گروه سن 7 تا 12 سال و ملاک های خروج، برای تمامی کودکان شامل، دارا بودن اختلالات عصبی (به‌جز کم توانی ذهنی برای گروه ID)، اختلالات پزشکی مزمن، نقص بینایی و نقص های جسمانی تأثیرگذار بر تعادل بودند. فرم رضایت نامه توسط والدین شرکت کنندگان امضا شد. پروتکل تحقیق توسط کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (شماره کد IR.IAU.H.REC.1402.008) تأیید شد.
ابزار و روش اجرا
برای ارزیابی تعادل ایستا، حرکات CoP توسط دستگاه Force plate 9281 EA، ساخت کمپانی kistler و با فرکانس 1000 هرتز جمع‌آوری گردید. پارامترهایی مورد سنجش شامل مقدار نوسانات، سرعت نوسانات و دامنه جابجایی حرکات CoP در دو سطح قدامی-خلفی (AP) و میانی-جانبی (ML) و همچنین میانگین ریشه چهارم (RMS) بود (28). متغیرهای فوق با استفاده از نرم‌افزار Bioware v3,5,2 (Kistler Nordic AB, Sweden) محاسبه شدند. آزمون های تعادلی شامل ایستادن جفت‌پا در دو وضعیت سطح اتکای پایدار (پای برهنه روی تخته نیرو) و سطح اتکای ناپایدار (قرار دادن فوم روی تخته نیرو) بود. فوم مورد استفاده شامل یک قطعه اسفنج با طول 466 میلی‌متر، عرض 467 میلی‌متر و ارتفاع 134 میلی‌متر بود. در طول ارزیابی تعادل، از شرکت‌کنندگان خواسته شد با پای برهنه بر روی تخته نیرو بایستند و بر نقطه ای روی دیوار که حدود 2 متر با آن‌ها فاصله داشت تمرکز کنند. آزمون های تعادل در آزمایشگاه بیومکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان و با حضور والدین اجرا گردید. آزمون های مربوط به کارکردهای اجرایی در مدارس شرکت کنندگان انجام گردید و شامل آزمون های زمان واکنش ساده و بازداری پاسخ (آزمون go no go) بود، این آزمون ها به شکل نرم افزار و ساخت شرکت روان تجهیز سینا، تهران، بودند. آزمون برو نرو که به‌طور وسیعی برای اندازه گیری بازداری رفتاری استفاده می شود (29) و شامل دو دسته محرک است. محرک هایی که باید پاسخ داده شوند (go) محرک هایی از پاسخ به آن‌ها باید خودداری شود (no go). خروجی این آزمون، شامل تعداد پاسخ های نادرست، تعداد بازداری مناسب و زمان پاسخ به محرک ها، بود. زمان واکنش ساده نیز شامل زمان پاسخ به محرک دیداری بود که با فواصل نامنظم و در مدت 3 دقیقه به شرکت کننده ارائه می شد.
روش آماری
برای بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. ازآنجاکه داده‌های مربوط به تعادل دارای توزیع نرمال بودند، برای مقایسه بین گروهی تحلیل واریانس سه‌طرفه با اندازه‌گیری مکرر انجام شد. این مطالعه شامل سه عامل گروه (تجربی/گروه کنترل)، عامل پایداری (سطح اتکا پایدار/ناپایدار) و عامل جهت (AP/ML) بود. از سوی دیگر، داده‌های شناختی دارای توزیع غیرنرمال بودند، بنابراین برای مقایسه گروهی عملکرد شناختی از آزمون یومن-ویتنی استفاده شد؛ و برای بررسی رابطه بین متغیرهای تعادلی و شناختی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. تجزیه‌وتحلیل آماری با نرم افزار SPSS v.21 و با سطح معنی داری 05/0>p اجرا گردید.
نتایج
اطلاعات دموگرافیک آزمودنی ها در جدول 1، نشان می دهد، این ویژگی ها در دو گروه اختلاف معنی داری نداشته اند. نتایج مقایسه بین-گروهی در آزمون های شناختی نشان داد، اختلاف بین دو گروه در هر دو آزمون شناختی معنی داری می باشد. نتایج مربوط به خرده مقیاس ها در جدول 2 آورده شده است.
تحلیل عاملی مربوط به آزمون های تعادلی در جدول 3 نشان داده شده است، طبق این نتایج، اختلاف بین دو گروه در همه متغیرهای تعادلی معنی دار بود (0/05>p). در متغیر انحراف قامت و تغییرپذیری CoP، هیچ‌کدام از فاکتورهای مورد بررسی تأثیر معنی داری بر این دو متغیر نشان نداده بودند (0/05<p)؛ اما عامل تکلیف و جهت بر مقدار نوسانات مؤثر بودند، مقایسه میانگین-ها در آزمون تعقیبی، مشخص کرد ایستادن روی سطح بی ثبات موجب افزایش معنی دار نوسانات CoP در هر دو گروه می گردد. همچنین به‌طورکلی مقدار نوسانات CoP در جهت AP بیشتر از جهت ML بود. در متغیر سرعت حرکت، تعامل بین دو فاکتورهای تکلیف*جهت معنی دار بود (0/003=p). مقایسه بین میانگین ها نشان داد، با تغییر سطح اتکا، سرعت حرکت CoP در جهت ML افزایش یافته بود، این امر در گروه ID مشاهده گردید. نتایج همبستگی بین متغیرهای آزمون زمان واکنش با متغیرهای تعادلی نشان داد، تعداد محرک های بی پاسخ رابطه مستقیم و معنی داری با متغیرهای سرعت و تغییرپذیری در جهت AP در آزمون سطح اتکای پایدار و در انحراف قامت، نوسانات و سرعت در جهت ML در آزمون سطح اتکای ناپایدار دارد (). همچنین تعداد پاسخ های صحیح در این آزمون، دارای رابطه منفی با متغیر سرعت در جهت AP (r=-0.82) و ML (r=-61)، تغییرپذیری (0/56-=r)، نوسانات CoP در هر دو جهت AP (r=-0.52) و ML (r=-0.54) بود. میانگین زمان پاسخ نیز با نوسانات در جهت ML و با سرعت حرکت CoP در هر دو جهت دارای رابطه معکوس و معنی داری بود (57/0>r>64/0). آزمون بازداری پاسخ نیز تعداد محرک های بی پاسخ و پاسخ های اشتباه، دارای رابطه معنی دار با اغلب متغیرهای تعادل بودند (46/0>r>60/0) که در جدول 4 نشان داده شده است.
