دوره 2، شماره 3 - ( 9-1395 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 60-51 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zibaei A R, Sadeghi H, Baghaeian M. Comparison of Myoelectric Activity of a Selection of Upper Extremity Muscles while Doing Bench Press in Two Training Methods of TRX and Barbell Bench Press. J Sport Biomech 2016; 2 (3) :51-60
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-103-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-103-fa.html
زیبایی احمد رضا، صادقی حیدر، بقاییان مهدی. مقایسه فعالیت میوالکتریکی منتخبی از عضلات اندام فوقانی هنگام اجرای پرس سینه در دو روش تمرینی تی آر ایکس و پرس سینه نیمکت با هالتر. مجله بیومکانیک ورزشی. 1395; 2 (3) :51-60
احمد رضا زیبایی* 
1، حیدر صادقی1 ، مهدی بقاییان2
1، حیدر صادقی1 ، مهدی بقاییان2
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
2- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران
2- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی تهران، ایران
چکیده: (6362 مشاهده)
هدف: ﺍﻳﻦ ﭘﮋﻭﻫﺶ به‌منظور بررسی مقایسه فعالیت میوالکتریکی منتخبی از عضلات اندام فوقانی هنگام اجرای پرس سینه در دو روش تمرینی تی آر ایکس و روش تمرینی پرس سینه نیمکت با هالتر اجرا شد.
روش‌ها: در این پژوهش 10 دانشجوی رشته تربیت‌بدنی که از نظر جسمی سالم و دارای سابقه ورزشی و تمرینات تی آر ایکس بودند شرکت کردند. با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی Bio Vision شانزده کانالِ و الکترودهای سطحی دو قطبی، فعالیت عضلات سینه‌ای بزرگ، دالی قدامی، سه سر بازویی و ذوزنقه اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با روش آنالیز واریانس با داده‌های تکراری برای ارزیابی تفاوت بین سه حالت مورد آزمایش روی یک گروه آزمودنی (05/0p<) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میزان فعالیت عضله دالی قدامی در روش TRX(b) در مقایسه با پرس سینه نیمکت با هالتر 85% (015/0P=) و در مقایسه با روش TRX(a) 66% به‌طور معناداری کاهش یافت (017/0P=). باوجوداین، بین پرس سینه نیمکت با هالتر و روش TRX(a) تفاوت معناداری مشاهده نشد (65/0P=)، میزان فعالیت عضله سینه‌ای بزرگ در روش پرس سینه نیمکت با هالتر در مقایسه با TRX(a) 133% (000/0P=) و در مقایسه با روش TRX(b) 200% به‌طور معناداری افزایش یافت (000/0P=). میزان فعالیت عضله سه سر بازویی درروش پرس سینه نیمکت با هالتر در مقایسه با TRX(b) 185% افزایش معنادار یافت (023/0P=). در مقایسه میانگین رتبه‌های عضله ذوزنقه در سه شرایط آزمون پرس سینه مشخص گردید TRX(a) دارای بالاترین رتبه و روش پرس سینه نیمکت با هالتر دارای کمترین رتبه است و روش پرس سینه نیمکت با هالتر فعالیت الکتریکی کمتری در مقایسه با روش‌های TRX(a) و TRX(b) دارد.
نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی پرس سینه با تی آر ایکس می‌تواند به‌عنوان یک تمرین جایگزین و مؤثر برای تمرین پرس سینه نیمکت با هالتر باشد(با توجه به جاگیری کم و قابلیت همراه بودن و نصب در همه جا)، زیرا پرس سینه با تی آر ایکس درشیب‌های کمِ تنه باعث فعالیت عضلانی نزدیک به سطح‌فعالت عضلات در هنگام تمرین پرس سینه نیمکت با هالتر شده است.
روش‌ها: در این پژوهش 10 دانشجوی رشته تربیت‌بدنی که از نظر جسمی سالم و دارای سابقه ورزشی و تمرینات تی آر ایکس بودند شرکت کردند. با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی Bio Vision شانزده کانالِ و الکترودهای سطحی دو قطبی، فعالیت عضلات سینه‌ای بزرگ، دالی قدامی، سه سر بازویی و ذوزنقه اندازه‌گیری شد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با روش آنالیز واریانس با داده‌های تکراری برای ارزیابی تفاوت بین سه حالت مورد آزمایش روی یک گروه آزمودنی (05/0p<) ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﺪ.
یافته‌ها: نتایج نشان داد میزان فعالیت عضله دالی قدامی در روش TRX(b) در مقایسه با پرس سینه نیمکت با هالتر 85% (015/0P=) و در مقایسه با روش TRX(a) 66% به‌طور معناداری کاهش یافت (017/0P=). باوجوداین، بین پرس سینه نیمکت با هالتر و روش TRX(a) تفاوت معناداری مشاهده نشد (65/0P=)، میزان فعالیت عضله سینه‌ای بزرگ در روش پرس سینه نیمکت با هالتر در مقایسه با TRX(a) 133% (000/0P=) و در مقایسه با روش TRX(b) 200% به‌طور معناداری افزایش یافت (000/0P=). میزان فعالیت عضله سه سر بازویی درروش پرس سینه نیمکت با هالتر در مقایسه با TRX(b) 185% افزایش معنادار یافت (023/0P=). در مقایسه میانگین رتبه‌های عضله ذوزنقه در سه شرایط آزمون پرس سینه مشخص گردید TRX(a) دارای بالاترین رتبه و روش پرس سینه نیمکت با هالتر دارای کمترین رتبه است و روش پرس سینه نیمکت با هالتر فعالیت الکتریکی کمتری در مقایسه با روش‌های TRX(a) و TRX(b) دارد.
نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی پرس سینه با تی آر ایکس می‌تواند به‌عنوان یک تمرین جایگزین و مؤثر برای تمرین پرس سینه نیمکت با هالتر باشد(با توجه به جاگیری کم و قابلیت همراه بودن و نصب در همه جا)، زیرا پرس سینه با تی آر ایکس درشیب‌های کمِ تنه باعث فعالیت عضلانی نزدیک به سطح‌فعالت عضلات در هنگام تمرین پرس سینه نیمکت با هالتر شده است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
