دوره 2، شماره 3 - ( 9-1395 )
جلد 2 شماره 3 صفحات 50-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farahpour N, Kamari M, Jafarnezhadgero A, Yazdani A. Shoulder Muscles' Function during Arm Flexion with and without Load in Patient's with Chronic Low Back Pain and Healthy Individuals. J Sport Biomech 2016; 2 (3) :43-50
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-132-fa.html
URL: http://biomechanics.iauh.ac.ir/article-1-132-fa.html
فرهپور نادر، کمری مریم، جعفرنژادگرو امیرعلی، یزدانی امیرحسین. عملکرد عضلات شانه هنگام فلکشن بازو با و بدون بار در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن و افراد سالم. مجله بیومکانیک ورزشی. 1395; 2 (3) :43-50
نادر فرهپور* 
1، مریم کمری2 ، امیرعلی جعفرنژادگرو1 ، امیرحسین یزدانی3
1، مریم کمری2 ، امیرعلی جعفرنژادگرو1 ، امیرحسین یزدانی3
1- گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجرد، ایران.
3- متخصص توانبخشی و طب فیزیکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
2- گروه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجرد، ایران.
3- متخصص توانبخشی و طب فیزیکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران.
چکیده: (5102 مشاهده)
هدف: آسیب در عضلات و مفصل شانه بسیار شایع است، شناسایی مکانیزم آسیب در طراحی یک برنامه مفید توانبخشی مؤثر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه فعالیت الکترومایوگرافی عضلات ناحیه کمربند شانه‌ای بیماران کمردرد مزمن با افراد سالم هنگام اجرای فلکشن بازو با و بدون بار بود.
روش‌ها: تعداد 10 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن و 10 نفر از افراد سالم در دامنه سنی 25 تا 35 سال در این مطالعه شرکت نمودند. با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی MA-300 با الکترودهای سطحی فعالیت عضلات دلتوئید قدامی و میانی، تحت خاری و فوق خاری در حرکت فلکشن بازو در شرایط با و بدون بار اضافی اندازه‌گیری شد. سیگنال‌های الکترومایوگرافی عضلات نسبت به سیگنال یک انقباض ارادی بیشینه همسان‌سازی گردید. با استفاده از دو روش آماری MANOVA و Repeated measure تفاوت‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری در تمام مقایسه‌ها 05/0˂p در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: شدت فعالیت عضلات دلتوئید قدامی و میانی، تحت خاری و فوق خاری هنگام فلکشن بازو در اندام برتر در گروه سالم به‌ترتیب برابر 67/2±30/26، 02/2±01/17، 67/1±16/11، 34/2±40/12 درصدی از انقباض ایزومتریک ارادی بیشینه بودند. این مقادیر برای گروه بیمار برابر 78/3±90/27، 14/3±73/14، 37/2±48/16، 31/3±19/18درصد بود. اختلافی به لحاظ آماری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0˃p). اثر بار در فعالیت عضلات اندام برتر در هر دو گروه سالم و بیمار منجر به افزایش 132% و 136% بود.
نتیجه‌گیری: شدت فعالیت عضلات شانه در دو گروه سالم و بیمار در حرکت فلکشن بازو یکسان بود. به نظر می‌رسد، کمردرد تأثیری بر فعالیت عضلات شانه ندارد. انجام مطالعات بیشتر برای پیدا نمودن ریسک‌فاکتورها توصیه می‌شود.
روش‌ها: تعداد 10 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن و 10 نفر از افراد سالم در دامنه سنی 25 تا 35 سال در این مطالعه شرکت نمودند. با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی MA-300 با الکترودهای سطحی فعالیت عضلات دلتوئید قدامی و میانی، تحت خاری و فوق خاری در حرکت فلکشن بازو در شرایط با و بدون بار اضافی اندازه‌گیری شد. سیگنال‌های الکترومایوگرافی عضلات نسبت به سیگنال یک انقباض ارادی بیشینه همسان‌سازی گردید. با استفاده از دو روش آماری MANOVA و Repeated measure تفاوت‌های بین‌گروهی و درون‌گروهی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری در تمام مقایسه‌ها 05/0˂p در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: شدت فعالیت عضلات دلتوئید قدامی و میانی، تحت خاری و فوق خاری هنگام فلکشن بازو در اندام برتر در گروه سالم به‌ترتیب برابر 67/2±30/26، 02/2±01/17، 67/1±16/11، 34/2±40/12 درصدی از انقباض ایزومتریک ارادی بیشینه بودند. این مقادیر برای گروه بیمار برابر 78/3±90/27، 14/3±73/14، 37/2±48/16، 31/3±19/18درصد بود. اختلافی به لحاظ آماری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0˃p). اثر بار در فعالیت عضلات اندام برتر در هر دو گروه سالم و بیمار منجر به افزایش 132% و 136% بود.
نتیجه‌گیری: شدت فعالیت عضلات شانه در دو گروه سالم و بیمار در حرکت فلکشن بازو یکسان بود. به نظر می‌رسد، کمردرد تأثیری بر فعالیت عضلات شانه ندارد. انجام مطالعات بیشتر برای پیدا نمودن ریسک‌فاکتورها توصیه می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
تماس با ما
فصلنامه بیومکانیک ورزشی
همدان،شهرک مدنی، بلوار امام خمینی(ره)، بلوار پروفسور موسیوند، مجتمع دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، معاونت پژوهش و فناوری، دفتر مجلات علمی
صندوق پستی: 734
تلفن دفتر نشریه: 08134494042
وب‌سایت: http://biomechanics.iauh.ac.ir
ایمیل: sportbiomechanics@iauh.ac.ir