جدول 3. نتایج مقایسه بین-گروهی و تحلیل عاملی مربوط به متغیرهای تعادلی (میانگین ±SD)
نکته: مقادیر ارائه‌شده به‌صورت میانگین ± انحراف استاندارد گزارش شده‌اند. مقدار p برای مقایسه بین گروهی در پرانتز آورده شده است. AP : قدامی-خلفی، ML : داخلی-جانبی، Sig : سطح معناداری.
بحث
این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عملکرد تعادلی با کارکردهای اجرایی در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد کودکان ID، دارای زمان واکنش به مراتب کندتر و نرخ بالاتری از پاسخ‌های نادرست نسبت به کودکان دارای هوش طبیعی هستند که با تحقیقات قبلی در مورد نقص‌های شناختی در این جمعیت هم‌راستا است (30, 31). این یافته‌ها تأثیر گسترده ناتوانی ذهنی بر پردازش‌های شناختی و عملکرد حرکتی را مورد تأکید قرار می‌دهند، به‌ویژه در تکالیفی که نیازمند تصمیم‌گیری سریع و اجتناب از خطاها می باشند. زمان واکنش کندتر در کودکان ID ممکن است به نقص در سرعت پردازش اطلاعات، یکپارچه‌سازی مؤثر ورودی‌های حسی و ایجاد پاسخ‌های حرکتی مناسب نسبت داده شود برای هر دو تکلیف شناختی و کنترل قامت اهمیت دارند (32). علاوه بر این، تعداد بالاتر پاسخ‌های نادرست نشان‌دهنده اختلال در کنترل بازداری و حافظه کاری است که از اجزای اصلی کارکردهای اجرایی هستند. این توانایی ها، برای حفظ توجه و سرکوب محرک‌های نامرتبط ضروری هستند (33) اختلال در این توانایی ها، در کودکان ID ممکن حین تعامل با محیط‌های پویا که نیاز به تغییر سریع در قامت و حرکت است، چالش‌هایی را ایجاد کند.
تفاوت‌های بین گروهی در متغیرهای تعادلی، نشان دهنده اختلالات تعادلی در کودکان ID نسبت به گروه کنترل است. این یافته ها هم‌راستا با تحقیقات قبلی بود که نشان می‌دهند، کودکان ID در مقایسه با همتایان با هوش طبیعی، ناپایداری قامتی بیشتری دارند، به‌ویژه زمانی که تقاضاهای تکلیف افزایش می‌یابد (34). این نتایج ممکن است نشان دهنده نقص در یکپارچگی حسی و برنامه‌ریزی حرکتی در هر دو وضعیت تعادلی به‌ویژه برای سازگاری با کاهش اطلاعات حسی-عمقی به علت ایستادن روی فوم باشد (35). طبق نتایج، کلیه متغیرهای تعادلی تحت تأثیر ID قرار گرفته اند، اما از یافته های قابل توجه در مطالعه حاضر، عدم تأثیرپذیری متغیرهای انحراف قامت و تغییرپذیری CoP از ایستادن روی فوم (سطح ناپایدار) است؛ که ممکن است به دلیل تأثیرپذیری این متغیرها از عوامل درونی (مانند کنترل عصبی-عضلانی، پردازش شناختی یا بیماری) باشند تا تقاضاهای خارجی تکلیف (مانند سطح اتکا یا دشواری تکلیف) (36). برای بررسی مکانیسم‌های زیربنایی که به این جنبه‌های خاص از کنترل وضعیت در کودکان ID کمک می‌کنند، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. همچنین نتایج نشان دادند در هر دو گروه، حرکات مرکز فشار در جهت AP بیشتر از جهت ML بود. این یافته با محدودیت‌های بیومکانیکی قامت انسان هم‌خوان است، زیرا جهت AP به دلیل ساختار آناتومیکی بدن و توزیع جرم، به‌طور ذاتی پایدار کمتری دارد (37). بااین‌حال، شدت این اختلاف در گروه ID مشهودتر بود که نشان می‌دهد کودکان ID در کنترل قامت در جهت AP با مشکلات بیشتری مواجه باشند. طبق مدارک موجود، استراتژی مچ پا، مسئول کنترل حرکات کوچک تا متوسط قامت در جهت AP است (36)، بنابراین ممکن این استراتژی در کودکان ID دارای نقص باشد. از این نتایج، می توان برای طراحی مداخلات متمرکز بر تقویت قدرت عضلات مؤثر بر مچ پا و سیستم حسی-حرکتی، استفاده کرد (38).
نتایج این مطالعه نشان داد، سرعت CoP در جهت ML و در سطح ناپایدار به‌ویژه در گروه ID، به‌طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل است. طبق نظر هوراک (2006)، افزایش سرعت حرکات CoP و وجود یک اختلال عصبی یا حرکتی، مثل کاهش توان ذهنی، ممکن است نشان دهنده اصلاح و تعدیل های سریع قامت و یک استراتژی‌های جبرانی برای مقابله با ناپایداری باشد (36)؛ اما این استراتژی‌ها دارای هزینه انرژی بالاتر و کارایی کمتری هستند و احتمالاً موجب افزایش خستگی و ریسک سقوط می‌شوند (39). همچنین افزایش تغییرپذیری قامت و سرعت CoP در این کودکان ممکن است بازتاب مکانیزم‌های جبرانی برای حفظ تعادل در مواجهه با ناکارآمدی‌های شناختی باشد.
نتایج رابطه سنجی بین متغیرهای شناختی و تعادلی نیز نشان داد، همبستگی معنی داری بین تعداد محرک‌های بدون پاسخ و متغیرهای تعادلی، وجود دارد که نشان می‌دهد کاهش توجه یا تأخیر در پردازش شناختی، ممکن است تأثیر مستقیمی بر کاهش پایداری قامت داشته باشد. طبق یافته های این مطالعه، کودکان با زمان واکنش کندتر یا پاسخ‌هایی با دقت کمتر در آزمون زمان واکنش، ناپایداری قامت بیشتری نشان داده اند. تحقیقات قبلی نیز نشان می‌دهند نقص در توجه و سرعت پردازش با کنترل ضعیف‌تر تعادل، به‌ویژه تحت شرایط چالش‌برانگیز، همراه هستند (40).
رابطه بین زمان پاسخ با نوسانات و سرعت حرکت CoP بر نقش سرعت پردازش شناختی در کنترل قامت تأکید می‌کند. زمان واکنش سریع‌تر ممکن است به کودکان اجازه بدهد به‌طور مؤثرتر بر آشفتگی های قامت غلبه کنند و نیاز به حرکت‌های اصلاحی بزرگ یا سریع را کاهش دهند؛ بنابراین مطابق با نظر هوراک (2006) کارکردهای اجرایی، از جمله توجه و بازداری پاسخ، نقش حیاتی در حفظ تعادل، به‌ویژه در محیط‌های پویا یا غیرقابل پیش‌بینی دارند (36). رابطه مشاهده‌شده بین بازداری پاسخ و کنترل قامت ممکن است بازتاب بسترهای عصبی مشترک در این عملکردها، به‌ویژه قشر پیشانی و ارتباط آن با مناطق حرکتی و حسی باشد (27). نقص در بازداری پاسخ ممکن است توانایی کودکان با ناتوانی ذهنی را در فیلتر کردن اطلاعات نامرتبط و اجرای تنظیمات دقیق حرکتی مختل کند و به ناپایداری بیشتر قامت منجر گردد.
نتیجه‌گیری نهایی
نتایج این مطالعه نشان داد ناتوانی ذهنی تأثیر گسترده‌ای بر پردازش‌های شناختی و عملکرد حرکتی دارد، به‌ویژه در تکالیفی که نیازمند تصمیم‌گیری سریع، کنترل بازداری و یکپارچه‌سازی حسی-حرکتی هستند. افزایش سرعت و تغییرپذیری CoP در این کودکان ممکن است نشان‌دهنده استفاده از استراتژی‌های جبرانی کم‌بازده باشد که موجب افزایش خستگی و ریسک افتادن می‌گردد. کاهش توجه، سرعت پردازش آهسته و نقص در بازداری پاسخ ممکن است توانایی کودکان ID را در تطابق با تغییرات محیطی و اجرای حرکات اصلاحی دقیق مختل کند. در نهایت، این مطالعه تأکید به طراحی مداخلات جامع و یکپارچه‌ای دارد که به بهبود کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان ID بپردازند. تمرینات تعادلی که شامل تکالیف چالش‌برانگیز و تمرینات شناختی-حرکتی هستند، می‌توانند به بهبود یکپارچه‌سازی حسی-حرکتی و کاهش ناپایداری قامت در این کودکان کمک کنند. همچنین، تقویت عضلات مؤثر بر مچ پا و بهبود استراتژی‌های کنترل قامت می‌تواند به کاهش وابستگی به استراتژی‌های جبرانی کم‌بازده و کاهش خطر افتادن کمک کند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت شده است. همه شرکت‌کنندگان با رضایت کامل در مطالعه شرکت کردند و به آن‌ها اطمینان داده شد که تمام اطلاعات مربوط به آن‌ها محرمانه باقی خواهد ماند.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
افراد کم توان ذهنی (ID )، با محدودیت‌های قابل‌توجهی در عملکردهای شناختی و رفتارهای انطباقی مشخص می‌شوند که در مهارت‌های مفهومی، اجتماعی و عملی آن‌ها نمود پیدا می کند (1). چالش‌های رشدی در این گروه از افراد معمولاً در هر دو حوزه شناختی و حرکتی ظاهر می‌شود. ضعف در تعادل و کنترل قامت نیز یکی از مهم‌ترین این چالش‌ها است. این نارسایی‌ها نه‌تنها استقلال عملکردی را مختل می‌کند بلکه آسیب‌های جسمانی را نیز افزایش داده و به‌طورکلی کیفیت زندگی آن‌ها را کاهش می‌دهد (2).
از جمله فرآیندهای شناختی که در کنترل حرکتی اهمیت ویژه ای دارند، کارکردهای اجرایی ( EF) هستند که اجرای رفتارهای هدفمند، تصمیم‌گیری و خودتنظیمی را امکان‌پذیر می‌کنند. کارکردهای اجرایی شامل کنترل توجه، حافظه کاری، بازداری پاسخ، انعطاف‌پذیری شناختی و برنامه‌ریزی می باشند (3). این فرایندهای شناختی برای پردازش وظایف پیچیده و سازگاری با محیط‌های پویا ضروری هستند و عواملی نظیر رشد سیستم عصبی مرکزی، محرک‌های محیطی و تجارب دوران کودکی بر آن‌ها تأثیر می‌گذارند. نقص در این عملکردها می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی توانایی‌های حرکتی را تحت تأثیر قرار دهد (4). برخی مطالعات با هدف بررسی همبستگی بین بهره هوشی ID و EF، نشان داده اند که برخی از مؤلفه های عملکرد ذهنی مانند هوش کلامی بیش از سایرین با EF ارتباط دارند (5, 6). بعلاوه بیشتر مطالعات در مورد وضعیت EF در افراد دارای کم توانی ذهنی، عمدتاً در بیماران سندرم داون (7)، اوتیسم (8)، سندرم X شکننده (9, 10) انجام شده است. همچنین مطالعاتی نیز نشان داده اند که زمان واکنش و سرعت پردازش اطلاعات رابطه معنی داری با IQ دارد (11).
حفظ تعادل نیاز به یکپارچگی اطلاعات حسی از سیستم‌های دهلیزی، بینایی و حس عمقی و همچنین کارآمدی و هماهنگی در اجرای پاسخ‌های حرکتی دارد (12). عواملی مانند رشد عصبی- عضلانی-اسکلتی، استراتژی های کنترل قامت و نیازهای محیطی، بر تعادل تأثیر می‌گذارند (13, 14). در کودکان ID، نقص در یکپارچگی حسی و برنامه‌ریزی حرکتی مشکلات تعادلی را تشدید می‌کند و این امر نیاز به توجه ویژه به این حوزه را افزایش می‌دهد (15, 16). یکی از مهم‌ترین مشکلات در افراد ID اختلالات قامتی و ریسک افتادن در آن‌ها است (17). برخی تحقیقات نشان داده اند، این افراد دارای عوامل خطر افتادن مشابهی نسبت به افراد مسن (مانند ضعف عضلانی) هستند که منجر به تجربه افتادن در سنین پایین تر می گردد (18)؛ به‌ویژه زمانی که نمره ضریب هوشی افراد ID کمتر از 75 یا محدودیت در عملکرد های شناختی داشته باشد (19, 20). با توجه به این موارد، لزوم مطالعه و بررسی این ویژگی در کودکان دارای ID که پتانسیل یادگیری و توسعه، در چارچوب‌های آموزشی ساختاریافته را ندارند، برجسته‌تر می گردد؛ بنابراین یکی از اهداف این مطالعه بررسی کارکردهای اجرایی در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی بود.
مطالعات گذشته از متغیرهایی مانند جابجایی، نوسانات و دامنه حرکات مرکز فشار (CoP) برای بررسی تعادل و ثبات قامت در کودکان ID استفاده کرده اند. این مطالعات نشان داده‌اند که افراد ID دارای جابجایی CoP بیشتری در جهت‌های قدامی-خلفی و میانی-جانبی (12) و همچنین دامنه نوسانات بزرگ‌تری (21) نسبت به افراد سالم و همتا می باشند. تغییرپذیری در حرکات CoP به‌عنوان شاخصی از کنترل قامت مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه میزان مشخصی از تغییرپذیری نشان‌دهنده انطباق‌پذیری و انعطاف‌پذیری سیستم کنترل حرکتی است، اما تغییرپذیری بیش‌ازحد می‌تواند نشان‌دهنده بی‌ثباتی و ناتوانی در انجام تنظیمات حرکتی باشد (22-24). مطالعه در مورد تغییرپذیری کنترل قامت در کودکان ID به ندرت مورد توجه محققین قرار گرفته شده است. لذا هدف دیگر این مطالعه بررسی عملکرد تعادلی با استفاده از ثبت حرکات CoP در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی بود.
رابطه بین عملکردهای اجرایی و تعادل، در افراد دارای ناتوانایی های شناختی-حرکتی، پایه‌ای برای درک تعامل بین عوامل شناختی مرتبط با حرکت فراهم خواهد کرد. مطالعات نشان داده‌اند که افراد دارای ضعف شناختی، مانند سالمندان دچار پارکینسون یا زوال شناختی، اغلب در انجام وظایفی که به هماهنگی حسی-حرکتی، تمرکز توجه و پردازش ادراکی نیاز دارند، دچار مشکل می باشند (25). همچنین، چن و همکاران (2018) گزارش دادند، نقص در حافظه کاری و کنترل توجه، پیش گوی مهمی برای ضعف تعادل در این گروه ها هستند (26). به‌طور مشابه، فرکو و همکاران (2018) نیز در نتایج خود به این نتیجه رسیدند، هماهنگی حرکتی هنگامی‌که در کارکردهای اجرایی نقصی وجود داشته باشد، دشوارتر می‌گردد (1). درک رابطه بین کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان دارای ناتوانی ذهنی حائز اهمیت است، زیرا هر دو حوزه به شبکه‌های عصبی مشترک، از جمله قشر پیشانی و مخچه، وابسته هستند (27). لذا هدف بعدی این مطالعه بررسی رابطه بین عملکرد تعادلی با کارکردهای اجرایی در کودکان کم‌توان ذهنی بود.
درک رابطه بین عملکردهای شناختی با حرکتی، می‌تواند موجب طراحی مداخلات هدفمندی گردد که به‌طور هم‌زمان به نقص‌های شناختی و حرکتی افراد ID توجه کنند. با توجه به محدودیت تحقیقات موجود در این زمینه، این مطالعه با هدف بررسی تعامل بین کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان کم توان ذهنی و مقایسه این توانایی ها با کودکان دارای هوش طبیعی انجام می‌شود.
روش شناسی
جامعه و نمونه آماری
پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی-همبستگی می باشد. با استفاده از نرم افزار G-Power با توان 80 درصد و آلفای 05/0، حداقل تعداد نفرات هر گروه 30 نفر تخمین زده شد. شرکت کنندگان در این مطالعه شامل، 15 فرد ID با دامنه سنی ۷ تا 12 سال (6 پسر و 9 دختر) و ضریب هوشی 50 تا 70، که به روش هدفمند از مدارس استثنایی مقطع ابتدایی انتخاب شده بودند. گروه کنترل نیز شامل 15 فرد با دامنه هوش طبیعی بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند؛ بنابراین ملاک ورود برای هر دو گروه سن 7 تا 12 سال و ملاک های خروج، برای تمامی کودکان شامل، دارا بودن اختلالات عصبی (به‌جز کم توانی ذهنی برای گروه ID)، اختلالات پزشکی مزمن، نقص بینایی و نقص های جسمانی تأثیرگذار بر تعادل بودند. فرم رضایت نامه توسط والدین شرکت کنندگان امضا شد. پروتکل تحقیق توسط کمیته اخلاق دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان (شماره کد IR.IAU.H.REC.1402.008) تأیید شد.
ابزار و روش اجرا
برای ارزیابی تعادل ایستا، حرکات CoP توسط دستگاه Force plate 9281 EA، ساخت کمپانی kistler و با فرکانس 1000 هرتز جمع‌آوری گردید. پارامترهایی مورد سنجش شامل مقدار نوسانات، سرعت نوسانات و دامنه جابجایی حرکات CoP در دو سطح قدامی-خلفی (AP) و میانی-جانبی (ML) و همچنین میانگین ریشه چهارم (RMS) بود (28). متغیرهای فوق با استفاده از نرم‌افزار Bioware v3,5,2 (Kistler Nordic AB, Sweden) محاسبه شدند. آزمون های تعادلی شامل ایستادن جفت‌پا در دو وضعیت سطح اتکای پایدار (پای برهنه روی تخته نیرو) و سطح اتکای ناپایدار (قرار دادن فوم روی تخته نیرو) بود. فوم مورد استفاده شامل یک قطعه اسفنج با طول 466 میلی‌متر، عرض 467 میلی‌متر و ارتفاع 134 میلی‌متر بود. در طول ارزیابی تعادل، از شرکت‌کنندگان خواسته شد با پای برهنه بر روی تخته نیرو بایستند و بر نقطه ای روی دیوار که حدود 2 متر با آن‌ها فاصله داشت تمرکز کنند. آزمون های تعادل در آزمایشگاه بیومکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان و با حضور والدین اجرا گردید. آزمون های مربوط به کارکردهای اجرایی در مدارس شرکت کنندگان انجام گردید و شامل آزمون های زمان واکنش ساده و بازداری پاسخ (آزمون go no go) بود، این آزمون ها به شکل نرم افزار و ساخت شرکت روان تجهیز سینا، تهران، بودند. آزمون برو نرو که به‌طور وسیعی برای اندازه گیری بازداری رفتاری استفاده می شود (29) و شامل دو دسته محرک است. محرک هایی که باید پاسخ داده شوند (go) محرک هایی از پاسخ به آن‌ها باید خودداری شود (no go). خروجی این آزمون، شامل تعداد پاسخ های نادرست، تعداد بازداری مناسب و زمان پاسخ به محرک ها، بود. زمان واکنش ساده نیز شامل زمان پاسخ به محرک دیداری بود که با فواصل نامنظم و در مدت 3 دقیقه به شرکت کننده ارائه می شد.
روش آماری
برای بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک استفاده شد. ازآنجاکه داده‌های مربوط به تعادل دارای توزیع نرمال بودند، برای مقایسه بین گروهی تحلیل واریانس سه‌طرفه با اندازه‌گیری مکرر انجام شد. این مطالعه شامل سه عامل گروه (تجربی/گروه کنترل)، عامل پایداری (سطح اتکا پایدار/ناپایدار) و عامل جهت (AP/ML) بود. از سوی دیگر، داده‌های شناختی دارای توزیع غیرنرمال بودند، بنابراین برای مقایسه گروهی عملکرد شناختی از آزمون یومن-ویتنی استفاده شد؛ و برای بررسی رابطه بین متغیرهای تعادلی و شناختی از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. تجزیه‌وتحلیل آماری با نرم افزار SPSS v.21 و با سطح معنی داری 05/0>p اجرا گردید.
نتایج
اطلاعات دموگرافیک آزمودنی ها در جدول 1، نشان می دهد، این ویژگی ها در دو گروه اختلاف معنی داری نداشته اند. نتایج مقایسه بین-گروهی در آزمون های شناختی نشان داد، اختلاف بین دو گروه در هر دو آزمون شناختی معنی داری می باشد. نتایج مربوط به خرده مقیاس ها در جدول 2 آورده شده است.
تحلیل عاملی مربوط به آزمون های تعادلی در جدول 3 نشان داده شده است، طبق این نتایج، اختلاف بین دو گروه در همه متغیرهای تعادلی معنی دار بود (0/05>p). در متغیر انحراف قامت و تغییرپذیری CoP، هیچ‌کدام از فاکتورهای مورد بررسی تأثیر معنی داری بر این دو متغیر نشان نداده بودند (0/05<p)؛ اما عامل تکلیف و جهت بر مقدار نوسانات مؤثر بودند، مقایسه میانگین-ها در آزمون تعقیبی، مشخص کرد ایستادن روی سطح بی ثبات موجب افزایش معنی دار نوسانات CoP در هر دو گروه می گردد. همچنین به‌طورکلی مقدار نوسانات CoP در جهت AP بیشتر از جهت ML بود. در متغیر سرعت حرکت، تعامل بین دو فاکتورهای تکلیف*جهت معنی دار بود (0/003=p). مقایسه بین میانگین ها نشان داد، با تغییر سطح اتکا، سرعت حرکت CoP در جهت ML افزایش یافته بود، این امر در گروه ID مشاهده گردید. نتایج همبستگی بین متغیرهای آزمون زمان واکنش با متغیرهای تعادلی نشان داد، تعداد محرک های بی پاسخ رابطه مستقیم و معنی داری با متغیرهای سرعت و تغییرپذیری در جهت AP در آزمون سطح اتکای پایدار و در انحراف قامت، نوسانات و سرعت در جهت ML در آزمون سطح اتکای ناپایدار دارد (). همچنین تعداد پاسخ های صحیح در این آزمون، دارای رابطه منفی با متغیر سرعت در جهت AP (r=-0.82) و ML (r=-61)، تغییرپذیری (0/56-=r)، نوسانات CoP در هر دو جهت AP (r=-0.52) و ML (r=-0.54) بود. میانگین زمان پاسخ نیز با نوسانات در جهت ML و با سرعت حرکت CoP در هر دو جهت دارای رابطه معکوس و معنی داری بود (57/0>r>64/0). آزمون بازداری پاسخ نیز تعداد محرک های بی پاسخ و پاسخ های اشتباه، دارای رابطه معنی دار با اغلب متغیرهای تعادل بودند (46/0>r>60/0) که در جدول 4 نشان داده شده است.
جدول 3. نتایج مقایسه بین-گروهی و تحلیل عاملی مربوط به متغیرهای تعادلی (میانگین ±SD)
| متغیر | سطح | جهت | گروه ID | گروه کنترل | بین گروهی | عامل گروه | عامل تکلیف | تکلیف*گروه | جهت | گروه*جهت | تکلیف*جهت |
| انحرافات قامتی | پایدار | AP | 58/0±11/1 | 90/1±26/3 | (002/0) 02/12 | 011/0=Sig 68/7= F |
58/0=Sig 31/0= F |
49/0=Sig 48/0= F |
51/0=Sig 44/0= F |
23/0=Sig 53/1= F |
61/0=Sig 28/0=F |
| ML | 04/1±59/1 | 37/1±02/2 | (04/0) 74/0 | ||||||||
| ناپایدار | AP | 95/0±71/1 | 70/1±79/2 | (21/0) 68/1 | |||||||
| ML | 94/0±67/1 | 58/1±50/2 | (002/0) 02/12 | ||||||||
| نوسانات قامتی | پایدار | AP | 18/0±49/0 | 1/0±23/0 | (026/0) 67/5 | 001/0=Sig 78/13= F |
017/0=Sig 59/6= F |
86/0=Sig 033/0= F |
001/0=Sig 23/13= F |
34/0=Sig 96/0= F |
30/0=Sig 13/1= F |
| ML | 14/0±31/0 | 15/0±16/0 | (034/0) 08/5 | ||||||||
| ناپایدار | AP | 21/0±61/0 | 62/0±58/0 | (88/0) 02/0 | |||||||
| ML | 18/0±52/0 | 21/0±19/0 | (0001/0) 97/17 | ||||||||
| سرعت حرکات | پایدار | AP | 89/0±10/1 | 002/0±004/0 | (0001/0) 61/31 | 000/0=Sig 30/89= F |
39/0=Sig 75/0= F |
40/0=Sig 74/0= F |
07/0=Sig 43/3= F |
08/0=Sig 25/3= F |
003/0=Sig 87/10= F |
| ML | 28/0±92/0 | 003/0±008/0 | (0001/0) 02/41 | ||||||||
| ناپایدار | AP | 61/0±88/0 | 002/0±003/0 | (002/0) 07/12 | |||||||
| ML | 06/1±61/1 | 003/0±007/0 | (0001/0) 35/26 | ||||||||
| تغییرپذیری | پایدار | AP | 90/3±09/5 | 44/2±85/3 | (33/0) 02/1 | 025/0=Sig 70/5= F |
24/0=Sig 48/1= F |
22/0=Sig 67/1= F |
18/0=Sig 94/1= F |
11/0=Sig 81/2= F |
24/0=Sig 42/1= F |
| ML | 70/5±35/8 | 35/1±09/2 | (001/0) 45/13 | ||||||||
| ناپایدار | AP | 21/3±20/6 | 54/1±93/2 | (044/0) 19/4 | |||||||
| ML | 59/12±78/25 | 57/1±59/2 | (12/0) 57/2 |
بحث
این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عملکرد تعادلی با کارکردهای اجرایی در کودکان ID و مقایسه با کودکان دارای هوش طبیعی انجام شد. یافته‌های این مطالعه نشان داد کودکان ID، دارای زمان واکنش به مراتب کندتر و نرخ بالاتری از پاسخ‌های نادرست نسبت به کودکان دارای هوش طبیعی هستند که با تحقیقات قبلی در مورد نقص‌های شناختی در این جمعیت هم‌راستا است (30, 31). این یافته‌ها تأثیر گسترده ناتوانی ذهنی بر پردازش‌های شناختی و عملکرد حرکتی را مورد تأکید قرار می‌دهند، به‌ویژه در تکالیفی که نیازمند تصمیم‌گیری سریع و اجتناب از خطاها می باشند. زمان واکنش کندتر در کودکان ID ممکن است به نقص در سرعت پردازش اطلاعات، یکپارچه‌سازی مؤثر ورودی‌های حسی و ایجاد پاسخ‌های حرکتی مناسب نسبت داده شود برای هر دو تکلیف شناختی و کنترل قامت اهمیت دارند (32). علاوه بر این، تعداد بالاتر پاسخ‌های نادرست نشان‌دهنده اختلال در کنترل بازداری و حافظه کاری است که از اجزای اصلی کارکردهای اجرایی هستند. این توانایی ها، برای حفظ توجه و سرکوب محرک‌های نامرتبط ضروری هستند (33) اختلال در این توانایی ها، در کودکان ID ممکن حین تعامل با محیط‌های پویا که نیاز به تغییر سریع در قامت و حرکت است، چالش‌هایی را ایجاد کند.
تفاوت‌های بین گروهی در متغیرهای تعادلی، نشان دهنده اختلالات تعادلی در کودکان ID نسبت به گروه کنترل است. این یافته ها هم‌راستا با تحقیقات قبلی بود که نشان می‌دهند، کودکان ID در مقایسه با همتایان با هوش طبیعی، ناپایداری قامتی بیشتری دارند، به‌ویژه زمانی که تقاضاهای تکلیف افزایش می‌یابد (34). این نتایج ممکن است نشان دهنده نقص در یکپارچگی حسی و برنامه‌ریزی حرکتی در هر دو وضعیت تعادلی به‌ویژه برای سازگاری با کاهش اطلاعات حسی-عمقی به علت ایستادن روی فوم باشد (35). طبق نتایج، کلیه متغیرهای تعادلی تحت تأثیر ID قرار گرفته اند، اما از یافته های قابل توجه در مطالعه حاضر، عدم تأثیرپذیری متغیرهای انحراف قامت و تغییرپذیری CoP از ایستادن روی فوم (سطح ناپایدار) است؛ که ممکن است به دلیل تأثیرپذیری این متغیرها از عوامل درونی (مانند کنترل عصبی-عضلانی، پردازش شناختی یا بیماری) باشند تا تقاضاهای خارجی تکلیف (مانند سطح اتکا یا دشواری تکلیف) (36). برای بررسی مکانیسم‌های زیربنایی که به این جنبه‌های خاص از کنترل وضعیت در کودکان ID کمک می‌کنند، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. همچنین نتایج نشان دادند در هر دو گروه، حرکات مرکز فشار در جهت AP بیشتر از جهت ML بود. این یافته با محدودیت‌های بیومکانیکی قامت انسان هم‌خوان است، زیرا جهت AP به دلیل ساختار آناتومیکی بدن و توزیع جرم، به‌طور ذاتی پایدار کمتری دارد (37). بااین‌حال، شدت این اختلاف در گروه ID مشهودتر بود که نشان می‌دهد کودکان ID در کنترل قامت در جهت AP با مشکلات بیشتری مواجه باشند. طبق مدارک موجود، استراتژی مچ پا، مسئول کنترل حرکات کوچک تا متوسط قامت در جهت AP است (36)، بنابراین ممکن این استراتژی در کودکان ID دارای نقص باشد. از این نتایج، می توان برای طراحی مداخلات متمرکز بر تقویت قدرت عضلات مؤثر بر مچ پا و سیستم حسی-حرکتی، استفاده کرد (38).
نتایج این مطالعه نشان داد، سرعت CoP در جهت ML و در سطح ناپایدار به‌ویژه در گروه ID، به‌طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل است. طبق نظر هوراک (2006)، افزایش سرعت حرکات CoP و وجود یک اختلال عصبی یا حرکتی، مثل کاهش توان ذهنی، ممکن است نشان دهنده اصلاح و تعدیل های سریع قامت و یک استراتژی‌های جبرانی برای مقابله با ناپایداری باشد (36)؛ اما این استراتژی‌ها دارای هزینه انرژی بالاتر و کارایی کمتری هستند و احتمالاً موجب افزایش خستگی و ریسک سقوط می‌شوند (39). همچنین افزایش تغییرپذیری قامت و سرعت CoP در این کودکان ممکن است بازتاب مکانیزم‌های جبرانی برای حفظ تعادل در مواجهه با ناکارآمدی‌های شناختی باشد.
نتایج رابطه سنجی بین متغیرهای شناختی و تعادلی نیز نشان داد، همبستگی معنی داری بین تعداد محرک‌های بدون پاسخ و متغیرهای تعادلی، وجود دارد که نشان می‌دهد کاهش توجه یا تأخیر در پردازش شناختی، ممکن است تأثیر مستقیمی بر کاهش پایداری قامت داشته باشد. طبق یافته های این مطالعه، کودکان با زمان واکنش کندتر یا پاسخ‌هایی با دقت کمتر در آزمون زمان واکنش، ناپایداری قامت بیشتری نشان داده اند. تحقیقات قبلی نیز نشان می‌دهند نقص در توجه و سرعت پردازش با کنترل ضعیف‌تر تعادل، به‌ویژه تحت شرایط چالش‌برانگیز، همراه هستند (40).
رابطه بین زمان پاسخ با نوسانات و سرعت حرکت CoP بر نقش سرعت پردازش شناختی در کنترل قامت تأکید می‌کند. زمان واکنش سریع‌تر ممکن است به کودکان اجازه بدهد به‌طور مؤثرتر بر آشفتگی های قامت غلبه کنند و نیاز به حرکت‌های اصلاحی بزرگ یا سریع را کاهش دهند؛ بنابراین مطابق با نظر هوراک (2006) کارکردهای اجرایی، از جمله توجه و بازداری پاسخ، نقش حیاتی در حفظ تعادل، به‌ویژه در محیط‌های پویا یا غیرقابل پیش‌بینی دارند (36). رابطه مشاهده‌شده بین بازداری پاسخ و کنترل قامت ممکن است بازتاب بسترهای عصبی مشترک در این عملکردها، به‌ویژه قشر پیشانی و ارتباط آن با مناطق حرکتی و حسی باشد (27). نقص در بازداری پاسخ ممکن است توانایی کودکان با ناتوانی ذهنی را در فیلتر کردن اطلاعات نامرتبط و اجرای تنظیمات دقیق حرکتی مختل کند و به ناپایداری بیشتر قامت منجر گردد.
نتیجه‌گیری نهایی
نتایج این مطالعه نشان داد ناتوانی ذهنی تأثیر گسترده‌ای بر پردازش‌های شناختی و عملکرد حرکتی دارد، به‌ویژه در تکالیفی که نیازمند تصمیم‌گیری سریع، کنترل بازداری و یکپارچه‌سازی حسی-حرکتی هستند. افزایش سرعت و تغییرپذیری CoP در این کودکان ممکن است نشان‌دهنده استفاده از استراتژی‌های جبرانی کم‌بازده باشد که موجب افزایش خستگی و ریسک افتادن می‌گردد. کاهش توجه، سرعت پردازش آهسته و نقص در بازداری پاسخ ممکن است توانایی کودکان ID را در تطابق با تغییرات محیطی و اجرای حرکات اصلاحی دقیق مختل کند. در نهایت، این مطالعه تأکید به طراحی مداخلات جامع و یکپارچه‌ای دارد که به بهبود کارکردهای اجرایی و کنترل قامت در کودکان ID بپردازند. تمرینات تعادلی که شامل تکالیف چالش‌برانگیز و تمرینات شناختی-حرکتی هستند، می‌توانند به بهبود یکپارچه‌سازی حسی-حرکتی و کاهش ناپایداری قامت در این کودکان کمک کنند. همچنین، تقویت عضلات مؤثر بر مچ پا و بهبود استراتژی‌های کنترل قامت می‌تواند به کاهش وابستگی به استراتژی‌های جبرانی کم‌بازده و کاهش خطر افتادن کمک کند.
ملاحظات اخلاقی
پیروی از اصول اخلاق پژوهش
تمامی اصول اخلاقی در این پژوهش رعایت شده است. همه شرکت‌کنندگان با رضایت کامل در مطالعه شرکت کردند و به آن‌ها اطمینان داده شد که تمام اطلاعات مربوط به آن‌ها محرمانه باقی خواهد ماند.
حامی مالی
این پژوهش هیچ‌گونه کمک مالی از سازمان های دولتی، خصوصی و غیرانتفاعی دریافت نکرده است.
مشارکت نویسندگان
تمام نویسندگان در طراحی، اجرا و نگارش همه بخش های پژوهش حاضر مشارکت داشته اند.
تعارض
بنابر اظهار نویسندگان، این مقاله تعارض منافع ندارد.
فهرست منابع
1. Fragkou D, Gkrimas G, Pyrgeli M. Therapeutic interventions for trunk and improvement of posture in children with cerebral palsy: A review of the literature. MOJ Orthop Rheumatol. 2018;10(4):288-96. [DOI:10.15406/mojor.2018.10.00434]
2. Robertson J, Baines S, Emerson E, Hatton C. Postural care for people with intellectual disabilities and severely impaired motor function: A scoping review. Journal of applied research in intellectual disabilities. 2018;31:11-28. [DOI:10.1111/jar.12325] [PMID]
3. Chen Y, Yu Y, Niu R, Liu Y. Selective Effects of Postural Control on Spatial vs. Nonspatial Working Memory: A Functional Near-Infrared Spectral Imaging Study. Front Hum Neurosci. 2018; 12 (June): 1-11. [DOI:10.3389/fnhum.2018.00243] [PMID]
4. Hartman E, Houwen S, Scherder E, Visscher C. On the relationship between motor performance and executive functioning in children with intellectual disabilities. Journal of Intellectual Disability Research. 2010;54(5):468-77. [DOI:10.1111/j.1365-2788.2010.01284.x] [PMID]
5. Friedman NP, Miyake A, Corley RP, Young SE, DeFries JC, Hewitt JK. Not all executive functions are related to intelligence. Psychological science. 2006;17(2):172-9. [DOI:10.1111/j.1467-9280.2006.01681.x] [PMID]
6. Chevalère J, Postal V, Jauregui J, Copet P, Laurier V, Thuilleaux D. Assessment of Executive Functions in P rader-W illi Syndrome and Relationship with Intellectual Level. Journal of Applied Research in Intellectual Disabilities. 2013;26(4):309-18. [DOI:10.1111/jar.12044] [PMID]
7. Costanzo F, Varuzza C, Menghini D, Addona F, Gianesini T, Vicari S. Executive functions in intellectual disabilities: a comparison between Williams syndrome and Down syndrome. Research in developmental disabilities. 2013;34(5):1770-80. [DOI:10.1016/j.ridd.2013.01.024] [PMID]
8. Happé F, Booth R, Charlton R, Hughes C. Executive function deficits in autism spectrum disorders and attention-deficit/hyperactivity disorder: examining profiles across domains and ages. Brain and cognition. 2006;61(1):25-39. [DOI:10.1016/j.bandc.2006.03.004] [PMID]
9. Wilding J, Cornish K, Munir F. Further delineation of the executive deficit in males with fragile-X syndrome. Neuropsychologia. 2002;40(8):1343-9. [DOI:10.1016/S0028-3932(01)00212-3] [PMID]
10. Woodcock KA, Oliver C, Humphreys GW. Task-switching deficits and repetitive behaviour in genetic neurodevelopmental disorders: Data from children with Prader-Willi syndrome chromosome 15 q11-q13 deletion and boys with Fragile X syndrome. Cognitive Neuropsychology. 2009;26(2):172-94. [DOI:10.1080/02643290802685921] [PMID]
11. Kranzler JH, Jensen AR. Inspection time and intelligence: A meta-analysis. Intelligence. 1989;13(4):329-47. [DOI:10.1016/S0160-2896(89)80006-6]
12. Lipowicz A, Bugdol MN, Szurmik T, Bibrowicz K, Kurzeja P, Mitas AW. Body balance analysis of children and youth with intellectual disabilities. Journal of Intellectual Disability Research. 2019;63(11):1312-23. [DOI:10.1111/jir.12671] [PMID]
13. Azadian E, Nasab AD, Majlesi M, Rezaie M. Effect of manipulation of base of support on center of pressure: comparison of children with and without intellectual disability. Kinesiologia Slovenica: scientific journal on sport. 2023;29(3):75-86. [DOI:10.52165/kinsi.29.3.75-86]
14. Dehghan Nasab A, Azadian E. Relationship between Fundamental Movement Skills and Variability in Postural Control: Comparison of Children with and without Intellectual Disability. Pajouhan Scientific Journal. 2024;22(1):31-41. [DOI:10.61186/psj.22.1.31]
15. Yu C, Li J, Liu Y, Qin W, Li Y, Shu N, et al. White matter tract integrity and intelligence in patients with mental retardation and healthy adults. Neuroimage. 2008;40(4):1533-41. [DOI:10.1016/j.neuroimage.2008.01.063] [PMID]
16. Hall JM, Thomas MJ. Promoting physical activity and exercise in older adults with developmental disabilities. Topics in Geriatric Rehabilitation. 2008;24(1):64-73. [DOI:10.1097/01.TGR.0000311407.09178.55]
17. Kachouri H, Jouira G, Laatar R, Borji R, Rebai H, Sahli S. Different types of combined training programs to improve postural balance in single and dual tasks in children with intellectual disability. Journal of Intellectual Disabilities. 2024;28(1):225-39. [DOI:10.1177/17446295221148585] [PMID]
18. Ho P, Bulsara M, Patman S, Downs J, Bulsara C, Hill AM. Incidence and associated risk factors for falls in adults with intellectual disability. Journal of Intellectual Disability Research. 2019;63(12):1441-52. [DOI:10.1111/jir.12686] [PMID]
19. Pal J, Hale L, Mirfin-Veitch B, Claydon L. Injuries and falls among adults with intellectual disability: A prospective New Zealand cohort study. Journal of Intellectual and Developmental Disability. 2014;39(1):35-44. [DOI:10.3109/13668250.2013.867929]
20. Hsieh K, Rimmer J, Heller T. Prevalence of falls and risk factors in adults with intellectual disability. American journal on intellectual and developmental disabilities. 2012;117(6):442-54. [DOI:10.1352/1944-7558-117.6.442] [PMID]
21. Bibrowicz K, Szurmik T, Wodarski P, Michnik R, Mysliwiec A, Barszcz J, et al. Quality of body posture and postural stability in people with intellectual disability playing volleyball. Acta of Bioengineering and Biomechanics. 2019;21(1):23-30.
22. Lipsitz LA, Goldberger AL. Loss of'complexity'and aging: potential applications of fractals and chaos theory to senescence. Jama. 1992;267(13):1806-9. [DOI:10.1001/jama.1992.03480130122036]
23. Stergiou N, Yu Y, Kyvelidou A. A perspective on human movement variability with applications in infancy motor development. Kinesiology Review. 2013;2(1):93-102. [DOI:10.1123/krj.2.1.93]
24. Stergiou N, Decker LM. Human movement variability, nonlinear dynamics, and pathology: is there a connection? Human movement science. 2011;30(5):869-88. [DOI:10.1016/j.humov.2011.06.002] [PMID]
25. Suarez LV. Relationship Between Executive Function and Postural Control. 2019.
26. Chen Y, Yu Y, Niu R, Liu Y. Selective effects of postural control on spatial vs. nonspatial working memory: A functional near-infrared spectral imaging study. Frontiers in human neuroscience. 2018;12:243. [DOI:10.3389/fnhum.2018.00243] [PMID]
27. Koziol LF, Budding DE, Chidekel D. From movement to thought: executive function, embodied cognition, and the cerebellum. The Cerebellum. 2012;11(2):505-25. [DOI:10.1007/s12311-011-0321-y] [PMID]
28. Rocchi L, Chiari L, Horak F. Effects of deep brain stimulation and levodopa on postural sway in Parkinson's disease. Journal of Neurology, Neurosurgery & Psychiatry. 2002;73(3):267-74. [DOI:10.1136/jnnp.73.3.267] [PMID]
29. Wodka EL, Mark Mahone E, Blankner JG, Gidley Larson JC, Fotedar S, Denckla MB, et al. Evidence that response inhibition is a primary deficit in ADHD. Journal of clinical and experimental neuropsychology. 2007;29(4):345-56. [DOI:10.1080/13803390600678046] [PMID]
30. Schuchardt K, Maehler C, Hasselhorn M. Working memory deficits in children with specific learning disorders. Journal of learning Disabilities. 2008;41(6):514-23. [DOI:10.1177/0022219408317856] [PMID]
31. Van der Molen MJ, Van Luit JE, Jongmans MJ, Van der Molen MW. Verbal working memory in children with mild intellectual disabilities. Journal of Intellectual Disability Research. 2007;51(2):162-9. [DOI:10.1111/j.1365-2788.2006.00863.x] [PMID]
32. Doherty MJ, Campbell NM, Tsuji H, Phillips WA. The Ebbinghaus illusion deceives adults but not young children. Developmental science. 2010;13(5):714-21. [DOI:10.1111/j.1467-7687.2009.00931.x] [PMID]
33. Diamond A. Executive functions. Annual review of psychology. 2013;64(1):135-68. [DOI:10.1146/annurev-psych-113011-143750] [PMID]
34. Vuijk PJ, Hartman E, Scherder E, Visscher C. Motor performance of children with mild intellectual disability and borderline intellectual functioning. Journal of intellectual disability research. 2010;54(11):955-65. [DOI:10.1111/j.1365-2788.2010.01318.x] [PMID]
35. Shumway-Cook A. Motor control: Translating research into clinical practice. Lippincoot Williams & Wilkins. 2007.
36. Horak FB. Postural orientation and equilibrium: what do we need to know about neural control of balance to prevent falls? Age and ageing. 2006;35(suppl_2):ii7-ii11. [DOI:10.1093/ageing/afl077] [PMID]
37. Winter DA, Patla AE, Prince F, Ishac M, Gielo-Perczak K. Stiffness control of balance in quiet standing. Journal of neurophysiology. 1998;80(3):1211-21. [DOI:10.1152/jn.1998.80.3.1211] [PMID]
38. Azimizadeh MJ, Hoseini SH, Norasteh AA. Effect of a Combined Strengthening and Proprioceptive Training Program on Balance and Gait of Female Children With Intellectual Disability. Journal of Sport Biomechanics. 2021;7(2):136-47. [DOI:10.32598/biomechanics.7.2.5]
39. Hale JB, Reddy LA, Semrud-Clikeman M, Hain LA, Whitaker J, Morley J, et al. Executive impairment determines ADHD medication response: implications for academic achievement. Journal of Learning Disabilities. 2011;44(2):196-212. [DOI:10.1177/0022219410391191] [PMID]
40. Woollacott M, Shumway-Cook A. Attention and the control of posture and gait: a review of an emerging area of research. Gait & posture. 2002;16(1):1-14. [DOI:10.1016/S0966-6362(01)00156-4] [PMID]
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
